Υπερ-αδιάβροχες επιφάνειες, οι οποίες μπορούν να «αντανακλούν» και απομακρύνουν το νερό σε σχήμα μπάλας, αναπτύσσουν οι Τζούλι Κρόκετ και Νταν Μέινς, επιστήμονες του Brigham Young University.
Υπερ-αδιάβροχες επιφάνειες, οι οποίες μπορούν να «αντανακλούν» και απομακρύνουν το νερό σε σχήμα μπάλας, αναπτύσσουν οι Τζούλι Κρόκετ και Νταν Μέινς, επιστήμονες του Brigham Young University.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του PhysOrg, πρόκειται για την πιο «ακραία» περίπτωση αδιάβροχου: ένα «κεκλιμένο κανάλι» το οποίο είναι εξαιρετικά υδροφοβικό, και κατ’επέκταση εξαιρετικά δύσκολο να βραχεί. Η μελέτη των δύο ερευνητών δημοσιεύτηκε στο Physics of Fluids. Όπως διαπιστώθηκε, επιφάνειες με ειδικά «μοτίβα» γραμμών και «στύλων», σε συνδυασμό με ειδική υδροφοβική επικάλυψη, παρέχουν πολύ μεγάλη αντοχή στο νερό – αναλόγως με το πώς ακριβώς το νερό πέφτει πάνω σε αυτές.
«Η έρευνά μας επικεντρώνεται στη δημιουργία της ιδανικής, σούπερ υδροφοβικής επιφάνειας» αναφέρει η Κρόκετ. «Εντοπίζοντας τα ειδικά χαρακτηριστικά αυτών των διαφορετικών επιφανειών, μπορούμε να εντοπίσουμε ποιες επιφάνειες είναι οι καλύτερες για κάθε εφαρμογή».
Υπάρχει τεράστια γκάμα εφαρμογών για υδροφοβικές επιφάνειες, από ηλιακούς συλλέκτες οι οποίοι θα μπορούν να αυτοκαθαρίζονται όταν πέφτει πάνω τους νερό, χρήση σε μπάνια, ιατρικές συσκευές, καθώς και επιφάνειες πλοίων, υποβρυχίων και αεροσκαφών. Ο απώτερος στόχος τους ωστόσο είναι ο τομέας της παραγωγής ενέργειας: η χρήση υδροφοβικών επιφανειών σε σταθμούς παραγωγής ενέργειας θα μπορούσε να είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση του κόστους και του δαπανώμενου χρόνου.
Η δουλειά των ερευνητών επικεντρώνεται σε δύο κατηγορίες: επιφάνειες μια μικρούς «στύλους» ή επιφάνειες με κοιλότητες και ραβδώσεις. Για τη δημιουργία τους χρησιμοποιείται μία τεχνική παρόμοια με αυτήν της εμφάνισης φωτογραφικού φιλμ.