Το Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ παρουσίασε στο κοινό έναν πίνακα ο οποίος απεικονίζει ένα τοπίο της γαλλικής υπαίθρου και αποδίδεται στον μεγάλο Ολλανδό ζωγράφο.
Το Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ παρουσίασε στο κοινό έναν πίνακα ο οποίος απεικονίζει ένα τοπίο της γαλλικής υπαίθρου και αποδίδεται στον μεγάλο Ολλανδό ζωγράφο. Μολονότι το έργο είχε φιλοτεχνηθεί όταν ο Βαν Γκογκ βρισκόταν στο δημιουργικό του απόγειο, ο πίνακας είχε θεωρηθεί πλαστός και φυλασσόταν επί έναν αιώνα στη σοφίτα ενός συλλέκτη.
Ο πίνακας με τίτλο «Δύση στη Μονμαζούρ», που απεικονίζει ένα τοπίο με γερτές βελανιδιές, λουσμένες στα χρώματα της δύσης του ήλιου στα περίχωρα της πόλης Αρλ, στη νότιο Γαλλία, είχε φιλοτεχνηθεί από το χέρι του διάσημου μετεμπρεσιονιστή όταν εκείνος ζούσε στη γαλλική αυτή πόλη, σύμφωνα με δήλωση του διευθυντή του Μουσείου, Άξελ Ρίγκερ.
Επευφημούμενος με ενθουσιώδη χειροκροτήματα του κοινού που παρακολούθησε την παρουσίαση του πίνακα, ο Ρίγκερ ανακοίνωσε πως η τοπιογραφία, που ανήκει σε ιδιώτη συλλέκτη, του οποίου το όνομα δεν αποκαλύπτεται, θα εκτεθεί στο Μουσείο εντός του μηνός και για ένα χρόνο. Αυτό που κάνει ακόμη πιο σημαντικό το έργο είναι ότι ανήκει σε μία μεταβατική περίοδο της τεχνοτροπίας του καλλιτέχνη, κι ακόμη περισσότερο, ότι είναι ένα μεγάλων διαστάσεων έργο από μία περίοδο που θεωρείται ευρέως ότι αποτελεί την κορύφωση του καλλιτεχνικού του αποτελέσματος, την περίοδο της Αρλ..
Το Μουσείο είχε αποφανθεί πως ο πίνακας δεν ήταν έργο του Ολλανδού ζωγράφου
Το 1991, όταν το Μουσείο εκλήθη από την οικογένεια του συλλέκτη να γνωμοδοτήσει για την αυθεντικότητα του έργου, είχε αποφανθεί πως ο πίνακας δεν ήταν έργο του Ολλανδού ζωγράφου. Χάρη σε νεώτερες έρευνες, που περιελάμβαναν τεχνικές ανάλυσης των χρωμάτων που είχαν χρησιμοποιηθεί και την ποιότητα του αποχρωματισμού τους, καθώς κι έπειτα από επισταμένη μελέτη επιστολών του Βαν Γκογκ, το Μουσείο ανθεώρησε και πιστοποίησε την αυθεντικότητα του πίνακα.
Ενδεικτικά, σε επιστολή του προς τον αδελφό του, Τεό, με ημερομηνία 5 Ιουλίου 1888, ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ περιγράφει τη σκηνή που είχε ζωγραφίσει την προηγουμένη, σημειώνοντας: «έφερα πίσω και μία μελέτη που είχα κάνει επίσης για το τοπίο, όμως ήταν πολύ κατώτερη από εκείνη που θα ήθελα».
Στη σοφίτα του συλλέκτη
Το έργο είχε συμπεριληφθεί σε έναν από τους καταλόγους του Τεό με έργα του αδελφού του, για να επανεμφανισθεί το 1970 στην καταμέτρηση της συλλογής του Νορβηγού βιομηχάνου Κρίστιαν Νικολάι Μούσταντ, ο οποίος συνέλεγε έργα του Έντβαρντ Μουνκ.
Η οικογένειά του θεωρούσε πως ο πίνακας είχε αποκτηθεί από τον Μούσταντ το 1908, όμως βάσει μίας κατοπινής εμπειρογνωμοσύνης ο συλλέκτης πίστεψε πως επρόκειτο για πλαστό έργο ή εσφαλμένα αποδιδόμενο στον Βαν Γκογκ, και το απέσυρε στη σοφίτα του.