Πολιτιστικά
Πέμπτη, 17 Οκτωβρίου 2013 10:00

Ένα τέλος, μία έφηβη, ο χρόνος, μια μητέρα και ένας πλανήτης

Μια αληθινή ιστορία, μια έφηβη, ένας δικηγόρος, μια παθολογική σχέση και δόσεις επιστημονικής φαντασίας σε έναν πλανήτη που τον καίει ο ήλιος περιμένουν αυτή την εβδομάδα τους σινεφίλ.

Μια αληθινή ιστορία που καταγράφεται στα πλάνα ενός δράματος, μια έφηβη που προσπαθεί να προσδιορίσει  την ταυτότητα και την σεξουαλικότητά της, ένας δικηγόρος που ταξιδεύει στο παρελθόν και διορθώνει λάθη, μια παθολογική σχέση μητέρας και γιου και δόσεις επιστημονικής φαντασίας σε έναν πλανήτη που τον καίει ο ήλιος και μοιάζει ακατοίκητος περιμένουν αυτή την εβδομάδα τους φίλους της μεγάλης οθόνης.

«Μια στάση πριν το τέλος»

Η δραματική ταινία, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ράιαν Κούγκλερ, ζωντανεύει ξανά την αληθινή ιστορία του Όσκαρ Γκράντ (Μάικλ Μπ. Τζόρνταν), η οποία έκανε τον γύρο του κόσμου, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων και μεγάλη κοινωνική αναταραχή. Με πρωταγωνιστές τους Τσαντ Μάικλ Μάρεϊ, Κέβιν Ντουράντ, Μάικλ Τζόρνταν, Άνα Ο' Ράιλι, Οκτάβια Σπένσερ, Μέλονι Ντίαζ, Αριάνα Νιλ και Κίναν Κούγκλερ, η ταινία προκάλεσε έντονη συγκίνηση στο Φεστιβάλ του Σάντανς, αποσπώντας το βραβείο της Μεγάλης Επιτροπής και αυτό της καλύτερης δραματικής ταινίας, σύμφωνα με την επιλογή του κοινού.

Ο 22άχρονος Όσκαρ, την 31η Δεκεμβρίου του 2008, ξεκίνησε την ημέρα του, έχοντας την αίσθηση ότι κάτι περίεργο πρόκειται να του συμβεί. Χωρίς να φαντάζεται τι επρόκειτο να ακολουθήσει, εξέλαβε  αυτό το προαίσθημα ως ένα σημάδι, για να εξαγνίσει τη συνείδησή του και να αφοσιωθεί στους ανθρώπους που τον αγαπούν, προσφέροντας τους ό,τι καλύτερο μπορεί. Αυτό υποσχέθηκε στον εαυτό του, όμως όλα άρχισαν να παίρνουν μία περίεργη τροπή, με αποκορύφωμα τη στιγμή, που ένας ειδικός φρουρός τον πυροβόλησε εν ψυχρώ, στον σταθμό του τρένου, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς.

«Νέα και όμορφη»

Παρουσιάζοντας μια διαφορετική ιστορία ενηλικίωσης, γεμάτη τόλμη, ρεαλισμό, αλλά και ονειρική διάθεση, το γαλλικό δράμα του Φρανσουά Οζόν, ο οποίος υπογράφει και το σενάριο, συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό του Φεστιβάλ των Καννών. Με τους Μαρίν Βαχτ, Τζεραλντίν Πελάς, Φρεντερίκ Πιερό, Φαντέν Ραβάτ, Γιόχαν Λέισεν, Σαρλότ Ράμπλινγκ και Ναταλί Ρισάρ, ανάμεσα στις 4 εποχές που αλλάζουν και η κάθε μία συνοδεύεται από ένα τραγούδι της Φρανσουάζ Αρντί, η 17χρονη κόρη μιας μεγαλοαστικής οικογένειας ανακαλύπτει τη σεξουαλικότητά της μέσα από την πορνεία και έρχεται αντιμέτωπη με την οικογένειά της.

Όπως εξηγεί ο σκηνοθέτης: «Η ταινία έχει να κάνει με το τι σημαίνει να είσαι 17 και να νιώθεις το σώμα σου να αλλάζει. Στο σινεμά, η εφηβεία είναι πολλές φορές εξιδανικευμένη. Για μένα, ήταν μια επώδυνη περίοδος μιας περίπλοκης μετάβασης και δεν νιώθω νοσταλγία για εκείνη την εποχή. Δεν ήθελα να απεικονίσω την εφηβεία απλώς ως μια συναισθηματική περίοδο. Τα σώματά μας υπόκεινται σε έντονες σωματικές αλλαγές, όμως αισθανόμαστε μουδιασμένοι. Οπότε, κάνουμε επίθεση στο σώμα μας. Προκειμένου να αισθανθούμε κάτι, δοκιμάζουμε τα όρια μας σωματικά. Το θέμα της πορνείας είναι το όχημα, για να το φωτίσουμε αυτό, να εικονογραφήσουμε τα ερωτήματα της ταυτότητας και της σεξουαλικότητας που θέτει η εφηβεία. Η σεξουαλικότητα δεν είναι ακόμα συνδεδεμένη με το συναίσθημα».

«Όσα φέρνει ο χρόνος»

Ο - μετρ του είδους -  σεναριογράφος και συγγραφέας Ρίτσαρντ Κέρτις («Bridget Jone’s diary», «Notting Hill», «Four weddings and a funeral»), υπογράφοντας και τη σκηνοθεσία, επιστρέφει με μία ακόμα ρομαντική κομεντί για τον έρωτα και τις δεύτερες ευκαιρίες, που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, τελικά, η ζωή είναι για να τη ζεις στο έπακρο καθημερινά, δίχως πρόβα. Οι Ρέιτσελ Μακάνταμς, Μπιλ Νάι, Κι Άσκουιθ Κόου, Λίντσεϊ Ντάνκαν, Ντόνολ Γκλίσον, Τομ Χολάντερ και Μάργκοτ Ρόμπι, ξετυλίγουν την ιστορία ενός νεαρού ασκούμενου δικηγόρου, που - όπως όλοι οι άντρες στην οικογένειά του - έχει τη δυνατότητα να ταξιδεύει σε όποια χρονική στιγμή του παρελθόντος επιθυμεί και να διορθώνει ό,τι θέλει.

«Σε μια συζήτηση με έναν φίλο μου, σχετικά με το τι θα κάναμε αν μας απέμεναν 24 ώρες ζωής, και οι δύο αποφασίσαμε πως θέλαμε να έχουμε μια κανονική ημέρα στο σπίτι μας, με φίλους, κάνοντας ό,τι κάνουμε καθημερινά. Το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον και σκέφτηκα πώς μπορώ να το ενσωματώσω σε μια ταινία. Θα έπρεπε να αφορά σε κάποιον, που να μπορεί να ελέγχει με κάποιον τρόπο τη ζωή του και την τελευταία του ημέρα, προκειμένου να καταλήγει σε αυτό το συμπέρασμα. Έτσι, εμπνεύστηκα το ταξίδι στον χρόνο» επισημαίνει ο σκηνοθέτης.

«Οικογενειακή υπόθεση»

Στη δραματική ταινία του ρουμάνου σκηνοθέτη Κάλιν Πέτερ Νέτζερ, η οποία απέσπασε τη Χρυσή Άρκτο καλύτερης ταινίας και το βραβείο Fipresci στο Φεστιβάλ Βερολίνου, ένας άντρας προσπαθεί με κάθε τρόπο να ξεφύγει από την επιρροή της δεσποτικής μητέρας του. Όταν, άθελά του, σε ένα τραγικό δυστύχημα, σκοτώνει ένα παιδί, εκείνη χρησιμοποιεί τις γνωριμίες, τα χρήματα και όλες τις ικανότητές της, για να τον σώσει από την καταδίκη, προσδοκώντας να γίνει ξανά το εξαρτημένο παιδί που ήταν κάποτε.

Με πρωταγωνιστές τους Λουμινίτα Γκεοργκίου, Μπόγκνταν Ντουμιτράς, Νατάσα Ράμπ, Ιλίνκα Γκόια και Φλορίν Ζαμφιρέσκου, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη,  «είναι μια ταινία για την παθολογική σχέση μητέρας - γιου, για τη στάση του παιδιού απέναντι στους γονείς και το αντίστροφο, για γονείς που χάνουν τα παιδιά τους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Μια ταινία εξαρτημένη από την κάμερα, που προσπαθεί να μεταδώσει ανθρώπινες καταστάσεις, συναισθήματα, συγκρούσεις, σπαρακτικά ξεσπάσματα, σχεδόν με την αυθεντικότητα ενός ντοκιμαντέρ».

«Riddick»

Μετά το «Απέραντο σκοτάδι» και τα «Χρονικά του σκότους», ο αντιήρωας Riddick επιστρέφει με το τρίτο κεφάλαιο της σειράς ταινιών,  που περιλαμβάνει, επίσης, δύο δημοφιλή βιντεοπαιχνίδια και ένα anime dvd. Ακολουθώντας τον παλμό της πρώτης ταινίας και ενσωματώνοντας τη βαθιά μυθολογία της δεύτερης, προκύπτει ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας και πάλι με τη σκηνοθετική υπογραφή του Ντέιβιντ Τουόχι και με τον Βιν Ντίζελ, στον πρωταγωνιστικό ρόλο, πλαισιωμένο από τους Κέιτι Σάκχοφ και Καρλ Ούρμπαν. Αυτή τη φορά, ο Riddick έχει εγκαταλειφτεί ως νεκρός σε έναν πλανήτη που τον καίει ο ήλιος και μοιάζει ακατοίκητος. Όμως, δεν είναι καθόλου έτσι…

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]