Κόσμος
Τετάρτη, 22 Σεπτεμβρίου 2004 17:59

Δημοκρατία «σε φέρετρο»

«Ο Βλαντίμιρ Πούτιν προέρχεται από την KGB, έναν οργανισμό που είναι υπεύθυνος για το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. Απέναντί του, η Δύση φαίνεται να ξεχνά ακόμη και τις δικές της αξίες», τονίζει σε συνέντευξή του στη γαλλική «Le Monde» ο Σεργκέι Κοβαλιόφ, πρόεδρος της ρωσικής οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων Memorial, που ίδρυσε ο Αντρέι Ζαχάροφ.

Οταν ο Πούτιν επελέγη ως πρωθυπουργός από την οικογένεια Γιέλτσιν, όλος ο κόσμος στη Μόσχα ρωτούσε: ποιος είναι αυτός;

Υστερα, η δημοτικότητα αυτού του αγνώστου εκτινάχθηκε στα ύψη. Για ποιο λόγο; Τρία στοιχεία πρέπει να λάβουμε υπόψη. Την τρομακτική επιχείρηση σύλληψης ομήρων στην Τσετσενία. Την επίθεση του Μπασάγιεφ στο Νταγκεστάν. Και τις εκρήξεις στις πολυκατοικίες της Μόσχας και του Βολγκοντόνσκ. «Θα τους κυνηγήσουμε ακόμη και στην τουαλέτα», είπε τότε ο Πούτιν. Αυτό ήταν: εξελέγη πρόεδρος με περίπατο.

To 1988, ο Ζαχάροφ είπε μια περίφημη φράση: «Η Ρωσία έχει ανάγκη ταυτόχρονα από υποστήριξη και από άσκηση πίεσης». Το ίδιο ισχύει και σήμερα, λέει ο Κοβαλιόφ. «Η Τσετσενία δεν αποτελεί εσωτερική υπόθεση της Ρωσίας. Αν η διεθνής κοινότητα έδειχνε ενδιαφέρον για την Τσετσενία, η τρομοκρατία δεν θα έβρισκε κοινωνική βάση. Η εξέλιξη της Ρωσίας δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορη τη Δύση. Εδώ δεν είναι Βαλκάνια, μια κρίση περιφερειακής εμβέλειας. Το μέγεθος της Ρωσίας προσδίδει άλλη βαρύτητα στο πρόβλημα. Ο δυτικός κόσμος πρέπει να κάνει τις επιλογές του».

Σε κάθε τρομοκρατική επίθεση, συνεχίζει ο πρόεδρος της οργάνωσης Memorial, ο αριθμός των Ρώσων που διαφωνούν με την πολιτική της χώρας τους στο βόρειο Καύκασο μεγαλώνει. Αυτή η διαφωνία είναι προς το παρόν παθητική. Ο πληθυσμός είναι ακόμη σημαδεμένος από τη σταλινική κληρονομιά. Ολα δείχνουν ότι η Ρωσία θα επιστρέψει σε μια κατάσταση που θα θυμίζει τις δεκαετίες του '60 και του '70, όταν μια μικρή ομάδα διαφωνούντων αγωνιζόταν για τη δημοκρατία. Ισως να ξαναδούμε και τα «σαμιζντάτ», τα παράνομα έντυπα.

Το Κρεμλίνο βέβαια γνωρίζει ότι δεν μπορεί να επαναφέρει ούτε τα γκουλάγκ ούτε τη λογοκρισία, καταλήγει ο Κοβαλιόφ. «Η δημοκρατία δεν είναι νεκρή σήμερα στη Ρωσία. Απλώς την έχουν τοποθετήσει σε φέρετρο».

Πηγή: Le Monde, AΠΕ