Σύμφωνα με τους εμπνευστές της ιδέας του κοσμολογικού πληθωρισμού η ύπαρξη πολλαπλών Συμπάντων είναι πιθανότερη από την ύπαρξη μοναχά ενός. Καθώς ο κοσμολογικός πληθωρισμός αποδείχτηκε επί της ουσίας με την ανακάλυψη της περασμένης Δευτέρας, η συζήτηση για την πιθανότητα ύπαρξης ενός πολυσύμπαντος, ενός συνόλου δηλαδή από άπειρα Σύμπαντα μεταξύ των οποίων και το δικό μας, έχει αναζωπυρωθεί στον επιστημονικό κόσμο.
Σύμφωνα με τους εμπνευστές της ιδέας του κοσμολογικού πληθωρισμού, η ύπαρξη πολλαπλών Συμπάντων είναι πιθανότερη από την ύπαρξη μοναχά ενός. Καθώς ο κοσμολογικός πληθωρισμός αποδείχτηκε επί της ουσίας με την ανακάλυψη της περασμένης Δευτέρας, η συζήτηση για την πιθανότητα ύπαρξης ενός πολυσύμπαντος, ενός συνόλου δηλαδή από άπειρα Σύμπαντα μεταξύ των οποίων και το δικό μας, έχει αναζωπυρωθεί στον επιστημονικό κόσμο.
«Ένα πολυσύμπαν θα έδινε καλές εξηγήσεις για αρκετές από τις παρατηρήσεις που έχουμε κάνει για το Σύμπαν μας», δήλωσε χαρακτηριστικό ο φυσικός του MIT Άλαν Γκουθ, δημιουργός της πρώτης θεωρίας κοσμολογικού πληθωρισμού τη δεκαετία του 1980.
Ένας άλλος από τους πρωτεργάτες του πληθωρισμού, ο φυσικός του Στάνφορντ Αντρέι Λίντε περιέγραψε πως «είναι δύσκολο να φτιάξει κανείς μοντέλα που περιέχουν πληθωρισμό και δεν οδηγούν σε ένα πολυσύμπαν. Δεν είναι αδύνατο, και θα χρειαστεί να ακολουθήσει και άλλη έρευνα, αλλά σίγουρα τα δεδομένα από τη θεωρία μας αναγκάζουν να εξετάσουμε την ιδέα των πολλαπλών Συμπάντων σοβαρά», κατέληξε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου τη Δευτέρα στα πλαίσια της ανακοίνωσης της ανακάλυψης βαρυτικών κυμάτων από το πείραμα BICEP2.
Σύμφωνα με τη θεωρία του κοσμολογικού πληθωρισμού, το Σύμπαν επεκτάθηκε με ραγδαίο ρυθμό τις πρώτες στιγμές της ύπαρξής του. Στο σημείο αυτό θα έπρεπε να σημειώσουμε πως όσο παράλογο και αν ακούγεται, η συνολική ενέργεια στο Σύμπαν είναι ίση με το μηδέν. Παρόλο που παρατηρούμε μάζα και ενέργεια στο Σύμπαν (θετική ενέργεια), οι ελκτικές δυνάμεις τις βαρύτητας (αρνητική ενέργεια) τις αντισταθμίζουν. Με λίγα λόγια δεν «κοστίζει» τίποτα να δημιουργηθεί ένα Σύμπαν σαν το δικό μας.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως το πεδίο του πληθωρισμού, του οποίου τη μορφή δε γνωρίζουμε ακόμη, «φούσκωσε» το Σύμπαν λίγο μετά τη δημιουργία του, η οποία μπορεί να προέκυψε από μία απλή κβαντική διαταραχή του κενού. Έτσι πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο Λίντε, υποστηρίζουν πως αφού ο πληθωρισμός χρησίμευσε στο να μεγαλώσει το Σύμπαν μας, ίσως να κάνει το ίδιο και με άπειρες άλλες παρόμοιες κβαντικές διαταραχές τις οποίες φουσκώνει δημιουργώντας συνεχώς νέες φυσαλίδες-Σύμπαντα.
«Γνωρίζουμε πως κάτι συνέβη μία φορά: δημιούργησε το Σύμπαν μας. Εάν κάτι μπορεί να συμβεί μία φορά, τότε θα συμβεί και δεύτερη και τρίτη και άπειρες φορές», είναι το επιχείρημα των υπέρμαχων της θεωρίας του πολυσύμπαντος. Και είναι σίγουρα γεγονός πως η συγκεκριμένη θεωρία αποκτά αυξανόμενους υποστηρικτές στην επιστημονική κοινότητα.