Όταν κάποιος παίζει ένα μουσικό όργανο, αναπόφευκτα προβαίνει σε διάφορες κινήσεις, οι οποίες, όπως είναι φυσικό, διαφέρουν από όργανο σε όργανο και από μουσικό σε μουσικό.
Όταν κάποιος παίζει ένα μουσικό όργανο, αναπόφευκτα προβαίνει σε διάφορες κινήσεις, οι οποίες, όπως είναι φυσικό, διαφέρουν από όργανο σε όργανο και από μουσικό σε μουσικό.
Ωστόσο, στην περίπτωση των «μουσικών οργάνων» που σχεδίασαν οι Τζόζεφ Μάλοκ και Ίαν Χάτγουϊκ, του IDMIL (Input Devices and Music Interaction Lab) του Πανεπιστημίου McGill στο Μόντρεαλ, η εξάρτησή τους από το σώμα του χρήστη είναι πλήρης: στην ουσία, τα μουσικά όργανα είναι προσθετικά μέλη, τα οποία παίζουν μουσική "ακολουθώντας" τις κινήσεις του χρήστη/ μουσικού.
Σύμφωνα με το CNET Australia, Οι Μάλοκ και Χάτγουϊκ, υπό την επίβλεψη του διευθυντή του IDMIL, Μαρτσέλο Γουόντερλεϊ, πέρασαν τρία χρόνια αναπτύσσοντας το συγκεκριμένο project, σε συνεργασία με χορευτές, μουσικούς, συνθέτες και χορογράφους, για να δημιουργήσουν μουσικά όργανα που ουσιαστικά αποτελούν προεκτάσεις του ανθρωπίνου σώματος. Φωτίζονται από LED που βρίσκονται στο εσωτερικό τους και περιλαμβάνουν «σπονδυλικές στήλες», προσωπίδες και «θωρακικές κοιλότητες», που κατασκευάστηκαν μέσω της χρήσης λέηζερ και τρισδιάστατης εκτύπωσης.
Το κάθε «όργανο» περιλαμβάνει μία ποικιλία αισθητήρων, πηγών ενέργειας και ασύρματων πομποδεκτών, που συνολικά επιτρέπουν στον χορευτή να παίξει μουσική μέσω αγγίγματος, κίνησης και προσανατολισμού. Τα σήματα στέλνονται μέσω ενός open source, peer-to-peer συστήματος λογισμικού που έχει αναπτυχθεί από το IDMIL με στόχο την «παραγωγή» μουσικής σε πραγματικό χρόνο: ουσιαστικά αυτό που κάνει το πρόγραμμα είναι να «μεταφράζει» τις κινήσεις και τα αγγίγματα σε μουσική.
Αν και οι δύο ερευνητές εργάζονται ακόμα πάνω στα όργανα, οι παρούσες εκδόσεις τους έχουν ήδη κάνει περιοδείες στον Καναδά και την Ευρώπη στο πλαίσιο μίας παραγωγής ονόματι Les Gestes, με δύο χορευτές και δύο μουσικούς.