Πολιτιστικά
Τρίτη, 25 Φεβρουαρίου 2014 08:20

Ανάδειξη μεσοβυζαντινών μνημείων σε Κρήτη και Κύπρο

Τέσσερα μεσοβυζαντινά μνημεία, δύο στην Κρήτη και δύο στην Κύπρο, αναδείχθηκαν με τα έργα που έγιναν στο πλαίσιο του προγράμματος Διασυνοριακής Συνεργασίας Ελλάδα - Κύπρος «Ευμάθιος Φιλοκάλης».

Τέσσερα μεσοβυζαντινά μνημεία, δύο στην Κρήτη και δύο στην Κύπρο, αναδείχθηκαν με τα έργα που έγιναν στο πλαίσιο του προγράμματος Διασυνοριακής Συνεργασίας Ελλάδα - Κύπρος «Ευμάθιος Φιλοκάλης».

Στις 21 Μαρτίου θα πραγματοποιηθεί, στο Ρέθυμνο, ημερίδα για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων του προγράμματος.
Τα μεσοβυζαντινά μνημεία στην Κρήτη είναι οι ναοί του Αγίου Ευτυχίου στο Χρωμοναστήρι Ρεθύμνου και της Παναγίας στην Πατσώ Αμαρίου, επίσης στο Ρέθυμνο. Στην Κύπρο, είναι οι ναοί της Αγίας Μαρίνας Καντού και της Παναγίας Κοφίνου, και οι δύο του 11ου αιώνα.

Η χρηματοδότηση των έργων - που περιελάμβανε ανασκαφές, ολική αποκατάσταση των μνημείων, προληπτική συντήρηση των αποκαλυφθέντων ερειπίων και διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου - έγινε κατά 80% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από εθνική συμμετοχή.

Κρήτη

Ο ναός του Αγίου Ευτυχίου βρίσκεται στον οικισμό Χρωμοναστήρι του Ρεθύμνου, που αποτελεί έναν από τους πιο ενδιαφέροντες οικισμούς του Νομού εξαιτίας του αρχιτεκτονικού του πλούτου, και για το λόγο αυτό κηρύχθηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο στο σύνολό του.

Ο ναός της Γέννησης της Παναγίας, Πατσώ Αμαρίου, είναι ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του Ρεθύμνου. Παρότι σώζεται σε ερειπιώδη κατάσταση, εντυπωσιάζει μέχρι και σήμερα τον επισκέπτη με το μέγεθός του και τον πλούτο του γλυπτού αρχιτεκτονικού διακόσμου του.

Κύπρος

Στον ναό της Αγίας Μαρίνας στο χωριό Καντού, κοντά στην Λεμεσό, διακρίνονται τρεις φάσεις, εκ των οποίων η αρχαιότερη έχει χρονολογηθεί με τεχνοτροπικά κριτήρια στα μέσα του 11ου αιώνα, ενώ η νεότερη στον 15ο αιώνα.

Η εκκλησία της Παναγίας Κοφίνου, στην επαρχία Λάρνακας, η οποία είχε κηρυχθεί αρχαίο μνημείο από το 1935, αποτελεί μαζί με τα ερείπια της Αγίας Μαρίνας και του Αγίου Ηρακλείου στα βορειοδυτικά, τμήμα μίας εκτεταμένης εγκατάστασης των πρωτοβυζαντινών χρόνων. Στον τόπο αυτό, κατά τον αρχιμανδρίτη Κυπριανό, είχε την έδρα του σε απροσδιόριστο χρόνο ο επίσκοπος Ηράκλειος, ένας από τους «αγίους ξένους, όπου εκατώκισαν εις την Νήσον».

naftemporiki.gr