Το Μουσείο του Λούβρου κατάφερε να συγκεντρώσει ένα εκατομμύριο ευρώ από ιδιωτικές δωρεές προκειμένου να αποκαταστήσει ένα από τα πιο διάσημα εκθέματά του, τη Νίκη της Σαμοθράκης.
Το Μουσείο του Λούβρου κατάφερε να συγκεντρώσει ένα εκατομμύριο ευρώ από ιδιωτικές δωρεές προκειμένου να αποκαταστήσει ένα από τα πιο διάσημα εκθέματά του, τη Νίκη της Σαμοθράκης.
Περίπου 6.700 ιδιώτες χορηγοί συμμετείχαν στην επιχείρηση «Όλοι μαικήνες» που ξεκίνησε πριν από τέσσερις μήνες, σύμφωνα με το Μουσείο. Για να χρηματοδοτήσει αυτό το φιλόδοξο έργο, το Λούβρο είχε θέσει ως στόχο να συγκεντρώσει από τις 3 Σεπτεμβρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013 το ποσό του ενός εκατομμυρίου ευρώ από συνεισφορές ιδιωτών σε ένα συνολικό προϋπολογισμό τεσσάρων εκατομμυρίων, καθώς τα τρία εκατομμύρια ευρώ έχουν προσφερθεί από χορηγίες.
Οι εισφορές των ιδιωτών ανέρχονται από ένα έως 8.500 ευρώ. Ο μέσος όρος ήταν 134 ευρώ και το πιο συχνό ποσό 50 ευρώ. Ορισμένοι ξένοι, ιδίως Ιάπωνες, συνεισέφεραν επίσης, ανέφερε το Μουσείο. Το διάσημο φτερωτό άγαλμα, που βρίσκεται τώρα υπό ανακαίνιση σε γειτονική αίθουσα, θα ξαναβρεί τη θέση του στην κορυφή της κλίμακας Νταρού στις αρχές του καλοκαιριού του 2014. Η ανακαίνιση της κλίμακας δεν θα τελειώσει πριν από το Μάρτιο του 2015.
Το Κέντρο Έρευνας και Αποκατάστασης των Μουσείων της Γαλλίας, που ακροάστηκε το άγαλμα, κατάφερε να εντοπίσει ανεπαίσθητα ίχνη γαλάζιου, αθέατα στο γυμνό μάτι. «Τα ίχνη αυτά επιτρέπουν να πούμε πως το άγαλμα ήταν πολύχρωμο, τουλάχιστον εν μέρει», υπογράμμισε το Μουσείο.
Το εκπληκτικό έργο, που χρονολογείται γύρω στο 190 π.Χ., έχει ύψος 2,75 μέτρα μαζί με τα φτερά και 5,58 μέτρα μαζί με τη μαρμάρινη πλώρη πλοίου όπου είναι στερεωμένο. Είναι μία από τις τρεις φτερωτές Νίκες που βρέθηκαν στον ναό των «Μεγάλων Θεών» της Σαμοθράκης.
Ανακαλύφθηκε τμηματικά το 1863 από αρχαιολογική αποστολή με επικεφαλής τον υποπρόξενο της Γαλλίας στην Αδριανούπολη Κάρολο Σαμπουαζό, ενώ το 1875 ταυτοποιήθηκε και η μαρμάρινη πλώρη που αποτελούσε τμήμα του μνημείου (πιθανότατα ένα «σύμπλεγμα» θεάς και πλοίου) και η οποία αρχικά θεωρήθηκε ότι ήταν τύμβος.
Ο άγνωστος δημιουργός του χρησιμοποίησε άσπρο παριανό μάρμαρο για τη φτερωτή θεά και γκριζωπό μάρμαρο της Λίνδου για την πλώρη. Το άγαλμα θεωρείται ότι έπεσε και έσπασε μετά από μεγάλο σεισμό, τον 6ο μ.Χ. αιώνα.
naftemporiki.gr