Ποιοι είναι οι βασικοί συνδυασμοί οι οποίοι διεκδικούν την ψήφο 22 εκατομμυρίων ψηφοφόρων στο πολύπαθο Ιράκ;
Οι βουλευτικές εκλογές οι οποίες ολοκληρώνονται εντός της Τετάρτης είναι οι τρίτες οι οποίες διεξάγονται στο Ιράκ μετά την εισβολή των ΗΠΑ στη χώρα το 2003 και την συνακόλουθη ανατροπή του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν.
Πρόκειται όμως για τις πρώτες εκλογές οι οποίες διεξάγονται μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη χώρα, στα τέλη του 2011, με 22 εκατομμύρια ψηφοφόρους να προσέρχονται στις κάλπες για την εκλογή 328 βουλευτών, μεταξύ 9.000 υποψηφίων.
Οι εκλογές διεξάγονται μετά από έναν σχεδόν χρόνο αμείωτης εθνοθρησκευτικής βίας σε πολλά σημεία της χώρας και με τις ιδιαίτερα αιματηρές επιθέσεις κατά αμάχων να βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.
Οι βασικοί συνδυασμοί οι οποίοι διεκδικούν την ψήφο των Ιρακινών, σύμφωνα με το πρακτορείο Associated Press, είναι:
Κράτος Δικαίου: Πρόκειται για τον κύριο σιιτικό συνασπισμό, του οποίου ηγείται ο εν ενεργεία πρωθυπουργός του Ιράκ, Νούρι Αλ Μαλίκι. Κύριοι σύμμαχοί του είναι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αρμόδιος για την Ενέργεια Χουσεϊν Αλ Σαχριστάνι και ο υπουργός Μεταφορών Χαντί Αλ Αμίρι, ο οποίος είχε διατελέσει και διοικητής των σιιτικών ταξιαρχιών Μπαντρ. Ο συνδυασμός του κ. Μαλίκι αναμένεται να συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους, καθώς είχε αναδειχθεί η ισχυρότερη πολιτική δύναμη της χώρας στις 7 από τις 12 περιφέρειες του Ιράκ στις τοπικές εκλογές του 2012. Το 2010 ήρθε δεύτερος στις εθνικές εκλογές πίσω από σουνιτικό συμμαχικό συνασπισμό.
Αλ Μουατίν: Του συνασπισμού ηγείται ο ισχυρός κληρικός Αμάρ Αλ Χακίμ του Ανώτατου Σιιτικού Ισλαμικού Ιρακινού Συμβουλίου. Είναι ο κύριος αντίπαλος του κ. Μαλίκι και στα μέλη του ανήκουν οι πρώην υπουργοί Εσωτερικών, Οικονομικών και Πετρελαίου. Στο συνδυασμό ανήκει ακόμα ένας εξέχων σιίτης πολιτικός, οι λανθασμένες πληροφορίες του οποίου χρησιμοποιήθηκαν για να δικαιολογηθεί η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ.
Αλ Αχράρ: Ο συνασπισμός αποτελείται από υποψήφιους που ακολουθούν τον σιίτη κληρικό Μουκτάντα Αλ Σαντρ. Υποστηρικτές του κ. Σαντρ συμμετέχουν επίσης και σε δύο ακόμη ελάσσονες συνδυασμούς. Ο συνασπισμός δεν αναμένεται ωστόσο να κερδίσει σημαντικό ποσοστό μετά την απόφαση του κ. Σαντρ τον Φεβρουάριο να μην στηρίξει ανοικτά κανέναν από τους υποψήφιους.
Αλ Γουατανίγια: Συνασπισμός υπό την ηγεσία του πρώην πρωθυπουργού Αγιάντ Αλαουί. Στις βουλευτικές εκλογές του 2010 ο συνασπισμός του κ. Αλαουί, Ιρακίγια, ο οποίος συμπεριέλαβε τα κύρια σουνιτικά κόμματα, κέρδισε τις εκλογές, απολαμβάνοντας την υποστήριξη της μειοψηφικής στο Ιράκ – σε σχέση με τους σιίτες - σουνιτικής κοινότητας. Ωστόσο, οι σιιιτικές δυνάμεις συνασπίστηκαν σχηματίζοντας το μεγαλύτερο συνασπισμό στο κοινοβούλιο, με αποτέλεσμα ο κ. Αλαουί να μην μπορέσει να το ελέγξει και ο κ. Μαλίκι να εξασφαλίσει δεύτερη θητεία.
Μουνταχιντούν: Ηγέτης του είναι ο σουνίτης κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Οσάμα Αλ Νουτζάιφι. Ο συνασπισμός περιλαμβάνει κάποιους εξέχοντες σουνίτες εκπρόσώπους σε δυτικές και βόρειες περιοχές του Ιράκ που κατοικούνται κατά πλειοψηφία από πιστούς στο σουνιτικό Ισλάμ.
Αλ Αραμπίγια: Ο σουνίτης αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαλέχ Αλ Μουτλάκ είναι ο ηγέτης του συγκεκριμένου συνασπισμού. Ο Αλ Αραμπίγια, μαζί με το Μουταχιντούν, αποτελούν διασπάσεις του κόμματος «Ιρακίγια».
Ενωμένη Κουρδική Συμμαχία: Αποτελείται από τα δύο κύρια κουρδικά κόμματα, την Πατριωτική Ένωση Κουρδιστάν με ηγέτη τον πρόεδρο του Ιράκ Τζαλάλ Ταλαμπανί και το Δημοκρατικό Κόμμα Κουρδιστάν, με ηγέτη τον πρόεδρο της αυτόνομης βόρειας κουρδικής περιοχής Μασούντ Μπαρζάνι.