Η τοποθέτηση των ανεμογεννητριών σε διαφορετικούς σχηματισμούς, στα θαλάσσια αιολικά πάρκα, θα μπορούσε να ενισχύσει την απόδοσή τους ακόμη και κατά εν τρίτο, υποστηρίζουν αμερικανοί επιστήμονες.
Η τοποθέτηση των ανεμογεννητριών σε διαφορετικούς σχηματισμούς, στα θαλάσσια αιολικά πάρκα, θα μπορούσε να ενισχύσει την απόδοσή τους ακόμη και κατά εν τρίτο, υποστηρίζουν αμερικανοί επιστήμονες.
Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Ντελαγουέρ θέλησαν να επαληθεύσουν τη θεωρία ότι η «σφιχτή» διάταξη των ανεμογεννητριών στα υπεράκτια αιολικά πάρκα οδηγεί σε μειωμένη παραγωγή και ότι η καλύτερη τοποθέτησή τους θα μπορούσε να τις καταστήσει αποδοτικότερες για τους διαχειριστές και ακόμη πιο χρήσιμες στον αγώνα για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
«Η εναλλαγή της διάταξης σειρά παρά σειρά αποδείχθηκε εξαιρετικά αποδοτική», αναφέρει σε ανακοίνωση η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Κριστίνα Άρτσερ. Η ίδια και οι συνάδελφοί της δεν κατασκεύασαν υπεράκτιο αιολικό πάρκο από το μηδέν, αλλά δοκίμασαν τη θεωρία τους σε ένα υπάρχον πάρκο, στο Λίλγκρουντ, ανοιχτά των ακτών της νότιας Σουηδίας, με τη χρήση προσομοιώσεων, οι οποίες βασίστηκαν σε διαφορετικά σενάρια τοποθέτησης των ανεμογεννητριών.
Το έργο ισχύος 110,5MW έχει συντελεστή εκμετάλλευσης μόλις 35%, αρκετά χαμηλότερο από το μέσο όρο του 43%, κάτι για το οποίο ενδέχεται να ευθύνεται η «σφιχτή» διάταξη των ανεμογεννητριών του. Χρησιμοποιώντας τα μοντέλα τους, οι επιστήμονες δημιούργησαν έξι εναλλακτικές διατάξεις, σε διάστημα αρκετών εβδομάδων, δίνοντας έμφαση στο πώς οι δίνες που προκαλούνται με την περιστροφή κάθε ανεμογεννήτριας επηρεάζουν την παραγωγή.
Διαπίστωσαν ότι, απομακρύνοντας τη μία ανεμογεννήτρια από την άλλη και δημιουργώντας σειρές παρόμοιες με αυτές των καθισμάτων στους κινηματογράφους, οι οποίες είναι τοποθετημένες με εναλλασσόμενο τρόπο έτσι ώστε να μεγιστοποιείται η ορατότητα, οι απώλειες από τις δίνες περιορίστηκαν κατά 14% και η συνολική απόδοση ενισχύθηκε κατά 33%.
Επιπλέον, είδαν ότι η παραγωγή μπορεί να ενισχυθεί αλλάζοντας τη θέση των ανεμογεννητριών ανάλογα με την εποχή, καθώς η διεύθυνση των ανέμων επίσης αλλάζει κατά τη διάρκεια του έτους. Παρότι κάτι τέτοιο δεν είναι τεχνικά εφικτό με τα σημερινά δεδομένα, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα συμπεράσματά τους θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ομίλους να αποφασίσουν πού και πώς θα δημιουργήσουν υπεράκτια αιολικά πάρκα στο μέλλον.