Συσκευές «αυτοκαταστρέφονται» μετά τη χρήση

Συσκευές που διαλύονται στο νερό προτείνουν αμερικανοί ερευνητές ως λύση στο διογκούμενο πρόβλημα των ηλεκτρονικών αποβλήτων. Παρότι δεν έχουν κατορθώσει ακόμη να κατασκευάσουν π.χ. ένα κινητό τηλέφωνο που αυτοκαταστρέφεται μόλις φθάσει στο τέλος του κύκλου ζωής τους, ανέπτυξαν ένα τσιπ με βάση το μετάξι, το οποίο διαλύεται μόλις ψεκαστεί με νερό.

«Δεν χρειαζόμαστε το κινητό μας τηλέφωνο για 25 ή για 50 χρόνια. Κανείς δεν θέλει να το κρατήσει για τόσο πολύ ούτως ή άλλως», δήλωσε στο Associated Press ο καθηγητής Επιστήμης των Υλικών και Μηχανικής στο πανεπιστήμιο του Ιλινόι Τζον Ρότζερς, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας. «Εάν, λοιπόν, μπορούσαμε να φτιάξουμε βασικά εξαρτήματα – και τελικά ολόκληρο το κινητό τηλέφωνο – από υλικά που διαρκούν 3 με 5 χρόνια και έπειτα διαλύονται με φυσικό τρόπο, αυτό θα ήταν το ιδανικό.»

Τα «παροδικά ηλεκτρονικά συστήματα», όπως τα ονομάζει ο Ρότζερς, αξιοποιούν διάφορες τεχνικές που η ομάδα του έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια, για την κατασκευή μικροσκοπικών, αλλά αποδοτικών συσκευών από πάρα πολύ λεπτές ταινίες πυριτίου. Οι ταινίες αυτές αποτελούν τη βάση για πολλά ηλεκτρονικά εξαρτήματα, αισθητήρες, ασύρματα συστήματα μετάδοσης δεδομένων κ.ο.κ.

Οι επιστήμονες έχουν ήδη αναπτύξει φωτοανιχνευτές, ηλιακές κυψέλες, κεραίες, διόδους, ακόμη και μία πάρα πολύ απλή βιντεοκάμερα από βιοσυμβατά υλικά καλυμμένα από μετάξι και τόσο λεπτά που μπορούν να διαλυθούν ακόμη και με ελάχιστο νερό χωρίς να αφήνουν πίσω τους ίχνη. Οι ρυθμοί διάλυσης καθορίζονται ανάλογα με τη δομή του μεταξιού σε κάθε συσκευή.

«Οι διαφορετικές εφαρμογές που έχουμε κατά νου απαιτούν διαφορετικούς χρόνους λειτουργίας», εξήγησε ο Ρότζερς. «Ένα ιατρικό εμφύτευμα σχεδιασμένο να αντιμετωπίζει πιθανές μολύνσεις από χειρουργικές τομές είναι απαραίτητο μόλις για δύο εβδομάδες, όμως μια ηλεκτρονική συσκευή θα είναι χρήσιμη για τουλάχιστον 1-2 χρόνια.»