Διεθνής «ρομποτική» άσκηση, με στόχο να διαπιστωθεί το αν οι ένοπλες δυνάμεις συμμαχικών χωρών είναι σε θέση να ελέγξουν τα μη επανδρωμένα οχήματα εδάφους των συμμάχων τους έλαβε χώρα κατόπιν πρωτοβουλίας του Maneuver Center of Excellence του στρατού των ΗΠΑ.
Διεθνής «ρομποτική» άσκηση, με στόχο να διαπιστωθεί το αν οι ένοπλες δυνάμεις συμμαχικών χωρών είναι σε θέση να ελέγξουν τα μη επανδρωμένα οχήματα εδάφους των συμμάχων τους έλαβε χώρα κατόπιν πρωτοβουλίας του Maneuver Center of Excellence του στρατού των ΗΠΑ.
Το πρώτο στάδιο της άσκησης διεξήχθη μέσα στα μέσα του Ιουλίου, με στελέχη του αμερικανικού στρατού στο Φορτ Μπένινγκ να συνεργάζονται με αξιωματικούς από την Γερμανία και την Τουρκία, με στόχο την ανάπτυξη κοινών στάνταρ ελέγχου επιγείων μη επανδρωμένων οχημάτων (Unmanned Ground Vehicles- UGV) στο μέλλον.
Όπως ανέφερε ο Πωλ Μπάουνκερ, στέλεχος του Tank, Automotive, Research, Development and Engineering Center, στόχος του πειράματος ήταν η κάθε χώρα να μπορεί να ελέγχει τα μέσα κάθε άλλης χώρας και να φανεί πώς αυτό θα μπορούσε να μειώσει την απαιτούμενη εκπαίδευση σε περίπτωση μίας κοινής, ΝΑΤΟϊκού τύπου άσκησης.
Όπως αναφέρει το Defense Tech, τέτοιου είδους συνεργασία θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη σε περιπτώσεις καταστροφών όπως στη Φουκουσίμα το 2011, όπου απαιτείται διεθνής συνεργασία. «Είχαν πολλές δυσκολίες στην ψύξη των αντιδραστήρων. Αν είχαμε ένα ρομποτικό σύστημα και οι Ιάπωνες είχαν ένα συνεργαζόμενο σύστημα, θα μπορούσαμε να τους δώσουμε το [ρομποτικό] βραχίονά μας και αυτοί θα μπορούσαν να τον πάρουν, να τοποθετήσουν μία αντλία σε αυτόν, να μπουν μέσα και πρακτικά να γεμίσουν τους αντιδραστήρες χρησιμοποιώντας την αντλία αντί να ρίχνουν απλά νερό από ψηλά» είπε σχετικά ο Μπάουνκερ.
Μικρά μη επανδρωμένα οχήματα- ρομπότ χρησιμοποιούνται εδώ και πάνω από μία δεκαετία, αλλά τα περισσότερα συστήματα που χρησιμοποιούνται έχουν λίγα ή και καθόλου κοινά στοιχεία με άλλα συστήματα. Τις περισσότερες φορές, οι μονάδες που χρησιμοποιούν UGV αναπτύσσουν τις δικές τους τακτικές και τεχνικές χρήσης των ρομπότ- ωστόσο, τόσο ο στρατός των ΗΠΑ, όσο και το Σώμα Πεζοναυτών συνεργάζονται με τη βιομηχανία πάνω στην ανάπτυξη «κοινού χωρίου» μεταξύ των διαφορετικών πλατφορμών, προκειμένου να επιτευχθεί συμβατότητα- για παράδειγμα, να μπορεί κανείς να πάρει μία κάμερα από ένα σύστημα και να την τοποθετήσει σε ένα άλλο, κάτι που δεν συμβαίνει σήμερα. Στην προσπάθεια αυτή συμμετέχουν πάνω από 60 εταιρείες από μικρές όπως η iRobot Corporation και η ReconRobotics Inc. μέχρι κολοσσούς της αμυντικής βιομηχανίας του βεληνεκούς της Lockheed Martin, της General Dynamics και της Northtop Grumman.
Η άσκηση στο Φορτ Μπένινγκ περιελάμβανε την προσαρμογή γερμανικού, τουρκικού και αμερικανικού εξοπλισμού έτσι ώστε οι συμμετέχοντες χειριστές να μπορούν να ελέγξουν ο ένας τα συστήματα του άλλου σε δραστηριότητες όπως ο έλεγχος «ύποπτων» πακέτων για αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς. Η άσκηση εξελίχθηκε καλά, και, καλώς εχόντων των πραγμάτων, ενδεχομένως να οδηγήσει σε ΝΑΤΟϊκή συμφωνία αντίστοιχη αυτής που υπάρχει για τα πυρομαχικά των 5,56 χιλιοστών.