Καθώς η χρήση εξελιγμένων ιατρικών συσκευών που εμφυτεύονται, όπως απινιδωτές και αντλίες ινσουλίνης, αυξάνεται, τόσο αυξάνονται και οι ανησυχίες σχετικά με τις δυνατότητες παραβίασής τους, εξαιτίας των ασύρματων συνδέσεών τους.
Καθώς η χρήση εξελιγμένων ιατρικών συσκευών που εμφυτεύονται, όπως απινιδωτές και αντλίες ινσουλίνης, αυξάνεται, τόσο αυξάνονται και οι ανησυχίες σχετικά με τις δυνατότητες παραβίασής τους, εξαιτίας των ασύρματων συνδέσεών τους. Ωστόσο, σύμφωνα με δημοσίευμα του MIT Technology Review, υπάρχει δυνατότητα «ασφάλισης» των εμφυτευμάτων, μέσω του χτύπου της καρδιάς του χρήστη.
Όπως έχει φανεί σε μελέτες ασφαλείας, είναι δυνατός ο κακόβουλος προγραμματισμός εμφυτευμένων απινιδωτών έτσι ώστε να μην λειτουργούν σε περίπτωση ανάγκης ή να «χτυπούν» τον κάτοχό τους με σοκ 700 βολτ ενώ δεν χρειάζεται. Επιστήμονες του Rice University, σε συνδυασμό με την εταιρεία ασφαλείας RSA, ανέπτυξαν μία «λύση» που επιτρέπει τη χρήση του χτύπου της καρδιάς ως μέσου εξακρίβωσης αν αυτός που προσπαθεί να επαναπρογραμματίσει το εμφύτευμα είναι σε άμεση επαφή με τον ασθενή και δεν πρόκειται για κάποιον χάκερ.
Σύμφωνα με τους συντελεστές, η μέθοδος προσφέρεται και για χρήση σε περιπτώσεις πραγματικά έκτακτης ανάγκης, όπου δεν υπάρχει περιθώριο καθυστέρησης.
Η μέθοδος έχει ως εξής: ο γιατρός κρατά μία συσκευή πάνω στο σώμα του ασθενούς και καταγράφει τον χτύπο της καρδιάς του. Η συσκευή, από πλευράς της, συγκρίνει αυτόν τον χτύπο με αυτόν που μεταδίδεται ασύρματα από το εμφύτευμα, και στη συνέχεια επιβεβαιώνει αν τα σήματα είναι τα ίδια ή όχι. Η ανταλλαγή δεδομένων που γίνεται ασύρματα στο πλαίσιο της όλης διαδικασίας είναι κρυπτογραφημένη, καθιστώντας έτσι δύσκολη την υποκλοπή και παραβίασή της.
Σημαντικό πλεονέκτημα της συγκεκριμένης μεθόδου είναι ότι δεν προϋποθέτει χρήση κάποιου είδους κωδικού από πλευράς του γιατρού ή του νοσηλευτή, που θα κόστιζε σημαντικό χρόνο σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενούς. Κατά τον Άρι Τζούελς, επιστήμονα των RSA Laboratories και έναν εκ των συντελεστών της σχετικής έρευνας, «η καρδιά πολύ βολικά παράγει αυτή τη ροή τυχαίων δεδομένων και αποκτώντας πρόσβαση σε αυτή τη ροή μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι λαμβάνουμε το ίδιο σήμα την ίδια στιγμή». Γενικότερα, ο χτύπος της καρδιάς φαίνεται να αποτελεί ένα από τα πιο «σίγουρα στοιχήματα» για τα προηγμένα βιομετρικά συστήματα εξακρίβωσης ταυτότητας νέας γενιάς.
Επί της παρούσης, η ασύρματη επικοινωνία μεταξύ γιατρών ή κατασκευαστών εμφυτευμάτων και των ίδιων των συσκευών χρησιμοποιείται για το update λογισμικού και για την μετάδοση ιατρικών δεδομένων, ωστόσο πρόκειται για ένα σύστημα το οποίο βασίζεται περισσότερο στην «εμπιστοσύνη» παρά στην κρυπτογράφηση, καθώς δεν υπάρχουν μηχανισμοί ασφαλείας.