«Τα αποκηρυγμένα» ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη κυκλοφόρησαν οι εκδόσεις vakxikon.gr, ως συμβολή στη μνήμη του μεγάλου Αλεξανδρινού, καθώς διανύουμε το έτος Καβάφη.
«Τα αποκηρυγμένα» ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη κυκλοφόρησαν οι εκδόσεις vakxikon.gr, ως συμβολή στη μνήμη του μεγάλου Αλεξανδρινού, καθώς διανύουμε το έτος Καβάφη και γιορτάζουμε τα 150 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή που πέθανε την ημέρα των γενεθλίων του (29 Απριλίου 1933 ).
Το εξώφυλλο του βιβλίου των 56 σελίδων κοσμείται από φωτογραφία των νεανικών του χρόνων και η υπογραφή είναι Κ. Φ. ΚΑΒΑΦΗΣ, δηλαδή Κωνσταντίνος Φωτιάδης Καβάφης, τα ποιήματα του οποίου αποκήρυξε ο Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης λέγοντας ... χωρίς άλλες εξηγήσεις, ότι ανήκαν σε κάποιον εξάδελφό του.
«Η ιστορία της ποίησης, αναφέρει στο προλογικό σχόλιό του ο ποιητής Γιώργος Μπλάνας, είναι γεμάτη με παραδείγματα αποκηρυγμένων ποιημάτων. Νεανικές αδεξιότητες, συναισθηματικές εκτροπές, ιδεολογικές αστοχίες. Υπάρχουν χίλιοι δύο λόγοι για τους οποίους ένας ποιητής που ενδιαφέρεται για την εικόνα του έργου του μπορεί να οδηγηθεί στην αποκήρυξη ορισμένων συνθέσεών του.
Ακόμη και οι μεγαλύτεροι ποιητές μπορούν να κάνουν λάθη. Φυσικά, δεν χάθηκε ο κόσμος αν μερικά ποιήματα ξαστοχήσουν. Η ποίηση είναι τέχνη και μια τέχνη δεν μαθαίνεται ποτέ μονομιάς. Ένας σπουδαίος ποιητής πρέπει να ωριμάσει αργά, κατά προτίμηση ακολουθώντας τη ράθυμη κριτική. Τα αποκηρυγμένα του, μάλιστα, μπορούν να αποθηκευτούν ως τεκμήρια του σπουδαίου αγώνα που έδωσε για να πλουτίσει τη γλώσσα».
Η έκδοση φιλοξενεί στο οπισθόφυλλο το ποίημα Βακχικόν, του οποίου παραθέτουμε τις δύο τελευταίες στροφές, χαρακτηριστικές του πρωτόλειου ύφους:
«Την άχαριν αλήθειαν γυμνήν δεν βλέπω πλέον.
Άλλην απήλαυσα ζωήν, και κόσμον έχω νέον.
Εν των ονείρων τω ευρεί ευρίσκομαι πεδίω -
δος, δος να πίω!
Και αν ήναι δηλητήριον, και να εύρω την πικρίαν
της τελευτής εντός αυτού, εύρον πλην ευτυχίαν,
τέρψιν, χαράν, και έπαρσιν εν τω δηλητηρίω
δότε να πίω!».
Στην Αγγλία μέχρι το 1876
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1863 στην Αλεξάνδρεια, όπου οι γονείς του εγκαταστάθηκαν εγκαταλείποντας την Κωνσταντινούπολη, το 1840. Ήταν το ένατο παιδί του Πέτρου Καβάφη (1814-1870), μεγαλέμπορου βαμβακιού. Μετά το θάνατο του πατέρα του και την σταδιακή διάλυση της οικογενειακής επιχείρησης, η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αγγλία (Λίβερπουλ και Λονδίνο), όπου έμεινε μέχρι το 1876. Στην Αλεξάνδρεια, ο Kαβάφης διδάχτηκε αγγλικά, γαλλικά και ελληνικά με οικοδιδάσκαλο και συμπλήρωσε τη μόρφωσή του για ένα-δύο χρόνια στο Ελληνικό Εκπαιδευτήριο της Αλεξάνδρειας. Έζησε, επίσης, για τρία χρόνια, που ήταν τα κρισιμότερα στην ψυχοδιανοητική του διαμόρφωση, στην Πόλη (1882-84).
Άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα το 1886
Το 1897 ταξίδεψε στο Παρίσι και το 1903 στην Αθήνα, χωρίς από τότε να μετακινηθεί από την Αλεξάνδρεια, για τριάντα ολόκληρα χρόνια. Ύστερα από περιστασιακές απασχολήσεις σε χρηματιστηριακές επιχειρήσεις, αποφάσισε να γίνει δημόσιος υπάλληλος και διορίστηκε σε ηλικία 59 χρονών στο υπουργείο δημοσίων έργων, το 1922.
Από το 1886 άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα επηρεασμένα από τους αθηναίους ρομαντικούς ποιητές, χωρίς να τον έχει επηρεάσει καθόλου η στροφή της γενιάς του ’80. Από το 1891, όταν εκδίδει σε αυτοτελές φυλλάδιο το ποίημα Κτίσται, και ιδίως το 1896, όταν γράφει τα Τείχη, το πρώτο αναγνωρισμένο, εμφανίζονται τα χαρακτηριστικά των ώριμων ποιημάτων του.
Μοναδικός συνδυασμός λεκτικής και δραματικής ειρωνείας
Ο Καβάφης είναι γνωστός για την ειρωνεία του, ένα μοναδικό συνδυασμό λεκτικής και δραματικής ειρωνείας. Πολλοί όμως από τους αλλόγλωσσους ομότεχνους και αναγνώστες του (π.χ. Όντεν, Φόρστερ) αρχικά γνώρισαν και αγάπησαν τον ερωτικό Καβάφη.
Το 1932, άρρωστος από καρκίνο του λάρυγγα, πήγε για θεραπεία στην Αθήνα, όπου παρέμεινε αρκετό διάστημα, εισπράττοντας μια θερμότατη συμπάθεια από το πλήθος των θαυμαστών του. Επιστρέφοντας όμως στην Αλεξάνδρεια, η κατάστασή του χειροτέρεψε. Εισήχθη στο νοσοκομείο της ελληνικής κοινότητας, όπου και πέθανε στις 29 Απριλίου του 1933, τη μέρα που συμπλήρωνε 70 χρόνια ζωής.
naftemporiki.gr