Την απόφαση καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας στη Μεσόγειο και τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης πάνω στο θέμα αποδοκίμασε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Χουντής, ζητώντας παράλληλα αποστολή παρατηρητών από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια της εν πλω καταστροφής τους.
Την απόφαση καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας στη Μεσόγειο και τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης πάνω στο θέμα αποδοκίμασε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Χουντής, ζητώντας παράλληλα αποστολή παρατηρητών από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια της εν πλω καταστροφής τους.
Σε ερώτησή του προς την Ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου, ο κ. Χουντής ζήτησε ξεκάθαρες απαντήσεις πάνω στο ζήτημα, κάνοντας λόγο για πιθανές επιπτώσεις στο οικοσύστημα της Μεσογείου και το περιβάλλον των μεσογειακών χωρών.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
«Ξεκίνησε, υπό την εποπτεία του ΟΗΕ και του Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW) η διαδικασία μεταφοράς των χημικών όπλων της Συρίας, με σκοπό την εν πλω καταστροφή τους με τη μέθοδο της υδρόλυσης, σε περιοχή της Μεσογείου, ανάμεσα στην Κρήτη, τη Λιβύη και τη Μάλτα. Ωστόσο, η έλλειψη επίσημης ενημέρωσης από τον ΟΗΕ και τον OPCW, για την τοποθεσία και για τις μεθόδους που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν, έχει εύλογα δημιουργήσει τεράστια ανησυχία για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον. Δεδομένου ότι, σύμφωνα με δημοσιοποιηθείσες απόψεις ειδικών επιστημόνων: α) Η μέθοδος της υδρόλυσης δεν έχει ξαναδοκιμαστεί, παρά μόνο πιλοτικά και επί εδάφους, β) τα χημικά αυτά είναι σοβαρά μείγματα επικίνδυνων και τοξικών ουσιών που δεν είναι σε θέση να αδρανοποιηθούν μόνο με τη χρήση αυτής της μεθόδου, πόσω δε μάλλον να αδρανοποιηθούν σε τέτοιο βαθμό, ώστε να απορριφθούν στη θάλασσα και να μην καταστρέψουν τους ζώντες οργανισμούς,
Ερωτάται η Επιτροπή:
Πώς σχολιάζει τις παραπάνω επισημάνσεις; Έχουν δοθεί επίσημα, πλήρης λεπτομερής πληροφόρηση και γραπτές διαβεβαιώσεις από τον ΟΗΕ και τον OPCW για την ασφάλεια της διαδικασίας που έχει επιλεγεί; Αν όχι, πώς δέχθηκε να χρηματοδοτήσει την επιχείρηση, όχι μόνο νομιμοποιώντας την, αλλά και εγκαινιάζοντας νέες διεθνείς πρακτικές που πλέον θα μετατρέπουν τα διεθνή ύδατα σε ζώνες ελεύθερες από κάθε έλεγχο και περιβαλλοντικό περιορισμό;
Σε ποια απόφαση, διεθνή συνθήκη ή σύμβαση προβλέπεται αυτή η μέθοδος καταστροφής και η δυνατότητα απόρριψης αποβλήτων χημικών όπλων σε μία κλειστή θαλάσσια λεκάνη όπως αυτή της Μεσογείου;
Έχουν εξετασθεί άλλες λύσεις για την τοποθεσία καταστροφής των χημικών όπλων και μάλιστα επί εδάφους; Έχει μελετήσει τις πιθανές επιπτώσεις στο οικοσύστημα της περιοχής καθώς και τις ολέθριες συνέπειες που μπορεί να υπάρξουν για το περιβάλλον των μεσογειακών χωρών; Έχει οριστεί λιμένας καταφυγής σε περίπτωση επιπλοκής κατά τη διαδικασία υδρόλυσης; Εάν ναι, ποιος; Εάν όχι, γιατί;
Σε κάθε περίπτωση, θα υπάρχουν κλιμάκια παρατηρητών της ΕΕ αλλά και από τις ενδιαφερόμενες μεσογειακές χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Μάλτα), για την επίβλεψη της όλης διαδικασίας, εφ’ όσον το ζητήσουν;»