«Ο σχεδιασμός της διάσημης όπερας του Σίδνεϊ στηρίχτηκε στα αρχαία ελληνικά θέατρα», σύμφωνα με δημοσίευση στο ένθετο «Review» της εφημερίδας «The Weekend Australian».
«Ο σχεδιασμός της διάσημης όπερας του Σίδνεϊ στηρίχτηκε στα αρχαία ελληνικά θέατρα», σύμφωνα με δημοσίευση στο ένθετο «Review» της εφημερίδας «The Weekend Australian», στις σελίδες αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος, όπου καταγράφεται η ιστορία της κατασκευής του γνωστού αξιοθέατου.
Σε μια ιστορική αναδρομή από το 1957, από τη σύλληψη της ιδέας και τη διεξαγωγή διαγωνισμού για την κατασκευή του κτηρίου, αναφέρεται ότι «η επικρατέστερη κατασκευή, η οποία και κέρδισε στον διαγωνισμό, ήταν εμπνευσμένη από τα αρχαία ελληνικά ημικυκλικά θέατρα, με τους μικρότερους ή μεγαλύτερους διαδρόμους παραπλεύρως της σκηνής».
Ιδιαίτερη σημασία δίνεται, επίσης, στους «γυάλινους τοίχους, οι οποίοι αιχμαλωτίζουν το φως», ενώ σημειώνεται ότι το κτήριο της όπερας του Σίδνεϊ αποτέλεσε «αρχιτεκτονικό αριστούργημα σχεδίου, μορφής και λειτουργικότητας, συνδυάζοντας το παραδοσιακό και το μοντέρνο».
Η όπερα του Σίδνεϊ είναι ένα σύγχρονο εξπρεσιονιστικό σχέδιο, με μια σειρά μεγάλων προκατασκευασμένων «κοχυλιών», που διαμορφώνει τις στέγες της δομής, στη Νότια Νέα Ουαλία της Αυστραλίας. Είναι ένα από τα πιο διάσημα κτήρια του 20ού αιώνα, και ένας από τους διασημότερους τόπους άσκησης τεχνών στον κόσμο.
Τοποθετημένο στο σημείο Bennelong στο λιμάνι του Σίδνεϊ και κοντά στην εξίσου διάσημη γέφυρα της πόλης, το κτήριο και τα περίχωρά του διαμορφώνουν μια εικονική αυστραλιανή εικόνα. Είναι ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο. Εκτός από πολλά περιοδεύοντα θέατρα, μπαλέτα, και μουσικές παραγωγές, το κτήριο αποτελεί το σπίτι της όπερας της Αυστραλίας, των θεάτρων αλλά και της συμφωνικής ορχήστρας του Σίδνεϊ.