Πώς εξηγείται το γεγονός ότι παρά την κατάσταση της οικονομίας και το αδιέξοδο στο Ιράκ, ο Μπους έχει μεγάλες πιθανότητες να επανεκλεγεί; Μετά από μια μεγάλη έρευνα στις ΗΠΑ, ο Στέλιος Κούλογλου και οι συνεργάτες του, στην εξαιρετική εκπομπή «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα», που προβλήθηκε από τη ΝΕΤ την 1η Νοεμβρίου 2004, κατέληξαν ότι η απάντηση σε αυτό ίσως να είναι ότι έχουμε να κάνουμε με εκλογές σε περίοδο πολέμου.
Η εκπομπή παρουσίασε «τις δύο Αμερικές» που συγκρούονται στις εκλογές της 2ης Νοεμβρίου.
Στην Νέα Υόρκη, όπου όπως και σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα στις ΗΠΑ «μισούν» τον Μπους όσο ίσως κανένα πρόεδρο στο παρελθόν, μια οργάνωση ταξιτζήδων μεταφέρει δωρεάν στο αεροδρόμιο τους Ρεπουμπλικάνους που θέλουν να πάνε στο Ιράκ. Αλλά στην πολιτεία της Δυτικής Βιρτζίνια, ιδιαίτερη πατρίδα των φερόμενων ως βασανιστών στις ιρακινές φυλακές, δεν υπάρχει σπίτι ή κατάστημα χωρίς αμερικανική σημαία, σημάδι υποστήριξης στα αμερικανικά στρατεύματα που πολεμούν στο Ιράκ.
Στις εκκλησίες, οι ιερείς υποστηρίζουν τον αμερικανό πρόεδρο, που με την σειρά του δηλώνει ότι στάλθηκε από τον Θεό για να κυβερνήσει την Αμερική. Οταν τον ρώτησε ο γνωστός δημοσιογράφος από την υπόθεση του «Γουότεργκέιτ» Μπομπ Γούντγουωρντ, αν ρώτησε τον πατέρα του, προτού αποφασίσει να βομβαρδίσει το Ιράκ, απάντησε ότι μίλησε με τον «Επουράνιο Πατέρα».
Από την άλλη, ο γερουσιαστής της Μασαχουσέτης Τζον Κέρι, στο Κογκρέσο, είχε ψηφίσει υπέρ της εισβολής στο Ιράκ. Στο Συνέδριο των Δημοκρατικών εμφανίσθηκε ως υποψήφιος πρόεδρος που μπορεί να διεξάγει καλύτερα τον πόλεμο.
Oι Ρεπουμπλικάνοι κατηγορούν τον Κέρι ότι είναι Γάλλος, που σημαίνει πολλά λόγια και λίγη δράση. Του καταλογίζουν ότι παίρνει υπόψη του τι λέει ο υπόλοιπος κόσμος. Και αυτό εν καιρώ πολέμου, δημιουργεί αμφιβολίες για το κατά πόσον μπορεί να κυβερνήσει με αποφασιστικότητα και πυγμή.
Mετά τις τηλεοπτικές αναμετρήσεις, ο Κέρι ανέκαμψε. Αλλά σε μια χώρα τραυματισμένη από την 11η του Σεπτέμβρη 2001, που φοβάται μια νέα τρομοκρατική επίθεση, οι πολίτες ψάχνουν για τον ηγέτη που θα μπορεί να τους προστατέψει. Ο Μπους έχει ένα ισχυρό όπλο.
Εκείνο που είναι εντυπωσιακό και ιστορικής σημασίας γεγονός είναι η πόλωση, που δεν είναι συνηθισμένη στις ΗΠΑ, δεν περιλαμβάνεται στα εκλογικά ήθη. Η χώρα είναι μοιρασμένη στα δύο. Υπάρχει πολύ μίσος και μεγάλη δυσπιστία, που προέρχεται και από το αμφισβητούμενο αποτέλεσμα των εκλογών του 2000.
Ενα είναι βέβαιο ότι όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών -είτε αναδείξουν καθαρό νικητή, είτε τα δικαστήρια κληθούν ξανά να υποδείξουν τον πρόεδρο- θα επηρεάσει όχι μόνο τη ζωή των Αμερικανών πολιτών, αλλά και όλου του κόσμου.
* Οι δύο υποψήφιοι ξόδεψαν στην προεκλογική τους εκστρατεία από 200 εκατομμύρια δολάρια ο καθένας, ποσά που ξεπερνούν τον ετήσιο προϋπολογισμό κρατών του τρίτου κόσμου. Τα χρήματα δίδονται από εταιρείες και ιδιώτες, φυσικά με το αζημίωτο. Στην πιο αθώα περίπτωση διορίζονται πρέσβεις των ΗΠΑ, αν ο υποψήφιος που έχουν χρηματοδοτήσει εκλεγεί. Το «Κέντρο για την Δημόσια Αξιοπρέπεια» της Ουάσιγκτον, που ασχολείται με το πολιτικό χρήμα, έχει εκδώσει το βιβλίο με τίτλο «Πως να αγοράσετε έναν πρόεδρο».
Πηγή: «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα»