Η άσκηση ποινικής δίωξης και η καταδίκη για άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων συνιστά επίθεση στην ελευθερία της έκφρασης, απεφάνθη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η άσκηση ποινικής δίωξης κατά ενός ανθρώπου και η καταδίκη του επειδή αρνείται την γενοκτονία των Αρμενίων το 1915 συνιστά επίθεση στην ελευθερία της έκφρασης, απεφάνθη την Τρίτη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), δικαιώνοντας έναν Τούρκο που είχε καταδικαστεί στην Ελβετία.
«Η ελεύθερη άσκηση του δικαιώματος να συζητούνται ανοιχτά ευαίσθητα θέματα που μπορεί να δυσαρεστήσουν είναι μια από τις θεμελιώδεις πτυχές της ελευθερίας της έκφρασης», υπενθυμίζουν οι δικαστές του Στρασβούργου, οι οποίοι κατά συνέπεια καταδίκασαν την Βέρνη για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης του ενάγοντα.
Η απόφαση ωστόσο δεν είναι οριστική. Οι ελβετικές αρχές έχουν στην διάθεσή τους τρεις μήνες για να την αμφισβητήσουν, ζητώντας μια νέα εξέταση, κάτι το οποίο δεν είναι ωστόσο βέβαιο ότι θα δεχθεί το ΕΔΑΔ.
Στο δικαστήριο προσέφυγε ο πρόεδρος του τουρκικού Κόμματος των Εργατών - μικρής οργάνωσης της αριστεράς - Ντογού Περιντσέκ.
Ο ίδιος είχε καταδικαστεί από την ελβετική δικαιοσύνη το 2007 στην καταβολή προστίμου επειδή «υποκινούμενος από ρατσιστικά κίνητρα, αρνήθηκε την γενοκτονία των Αρμενίων σε τρεις περιστάσεις, κατά τη διάρκεια συνεδρίων που έγιναν στην Ελβετία το 2005».
Ο Ντογού Περιντσέκ είχε χαρακτηρίσει την γενοκτονία των Αρμενίων «διεθνές ψέμα» και είχε αρνηθεί, σχετικά με τις σφαγές και τους εκτοπισμούς που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων το 1915, την πρόθεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για την διάπραξη γενοκτονίας.
Δικαστήριο της Λωζάννης είχε θεωρήσει ότι οι δηλώσεις του Ντογού Περιντσέκ δεν είχαν κίνητρο να προκαλέσουν συζήτηση ιστορικού ενδιαφέροντος.
Από την πλευρά τους οι ευρωπαίοι δικαστές υπογράμμισαν ότι δεν είναι δική τους αρμοδιότητα να αποφανθούν όσον αφορά την πραγματικότητα των σφαγών που υπέστησαν οι Αρμένιοι το 1915, ούτε όσον αφορά την καταλληλότητα του χαρακτηρισμού τους ως «γενοκτονία».
Το Δικαστήριο διευκρίνισε εξάλλου ότι θα πρέπει «να διαχωριστεί σαφώς η υπόθεση αυτή από αυτές που αφορούν στην άρνηση των εγκλημάτων του Ολοκαυτώματος», που διαπράχθηκαν από το ναζιστικό καθεστώς, «ιστορικά γεγονότα, ενίοτε πολύ συγκεκριμένα, όπως η ύπαρξη θαλάμων αερίων», τα οποία έχουν εξάλλου «καταδειχθεί σαφώς από διεθνές δικαστήριο».