Περιβάλλον
Πέμπτη, 03 Οκτωβρίου 2013 14:40

Άσυλο στη Ν. Ζηλανδία ζητά ο πρώτος «πρόσφυγας του κλίματος»

Ένας άνδρας από το Κιριμπάτι, το οποίο εξαφανίζεται σταδιακά κάτω από τη θάλασσα, ετοιμάζεται να προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Ζηλανδίας ζητώντας ο ίδιος και η οικογένειά του να αναγνωριστούν ως οι πρώτοι πρόσφυγες της κλιματικής αλλαγής.

Ένας άνδρας από το Κιριμπάτι, το οποίο εξαφανίζεται σταδιακά κάτω από τη θάλασσα, ετοιμάζεται να προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Ζηλανδίας ζητώντας ο ίδιος και η οικογένειά του να αναγνωριστούν ως οι πρώτοι πρόσφυγες της κλιματικής αλλαγής.

Ο 37χρονος και η σύζυγός του εγκατέλειψαν το Κιριμπάτι πριν από έξι χρόνια για τη Νέα Ζηλανδία, όπου έφεραν στον κόσμο τα τρία παιδιά τους. Οι αρχές ωστόσο έχουν απορρίψει δύο φορές το αίτημά του για χορήγηση ασύλου, με το σκεπτικό ότι δεν διώκεται για πολιτικούς, θρησκευτικούς ή άλλους λόγους και καθώς δεν έχουν πειστεί για την εγκυρότητα του βασικού του επιχειρήματος, δηλαδή ότι η ζωή του ιδίου και της οικογένειάς του διέτρεχε κίνδυνο λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.

Το Κιριμπάτι, ένα σύμπλεγμα από δεκάδες νησιά και ατόλες μεταξύ Αυστραλίας και Χαβάης, θεωρείται μια από τις κατεξοχήν ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή χώρες. «Δεν υπάρχει μέλλον για εμάς εάν επιστρέψουμε στο Κιριμπάτι, ειδικά για τα παιδιά μου. Δεν υπάρχει τίποτε για εμάς εκεί», υποστήριξε ο αιτών άσυλο μιλώντας πριν από την εκδίκαση της υπόθεσής του.

Σύμφωνα με το φάκελό του, τα βασικά σημεία του οποίου δημοσίευσε το Associated Press, ο άνδρας που δεν κατονομάζεται αναφέρει ότι, από το 1998, τεράστια κύματα άρχισαν να «αψηφούν» τους κυματοθραύστες γύρω από το χωριό του, καταστρέφοντας τις καλλιέργειες και πλημμυρίζοντας τα σπίτια.

Καθώς το μεγαλύτερο υψόμετρο στις δεκάδες ατόλες του Κιριμπάτι είναι μόλις 80 μέτρα, οι κάτοικοι δεν ήταν σε θέση να βρουν ασφαλές καταφύγιο. Επιπλέον, ελλείψει υποτυπώδους αποχετευτικού συστήματος, άρχισαν να αρρωσταίνουν όλο και συχνότερα.

Ο αιτών άσυλο, ο συνήγορος του οποίου ειδικεύεται σε υποθέσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υποστηρίζει ότι η επιστροφή της οικογένειας στη νησιωτική χώρα θα θέσει σε κίνδυνο τις ζωές των παιδιών.