Σε φουλ ρυθμούς εισέρχεται από σήμερα η πολιτική ζωή του τόπου με τον Πρωθυπουργό να μεταβαίνει αύριο στις Βρυξέλλες, τον Αλέξη Τσίπρα την Τετάρτη στη Γερμανία και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των δημοσίων υπαλλήλων να ξεκινούν απεργιακό μαραθώνιο.
Σε φουλ ρυθμούς εισέρχεται από σήμερα η πολιτική ζωή του τόπου με τον Πρωθυπουργό να μεταβαίνει αύριο στις Βρυξέλλες, τον Αλέξη Τσίπρα την Τετάρτη στη Γερμανία και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των δημοσίων υπαλλήλων να ξεκινούν απεργιακό μαραθώνιο.
Επί της ουσίας η καλοκαιρινή ανάπαυλα λαμβάνει και επισήμως τέλος ενώ οι όποιες προσπάθειες της κυβέρνησης να προβάλλει το θετικό σενάριο εξόδου από την κρίση φαίνεται πως προσκρούουν στην ομολογουμένως πολύ δύσκολη καθημερινότητα των πολιτών.
Καθημερινότητα που προμηνύεται ακόμη δυσκολότερη διότι ούτε τα προαπαιτούμενα έχουν ολοκληρωθεί, ούτε τα μηνύματα από τις Βρυξέλλες και κυρίως από το Βερολίνο είναι θετικά.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά οι υπουργοί της κυβέρνησης θα βρεθούν αντιμέτωποι και με τα κλιμάκια της τρόικας τα οποία καταφθάνουν.
Εντός αυτού του κλίματος ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης διεμήνυσε ότι η κυβέρνηση ούτε σκέφτεται ούτε θέλει εκλογές. Αν επιδίωκε κάτι τέτοιο άλλωστε θα ήταν σε δυσαρμονία με το εκλογικό σώμα, λένε συνεργάτες του.
Γι΄ αυτό και το «όπλο» του Πρωθυπουργού αύριο στις Βρυξέλλες θα είναι η ανάγκη να προστατευθούν η κοινωνική συνοχή και η πολιτική ομαλότητα στη χώρα. Τουλάχιστον σε αυτά τα δύο ο Πρωθυπουργός γνωρίζει ότι θα βρει συμμάχους στην Ευρώπη.
Όλα αυτά όμως έχουν και ένα όριο, λένε στο Μαξίμου. Ποιο είναι αυτό; Οι προσπάθειες των πολιτών τα τελευταία χρόνια. Αν διακυβευθούν όσα πετύχαμε μέχρι σήμερα τότε η κυβέρνηση θα ζητήσει από τους πολίτες να τοποθετηθούν.
Από την πλευρά του ο κ. Τσίπρας έχοντας ξεκαθαρίσει το συμβόλαιό του με τους πολίτες και στέλνοντας εντός και εκτός συνόρων σαφέστατα μηνύματα, τουλάχιστον έτσι σημειώνουν οι συνεργάτες, ζητά άμεσα εκλογές. Για να σταματήσει εδώ και τώρα η καταστροφική πορεία του τόπου. Η ισορροπία όμως μεταξύ του λεγόμενου κυβερνητισμού και της ανάγκης για μεγάλες ανατροπές στον τόπο είναι ένα πολύ δύσκολο στοίχημα.
Τουλάχιστον σε ένα συμφωνούν όλοι. Ότι το πρώτο εξάμηνο του 2014 θα είναι καθοριστικό.