Από το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης προτάθηκε η αναγόρευση της συγγραφέα Άλκης Ζέη σε Επίτιμη Διδάκτορα του Πανεπιστημίου.
Από το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης προτάθηκε η αναγόρευση της συγγραφέα Άλκης Ζέη σε Επίτιμη Διδάκτορα του Πανεπιστημίου.
Η πρόταση εγκρίθηκε ομόφωνα και η αναγόρευση θα πραγματοποιηθεί το ερχόμενο φθινόπωρο. Πριν από δύο χρόνια, τον Νοέμβριο του 2012, είχε προηγηθεί η αναγόρευσή της σε Επίτιμη Διδάκτορα από τη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Η Άλκη Ζέη είναι διεθνώς αναγνωρισμένη, πολυβραβευμένη τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό με τα πιο σημαντικά βραβεία. Φέτος, είναι για δεύτερη φορά υποψήφια για το σπουδαίο βραβείο παιδικής λογοτεχνίας Άστριντ Λίντγκρεν. Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και προτείνονται, επίσης, για ανάγνωση και για μελέτη στα σχολεία του εξωτερικού.
Χωρίς ίχνος διδακτισμού, η Άλκη Ζέη δίνει μέσα από τα βιβλία της αφορμή για προβληματισμό και περισσότερη αναζήτηση πάνω σε πλήθος διαχρονικών αξιών και σύγχρονων κοινωνικών και πολιτικών θεμάτων. Τα σημερινά παιδιά έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν κείμενά της και μέσα από τα σχολικά τους βιβλία, όπου είναι ανθολογημένα έργα της.
Η Άλκη Ζέη είναι μια σταθερή αξία για τη σύγχρονη λογοτεχνία μας και παραμένει ενεργή μέχρι σήμερα, γράφοντας έργα κυρίως για παιδιά που, όμως, απευθύνονται και στους ενήλικες.
Σύντομο βιογραφικό
Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925. Ο πατέρας της καταγόταν από την Κρήτη και η μητέρα της από τη Σάμο, όπου πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια. Παντρεύτηκε τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργο Σεβαστίκογλου, που πέθανε το 1991, και μαζί απέκτησαν δύο παιδιά. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας, στο Τμήμα Σεναριογραφίας. Από το 1954 έως το 1964 ήταν πολιτική πρόσφυγας στη Σοβιετική Ένωση. Το 1964 επέστρεψαν οικογενειακώς στην Ελλάδα, για να ξαναφύγουν πάλι όλοι μαζί με τον ερχομό της δικτατορίας, το 1967. Αυτήν τη φορά, ο τόπος διαμονής τους ήταν η Γαλλία, και συγκεκριμένα το Παρίσι, απ’ όπου επέστρεψαν μετά τη δικτατορία.
Από πολύ μικρή ασχολήθηκε με το γράψιμο. Στις πρώτες ακόμη τάξεις του Γυμνασίου άρχισε να γράφει κείμενα για το κουκλοθέατρο. Ένας από τους χαρακτήρες που δημιούργησε, ο Κλούβιος, έγινε κατοπινά ο ήρωας του γνωστού κουκλοθέατρου «Μπαρμπα - Μυτούσης», εμπνεύστρια του οποίου ήταν η Ελένη Θεοχάρη - Περάκη. Πρώτο της μυθιστόρημα είναι «Το καπλάνι της βιτρίνας» (1963), που το έχει εμπνευστεί από τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο και είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό. Ακολουθεί μια σειρά μυθιστορημάτων για παιδιά, και το 1987 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο για μεγάλους, με τίτλο «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα». Το 2010, τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της.
naftemporiki.gr