Ζητώντας από το υπουργείο οικονομικών να φροντίσει για την άμεση απεξάρτηση του Εθνικού θεάτρου από το καθεστώς των ΔΕΚΟ, ξεκίνησε ο καλλιτεχνικός του διευθυντής, Σωτήρης Χατζάκης.
Ζητώντας από το υπουργείο οικονομικών να φροντίσει για την άμεση απεξάρτηση του Εθνικού θεάτρου από το καθεστώς των ΔΕΚΟ, ξεκίνησε ο καλλιτεχνικός του διευθυντής, Σωτήρης Χατζάκης, την παρουσίαση του οικονομικού απολογισμού των μέχρι σήμερα παραγωγών καθώς και την παρουσίαση των καλοκαιρινών παραστάσεων.
Ο απολογισμός με αριθμούς
«Αυτό το θέατρο δεν είναι ιδιωτική ιδιοκτησία κανενός, εμείς το διατηρούμε και η κοινωνία πρέπει να ξέρει τα οικονομικά του», τόνισε ο κ. Χατζάκης αναφερόμενος στον οικονομικό απολογισμό που αφορά την περίοδο 1/9/2013 έως και 2/2/2014.
Στο συγκεκριμένο διάστημα, η προσέλευση των θεατών ήταν 113.826 σημειώνοντας αύξηση σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο (1/9/2012 έως 2/2/2013), κατά την οποία οι θεατές έφτασαν τους 76.603. Οι εισπράξεις έφτασαν το 1.285.350 ευρώ ενώ σημειώθηκε μείωση των εξόδων κατά 4,17% από το ποσό που είχε προϋπολογιστεί.
Ο μέσος όρος της τιμής του εισιτηρίου, με 14,13, σημείωσε μείωση 26%, ενώ περσινός μέσος όρος ήταν 19 ευρώ. Ενδεικτικά, τα έσοδα του Ιανουαρίου 2014 έφτασαν τα 391.170 ευρώ ενώ τον αντίστοιχο περσινό μήνα ήταν 283.423 ευρώ.
Εισιτήρια και εισπράξεις παραστάσεων
«Η γειτονιά των αγγέλων» - 29.121 εισιτήρια, εισπράξεις: 366.027 ευρώ
«Φιλάργυρος» - 26.353 εισιτήρια, εισπράξεις: 330.486 ευρώ
«Γκόλφω» - 11.408 εισιτήρια, εισπράξεις: 144.132 ευρώ
«Θεατές» - 1.506 εισιτήρια, εισπράξεις 15.476 ευρώ
«Φλαντρώ» - 5.681εισιτήρια, εισπράξεις: 56.371 ευρώ.
Ηθοποιοί
«Επειδή υπάρχει μια δραματική ανεργία, το Εθνικό οφείλει να απασχολεί όσο το δυνατό περισσότερους ηθοποιούς», ανέφερε ο κ. Χατζάκης. Τον Ιανουάριο του 2014 σε 11 παραγωγές πήραν μέρος 127 ηθοποιοί, για τον Φεβρουάριο του 2014, σε 13 παραγωγές εργάζονται 139 ηθοποιοί, ενώ τον Μάρτιο του 2014, σε 11 παραγωγές θα εργαστούν 123 ηθοποιοί.
Θερινή Σκηνή
Το Εθνικό βρίσκεται σε αναζήτηση χώρου για να στήσει την αθηναϊκή υπαίθρια σκηνή του από το ερχόμενο καλοκαίρι. Ήταν μια ιδέα που δεν υλοποιήθηκε ποτέ, παρά τα σχέδια του αρχιτέκτονα Κωνσταντίνου Δοξιάδη από το 1938 για του Φιλοπάππου.
Επίδαυρος 2015
Ο Σωτήρης Χατζάκης ανακοίνωσε ότι το Εθνικό θέατρο το καλοκαίρι του 2015 θα παρουσιάσει το έργο «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία και ερμηνεία Γιάννη Μπέζου.
Παραστάσεις στο εξωτερικό
Σχετικά με τις παραγωγές του Εθνικού που θα «ταξιδέψουν» στο εξωτερικό, η «Οδύσσεια» του Ρόμπερτ Ουίλσον θα πραγματοποιήσει 25 παραστάσεις στο θέατρο Τζόρτζιο Στρέλερ στο Μιλάνο τον Σεπτέμβριο του 2015, κατόπιν συνεννοήσεως με το Πίκολο Τεάτρο. Το «Vitrioli» του Γιάννη Μαυριτσάκη σε σκηνοθεσία Ολιβιέ Πι θα παιχτεί το προσεχές καλοκαίρι στο Φεστιβάλ της Αβινιόν (7-19 Ιουλίου).
Καλοκαιρινές παραγωγές
Έργα των Αριστοφάνη, Ευριπίδη, Βιτσέντζου Κορνάρου και Λάκη Λαζόπουλου θα αποτελέσουν τις θερινές παραγωγές του Εθνικού, ενώ ο κ. Χατζάκης έχει ζητήσει ημερομηνίες από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Γιώργο Λούκο, για να παιχτούν οι 3 παραγωγές στην Επίδαυρο.
«Βάτραχοι» του Αριστοφάνη
Υπόθεση
Ο Διόνυσος, προβληματισμένος από την έλλειψη ποιητών ικανών να διδάξουν ήθος στους Αθηναίους, αποφασίζει να κατέβει στον Άδη, με στόχο να φέρει στη γη τον Ευριπίδη. Μαζί του θα πάρει τον δούλο του, τον Ξανθία. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, θεός και δούλος θα αλλάξουν αρκετές φορές ρόλους για να αποφύγουν κακοτοπιές, που όλες οδηγούν σε κωμικές παρεξηγήσεις. Φτάνοντας στον προορισμό τους, οι ταξιδιώτες θα γίνουν μάρτυρες μιας σύγκρουσης ανάμεσα στον Ευριπίδη και τον Αισχύλο, που μάχονται για το θρόνο της τραγωδίας στον Άδη. Ο Διόνυσος, θεός του θεάτρου, ορίζεται ως κριτής. Η μάχη είναι αμφίρροπη. Η τελική απόφαση του Διόνυσου θα ξαφνιάσει, αφού, αν και ξεκίνησε το ταξίδι του με σκοπό να φέρει τον Ευριπίδη στη γη, φεύγει από τον Άδη παίρνοντας μαζί του τον Αισχύλο.
Οι «Βάτραχοι» παίχτηκαν στα Λήναια το 406 π. Χ. αποσπώντας το πρώτο βραβείο. Εκτός από την πρωτότυπη σύλληψη, τη φαντασία και την αναμφισβήτητη κωμική τους ποιότητα, αποτελούν και μια πρώτη «άτυπη» φιλολογική κριτική, εξαιτίας του ιδιότυπης αντιπαράθεσης που στήνει ο Αριστοφάνης μεταξύ των δύο τραγικών. Από το Εθνικό Θέατρο πρωτοπαρουσιάστηκαν το 1959, στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας, παίζουν: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Φάνης Μουρατίδης, Γιάννης Ζουγανέλης, Πάνος Βλάχος κ.ά..
«Ιππόλυτος» του Ευριπίδη
Υπόθεση
Πιστός οπαδός της Άρτεμης, ο Ιππόλυτος απαξιώνει τις χαρές του έρωτα και αρνείται να αποδώσει τιμές στη Αφροδίτη. Για να τον τιμωρήσει, η θεά του έρωτα πλέκει το δίκτυ της καταστροφής του εμπνέοντας στη μητριά του, Φαίδρα, σφοδρό έρωτα για τον πρόγονό της. Η Φαίδρα εξομολογείται, μέσω της παραμάνας της, το πάθος της στον Ιππόλυτο, αλλά εκείνος την αποκρούει με αγανάκτηση. Η Φαίδρα αποφασίζει να δώσει τέλος στη ζωή της, αλλά, προκειμένου να σώσει την τιμή της, αφήνει ένα γράμμα για το Θησέα, με το οποίο κατηγορεί τον Ιππόλυτο πως την πρόσβαλε. Ο Θησέας βρίσκει τη γυναίκα του νεκρή και διαβάζοντας το γράμμα μαθαίνει πως αιτία του θανάτου της είναι ο Ιππόλυτος, που τάχα τόλμησε να την πειράξει. Ο Ιππόλυτος, δεσμευμένος με όρκο, αποσιωπεί τα κίνητρα της Φαίδρας και αφήνεται στην οργή του Θησέα, ο οποίος ζητά από τον Ποσειδώνα την τιμωρία του γιου του. Όταν η αλήθεια βγαίνει στο φως, είναι πια αργά. Η Άρτεμη αποκαθιστά την τιμή του αδικοχαμένου πιστού της, αλλά ο Ιππόλυτος, θανάσιμα τραυματισμένος, πεθαίνει στα χέρια του απαρηγόρητου Θησέα.
Ο «Ιππόλυτος» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 428 π. Χ., κατά τα Μεγάλα Διονύσια, αποσπώντας το πρώτο βραβείο. Από το Εθνικό Θέατρο πρωτοανέβηκε το 1937 στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη και μουσική του Δημήτρη Μητρόπουλου. Το 1954, επαναλήφθηκε με νέα διανομή, στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, αποτελώντας μια «ανεπίσημη πρώτη» για τα Επιδαύρια, που εγκαινιάστηκαν ως θεσμός την αμέσως επόμενη χρονιά.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Λυδία Κονιόρδου, παίζουν: Λυδία Κονιόρδου, Νίκος Κουρής, Λήδα Πρωτοψάλτη, Θέμις Πάνου, Μάρθα Φιντζήλα, Φαίδων Καστρής κ.ά..
«Ερωτόκριτος» του Βιτσέντζου Κορνάρου
Υπόθεση
Ο βασιλιάς της Αθήνας, Ηράκλης, και η βασίλισσα Αρτέμη, μετά από πολλά χρόνια γάμου, αποκτούν την Αρετούσα, μια κόρη σπάνιας ομορφιάς. Ο νεαρός Ερωτόκριτος, γιος του συμβούλου του βασιλιά, την ερωτεύεται και τραγουδάει κάτω από τα παράθυρά της χωρίς να της αποκαλύπτει την ταυτότητά του. Η Αρετούσα, που έχει κι εκείνη ερωτευτεί τον άγνωστο τραγουδιστή, δεν αργεί να μάθει ποιος είναι και παρακινεί τον αγαπημένο της να την ζητήσει από τον πατέρα της. Ο βασιλιάς αντιδρά βίαια στην «αυθάδεια» του νέου και τον τιμωρεί με εξορία. Μετά τον αποχαιρετισμό των δύο ερωτευμένων, ο Ηράκλης φυλακίζει την κόρη του. Ο Ερωτόκριτος, ύστερα από τρία χρόνια εξορίας, όταν η Αθήνα βρίσκεται σε πόλεμο με τη Βλαχιά, εμφανίζεται μεταμφιεσμένος, και σε μια μάχη σώζει τον πατέρα της Αρετούσας νικώντας τους εχθρούς. Για ανταμοιβή, ο Ηράκλης προσφέρει στον νικητή το βασίλειό του, αλλά εκείνος το αρνείται και ζητάει μονάχα το χέρι της αγαπημένης του. Μη γνωρίζοντας την ταυτότητά του, η Αρετούσα τον απορρίπτει, μέχρι που ο Ερωτόκριτος, αφού δοκιμάσει την πίστη της εξιστορώντας της τον ίδιο του το θάνατο, της αποκαλύπτεται. Ο βασιλιάς αποδέχεται το γάμο, και το ζευγάρι βασιλεύει ευτυχισμένο στην Αθήνα.
Ο «Ερωτόκριτος» του Βιτσέντζου Κορνάρου, η κορωνίδα του κρητικού πνεύματος, και ένα από τα σημαντικότερα έργα της ελληνικής – και ευρωπαϊκής - αναγεννησιακής λογοτεχνίας, με αναγνωρισμένη διαχρονική αξία, αποτελείται από 10.012 ιαμβικούς, δεκαπεντασύλλαβους, ομοιοκατάληκτους στίχους. Πρόκειται για ένα θησαυρό της παράδοσής μας, με τον οποίο γαλουχήθηκαν πολλές γενιές Ελλήνων, αφού «τραγουδιέται» περισσότερο από 400 χρόνια, αποτυπώνοντας την τρυφερότητα του νεανικού έρωτα, την ρωμαλέα ελληνική ψυχή αλλά και την ασύλληπτη ομορφιά της κρητικής διαλέκτου. Στο Εθνικό Θέατρο παρουσιάζεται για πρώτη φορά.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης, στο ρόλο της Αρετούσας η Μαρία Κίτσου.
«Τω Αγνώστω Τραγωδώ» του Λάκη Λαζόπουλου
Υπόθεση
Οι ηθοποιοί του Εθνικού Θεάτρου, έχουν μαζευτεί και διαβάζουν τραγωδίες για να αποφασίσουν ποια θα ανεβάσουν το καλοκαίρι που έρχεται. Παράλληλα, μιλάνε για τα προσωπικά τους προβλήματα, τις δικές τους μικρές καθημερινές τραγωδίες. Η είδηση που έρχεται τους αναστατώνει. Λόγω της οικονομικής κρίσης, θα υπάρχει budget μόνο για τα κοστούμια και τα σκηνικά μιας τραγωδίας, η οποία θα παίζεται για πολλά χρόνια. Μέσα στην αναταραχή που επικρατεί, ο μεταφυσικός της παρέας κάνει τη δική του πρόταση, για ένα «ανάποδο» ταξίδι στον Άδη.
Θα καλέσει, από το παρελθόν, τους πιο βασικούς ήρωες των τραγωδιών του Αισχύλου, του Σοφοκλή, του Ευριπίδη, στους οποίους θα κάνουν ακρόαση για να επιλέξουν αυτόν τον οποίο θα τραγωδήσουν τα επόμενα χρόνια. Η κωμωδία εισχωρεί στα βάθη της τραγωδίας και η συνάντηση αυτή είναι που θα χαρακτηρίσει τη παράσταση, «Τω Αγνώστω Τραγωδώ».
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]