Μέχρι το 2005 η Επιστήμη αγνοούσε την ύπαρξή του. Ομάδα ερευνητών ανακάλυψε το δάσος της βροχής του Όρους Μάμπου στη Μοζαμβίκη με τη βοήθεια του Google Earth. Ζήτησε από την κυβέρνηση της χώρας χρόνο προκειμένου να βρει τρόπους προστασίας και διασφάλισης της βιοποικιλότητάς του, ωστόσο εκείνη διστάζει μέχρι σήμερα εν μέσω πιέσεων από τη βιομηχανία της ξυλείας που εκφράζει έντονο ενδιαφέρον για την περιοχή...
Μέχρι το 2005 η Επιστήμη αγνοούσε την ύπαρξή του. Ομάδα ερευνητών ανακάλυψε το δάσος της βροχής του Όρους Μάμπου στη Μοζαμβίκη με τη βοήθεια του Google Earth. Ζήτησε από την κυβέρνηση της χώρας χρόνο προκειμένου να βρει τρόπους προστασίας και διασφάλισης της βιοποικιλότητάς του, ωστόσο εκείνη διστάζει μέχρι σήμερα εν μέσω πιέσεων από τη βιομηχανία της ξυλείας που εκφράζει έντονο ενδιαφέρον για την περιοχή.
Έως τα μέσα της περασμένης δεκαετίας, ο «χαμένος κόσμος» της Μοζαμβίκης ήταν γνωστός μόνο στους ντόπιους αγρότες και σε όσους επιχείρησαν να βρουν εκεί καταφύγιο κατά τον 25ετή εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος τελείωσε το 1992.
Το «δάσος βροχής του Google Earth», όπως το αποκαλούν ορισμένοι αναφερόμενοι στο γεγονός ότι ανακαλύφθηκε χάρη σε δορυφορικές φωτογραφίες από τους επιστήμονες των Βασιλικών Βοτανικών Κήπων της Βρετανίας στο Kew, σύντομα αποδείχθηκε ότι φιλοξενεί μοναδικά στον κόσμο είδη άγριας ζωής. Εκεί οι ερευνητές ανακάλυψαν νέα είδη θηλαστικών, εντόμων, ερπετών και φυτών, τα οποία εξελίσσονταν σε πλήρη απομόνωση για χιλιάδες χρόνια.
Μεταξύ άλλων ο Τζούλιαν Μπέιλις και η ομάδα του εντόπισαν 126 διαφορετικά είδη πτηνών, ανάμεσά τους πέντε απειλούμενα καθώς και 250 είδη πεταλούδων, από τα οποία πέντε δεν έχουν ακόμη περιγραφεί. «Ο εντοπισμός των νέων ειδών δημιουργεί μια βάση στοιχείων, τα οποία δικαιολογούν την προστασία του δάσους», δήλωσε στον Guardian ο Δρ. Μπέιλις. «Πλέον έχουμε αρκετά στοιχεία που θα επέτρεπαν την ανακήρυξή του σε περιοχή ιδιαίτερης βιολογικής σημασίας, η οποία θα πρέπει να προστατευθεί και να διατηρηθεί.»
Ο Μπέιλις και η ομάδα των Βασιλικών Βοτανικών Κήπων πραγματοποιούν εκστρατεία με στόχο το δάσος της βροχής να αναγνωριστεί διεθνώς ως προστατευόμενη περιοχή. Παρότι το αίτημά τους έχει γίνει δεκτό σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, η σχετική απόφαση δεν έχει υπογραφεί από την κυβέρνηση της Μοζαμβίκης. Κάνοντας λόγο για έναν «αγώνα ενάντια στο χρόνο», προειδοποιούν ότι όταν βρεθεί η πολιτική βούληση θα είναι ήδη πολύ αργά.