Τα πειράματα που σχεδιάζονται και εκτελούνται στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN) έχουν συχνά ευρύτερο επιστημονικό ή και κοινωνικό αντίκτυπο. Πληροφορίες που σχετίζονται με το πείραμα CLOUD, αναμένεται να βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατασκευάσουν καλύτερα μοντέλα για το κλίμα στον πλανήτη μας.
Τα πειράματα που σχεδιάζονται και εκτελούνται στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN) έχουν συχνά ευρύτερο επιστημονικό ή και κοινωνικό αντίκτυπο. Πληροφορίες που σχετίζονται με το πείραμα CLOUD, αναμένεται να βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατασκευάσουν καλύτερα μοντέλα για το κλίμα στον πλανήτη μας.
Υπεύθυνοι του συγκεκριμένου πειράματος, δημοσίευσαν μία μελέτη στο περιοδικό Nature, στην οποία περιγράφουν μια αντίδραση με την οποία σχηματίζονται σωματίδια τα οποία αποτελούν τους «σπόρους» από τους οποίους γεννιούνται τα σύννεφα.
Αν και το πείραμα είχε ως πρωταρχικό σκοπό τη μελέτη της επίδρασης των κοσμικών ακτινών στο σχηματισμό των νεφών, στη συνέχεια εμπλουτίστηκε ώστε να μπορεί να απαντά σε νέες ερωτήσεις σχετικά με την αλληλεπίδραση των αεροζόλ (υδρατμοί που εναποτίθενται και υγροποιούνται σε σωματίδια της ατμόσφαιρας) με τα σύννεφα. Οι χημικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στην ατμόσφαιρα δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως σε μικροσκοπικό επίπεδο, όπως τονίζει και η Διακρατική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή, ενώ παίζουν μεγάλο ρόλο στο κλίμα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, όλα τα σύννεφα δημιουργούνται από σωματίδια αεροζόλ, καθώς οι υδρατμοί δεν μπορούν να συμπυκνωθούν αυθόρμητα κι από μόνοι τους. Η μισή ποσότητα των αεροζόλ προέρχεται από τη γη (σταγονίδια νερού από τη θάλασσα, σκόνη κτλ) ενώ το υπόλοιπο μισό σχηματίζεται από αέρια, καθώς υγροποιούνται. Τα σύννεφα παίζουν ένα πολύ κεντρικό ρυθμιστικό ρόλο στο κλίμα: ανακλούν ένα μεγάλο μέρος από τις ακτίνες του Ήλιου, ενώ ένα άλλο το απορροφούν και στη συνέχεια το επανεκπέμπουν στη Γη, έχοντας συνολικά μια ψυχραντική επίδραση.
Στο πείραμα μελετήθηκε ο ρόλος που έχουν χημικές ενώσεις με βάση το άζωτο (το κύριο συστατικό της γήινης ατμόσφαιρας) στη δημιουργία αεροζόλ. Οι ενώσεις αυτές ονομάζονται αμίνες, και υπάρχουν σε μικρές συγκεντρώσεις στην ατμόσφαιρα (μερικά μόρια σε ένα τρισεκατομμύριο μόρια ατμοσφαιρικού αέρα). Δημιουργούνται είτε από φυσικές διαδικασίες, είτε εξαιτίας ανθρώπινης επίδρασης. Οι ερευνητές βρήκαν πως παρότι είναι σπάνιες, οι αμίνες παίζουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό αεροζόλ, και συνεπώς και στο σχηματισμό των νεφών, εξαιτίας μια αντίδρασης στην οποία συμμετέχουν με μόρια θειικού οξέος.
Για το πείραμα χρησιμοποιήθηκε ένας ειδικά σχεδιασμένος καθαρός θάλαμος στον οποίο προσομοιώνονται πλήρως οι ατμοσφαιρικές συνθήκες. Πρόκειται για την πρώτη φορά που μελετάται με τέτοια πιστότητα μια ατμοσφαιρική διαδικασία σε μοριακό επίπεδο.
Η προσομοίωση των κοσμικών ακτινών, που είναι και ο βασικός σκοπός του πειράματος, γίνεται με πίονια, τα οποία είναι σωματίδια που δημιουργεί το Σύγχροτρο πρωτονίων του CERN. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι αμίνες και το θειικό οξύ δημιουργούν πολύ σταθερά μόρια, τα οποία δεν επηρεάζουν οι κοσμικές ακτίνες. Τα επόμενα βήματα του πειράματος είναι η επίδραση της κοσμικής ακτινοβολίας σε άλλα μόρια αεροζόλ, ώστε να εκτιμηθεί το κατά πόσο επηρεάζουν συνολικά το κλίμα στη Γη.