Ένα καφετί, ταλαιπωρημένο διαμάντι που ανακαλύφθηκε στην κοίτη ενός ποταμού της Βραζιλίας αποτελεί την πρώτη απτή ένδειξη ότι η δομή του πλανήτη δεν είναι ακριβώς όπως την διδασκόμαστε στο σχολείο.
Ένα καφετί, ταλαιπωρημένο διαμάντι που ανακαλύφθηκε στην κοίτη ενός ποταμού της Βραζιλίας αποτελεί την πρώτη απτή ένδειξη ότι η δομή του πλανήτη δεν είναι ακριβώς όπως την διδασκόμαστε στο σχολείο.
Μελετώντας το διαμάντι, επιστήμονες πιστεύουν ότι 400 έως 600 χιλιόμετρα κάτω από το μανδύα της Γης βρίσκονται αποθέματα νερού μεγαλύτερα απ’ όλους τους ωκεανούς της Γης.
Τα διαμάντια δημιουργούνται βαθιά μέσα στη γη, σε συνθήκες ασύλληπτης πίεσης. Καταλήγουν πιο κοντά στην επιφάνεια, όπου και ανακαλύπτονται, με πολλούς τρόπους, π.χ. μέσω της ηφαιστειακής δραστηριότητας.
Το χρώμα τους εξαρτάται από τις προσμείξεις του άνθρακα με άλλα υλικά, ενώ ενίοτε βρίσκονται «τυλιγμένα» μέσα σε άλλα πετρώματα.
Το συγκεκριμένο διαμάντι περιέχει ένα εξαιρετικά σπάνιο ορυκτό μεγάλης πυκνότητας, το ρινγκουδίτη, μέσα στον οποίο οι επιστήμονες βρήκαν εγκλωβισμένη μεγάλη - συγκριτικά με το μέγεθος - ποσότητα νερού.
Καθώς ο ρινγκουδίτης μπορεί να δημιουργηθεί σε βάθος εκατοντάδων μέτρων και υπό φοβερή πίεση, οι επιστήμονες του καναδικού πανεπιστημίου της Αλμπέρτα υπέθεσαν ότι τεράστιες ποσότητες νερού είναι παγιδευμένες μέσα σε πετρώματα, σε πολύ μεγάλα βάθη. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το εσωτερικό του πλανήτη δεν είναι ξηρό, αλλά πιθανότατα περιέχει πολύ νερό.
«Πρόκειται στην πραγματικότητα για την επιβεβαίωση της ύπαρξης μιας τεράστιας ποσότητας νερού εγκλωβισμένης σε ένα πολύ διακριτό επίπεδο, στα έγκατα της Γης», εξήγησε ο γεωλόγος Γκρέιαμ Πίρσον, ο οποίος μελέτησε το διαμάντι. «Δεν μιλάμε για έναν ωκεανό όπως του Ιουλίου Βερν, στον οποίο μπορεί να πλεύσει ένα σκάφος.»
Όπως είπε, η ανακάλυψη ήταν σχεδόν τυχαία, καθώς ο ίδιος και οι συνάδελφοί του αναζητούσαν ένα άλλο ορυκτό, όταν αποφάσισαν να δώσουν γύρω στα 20 δολάρια για το βάρους μόλις ενός δέκατου του γραμμαρίου διαμάντι.
Ο Πίρσον παραδέχθηκε ότι η θεωρία χρειάζεται περαιτέρω μελέτη, καθώς το δείγμα θα μπορούσε να προέρχεται από ένα από τα υγρά σημεία της μεταβατικής ζώνης της Γης.
Ακόμη όμως κι αν η θεωρία δεν αποδειχθεί ποτέ, ήδη η ανακάλυψη και η μελέτη του διαμαντιού προκαλεί συζητήσεις στην επιστημονική κοινότητα.
«Μέχρι σήμερα, κανείς δεν είχε δει ρινγκουδίτη από το μανδύα της Γης, παρότι οι γεωφυσικοί ήταν σίγουροι ότι υπάρχει», δήλωσε στον Guardian ο Χανς Κέπλερ από το πανεπιστήμιο του Μπαϊρόιτ. «Οι περισσότεροι, εμού συμπεριλαμβανομένου, δεν περίμεναν ποτέ να δουν ένα τέτοιο δείγμα.»