Το ακουσμά του δεν παραπέμπει σε ερωτικό κάλεσμα. Και όμως, ο ήχος που παράγουν τα αρσενικά κοάλα και θυμίζει περισσότερο το κόασμα... μπάσου βατράχου, είναι το αποτέλεσμα ενός μοναδικού στη φύση φωνητικού οργάνου, το οποίο επιστήμονες ανακάλυψαν και περιέγραψαν για πρώτη φορά.
Το ακουσμά του δεν παραπέμπει σε ερωτικό κάλεσμα. Και όμως, ο ήχος που παράγουν τα αρσενικά κοάλα και θυμίζει περισσότερο το κόασμα... μπάσου βατράχου, είναι το αποτέλεσμα ενός μοναδικού στη φύση φωνητικού οργάνου, το οποίο επιστήμονες ανακάλυψαν και περιέγραψαν για πρώτη φορά.
Ομάδα ερευνητών από το βρετανικό πανεπιστήμιο του Σάσεξ θέλησε να μάθει γιατί το κάλεσμα των συμπαθών μαρσιποφόρων είναι 20 φορές βαθύτερο απ’ όσο θα περίμενε κανείς με βάση το μέγεθός τους, αποτελώντας την εξαίρεση στον κανόνα, ότι όσο μεγαλύτερο είναι το ζώο τόσο βαθύτερο είναι το κάλεσμά του.
Η συχνότητα του καλέσματος συνδέεται με το μέγεθος ενός θηλαστικού, καθώς οι ήχοι προέρχονται κυρίως από το λάρυγγά του. Στο άνοιγμά του ο λάρυγγας έχει δύο χείλη ή πτυχές, οι οποίες τον διατρέχουν. Η δόνησή τους παράγει τους περισσότερους ήχους που κάνουμε κατά την ομιλία. Ζώα όπως το κοάλα, έχουν συνήθως μικρότερο λάρυγγα με πιο κοντές και λεπτές πτυχές, οι οποίες κανονικά παράγουν ήχους υψηλότερης συχνότητας.
Το 2011, η ίδια ομάδα είχε ανακαλύψει ότι τα κοάλα έχουν πολύ μακρύτερη φωνητική οδό απ’ όσο «θα έπρεπε», με τον ήχο τους να αντιστοιχεί σε αυτόν που παράγει ένα ζώο, η φωνητική οδός του οποίου έχει μήκος περίπου 50 εκατοστών. Συνεπώς, υπέθεσαν ότι το «κλειδί» του μυστηρίου βρισκόταν κάπου αλλού.
«Την πρώτη φορά που άκουσα ένα κοάλα να μουγκρίζει, πραγματικά με ενθουσίασε το πώς ένα τόσο μικρό ζώο μπορεί και παράγει ένα τέτοιο ήχο», δήλωσε στο BBC ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Μπέντζαμιν Τσάρλτον, εξηγώντας ότι ο ήχος αυτός θα μπορούσε να προέρχεται από «ένα ζώο σε μέγεθος ελέφαντα».
Χρειάστηκε να γίνει ανατομή σε δέκα αρσενικά κοάλα προκειμένου οι ερευνητές να ανακαλύψουν ένα «επιπλέον ζεύγος φωνητικών πτυχών», έξω από το λάρυγγα, το οποίο τα κοάλα χρησιμοποιούν για τα ερωτικά τους καλέσματα, όπως γράφουν στην επιθεώρηση Current Biology.
Ο Δρ. Τσάρλτον διευκρίνισε ότι οι πτυχές αυτές «βρίσκονται έξω από το λάρυγγα, εκεί όπου ενώνονται η στοματική με τη ρινική κοιλότητα» και είναι τρεις φορές μακρύτερες και περίπου 700 φορές βαρύτερες. «Σκεφτείτε μια χορδή κιθάρας. Καθώς κονταίνετε τη χορδή τοποθετώντας το δάχτυλο στην ταστιέρα, ανεβάζετε τη συχνότητα του ήχου που παράγεται και οι παχύτερες χορδές παράγουν τις χαμηλότερες συχνότητες.»