Με αφορμή μία κινηματογραφική ταινία που προβάλλεται αυτό τον καιρό στις αίθουσες, μία ομάδα διάσημων επιστημόνων πραγματοποίησε δημόσια παρέμβαση προειδοποιώντας για τους κινδύνους που θα επιφέρει στην ανθρωπότητα η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης.
Με αφορμή μία κινηματογραφική ταινία που προβάλλεται αυτό τον καιρό στις αίθουσες, μία ομάδα διάσημων επιστημόνων πραγματοποίησε δημόσια παρέμβαση προειδοποιώντας για τους κινδύνους που θα επιφέρει στην ανθρωπότητα η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης.
Πρόκειται για τον βρετανό φυσικό Στίβεν Χόκινγκ, διευθυντή του ερευνητικού κέντρου θεωρητικής φυσικής του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, το Νομπελίστα φυσικό του MIT Φρανκ Βίλτσεκ και το συνάδελφο του Μαξ Τέγκμαρκ όπως επίσης και για τον Στούαρτ Ράσελ, καθηγητή της επιστήμης των υπολογιστών στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλι, οι οποίοι με ένα άρθρο τους στην εφημερίδα Huffington Post αναλύουν το ενδεχόμενο της ανάπτυξης τεχνητής νοημοσύνης.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς, η τεχνητή νοημοσύνη έχει ήδη πραγματοποιήσει άλματα και βρίσκει εφαρμογές στην καθημερινή μας ζωή, όπως αμάξια δίχως οδηγό, προσωπικούς βοηθούς στα κινητά τηλέφωνα ή και υπολογιστές που νικούν ανθρώπους σε διαφόρων ειδών παιχνίδια. Τα επιτεύγματα αυτά αναμένεται μάλιστα πως θα ωχριούν απέναντι στις εξελίξεις που επιφυλάσσει το εγγύς μέλλον.
To φυσικό επιχείρημα που κρύβεται πίσω από τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων είναι πως δεν υπάρχει κανένας φυσικός λόγος που να εμποδίζει διατάξεις σωματιδίων να οργανωθούν καλύτερα ώστε να εκτελούν υπολογισμούς με καλύτερο τρόπο απ' ό,τι ο ανθρώπινος εγκέφαλος.
Τα πιθανά οφέλη από την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης είναι πολυπληθή, καθώς ολόκληρος ο πολιτισμός βασίζεται στην έννοια της νοημοσύνης. Όταν αυτή μεγιστοποιηθεί, η απάλειψη των ασθενειών, των πολέμων ή της φτώχειας μπορεί να καταστεί μία εύκολη υπόθεση.
Η τεχνολογική αυτή ανακάλυψη, πέρα ίσως από το να αποτελέσει το πιο σημαντικό συμβάν στην ανθρώπινη ιστορία, ίσως να είναι και το τελευταίο, εάν η ανθρωπότητα δεν είναι αρκετά προσεκτική.
Κοιτώντας μελλοντικά δεν υπάρχουν όρια στη διαδικασία: η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να βρει μόνη της τα μέσα ώστε να αναπτυχθεί με εκρηκτικό ρυθμό, παίρνοντας τα ηνία από τους δημιουργούς της. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται στη διεθνή βιβλιογραφία ως μοναδικότητα (singularity), και δεν είναι λίγοι αυτοί που τη θεωρούν ως αναπότρεπτη ή και μαθηματικά αποδείξιμη.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι αρχικά το θέμα θα είναι ποιος θα ελέγχει την τεχνητή νοημοσύνη, σε βάθος χρόνου όμως δεν είναι σίγουρο πως θα μπορεί κάποιος να την ελέγχει καθόλου και εκεί είναι που πρέπει να επικεντρωθεί η προσοχή. Σημειώνουν επίσης πως, παρόλη την τεράστια σημασία που μπορεί να έχει μία τέτοια εξέλιξη για την ανθρωπότητα, είναι πολύ λίγοι εκείνοι που μελετούν το θέμα με την πρέπουσα σοβαρότητα.