Το να θαυμάζει κανείς τα κάλλη μίας ωραίας γυναίκας είναι συνήθεια τόσο παλιά όσο το ίδιο το ανθρώπινο είδος- και η ενδυμασία ήταν πάντοτε κάτι το οποίο έπαιζε το δικό του, σημαντικό ρόλο στην προσέλκυση των βλεμμάτων.
Το να θαυμάζει κανείς τα κάλλη μίας ωραίας γυναίκας είναι συνήθεια τόσο παλιά όσο το ίδιο το ανθρώπινο είδος- και η ενδυμασία ήταν πάντοτε κάτι το οποίο έπαιζε το δικό του, σημαντικό ρόλο στην προσέλκυση των βλεμμάτων. Τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, η ενδυμασία φαίνεται πως καθίσταται ικανή να…ανταποκρίνεται στα βλέμματα θαυμασμού, εάν η δουλειά της σχεδιάστριας μόδας Γινγκ Γκάο αποτελεί κριτήριο.
Η Γινγκ Γκάο εδρεύει στο Μόντρεαλ και είναι καθηγήτρια του UQAM, ενώ έχει λάβει το Phyllis- Lambert Design Montreal Grant. Έχει σχεδιάσει δύο φορέματα τα οποία «αντιδρούν» όταν «αντιλαμβάνονται» επίμονα βλέμματα πάνω τους, αλλάζοντας τη μορφή τους και φωτιζόμενα.
«Χρησιμοποιούμε ένα σύστημα ανίχνευσης βλέμματος, ώστε τα φορέματα να κινούνται όταν τα κοιτά κάποιος θεατής» είπε η σχεδιάστρια μιλώντας στο Dezeen. «Μπορεί επίσης να κλείσει τα φώτα, και στη συνέχεια φωτίζονται τα φορέματα».
Στα φορέματα είναι ενσωματωμένη τεχνολογία ανίχνευσης βλέμματος, η οποία αντιδρά στις ματιές ενεργοποιώντας μικροσκοπικά μοτέρ που κινούν τμήματα του φορέματος σε ελκυστικά μοτίβα. Και στα δύο φορέματα έχει χρησιμοποιηθεί νήμα που λάμπει στο σκοτάδι, δημιουργώντας εντυπώσεις ψυχεδελικού χαρακτήρα. Το ένα από τα δύο φορέματα έχει πιο «πειραματικό» χαρακτήρα, με φωτεινά νήματα τα οποία κρέμονται, ενώ το άλλο έχει πιο «παραδοσιακό» design.
Η έμπνευση για τα δύο φορέματα προήλθε από το δοκίμιο «Esthétique de la disparition» του Πωλ Βιρίλιο (1979). Τα ονόματά τους είναι «(No)Where» και «(Nοw)Here και θα εκτεθούν στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Σαγκάης το Νοέμβριο, ενώ θα ακολουθήσει εμφάνισή τους στο Textile Museum of Canada το 2014.