Την επίδραση της Σούπερ Λίγκας στην εθνική οικονομία ερευνά μελέτη του Ινστιτούτου Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) και της "ΣΤΟΧΑΣΙΣ Σύμβουλοι Επιχειρήσεων Α.Ε.", η οποία παρουσιάστηκε σήμερα από το συνεταιρισμό.
Την επίδραση της Σούπερ Λίγκας στην εθνική οικονομία ερευνά μελέτη του Ινστιτούτου Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) και της "ΣΤΟΧΑΣΙΣ Σύμβουλοι Επιχειρήσεων Α.Ε.", η οποία παρουσιάστηκε σήμερα από το συνεταιρισμό.
Επιπλέον, η έρευνα παρουσιάζει την ανάλυση των διαρθρωτικών χαρακτηριστικών του ελληνικού και άλλων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων και αναδεικνύει διαφοροποιήσεις και αποκλίσεις, οι οποίες, εφόσον αντιμετωπιστούν, θα βελτιώσουν την ποιότητα και ανταγωνιστικότητα του ελληνικού πρωταθλήματος.
Στη μελέτη εκτιμήθηκε και η συνολική επίδραση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην εθνική οικονομία. Η εκτίμηση της επίδρασης λαμβάνει υπόψη τα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα που προκύπτουν στην οικονομία από την τελική ζήτηση για το ποδοσφαιρικό προϊόν της Σούπερ Λίγκας, αλλά και για προϊόντα και υπηρεσίες που συνδέονται με αυτό, όπως τυχερά παιχνίδια, τηλεοπτικές μεταδόσεις, αθλητική ενημέρωση, διαφήμιση, εστίαση και ένδυση.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της μελέτης, ο «πυρήνας» δραστηριοτήτων της Σούπερ Λίγκας (εισιτήρια και συμμετοχή σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις) δημιουργεί πάνω από 180 εκατ. ευρώ σε όρους ΑΕΠ, ενώ σημαντικά υψηλότερη είναι η επίδραση στο ΑΕΠ (2,1 δισ. ευρώ) από την παράλληλη δραστηριότητα.
Σε όρους απασχόλησης, η επίδραση εκτιμάται σε περισσότερες από 40.000 θέσεις εργασίας. Επιπλέον, οι δραστηριότητες που συνδέονται με το πρωτάθλημα προσφέρουν, άμεσα και έμμεσα, συνολικά σχεδόν 550 εκατ. ευρώ έσοδα στο κράτος από φόρους και εργοδοτικές εισφορές.
Η εξέταση της διάρθρωσης των εσόδων των ΠΑΕ αναδεικνύει το γεγονός ότι η κατανομή των εσόδων των μεγαλύτερων ΠΑΕ, οι οποίες λαμβάνουν πρόσθετα έσοδα από τη συμμετοχή τους σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, είναι αρκετά πιο κοντά στα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Η τυπική ΠΑΕ, ωστόσο, έχει υψηλή εξάρτηση από τα έσοδα που προέρχονται από τηλεοπτικά δικαιώματα, ενώ η συμμετοχή των εμπορικών εσόδων είναι περιορισμένη. Αν και ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των εισπράξεων από εισιτήρια αποδίδεται σε τρίτους φορείς, η πώληση εισιτηρίων (περίπου 20% των συνολικών εσόδων) αποτελεί αρκετά σημαντική πηγή εσόδων για τις ΠΑΕ.
Ο αριθμός των εισιτηρίων μετά τη σημαντική άνοδο που παρουσίασε στα μέσα της δεκαετίας του 2000, υποχώρησε την αγωνιστική περίοδο 2012-13 κατά 38% σε σχέση με τη μέγιστη τιμή που καταγράφηκε την περίοδο 2008-2009, παραμένοντας όμως υψηλότερος από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Περισσότερο από το 50% των εισιτηρίων το 2012-13 συγκεντρώθηκε από τρεις ομάδες, όταν σε ευρωπαϊκό επίπεδο ανάλογη εικόνα παρουσιάζεται μόνο στο πορτογαλικό πρωτάθλημα.
Όπως προκύπτει από τη μελέτη, οι ΠΑΕ-μέλη του συνεταιρισμού εμφανίζουν υψηλό ποσοστό αμοιβών και εξόδων προσωπικού ως προς τα συνολικά έσοδα (93% το 2011), με τον αντίστοιχο μέσο όρο στην Ευρώπη να διαμορφώνεται σε 65% το 2011 και να περιορίζεται σε 61% το 2012.
Στο πλαίσιο αυτό, καταγράφεται τα τελευταία χρόνια στροφή των ΠΑΕ στους Έλληνες ή γηγενείς ποδοσφαιριστές από τα τμήματα υποδομών.
Σαν συμπέρασμα, η μελέτη θέτει τις ακόλουθες προϋποθέσεις για τη βελτίωση των προοπτικών της Σούπερ Λίγκας: