Περιβάλλον
Σάββατο, 22 Μαρτίου 2014 11:52

«Καμπανάκι» ΟΗΕ για τα αποθέματα νερού λόγω αυξημένης ενεργειακής ζήτησης

Η δίψα του πλανήτη για ενέργεια απειλεί τα αποθέματα νερού, προειδοποίησε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Νερού.

Η δίψα του πλανήτη για ενέργεια απειλεί τα αποθέματα νερού, προειδοποίησε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Νερού.

Σύμφωνα με νέα έκθεσή του, η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να διαχειριστεί την κατανάλωση τόσο ενέργειας όσο και νερού, εάν θέλει να εξακολουθήσει να έχει πρόσβαση σε ήδη περιορισμένους φυσικούς πόρους.

«Η ζήτηση για πόσιμο νερό και ενέργεια θα συνεχίσει να αυξάνεται μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Η αύξηση αυτή θα φέρει μεγάλες προκλήσεις και θα ασκήσει πίεση στους φυσικούς πόρους, σχεδόν σε όλες τις περιοχές», αναφέρει στην έκθεσή του ο οργανισμός χαρακτηρίζοντας νερό και ενέργεια «αλληλένδετους και αλληλοεξαρτώμενους» πόρους. «Η απόκτηση νερού απαιτεί ενέργεια και η παραγωγή ενέργειας απαιτεί νερό.»

Όπως αναφέρει η έκθεση, σχεδόν 768 εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ενώ 2,5 δισεκατομμύρια στερούνται των υποτυπωδών εγκαταστάσεων υγιεινής. Τουλάχιστον 1,3 δισεκατομμύρια δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα και περίπου το ένα πέμπτο των υδροφορέων παγκοσμίως έχουν «στερέψει».

Οι συντάκτες προβλέπουν ότι η ζήτηση για νερό θα αυξηθεί κατά περίπου 55% έως το 2050, κυρίως λόγω της βιομηχανίας και σε μικρότερο βαθμό λόγω άλλων παραγόντων, όπως η παραγωγή ενέργειας, η οικιακή χρήση, η γεωργία κ.α.

Επιπλέον, έως τα μέσα του αιώνα, πάνω από το 40% του πληθυσμού θα ζει σε περιοχές που αντιμετωπίζουν σοβαρή έλλειψη νερού.

Έως το 2035, η ενεργειακή ζήτηση θα αυξηθεί κατά τουλάχιστον 35%, υποστηρίζει ο ΟΗΕ. Κίνα και Ινδία θα είναι οι βασικοί υπαίτιοι. Στις ίδιες χώρες θα οφείλεται κυρίως και η αύξηση της ζήτησης για ηλεκτρικό ρεύμα κατά 70%, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες εκτιμήσεις.

Ο οργανισμός προτείνει μεταξύ άλλων τη βελτίωση των πολιτικών για την αποδοτικότητα των υδάτινων πόρων και την ενεργειακή αποδοτικότητα, την καλύτερη συνεργασία μεταξύ παρόχων νερού και ενέργειας, αλλά και την επαναξιολόγηση της στρατηγικής επιδοτήσεων που καθιστά φθηνότερο ή δωρεάν το νερό για τους παραγωγούς ενέργειας.