Η πρόοδος στην προσθετική τεχνολογία είναι συνεχής, και οι δυνατότητες των σύγχρονων τεχνητών μελών αυξανόμενες, οδηγώντας όλο και πιο κοντά στην εμφάνιση των πρώτων ανθρώπων στους οποίους θα αντιστοιχεί πραγματικά ο επιστημονικής φαντασίας ορισμός του «cyborg».
Η πρόοδος στην προσθετική τεχνολογία είναι συνεχής, και οι δυνατότητες των σύγχρονων τεχνητών μελών αυξανόμενες, οδηγώντας όλο και πιο κοντά στην εμφάνιση των πρώτων ανθρώπων στους οποίους θα αντιστοιχεί πραγματικά ο επιστημονικής φαντασίας ορισμός του «cyborg».
Ωστόσο, όσο εξελιγμένα και να είναι τα τεχνητά μέλη, μέχρι τώρα αδυνατούσαν να προσφέρουν την αίσθηση της αφής στους κατόχους τους- κάτι που ενδεχομένως να αρχίζει να αλλάζει, χάρη στη δουλειά των Μάρτιν Καλτενμπρούνερ και Τακάο Σομέγια, στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο. Η έρευνα βασίζεται πάνω σε άλλα επιτεύγματα του χώρου, όπως τα εύκαμπτα ηλεκτρονικά κυκλώματα που αναπτύχθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι (Urbana-Champaign), τα οποίο παρακολουθούν τις κινήσεις του σώματος όταν τοποθετούνται στο δέρμα.
Οι Καλτενμπρούνερ και Σομέγια δουλεύουν πάνω σε έναν πολύ λεπτό και ελαφρύ ηλεκτρονικό αισθητήρα- «φύλλο», ο οποίος μπορεί να προσαρμοστεί σε οποιαδήποτε επιφάνεια. Τα κυκλώματα τα οποία αναπτύσσει μπορούν να καλύψουν μεγάλες επιφάνειες. Η ευκαμψία τους και η δυνατότητά τους να «τσαλακώνονται» και να προσαρμόζονται στα δεδομένα κάθε διαφορετικής επιφάνειας τα καθιστούν ικανά να χρησιμοποιηθούν σε πολλούς τομείς της ιατρικής, αλλά και άλλων πεδίων, όπως η αρχιτεκτονική ή οι φορητές ηλεκτρονικές συσκευές.
Ωστόσο, στην περίπτωση των προσθετικών μελών, το εν λόγω «φύλλο» φαίνεται ικανό να αποτελέσει ένα πραγματικό προσθετικό «δέρμα», το οποίο θα δίνει στον κάτοχό του την αίσθηση της «αφής», ενημερώνοντάς τον για αλλαγές στις συνθήκες τις οποίες βιώνει το τεχνητό μέλος. Στην ουσία πρόκειται για ένα διάφανο φύλλο το οποίο είναι φορτωμένο με αισθητήρες- κάτι που πρακτικά θα μπορούσε να σημάνει ένα «δέρμα» που μπορεί να «νιώθει», ανοίγοντας μεγάλες δυνατότητες σε τομείς όπως η προσθετική και η ρομποτική. Κατά τον Σομέγια, η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε αισθητήρες βιοϊατρικής την παρουσία των οποίων ο χρήστης δεν νιώθει καν, οι οποίοι μετρούν τις ζωτικές του ενδείξεις και είναι ιδιαίτερα ανθεκτικοί, χωρίς να επηρεάζονται από τη φυσική άσκηση.
Σε email του στο Defense Tech, ο ίδιος ο Καλτενμπρούνερ λέει πως η εν λόγω τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την περίθαλψη τραυματιών, καθώς ο βασικός προσανατολισμός της έρευνάς τους είναι οι ιατρικές συσκευές. Τεχνητά μέλη θα μπορούσαν να καλυφθούν με λεπτά φύλλα αισθητήρων, ενώ ασθενείς που χρειάζονται παρακολούθηση θα μπορούσαν να «φορούν» τέτοια φύλλα στις περιοχές που έχουν, για παράδειγμα, χειρουργηθεί.