Πολιτική
Τρίτη, 22 Απριλίου 2014 11:40

Το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα να κατοχυρώνει την απασχόληση στην ΕΕ

Το πεδίο της μάχης για τις ευρωεκλογές δεν γίνεται πλέον σε στρωμένο χαλί, όπως στο παρελθόν. Στην πορεία αλλαγής της η Ε.Ε. πρέπει να κατοχυρώσει θεσμικά και συνταγματικά  εκείνες τις πολιτικές που διασφαλίζουν την ισομερή ανάπτυξη των κρατών-μελών της και την απασχόληση.

Το πεδίο της μάχης για τις ευρωεκλογές δεν γίνεται πλέον σε στρωμένο χαλί, όπως στο παρελθόν. Στην πορεία αλλαγής της η Ε.Ε. πρέπει να κατοχυρώσει θεσμικά και συνταγματικά  εκείνες τις πολιτικές που διασφαλίζουν την ισομερή ανάπτυξη των κρατών-μελών της και την απασχόληση. Η απασχόληση πρέπει να κατοχυρώνεται πλέον από το ίδιο το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και όχι μόνο από τη Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όπως γενικά ισχύει μέχρι σήμερα και που είχε ως αποτέλεσμα να προσμετράται στην οικονομία σαν συμπληρωματική εθνική πολιτική και όχι ως κοινή ευρωπαϊκή.

Στη συζήτηση αυτή που ανοίγει σε ένα ήδη προβληματικό και ανατρεπτικό περιβάλλον για πολλές από τις ισχύουσες κοινοτικές πολιτικές, θα υπάρχει ισχυρή πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση για να διασφαλισθούν η οικονομική και η κοινωνική σταθερότητα, καθώς και οι προτεραιότητες της Ε.Ε., πέραν της νομισματικής της ενοποίησης.

Ο αγώνας για τη νέα αρχιτεκτονική της Ε.Ε. δεν είναι ιδεολογικά και πολιτικά ουδέτερος και δεν πρέπει να συγχέεται με τη σημερινή συγκυριακή μας συγκυβέρνηση με τη ΝΔ. Αντίθετα και εδώ και στην Ευρώπη είναι εμφανής η σύγκρουση των συντηρητικών νεοφιλελεύθερων προσεγγίσεων και αυτών του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Αυτό εκφράζεται και με τις διαφορετικές απόψεις τους για τη μελλοντική πορεία της Ε.Ε. Πιο συγκεκριμένα, οι Σοσιαλιστές που ανήκει το ΠΑΣΟΚ και η Ελιά θα αγωνιστούν στη Νέα Ευρώπη για:

  • την απασχόληση, ώστε να κατοχυρωθεί ως μία κοινοτική πλέον πολιτική που θα ξεφύγει από τα στενά εθνικά πλαίσια, αμβλύνοντας έτσι τις ενδοκοινοτικές διαφορές που οδηγούσαν σε ανταγωνισμό και σε συσσωρευμένη ανεργία σε ορισμένες περιοχές της,
  • την εναρμόνιση της φορολογικής πολιτικής επί των  επιχειρήσεων αλλά και φυσικών προσώπων απαλύνοντας τον εσωτερικό ανταγωνισμό εντός της Ε.Ε., αλλά και δημιουργώντας σταθερό κοινό περιβάλλον για τη συγκέντρωση επενδυτικών και αναπτυξιακών πόρων,
  • την αύξηση των κοινοτικών και αναπτυξιακών πόρων της Ε.Ε. με την εφαρμογή νέων εισφορών που δεν θα προέρχονται μόνο από τα έσοδα του ΦΠΑ, όπως νέα έσοδα από το φόρο επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών, των εσόδων που προέρχονται από την επιβολή φόρου επί του CO2, μεταφέροντας έτσι ένα μεγάλο μέρος της χρηματοδότησης της Ε.Ε. από τους καταναλωτές στις επιχειρήσεις,
  • την τραπεζική ανασυγκρότηση και ενοποίηση με τη διαφοροποίηση του ρόλου των μετόχων και καταθετών, σε συνδυασμό με την αλλαγή του ρόλου της ΕΚΤ, που δεν μπορεί πλέον να διασφαλίζει μονομερώς τη νομισματική σταθερότητα, αλλά και «τη ζήτηση, την παραγωγή και την απασχόληση»,
  • την ανασυγκρότηση του κράτους πρόνοιας, την προάσπιση των βασικών λειτουργιών του αλλά και την επέκταση του ρόλου του ως εγγυητή του δημοσίου οφέλους μέσα στη δίνη της υφεσιακής κρίσης,
  • τον ευρωπαϊκό χάρτη δημόσιας υγείας που ενοποιεί βασικές υπηρεσίες υγείας για τους πολίτες,
  • τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με νέα χρηματοδοτικά εργαλεία που διασφαλίζουν τη λειτουργικότητά τους και την ανταγωνιστικότητά τους, αλλά και πολιτικές για τη διατροφική αλλά και ενεργειακή ασφάλεια, η ισορροπία των οποίων διαταράσσεται και από τις διεθνείς εξελίξεις,
  • τη συνταγματική αναθεώρηση που πέραν των άλλων θα εγγυάται τη δημοκρατική λήψη των αποφάσεων μεταξύ των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε., η οποία δεν διασφαλίστηκε στην πρόσφατη πολιτική των μνημονίων για τις χώρες του Νότου, όπως άλλωστε αναφέρεται ρητά και σε έκθεση του ίδιου του Ε.Κ.

Με την πρόσφατη περιπέτειά μας ως χώρα του Νότου της Ε.Ε. αποδεικνύεται η στενή σχέση που έχουμε πλέον με τα άλλα κράτη-μέλη που μας έχουν δανείσει, την ίδια την Ε.Ε., που πρέπει να εγγυάται τη σταθερότητα εφόσον οι εξελίξεις στο νέο τρόπο διακυβέρνησης της Ε.Ε. θα επηρεάσουν πολλές πολιτικές που μέχρι τώρα εθεωρούντο καθαρά εθνικές. Ο εθνικός μας διάλογος και σχεδιασμός είναι σκόπιμο να επεκταθεί πέρα των στενών ορίων του μνημονίου και της διαπραγμάτευσής μας για τη μείωση του δημόσιου χρέους μας και να περάσει και στις προκλήσεις για τη μακροχρόνια πολιτική, κοινωνική, οικονομική και διεθνή σταθερότητα της Ευρώπης.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ - υποψήφια ευρωβουλευτής της Ελιάς - Δημοκρατική Παράταξη