Επιλέγοντας τον Μανουέλ Βαλς για την πρωθυπουργία μία ημέρα μετά την ήττα του κόμματός του στις δημοτικές εκλογές, ο Φρανσουά Ολάντ έκανε μια σαφή επιλογή.
Επιλέγοντας τον Μανουέλ Βαλς για την πρωθυπουργία μία ημέρα μετά την ήττα του κόμματός του στις δημοτικές εκλογές, ο Φρανσουά Ολάντ έκανε μια σαφή επιλογή. Εκτός από την επιβεβαίωση της φιλελεύθερης στροφής που έκανε με το Σύμφωνο Ευθύνης, ο Γάλλος πρόεδρος απέκτησε έναν πρωθυπουργό στο ίδιο μήκος κύματος με αυτό το Σύμφωνο, το οποίο ο τελευταίος θα κληθεί να υπερασπιστεί δύο φορές: πρώτα ενώπιον της Κομισιόν κι ύστερα, στα τέλη Απριλίου, στο γαλλικό κοινοβούλιο.
Ο κ. Ολάντ θέλει επίσης να επαναφέρει την πειθαρχία και το κύρος σε μια κυβέρνηση που εδώ και δύο χρόνια ταλαιπωρείται από διάφορες αντιπαραθέσεις. Στα μάτια του προέδρου της Γαλλίας, ο κ. Βαλς ενσαρκώνει τη συνοχή και τον επαγγελματισμό που έλειπαν μέχρι τώρα. Όπως σημειώνει ωστόσο σε κύριο άρθρο της η Libération, η επιλογή αυτή ενέχει τον κίνδυνο της διάσπασης της πλειοψηφίας, ενώ μπορεί να οδηγήσει και στην ενίσχυση της αριστερής πτέρυγας του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Εγκαθιστώντας τον Μανουέλ Βαλς στο Ματινιόν, ο κ. Ολάντ αιφνιδιάζει ένα εκλογικό σώμα που τις δύο προηγούμενες Κυριακές ζήτησε μάλλον περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη παρά περισσότερο οικονομικό φιλελευθερισμό. Ο νέος πρωθυπουργός θα πρέπει έτσι να πείσει. Να πείσει τους Οικολόγους, τα συνδικάτα και ένα μέρος του κόμματός του ότι είναι ικανός να ασκήσει μια κεντροαριστερή πολιτική, λαμβάνοντας ταυτοχρόνως υπόψη του τις απαιτήσεις των εργοδοτών και της Ευρώπης.
Μπροστά στην πρόκληση μιας τέτοιας εξίσωσης, οι πρώτες αποφάσεις του κ. Βαλς - και πρώτα απ' όλα η σύνθεση της κυβέρνησής του - θα δώσουν τον τόνο του δεύτερου μισού της προεδρικής θητείας. Τρία χρόνια πριν από τις προεδρικές εκλογές, ο αρχηγός του γαλλικού κράτους δεν θα έχει στη συνέχεια άλλο μπαλαντέρ να βγάλει από το μανίκι.
Στον κ. Ολάντ δεν αρέσουν ούτε οι αλλαγές ούτε οι πιέσεις. Χρειάστηκε να προχωρήσει στις πρώτες καθώς εντείνονταν οι δεύτερες. «Δεν είχε επιλογή κι αυτό το σιχαίνεται», σημειώνει, σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα, στενός του συνεργάτης. Επειδή ακριβώς όμως δεν είχε επιλογή, εμφανίστηκε στις οκτώ το βράδυ στην τηλεόραση για να ανακοινώσει την απόφασή του.
Και για να εξισορροπήσει το «Σύμφωνο Ευθύνης», επινόησε κι ένα «Σύμφωνο Αλληλεγγύης», χωρίς κανείς να γνωρίζει τι θα περιλαμβάνει. Τρεις θα είναι πάντως οι προτεραιότητές του: η εκπαίδευση, η κοινωνική ασφάλιση και η αγοραστική δύναμη. Ο γάλλος πρόεδρος ανακοίνωσε επίσης μείωση των φόρων μέχρι το 2017 και μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων.
Η τύχη του Ζαν-Μαρκ Ερό σφραγίστηκε ανάμεσα στην Κυριακή το βράδυ και τη Δευτέρα το πρωί. Ένας σύμβουλος του κ. Ολάντ βεβαιώνει ότι ο πρόεδρος θα ήθελε να τον κρατήσει για έναν ακόμη χρόνο, ώστε να είναι εκείνος που θα εποπτεύσει την εξοικονόμηση των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αλλά ήταν τέτοιο το μέγεθος της ήττας, που ο Γάλλος πρόεδρος δεν μπορούσε να κάνει αυτό που επιθυμούσε. «Όπως πάντα, έλαβε την απόφασή του την τελευταία στιγμή», τονίζει συνεργάτης του.
Και την έλαβε, σύμφωνα με τη Libération, ύστερα από τηλεφωνική συνομιλία με τον υπουργό Αμύνης, με τον οποίο είναι φίλοι εδώ και 30 χρόνια. «Πριν με ρωτήσεις, για μένα η απάντηση είναι ο Βαλς», του είπε ο Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν.
Η απόφαση είχε ληφθεί. Η μοναδική παραχώρηση στον κ. Ερό ήταν να ανακοινώσει εκείνος την παραίτησή του.
Πηγή: ΑΜΠΕ