Η συνάρτηση, από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο, της κυβερνητικής σταθερότητας από το ποσοστό που θα λάβει η Ελιά στις ευρωεκλογές είναι το νέο στοιχείο στο πολιτικό σκηνικό, που ταράσσει τη μελαγχολική μονοτονία των μνημονιακών ημερών μας... Είτε πρόκειται για απλή απειλή είτε για εκβιασμό, όπως υποστηρίζεται από ορισμένους... κακεντρεχείς, το αποτέλεσμα μοιάζει προδιαγεγραμμένο.
Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Η συνάρτηση, από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο, της κυβερνητικής σταθερότητας από το ποσοστό που θα λάβει η Ελιά στις ευρωεκλογές είναι το νέο στοιχείο στο πολιτικό σκηνικό, που ταράσσει τη μελαγχολική μονοτονία των μνημονιακών ημερών μας...
Είτε πρόκειται για απλή απειλή είτε για εκβιασμό, όπως υποστηρίζεται από ορισμένους... κακεντρεχείς, το αποτέλεσμα μοιάζει προδιαγεγραμμένο.
Και οι πρωτοετείς των Πολιτικών Επιστημών γνωρίζουν ότι μια απειλή για να είναι πειστική και πολύ περισσότερο ένας εκβιασμός για να είναι αποτελεσματικός, πρέπει να συντρέχουν ορισμένες σταθερές προϋποθέσεις, όπως: Αξιοπιστία του πομπού. Ενταση του μηνύματος. Υπαρκτό ακροατήριο, έτοιμο να το ακούσει και να το αποδεχθεί.
Εάν, για την οικονομία της συζήτησης και μόνον, θεωρηθεί αξιόπιστος ο πομπός της απειλής-εκβιασμού και ισχυρό το μήνυμα που εκπέμπει, μένει να εντοπισθεί το πιθανό ακροατήριο.
Οπως έχουν σήμερα τα πράγματα, προφανώς η «απειλή-εκβιασμός Βενιζέλου» δεν αφορά το 1,5 εκατομμύριο των ανέργων και τις οικογένειές τους... Αυτοί βιώνουν ήδη τον κοινωνικό αποκλεισμό, ζουν το δράμα του κοινωνικού Καιάδα και δεν δίνουν σεντς για το εάν ο κ. Βενιζέλος και το ΠΑΣΟΚ θα στηρίξουν κι αύριο τον κ. Σαμαρά και τη ΝΔ στην κυβέρνηση.
Δεν αφορά τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και μεταξύ αυτών και τους πάλαι ποτέ οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, που στοιχίζονται στο κόμμα του κ. Τσίπρα... Ομοίως, αφήνει παγερά αδιάφορους τους οπαδούς-ψηφοφόρους του ΚΚΕ...
Προφανώς αφήνει παντελώς ασυγκίνητους τους οπαδούς-ψηφοφόρους των ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής, καθώς οι μισοί απ’ αυτούς φαντασιώνονται «κρεμάλες στο Σύνταγμα» και οι υπόλοιποι «αποσπάσματα στο Γουδί»...
Εχει, λοιπόν, ακροατήριο το «μήνυμα Βενιζέλου»; Προφανώς. Αλλά δεν βρίσκεται μεταξύ αυτών που εξέφραζε κάποτε ηγεμονικά το ΠΑΣΟΚ. Οι αποδέκτες του συγκροτούν την «κοινωνία των ικανοποιημένων», για την οποίαν έχει μιλήσει με ανυπέρβλητη αναλυτική ενάργεια ο αείμνηστος Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ.
Είναι όλοι αυτοί που ακόμη και μέσα στη βαθιά κρίση δεν εθίγησαν στο ελάχιστο, καταφέρνοντας να διασώσουν τα προνόμιά τους και να κερδίσουν κι άλλα. Ναι, αυτοί μπορεί να ανησυχήσουν από το «μήνυμα-απειλή» του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Το υπόλοιπο πολιτικό σώμα, όχι.
Δ.Η. ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ - [email protected]