Τo τι ακριβώς μπορεί να μάθει η NSA (και οι υπόλοιπες υπηρεσίες πληροφοριών) από τα δεδομένα που συλλέγει από τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών προσπαθούν να διαπιστώσουν επιστήμονες του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, δημιουργώντας τη δική τους βάση δεδομένων.
Το τι ακριβώς μπορεί να μάθει η NSA (και οι υπόλοιπες υπηρεσίες πληροφοριών) από τα δεδομένα που συλλέγει από τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών προσπαθούν να διαπιστώσουν επιστήμονες του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, δημιουργώντας τη δική τους βάση δεδομένων με τέτοιου είδους στοιχεία.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του MIT Technology Review, το πρόγραμμα Metaphone ζητεί από τους εθελοντές που συμμετέχουν να εγκαταστήσουν στο τηλέφωνό τους μία εφαρμογή για Android η οποία αποστέλλει στους ερευνητές αντίγραφα των αρχείων κλήσεων και βασικά δεδομένα από τον λογαριασμό Facebook του κατόχου του τηλεφώνου.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, μία μεγάλη συλλογή τέτοιων δεδομένων θα κάνει δυνατή τη χρήση τεχνικών data mining για να διαπιστωθεί ποιοι είναι οι τομείς της ζωής των πολιτών οι οποίοι εκτίθενται πραγματικά από τις κλήσεις και τα μηνύματά τους.
Τα εν λόγω δεδομένα (metadata) τα οποία, σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Έντουαρντ Σνόουντεν, συνέλεγε η NSA από εταιρείες όπως η Verizon, δίνουν στοιχεία για τη διάρκεια, τη χρονική στιγμή και τους αποστολείς/ παραλήπτες κλήσεων και μηνυμάτων. Η υπηρεσία ισχυρίζεται ότι τα metadata διερευνώνται μόνο για συγκεκριμένους αριθμούς τηλεφώνων, που σχετίζονται με έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη, ωστόσο, σύμφωνα με τους επικριτές της, μία τέτοια βάση δεδομένων θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων πολιτών σε πολύ μεγάλη κλίμακα.
Επί της παρούσης οι δυνατότητες ανάλυσης δεδομένων της NSA είναι άγνωστες – ωστόσο, ο Τζόναθαν Μάγιερ, συνιδρυτής του προγράμματος MetaPhone, θεωρεί ότι μία crowdsourced συλλογή τέτοιων δεδομένων θα βοηθήσει στην κατανόησή τους. «Κάποιοι υπέρμαχοι των προγραμμάτων της NSA ισχυρίζονται ότι τα metadata δεν αποκαλύπτουν κάτι. Θέλουμε να παρέχουμε εμπειρικά στοιχεία πάνω στο θέμα».