Νέες τεχνολογίες με στόχο τον «Κόκκινο Πλανήτη» διερευνά η NASA, αναπτύσσοντας υπερηχητικά αλεξίπτωτα και ελαφρούς, φουσκωτούς «ιπτάμενους δίσκους» με σκοπό την ομαλή προσεδάφιση ογκωδών αντικειμένων και φορτίων στην επιφάνεια του Άρη.
Νέες τεχνολογίες με στόχο τον «Κόκκινο Πλανήτη» διερευνά η NASA, αναπτύσσοντας υπερηχητικά αλεξίπτωτα και ελαφρούς, φουσκωτούς «ιπτάμενους δίσκους» με σκοπό την ομαλή προσεδάφιση ογκωδών αντικειμένων και φορτίων στην επιφάνεια του Άρη.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του space.com, ο Ίαν Κλαρκ, του Jet Propulsion Laboratory της NASA, επικεφαλής ερευνητής του προγράμματος LDSD (Low Density Supersonic Decelerator), εκτιμά ότι ο συνδυασμός αυτών των τεχνολογιών θα επιτρέψει την αποστολή αντικειμένων αρκετά πιο ογκωδών από το ενός τόνου Curiosity.
«Επίσης, νομίζουμε ότι αυτές οι τεχνολογίες είναι επεκτάσιμες για χρήση σε επανδρωμένες αποστολές – με αντικείμενα στην κλίμακα των 10-15 τόνων» δήλωσε στο space.com. Εξοπλισμός τέτοιου είδους θα προσφέρεται για χρήση και σε άλλα ουράνια σώματα με ατμόσφαιρα, περιλαμβανομένης της Γης, σύμφωνα με αξιωματούχους της NASA.
Η προσεδάφιση ενός οχήματος στον Άρη είναι πολύπλοκη υπόθεση, εξαιτίας της ιδιότυπης ατμόσφαιράς του, πυκνότητας που αντιστοιχεί στο 1% αυτής της Γης – κάτι που σημαίνει ότι ένα σκάφος που κατευθύνεται προς την επιφάνεια δεν μπορεί να στηριχτεί μόνο σε πυραυλοκινητήρες ή μόνο σε αλεξίπτωτα. Στο πλαίσιο του προγράμματος LDSD αναπτύσσεται ένα νέα αλεξίπτωτο πλάτους 30,5 μέτρων, καθώς και δύο δισκοειδείς φουσκωτές συσκευές (SIAD- Supersonic Inflatable Aerodynamic Decelerators), η μία εκ των οποίων πλάτους έξι μέτρων (SIAD-R) και η άλλη οκτώ μέτρων (SIAD-E). Το κάθε SIAD είναι σχεδιασμένο να τοποθετείται στο εξωτερικό ενός σκάφους, και να φουσκώνει σε ταχύτητες περίπου 4.280 χλμ/ ώρα, επιβραδύνοντας την ταχύτητά του στα 2.445 χλμ/ ώρα – στην οποία αναπτύσσεται το μεγάλο υπερηχητικό αλεξίπτωτο.
Η χρήση των SIAD και του αλεξιπτώτου θα έχει ως αποτέλεσμα τη δυνατότητα προσεδάφισης φορτίου ενός επιπλέον τόνου σε αποστολές τύπου Curiosity.
Η πρώτη δοκιμή του προγράμματος LDSD αναμένεται να πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο στο νησί Καουάι στη Χαβάη. Για το επόμενο έτος προβλέπονται δύο δοκιμές στη στρατόσφαιρα. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, η τεχνολογία LDSD αναμένεται να βρεθεί στον Άρη μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Σημειώνεται ότι η NASA σχεδιάζει για το 2020 την αποστολή ενός οχήματος εδάφους στα πρότυπα του Curiosity για την αναζήτηση ιχνών ζωής. Το όχημα αυτό θα συγκεντρώσει και ετοιμάσει δείγματα για επιστροφή στη Γη. Η ανάκτηση των δειγμάτων και επιστροφή των δειγμάτων αυτών στον πλανήτη μας, σύμφωνα με τον Κλαρκ, πιθανότατα θα προϋποθέτει την χρήση του αλεξιπτώτου και ενός SIAD.
«Πέρα από αυτό, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε για αποστολές – προπομπούς επανδρωμένων αποστολών – στην κλίμακα των δύο-τριών τόνων. Ο συνδυασμός του αλεξιπτώτου και ενός SIAD θα βοηθούσε σε κάτι τέτοιο» προσθέτει. Επίσης, η χρήση τεσσάρων ή πέντε αλεξιπτώτων μαζί θα βοηθούσε στην προσεδάφιση ακόμα μεγαλύτερων φορτίων. «Σε αυτό το σημείο αρχίζουμε να μιλάμε για 15 τόνους, και αυτά είναι φορτία επανδρωμένων αποστολών».