ΤΡΙΤΗ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΤΡΙΤΗ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:05
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Γ΄ ΜΕΡΟΣ
13:10 – 15:06
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση η οποία έχει διακοπεί. Ο κ. μάρτυς να πλησιάζει πάλι, ο κ. Νικολαϊδης. Έχει δοθεί ο λόγος στην κα Κούρτοβικ, η οποία την αφορά περισσότερο απ’ όλους εδώ της υπεράσπισης, οι οποίοι ρωτάγανε, ενώ δεν είπε τίποτα κανένας για τους πελάτες του. Αλλά δεν μπορώ να τους πω και τίποτα, είναι κατηγορούμενοι, ό,τι θέλουν ρωτάνε. Αλλά η οικονομία της δίκης μας επιβάλλει όταν δεν λέει κάτι επιβαρυντικό κάτιια μας, τι να πούμε; Ελάτε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Βέβαια ταλαιπωρούμε τον μάρτυρα. Ζητώ συγνώμη κ. Νικολαϊδη γιατί πραγματικά υφίστασθε σε μια ταλαιπωρία. Όχι με τις ερωτήσεις, αυτό οφείλετε, δεν οφείλετε όμως να υφίστασθε τις αντιδικίες των δικηγόρων. Βεβαίως δυσάρεστο είναι για όλους μας, αλλά ?
Να σας ρωτήσω κάτι κατ’ αρχήν για την κατάθεση που δώσατε και την αναγνώριση που κάνατε στην συγκεκριμένη φωτογραφία που σας επιδείξανε. Εσείς δεν την θυμάστε βέβαια καν την αναγνώριση αυτή που έχετε κάνει.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Να σας πω κάτι. Κάθε άνθρωπος έχει ορισμένα προβλήματα, είτε οικογενειακά, είτε της ζωής του. Δεν το βρίσκω τόσο σημαντικό και θέλω να το πω και στον κ. Εισαγγελέα, συγνώμη, αν δηλαδή ξεχάσεις κάποτε κάτι. Είδα 10 φωτογραφίες, τη μία τη λησμόνησα, μετά μου ήρθε στο μυαλό. Δεν νομίζω να είναι κακό, ούτε ότι λέω ψέματα ότι δεν την είδα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν σας κατηγορεί κανείς, είναι λογικό.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Ότι δεν την είδα, εκείνη τη στιγμή μου διέφυγε, μετά μου ήρθε στο μυαλό κ. Εισαγγελέα. Δεν είναι κακό. Είμαστε άνθρωποι. Κάποια στιγμή κάτι ξεχνάμε. Δεν νομίζω ότι είναι κάτι το κακό.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Νικολαίδη, δεν σας κατηγορεί κανείς, δεν έχει αυτόν τον χαρακτήρα η ερώτησή μου. ¶λλο πράγμα ήθελα να συνεχίσω και να σας ζητήσω να μου πείτε. Εκτός από αυτήν την φωτογραφία σας έδειξαν είπατε και μερικές άλλες.
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Μάλιστα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόσες περίπου φωτογραφίες σας έδειξαν;
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Καμιά δεκαριά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Καμιά δεκαριά φωτογραφίες σας έδειξαν όταν πήγατε στον ανακριτή. Αυτές οι φωτογραφίες ήταν φωτογραφίες των κατηγορούμενων;
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Μάλιστα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Καμιά δεκαριά φωτογραφίες σας έδειξαν, όταν πήγατε στον Ανακριτή.
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Μάλιστα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτές οι φωτογραφίες, ήταν φωτογραφίες των κατηγορούμενων;
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Μάλιστα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Φωτογραφίες που δεν ήταν των κατηγορούμενων σας έδειξαν;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Δεν μπορώ τώρα να ξεχωρίσω αν ήταν όλοι οι κατηγορούμενοι και αν αφορούσαν αυτή τη δίκη, αυτά τα άτομα...
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όλοι οι κατηγορούμενοι είναι σαφές ότι δεν ήταν γιατί σας έδειξαν καμιά 10αριά.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Τα 10 αυτά άτομα δεν ξέρω αν αφορούσαν αυτή τη δίκη ή αν αφορούσαν και άλλες. Τώρα εγώ αυτό που βλέπω και από τις τηλεοράσεις, το ένα και το άλλο, είδα τη φωτογραφία.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Οι φωτογραφίες αυτές βεβαίως έχουν και μια αρίθμηση. Αυτές οι οποίες υποδεικνυόντουσαν έχουν και μια αρίθμηση κ. Πρόεδρε. Ίσως κι αυτό θα ήταν ενδιαφέρον ?
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Εγώ δεν την ξέρω αυτή τη αρίθμηση βεβαίως.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι εσείς. Δεν την ξέρετε εσείς, είναι γεγονός. Κύριε Πρόεδρε νομίζω ότι θα ήταν χρήσιμο στη διαδικασία για να ελέγξουμε τον τρόπο με τον οποίον έγιναν αυτές οι αναγνωρίσεις και αν αντιστοιχούσαν στους όρους της επιστήμης για τον τρόπο με τον οποίον πρέπει να γίνονται οι αναγνωρίσεις, καλό θα ήταν να ζητήσουμε να έρθει ο κατάλογος αυτός των φωτογραφιών, οι οποίες επιδεικνυόντουσαν.
Βεβαίως σε κάποιες από τις μαρτυρικές καταθέσεις, υπάρχουν. Είναι 5 αν θυμάμαι ή 6 φωτογραφίες, οι οποίες είναι αποκλειστικά και μόνο φωτογραφίες των κατηγορούμενων. Η ερώτησή μου στον μάρτυρα σ’ αυτό αποσκοπούσε, ο κ. μάρτυς όμως δεν θυμάται και επομένως δεν μπορεί να συνεισφέρει άλλο σ’ αυτό το σημείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι μπορούν να μας τα φέρουν. Τι να πω εγώ τώρα; Φέρτε μου όλες τις φωτογραφίες που έχετε στα αρχεία της Αστυνομίας;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κ. Πρόεδρε, οι φωτογραφίες οι οποίες επιδεικνυόντουσαν κατά την ανάκριση υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι όροι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την προανάκριση εννοείτε ή την ανάκριση;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Την ανάκριση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την κύρια ανάκριση;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Την κύρια ανάκριση. Αν ενθυμούμαι καλώς, οι φωτογραφίες αυτές βρίσκονται συνημμένες σε καταθέσεις μαρτύρων κατά τη διάρκεια της ανάκρισης και όχι κατά τη διάρκεια της προανάκρισης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτές λοιπόν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό που έχει ενδιαφέρον, είναι ότι έχουν κληθεί μάρτυρες να αναγνωρίσουν κατηγορούμενους, οι οποίοι ήδη έχουν καταδειχθεί ως οι υπεύθυνοι, ή πιθανοί ύποπτοι για μια ενέργεια. Δεν έχουν όμως τηρηθεί οι κανόνες της ανακριτικής επιστήμης όπως την ξέρουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα συνεκτιμηθεί αυτό για την εγκυρότητα της αναγνώρισης. Βέβαια όταν θα έρθει η ώρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και να συνεχίσω και να ρωτήσω. Στις 13 Σεπτεμβρίου που καταθέτετε και που σας επιδείχτηκαν αυτές οι φωτογραφίες και κάνατε αυτή την κατάθεση, είχατε προηγούμενα διαβάσει στις εφημερίδες το υλικό το οποίο προσφερόταν σε σχέση με την υπόθεση στην οποία ήσασταν μάρτυρας;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν σας είχε τύχει.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Δεν έχω χρόνο ούτε για διάβασμα αν θέλετε να σας πω, ούτε απασχολούμαι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μάλιστα. Καλώς. Φωτογραφίες των κατηγορούμενων της υπόθεσης είχατε δει στις εφημερίδες και στην τηλεόραση;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Στην τηλεόραση ναι, καμιά φορά που ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είχατε ακούσει από την τηλεόραση και τον τρόπο με τον οποίον κατηγορούνται αυτοί οι άνθρωποι για συγκεκριμένες ενέργειες μεταξύ των οποίων και αυτή στην οποία εσείς ήσασταν μάρτυς;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Αυτά που συζητάει όλος ο κόσμος που ακούει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τα είχατε παρακολουθήσει.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Περίπου. Όχι συνέχεια, αλλά πάντως διαδοχικά όποτε είχα χρόνο καθόμουν και είχα δει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να πω ότι επομένως είχατε δει πολλές - πολλές φορές την φωτογραφία του κ. Κουφοντίνα.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Και των άλλων.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και των άλλων μέχρι τότε. Να σας ζητήσω να επαναλάβετε την αναγνώριση αυτής της φωτογραφίας που σας επιδείχτηκε, μάλλον το γεγονός ότι κάποια στοιχεία προσομοιάζουν. Την αναγνώριση, την κάνετε με πιθανότητα ή με βεβαιότητα; Εδώ καταθέσατε πιθανότητα.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Θα σας πω. Όταν μου έδειξαν τις καινούριες τις φωτογραφίες, που είναι αυτή τη στιγμή, ο κ. Κουφοντίνας, είπα ήμουν με αμφισβήτηση πολύ. Όταν είδα την παλιά, την οποία όπως την έχω υπογράψει όπως λέτε, εκεί ήταν πολύ πειστικό ότι αυτό το άτομο το είδα τότε με τη στολή.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ότι μπορεί να το είδατε κ. μάρτυς ή ότι το είδατε; Διότι πριν από λίγο εδώ λέγατε ότι δεν αναγνωρίσατε καν, δεν ενθυμείστε την φωτογραφία.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Να πω και πάλι ότι κάποια στιγμή είπαμε ότι μπορεί λίγο να μοιάζει. Μετά μου ήρθε και είπα, όχι μου ήρθε, έτσι είναι το σωστό, όπως σας το λέω με το χέρι στο Ευαγγέλιο και στην καρδιά, σας μιλάω ειλικρινά. Θυμάμαι περισσότερο τη μορφή αυτή στη φωτογραφία του κ. Κουφοντίνα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Καλώς. Ας συνεχίσω να σας ρωτήσω. Όταν μπήκαν αυτά τα άτομα στην Τράπεζα κάποιοι σας έσπρωξαν.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Όχι δεν με έσπρωξαν. Δεν είπα έσπρωξαν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αλλά;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Είπα ότι μου είπε «κάτσε στον τοίχο›.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να πάτε στον τοίχο. Σε τι απόσταση ήσασταν από τον αστυνομικό;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Όσο ήταν η Τράπεζα από δω πέστε μέχρι το ντουβάρι έξω. Τόση απόσταση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Περί τα 5-6 μέτρα.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Πόσο είναι μέχρι το ντουβάρι;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: 5-6 μέτρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι και 6 μέτρα μέχρι το ντουβάρι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μέχρι το ντουβάρι κατάλαβα ότι λέει εδώ κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι. Στον τοίχο λέει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μέχρι την κολώνα εννοείτε;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Μέχρι το ντουβάρι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή πέρα στον τοίχο;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Ήταν η πόρτα, ήμαστε 3-4 μέτρα από δω και 2 μέτρα από κει, γύρω στα 6 μέτρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο αστυνομικός πού βρισκόταν;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Στη θέση τη δικιά σας περίπου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Καθόταν;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Ποιος αστυνομικός απ’ όλους;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο πραγματικός αστυνομικός.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Ο πραγματικός ήταν στην πολυθρόνα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Καθόταν στην καρέκλα. Τα όπλο του το είχε μαζί του;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Το αυτόματο όπως καθόταν το είχε εδώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το είχε ακουμπισμένο στα πόδια του.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Το αυτόματο, ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Οι άνθρωποι που μπήκαν μέσα στην Τράπεζα, η πόρτα ήταν ανάμεσα σ’ εσάς που ήσασταν στο Ταμείο;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Και δίπλα ακριβώς από την πόρτα ήταν ο αστυνομικός.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο αστυνομικός. Ενώ εσείς οι πελάτες ήσασταν ?
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Εγώ ήμουν 4 μέτρα περίπου αν το πάρουμε σε ευθεία, στο ταμείο το ακριανό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς οι πελάτες λοιπόν της Τράπεζας ήσασταν από την άλλη πλευρά.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Ήταν δυο τα Ταμεία.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και ο αστυνομικός ήταν από την άλλη πλευρά της πόρτας καθήμενος σε μια πολυθρόνα.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Μάλιστα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είδατε μπαίνοντας να κάνουν κάποια κίνηση για να τον πυροβολήσουν;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι βέβαια.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Αφού κράταγε τα γλυκά και πήγε και άφησε τα γλυκά. Δεν ξέρω αν ήταν γλυκά, μπορεί να ήταν και άδειο το κουτί. Κάνουμε μια υπόθεση ήταν κουτί από γλυκά. Δεν ξέρουμε τι είχε μέσα, αλλά το λέμε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Προφανώς κ. Νικολαίδη. Ο αστυνομικός λοιπόν βρίσκεται με το όπλο στα χέρια, οι δράστες μπαίνουν μέσα στην Τράπεζα ?
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Όχι, στα πόδια του το είχε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στα πόδια, συγνώμη. Στα πόδια βεβαίως, καθισμένος σε μια πολυθρόνα και οι δράστες μπαίνουν μέσα στην Τράπεζα ανάμεσα σ’ αυτούς και στον αστυνομικό δεν παρεμβάλλεται πελάτης της Τράπεζας.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα μπορούσαν να τον είχαν πυροβολήσει αν ήθελαν εκείνη τη στιγμή;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Ασφαλώς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα μπορούσαν.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Αν ήθελαν. Οποιονδήποτε μπορούσαν. Κι εμένα μπορούσαν να με πυροβολήσουν. Δεν υπήρχε πρόβλημα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Βεβαίως. Πυροβόλησαν κάποιον άλλον από τους πελάτες της Τράπεζας;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι, κανέναν. Ούτε τον αστυνομικό όμως πυροβόλησαν σ’ εκείνη την φάση της εισόδου στην Τράπεζα.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Παρά το γεγονός ότι κράταγε το όπλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρωτάμε πράγματα τα οποία τα είπε ο άνθρωπος. Φυσικά δεν τον πυροβόλησαν. Μας είπε ότι έπεσε ο ένας επάνω. Από κει και κάτω να ρωτήσετε. Αν έχουμε δηλαδή να ρωτήσουμε. Γι’ αυτό μη ρωτάμε τα ίδια.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Εγώ πιστεύω ότι δεν θα τον πυροβολούσαν αν δεν έφερνε αντίσταση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό θέλω να καταθέσετε.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Αν δεν έφερνε αντίσταση και το παράταγε εκεί το όπλο και όλα, όχι, γιατί να τον πυροβολήσουν;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επομένως η ομάδα που μπήκε εκείνη την ημέρα στην Τράπεζα με πρόθεση να διαπράξει την ληστεία, είχε πρόθεση να σκοτώσει άνθρωπο;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Με συγχωρείτε, αυτό δεν μπορώ να το πω, αλλά δεν νομίζω και ότι το όργανο...
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είχε όχι πρόθεση, είχε σκοπό να σκοτώσει μπαίνοντας;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Δεν νομίζω κανένα όργανο όμως να μην θέλει να κάνει τη δουλειά του και να αφήσει να ληστέψουν. Έπρεπε να φέρει κάποια αντίσταση. Έκανε το καθήκον του ο αστυνομικός.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έκανε το καθήκον του ο αστυνομικός, δεν το συζητάμε κ. Νικολαίδη.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Και θρηνούμε τώρα αυτή τη στιγμή αυτόν τον άνθρωπο γιατί έκανε το καθήκον του. Γιατί αν τα παράταγε, δεν θα τον πυροβολούσαν καθόλου. Εάν έδινε το αυτόματο και το όπλο του, τι θα του κάνανε πέστε μου; Τίποτα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι προφανές κ. Νικολαίδη ότι δεν έχει καμία μομφή στον άνθρωπο, ο οποίος υπηρετούσε και ο οποίος έκανε το καθήκον του, δεν το συζητάω. Καμία τέτοια μομφή δεν έχουν αυτά που λέω. Είναι σαφές. Απλά θέλω και προσπαθώ να καταλάβω. Κατηγορούνται 5 άνθρωποι, 4, δεν θυμάμαι πόσοι κατηγορούνται, για συνέργια σε μια ανθρωποκτονία και προσπαθούμε εδώ να μάθουμε κι εμείς και κυρίως να μάθει το Δικαστήριο ποιος ήταν υπεύθυνος γι’ αυτή την ανθρωποκτονία και αν οι άλλοι έχουν οποιαδήποτε ευθύνη γι’ αυτό. Και γι’ αυτό σας ρωτάω και προσπαθώ να καταλάβω. Οι άνθρωποι που μπήκαν μέσα, μπήκαν για να σκοτώσουν, με σκοπό να σκοτώσουν τον αστυνομικό, για να ληστέψουν, ή με σκοπό να αφοπλίσουν τον αστυνομικό;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Να σας πω κάτι. Με τις προθέσεις με τις οποίες μπαίνουν για μια ληστεία, πιστεύω σε κάθε ληστεία είναι δεδομένα όλα. Αν βρουν αντίσταση και έχουν σκοπό να κάνουν αυτό το πράγμα, θα το κάνουν. Νομίζω ότι αν βρουν αντίσταση, ο οποιοσδήποτε και να είναι ληστής, δεν θα πυροβολήσει;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε μάρτυς σας ρωτάω, είναι βέβαιο ότι ένας έχει πυροβολήσει. Οι δύο δράστες οι οποίοι κατευθύνθηκαν προς τον αστυνομικό, είπατε ότι άρχισαν να παλεύουν μαζί του.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Όχι να παλεύουν. Όταν πήγαν και προσέφεραν τα γλυκά ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι προσπάθησαν να κάνουν;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Απλούστατα όταν ήταν καθισμένος ο συχωρεμένος και έδωσε λίγο ζόρι, εκείνη τη στιγμή του είπαν «ακίνητος, μη κινείσαι›.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι προσπάθησαν να κάνουν; Προσπάθησαν να τον πυροβολήσουν ή να τον αφοπλίσουν κ. μάρτυς;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Με συγχωρείτε, όταν του έχουν το πιστόλι εδώ πέρα ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ ρωτάω, προσπάθησαν να τον αφοπλίσουν;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Πώς να τον αφοπλίσουν αφού κράταγε το πιστόλι;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Προσπάθησαν να του αφαιρέσουν το όπλο; Εσείς το καταθέσατε εδώ. Κύριε μάρτυς αν δεν κάνω λάθος καταθέτετε εδώ στην αρχική σας κατάθεση ότι με το ένα του χέρι λέτε να ανασηκώνεται, να πιάνει το αυτόματο από την κάνη με το ένα του χέρι και με το άλλο του χέρι έπιασε το πίσω μέρος του αυτόματου όπλου. Παράλληλα δε, έβαλε το γόνατο του στην μέση περίπου του όπλου και πίεζε αυτό προς την κοιλιά του φρουρού για να μη μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Ήταν προσπάθεια αφοπλισμού αυτή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπε εναργέστατα και έχουν καταχωρηθεί αυτά.
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Δεν είναι προσπάθεια αφοπλίσεως εκεί. Αυτή είναι προσπάθεια να καθηλώσει το όπλο...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπάρχει λόγος. Αυτός επιμένει ότι για να τον χτυπήσει εκεί είχε σκοπό να τον σκοτώσει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κ. Πρόεδρε, δεν είπε τέτοιο πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι δεν είπατε;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κ. Πρόεδρε. Δεν είπε αυτό το πράγμα.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Τη στιγμή λέω που έχει εδώ πέρα λέω το πιστόλι ? Με συγχωρείτε να σας πω και κάτι άλλο; Γιατί να το βάλει εδώ και να μη το βάλει στον ώμο ή να του ρίξει δύο στα πόδια; Δεν μπορούσε κάποιος; Ήταν ανάγκη εδώ να του βάλει το πιστόλι να τον εξουδετερώσει;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε μάρτυς, αυτό που καταθέσατε πριν από λίγο αν δεν κάνω λάθος, είναι ότι του φώναζαν «κάτσε κάτω, κάτσε ήσυχα›.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Όχι, του λένε «Χρήστο, μη κινείσαι›.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το «Χρήστο μη κινείσαι› του το έλεγαν γιατί; «Χρήστο μη κινείσαι για να μη σε πυροβολήσουμε› ή «Χρήστο μη κινείσαι για να σε πυροβολήσουμε›;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Αυτό το συμπέρασμα ας το βγάλει ο κ. Πρόεδρος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, σας ρωτάει επειδή ήσαστε εκεί στο κλίμα, τι εντύπωση είχατε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να καταλάβουμε τι ήταν αυτό το «μη κινείσαι›, τι έννοια είχε.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Το «μη κινείσαι› ήταν ότι αν κινιόταν θα τον πυροβολήσουν εκεί που του είχαν το πιστόλι. Το «μη κινείσαι› ήταν την ώρα που πήγε να του το πάρει και του λένε «μη κινείσαι›. Όταν του λες «μη κινείσαι› και του έχεις το πιστόλι εδώ, γιατί να στο βάλει εδώ; Βάλτου μια στα χέρια, βάλτου μια στο πόδι. Γιατί δεν του λέει «μη κινείσαι› και να του το έχει εδώ και του το έχει εδώ πέρα και του το τελειώνει κατ’ ευθείαν; Γιατί; Ας του το βάλει εδώ πέρα στον ώμο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να επαναλάβω επομένως την ερώτησή μου. Αν ήθελαν, μπορούσαν μπαίνοντας στην Τράπεζα να πυροβολήσουν τον αστυνομικό;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Ασφαλώς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό με ενδιαφέρει, εντάξει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχετε άλλη ερώτηση, αλλά υπάρχει εκ μέρους του κ. Γιωτόπουλου και του κ. Ξηρού.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Τη στιγμή της ληστείας πόσα άτομα υπήρχαν μέσα στο υποκατάστημα;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Ακριβώς δεν μπορώ να θυμηθώ, γύρω στα 7-8, το πολύ να ήταν 10 άτομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι πελάτες λέτε κλπ.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Ναι. Οι υπάλληλοι από μέσα δεν ξέρω πόσοι ήταν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Υπάρχει ένα έγγραφο της αστυνομίας εδώ, που λέει ότι υπήρχαν 15 υπάλληλοι και 15 πελάτες, δηλαδή συνολικά 30. Αν μετρήσουμε τώρα και κάποιους άλλους οι οποίοι επιχείρησαν να μπουν και τους κάνατε νοήματα να μη μπουν, ίσως υπερβαίνουν τους 30. Το λέει η Αστυνομία εν πάση περιπτώσει αυτό. Μήπως ξέρετε γιατί κανένας άλλος δεν εξετάστηκε από την Αστυνομία, από τον κύριο Εφέτη Ανακριτή, απ’ αυτούς όλους τους 30; Παραδείγματος χάρη ο Διευθυντής.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Ο Υποδιευθυντής ήταν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι, ο Υποδιευθυντής, τον οποίον λέτε ότι τον είχε ακινητοποιήσει ένας εκ των δραστών, θα μπορούσε να συνεισφέρει εδώ κάτι.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Δεν τον κάλεσε ο Ανακριτής.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δεν ξέρετε γιατί.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Δεν ξέρω για ποιον λόγο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εσάς λοιπόν τώρα σας καλεί 10 ώρες μετά τη ληστεία αυτή η αστυνομία, 10 ώρες είναι ακριβώς, τις έχω μετρήσει, και αναγνωρίζετε κάποιους από τους δράστες.
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Μάλιστα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Θυμάστε πόσους αναγνωρίσατε;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Όχι δεν μπορώ να θυμηθώ. Μετά από τόσα χρόνια δεν μπορώ να θυμηθώ.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δηλαδή ήταν 2, ήταν 5;
Π. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Δεν μπορώ να θυμηθώ.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κατά προσέγγιση έστω;
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Ένα – δυο άτομα νομίζω.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ωραία, αναγνωρίσατε λοιπόν δυο εκ των δραστών, από τις φωτογραφίες που σας επέδειξε η αστυνομία, δέκα ώρες ακριβώς.
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Σας είπα ότι έμοιαζαν, σας είπα και πάλι περίπου ότι μοιάζανε, γιατί μπορεί να ήταν μεταμφιεσμένοι και να μοιάζανε με μια φωτογραφία διαφορετική που μου δείξανε.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: 10 ώρες λοιπόν περίπου μοιάζανε κάποιοι δράστες. Και έρχεστε μετά από 18 χρόνια και λετε ότι τώρα εγώ αναγνωρίζω κάποιον άλλον δράστη.
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Όχι δεν είπα κάποιον άλλο, ότι μοιάζει...
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αναγνωρίσατε κύριε τον κ. Κουφοντίνα που σήμερα λετε ότι μοιάζει, τον αναγνωρίσατε και τότε;
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Στη φωτογραφία που μου δείξανε τότε, σας λεω και πάλι ότι μοιάζει μ’ αυτόν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως τον πελάτη σας δεν τον έχουν αναγνωρίσει. Γιατί κάνουμε πολύ λόγο για τον κ. Κουφοντίνα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Του αποδίδετε και του πελάτη μου κατηγορία γι’ αυτό το πράγμα και με ενδιαφέρει η αξιοπιστία του μάρτυρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπε όμως τίποτα για τον πελάτη σας, δεν τον έχει αναγνωρίσει.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ο οποίος κύριε Πρόεδρε, δέκα ώρες μετά την ληστεία, αναγνωρίζει έστω δυο λεει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι επιχείρημα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Θέλω λοιπόν να δω το εξής. Αυτούς τους δράστες που αναγνωρίσατε και σας υπέδειξε η αστυνομία, μήπως ανήκουν σ’ αυτούς, έχετε ξανακούσει τα ονόματά τους, τους γνωστούς Λεσπέρογλου, Μπαλάφα, τέτοια ονόματα;
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Ονόματα δεν είχα ακούσει, ούτε μου είπαν και τότε.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εσείς πάντως αναγνωρίσατε τότε...τον Κουφοντίνα
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Είπα ότι μοιάζουν, είπα με κάποιον που ήδη έδειξα εγώ αυτές τις φωτογραφίες, μια και άλλη μια, δυο θυμάμαι τότε, αυτό έτσι περίπου και λεω αυτοί μοιάζουν. Και είπα πως έμοιαζε με τον ψεύτικο αστυνομικό.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ο κ. Κουφοντίνας δεν ήταν λοιπόν τότε. Κανένας άλλος εκ των δραστών εδώ;
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Μπορεί να ήταν και μεταμφιεσμένοι.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κοιτάξτε μη μου το γυρνάτε. Αναγνωρίσατε τους δράστες λετε στην κατάθεσή σας. Λετε ότι, εγώ στην αστυνομία, 10 ώρες μετά, αναγνώρισα τους δράστες – αν όχι όλους μερικούς από τους δράστες – το λετε κύριε στην κατάθεση που δίνετε μετά από δέκα ώρες. Ότι, εγώ στην αστυνομία αναγνώρισα τους δράστες λετε και θέλω να μου διευκρινίσετε, εάν κανένας απ’ αυτούς που αναγνωρίσατε, κάθεται σήμερα στο εδώλιο.
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Όχι.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Μετά όμως από 18 χρόνια, αναγνωρίσατε τον κ. Κουφοντίνα.
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Με την μορφή αυτή την οποία σας είπα.
Σ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Που λεει στην προανακριτική σας κατάθεση ότι αναγνωρίσατε;
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Τον αναγνωρίζει. Στην ανάκριση στον κ. Ζερβομπεάκο. «Στην αστυνομία που με είχαν καλέσει, είχαν ξεχωρίσει ορισμένες φωτογραφίες δραστών που μου είχαν δείξει.› Δέκα ώρες μετά έδωσε την κατάθεσή του. Ακούστε, την κατάθεσή του στην αστυνομία την έδωσε στις 24 6:30 το απόγευμα και αναγνωρίζει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε είχε αναγνωρίσει, αλλά λεει τώρα, ότι ίσως ....
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αυτά όλα τα λέμε για την αξιοπιστία του μάρτυρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως, έγιναν κατανοητά. Αν δεν έχει κάτι άλλο ο μάρτυρας, να φεύγει ο μάρτυρας. Ας πλησιάζει ο άλλος εν τω μεταξύ. Ο κ. Γεώργιος Κάσιος να πλησιάζει.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Τελικώς από τους δυο οι οποίοι επετέθησαν στον αστυφύλακα Μάτη ποιος ήταν ποιο ψηλός από τον άλλον; Εγώ δεν το κατάλαβα ακόμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ούτε και εγώ, τι να κάνουμε;
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ.... Τώρα εδώ όχι για να σας πω ψέματα, ή σκέφτομαι τι να πω, σας είπα και στην αρχή, όταν ήταν σκυμμένος...
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Κατ’ αρχήν σας θεωρώ κατ’ εξοχήν αξιόπιστο μάρτυρα. Είσαστε μπροστά και τα είδατε σε απόσταση πέντε μέτρων.
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Γι’ αυτό σας το είπα, την στιγμή που ήταν σκυμμένος επάνω στον αστυνομικό, ο άλλος φαινόταν πιο ψηλά. Αν την ώρα μετά την διαδρομή, ο άλλος πρέπει να ήταν λίγο πιο κοντός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε συνήγορε μη το κουράζουμε, δεν βγαίνει τίποτα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Υπήρχε ανάμεσα στους δυο αυτούς, είτε σκυμμένοι ήταν, είτε όχι, σημαντική διαφορά ύψους;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν βγαίνει άλλη απόδειξη απ’ αυτόν, ούτε θετική, ούτε αρνητική, τον ερωτήσαμε κατ’ επανάληψη.
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Μα τώρα μετά από 20 χρόνια να θυμάμαι το ύψος, περίπου για πέντε πόντους και δέκα;
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Τον ρωτήσατε το πρωινό το ίδιο της ληστείας; Τον ερωτήσατε εάν αγοράστηκαν τα γλυκά από το κατάστημά του.
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Από τον κόσμο σας είπα ότι ακούστηκε...
(Διαλογικές Συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον ρώτησε, από το κόσμο, το είπε. Το έχουμε καταχωρήσει.
Π.ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ: Πάντως συζήτησα μαζί του, ότι ακούστηκε από το κόσμο ότι αγοράστηκαν τα γλυκά. Αλλά δεν θυμάμαι αν ήταν την ίδια ημέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επιθυμεί να κάνει μια δήλωση ο αξιότιμος κ. συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής και έχει το λόγο.
Σ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Με τον 358, για παρατηρήσεις – αποδείξεις που διεξήχθησαν, θέλω να πω το εξής, πέρα από τις όποιες προσπάθειες για απαξίωση...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τελείωσαν οι αποδείξεις στην υπόθεση. Μόνο γι’ αυτό θέλετε, εντάξει.
Σ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Πέραν από την όποια προσπάθεια λοιπόν απαξίωσης του συγκεκριμένου μάρτυρα που έγινε, και οφείλουμε να το προσέξουμε αυτό για να μην συνεχίσει σε όλη τη δίκη, είναι γεγονός, ότι ο μάρτυρας βέβαια καταθέτοντας, δεν ήξερε που υπέβλεπαν ορισμένες ερωτήσεις για να το δούμε και αυτό. Γιατί κάποιοι υπερασπιζόμενοι την άποψη του πελάτη τους που λεει ότι ήταν 3 μέσα, όπως ήταν οι συνήγοροι του κ. Τσελέντη, που προσπαθούσαν να του βγάλουν ότι ήταν 3 και όχι 4, όπως επίσης προσπαθούν, πρέπει ορισμένα πράγματα κατά την εκτίμηση εδώ να αναλυθούν, επειδή ο κ. Τσελέντης δείχνει τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό, ως το άτομο με τα πολιτικά το οποίο συνεπλάκη με τον μακαρίτη Μάτη, άκουσα να λένε πιο ψηλά και πιο κοντά. Θα είναι καλύτερα στις ερωτήσεις μας να είμαστε πιο ευθείς για να καταλαβαίνει και ο μάρτυρας τι πρέπει να πει.
Εν πάση περιπτώσει όμως ο μάρτυς ανεγνώρισε σαφέστατα τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, στη διαδικασία θα το εκτιμήσουμε αυτό που λετε πάρα πολύ ωραία.
Σ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Το τι θα εκτιμήσετε είναι μετά κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν επιθυμείτε πράγματι -όπως το πιστεύω- να τελειώσει κάποτε αυτή η δίκη, φυσικά πρέπει να ενταχθείτε στο πνεύμα αυτό.
Σ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε την ανησυχία σας γι’ αυτό την καταλαβαίνω. Την δείχνετε όμως όποτε μιλάει η Πολιτική Αγωγή, όποτε μιλάει η Υπεράσπιση δεν δείχνετε την ίδια ευαισθησία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λυπάμαι κύριε Γεωργίου γι’ αυτή την θέση που παίρνετε!
Γ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όποτε η Πολιτική Αγωγή σ’ αυτή τη διάρκεια του χρόνου που διέθετε έπαιρνε το λόγο, κάνατε τις εκκλήσεις για συντόμευση. Δεν μας εκπροσωπεί κανείς σαν πολιτικώς ενάγοντες, ούτε το Δικαστήριο, ούτε οι Εισαγγελείς...
(Διαλογικές Συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλώς, όποτε θέλετε, μπορείτε να συμπεριφέρεστε και κατ’ αυτό το τρόπο στο Δικαστήριο, είστε μέσα στη δικονομία, μπορείτε να συμπεριφέρεστε έτσι κατ’ αυτόν τον τρόπο, όλα εκτιμώνται κύριε. Καθίστε παρακαλώ.
Ι.ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Έχω δήλωση με τον 358. Αναφέρθηκε εκτενώς ο μάρτυρας σε μια ανακριτική πράξη, η οποία έγινε από τον Εφέτη Ανακριτή, η οποία είναι επίδειξη φωτογραφιών και αναγνώριση. Η δήλωση που έχω να κάνω και η παρατήρηση που έχω να κάνω, είναι ότι λείπει το απαλλακτικό μέρος αυτής της ανακριτικής πράξης από την έκθεση που συνέταξε. Ο μάρτυρας αναγνώρισε μια φωτογραφία, όπως την αναγνώρισε, καταγράφεται.
Το ότι του υπεδείχθησαν, όπως εκτενώς μας ανέφερε εδώ φωτογραφίες των λοιπών κατηγορουμένων πιθανότατα και του εντολέα εκεί και δεν τους αναγνώρισε σαν δράστες με οποιαδήποτε έννοια πιθανώς αυτής της πράξης, δεν καταγράφηκε κατ’ ουδένα τρόπο, αυτή είναι η παρατήρησή μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα καταχωρήθηκε αυτή η δήλωση.
Ελάτε ο κ. Κάσιος τώρα, μήπως προχωρήσουμε τη διαδικασία τώρα μετά τις δηλώσεις. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είσαστε παρών σε ένα ιδιωτικό συμβάν, το οποίο κατά την κατηγορία συνίσταται στα ¶νω Πετράλωνα μέσα στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας, 24/12/1984 έγινε κάποια ανθρωποκτονία. Τι ξέρετε γι’ αυτό να μας πείτε;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Απ’ ότι θυμάμαι και σύμφωνα με ότι είχα πει και στην κατάθεσή μου, την ημερομηνία που λετε το πρωί έγινε μια ληστεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς που είσαστε;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Ήμουν ταμίας στην Τράπεζα τότε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα ο ταμίας λοιπόν της Τράπεζας.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Μπήκαν μέσα κάποιοι, ένας ντυμένος αστυνομικός, απευθύνθηκε προς τον φύλακα τον αστυνομικό που είχαμε, ο οποίος καθόταν σε κάποια καρέκλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο αστυνομικός ήταν ο μακαρίτης ο Μάτης;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Ο Μάτης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς είσαστε στο ταμείο, το οποίο ήταν στο βάθος της αίθουσας;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Εγώ ήμουν στο Ταμείο. Ήταν απέναντι από τον φύλακα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο φύλακας καθόταν;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Καθόταν ναι σε μια καρέκλα, είχε μια συνήθεια έπινε τον καφέ του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε οπλισμό;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Είχε ένα αυτόματο, το οποίο προσπάθησαν να το αποσπάσουν, έπεσε ο ένας επάνω του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε ακριβώς πώς έγινε.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Αυτό που θυμάμαι θα σας πω, όπως τα θυμάμαι, γιατί είναι και 20 χρόνια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσοι μπήκαν μέσα, πώς μπήκαν;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Μπήκε μέσα ένας ντυμένος αστυνομικός, κατευθύνθηκε προς αυτόν με ένα κουτί με γλυκά, αυτομάτως προσπάθησε να του αποσπάσει το όπλο, έπεσε επάνω του ο αστυνομικός και απ’ ότι κατάλαβα εγώ και αν θυμάμαι καλά, πήγε και κάποιος άλλος και τον πυροβόλησε. Αυτό ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος ήταν ο κάποιος άλλος; Αναγνωρίζετε κανέναν απ’ αυτούς εδώ;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Δεν τον ξέρω ποιος ήταν, άλλος. Έχω δει και φωτογραφίες, δεν μπορώ να αναγνωρίσω κανέναν. Μετά από 20 χρόνια τι να αναγνωρίσω; Είμαι 45 και ήμουν 25 τότε και εγώ. Δεν θυμάμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε ότι ο ένας ήταν με στολή αστυνομικού.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Απ’ ό,τι θυμάμαι όλοι ήταν μακιγιαρισμένοι. Την εντύπωση αυτή δημιούργησαν σε μένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε τώρα αυτή τη στιγμή να αναγνωρίσετε κανέναν;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Έχω δει και φωτογραφίες, δεν μπορώ να αναγνωρίσω κανέναν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Καταλάβατε ποιος πυροβόλησε; Ένας που φόραγε στολή, ή ο άλλος;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Όχι αυτός με την στολή, σας το είπα και πριν. Πυροβόλησε ο άλλος, ο οποίος ήταν κάποιος γκριζομάλλης με γυαλιά αν δεν κάνω λάθος και πυροβόλησε. Αυτός με την στολή προσπαθούσε να κρατήσει κάτω τον αστυνομικό, τον φύλακα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι αυτός λοιπόν με την στολή.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Κοιτάξτε κάτι, ήταν μια στιγμή δύσκολη και δεν έχω μάθει να αντιμετωπίζω φόνους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε όμως οπτική επαφή.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Είχα οπτική επαφή. Εγώ από εκεί και πέρα με το που κατάλαβα τι συμβαίνει, είχα σκύψει κάτω από το ταμείο μου και έπιασα με το χέρι μου και χτύπησα τον συναγερμό. Από εκεί και πέρα αφού έγινε αυτό, ήρθε κάποιος μέσα με ένα πιστόλι με απείλησε, πήρε το κλειδί του ταμείου και κάποιος άλλος –αν δεν κάνω λάθος, γιατί σας λεω είναι πολλά τα χρόνια – με μια σακούλα πήρε κάποια χρήματα από το ταμείο και ο ένας από το χρηματοκιβώτιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος ήταν αυτός; Τον είδατε εσείς κοντά – κοντά;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Αν θυμάμαι καλά, γιατί σας λεω και πάλι επειδή μου διάβασαν και την δικογραφία ο Ανακριτής, συγνώμη την κατάθεσή μου...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός που ήρθε προς το ταμείο να πάρει τα λεφτά, ήταν ένας από τους δυο που συνεπλάκησαν;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Όχι-όχι άλλος ήταν και νομίζω ότι ήταν κάποιος εύσωμος κοκκινομάλλης, με μπούκλες και τα λοιπά και γυαλιά. Έτσι έγραφα και στην περιγραφή μου τότε, γιατί δεν θυμάμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάποιος εύσωμος με γυαλιά, ήταν που πήρε τα χρήματα.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Ζήτησε το κλειδί του ταμείου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και δεν πήρε πάρα πολλά λεφτά απ’ ό,τι είδα, έξι εκατομμύρια κάτι τέτοιο.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Αυτά που λέγαμε τότε ήταν κάπου επτά εκατομμύρια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε το λόγο κύριε Εισαγγελεύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γνωρίζεις κανέναν εδώ πέρα;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Σας είπα ότι και να κοιτάξω από εδώ, μα έχω δει τις φωτογραφίες όλες, είναι λογικό τις είδα, δεν αναγνωρίζω κανέναν απ’ όλα αυτά. Το είπα και στην κατάθεσή μου αυτό το πράγμα στον Ανακριτή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι κύριοι Δικασταί οι Τακτικοί, ο κ. Πρόεδρος.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυρα μας είπατε για δυο.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Για τέσσερις.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ξεκαθαρίσατε λοιπόν. Μας είπατε στην αρχή για δυο, ένας προσπαθεί να κρατήσει κάτω τον αστυνομικό.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Ο ντυμένος αστυνομικός.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο άλλος τι κάνει;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Ο άλλος πήγε και έχω την εντύπωση ότι αυτός πυροβόλησε τον αστυνομικό. Ο ένας τον κράταγε κάτω, είχε το αυτόματο στα πόδια του ο αστυνομικός και προσπαθούσε κλώτσαγε για να αντιδράσει και ο άλλος τον πυροβόλησε στο κεφάλι και τον σκότωσε, αυτή η εντύπωση μου δημιουργήθηκε εμένα.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο τρίτος είναι ακόμα μέσα;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Δεν είχα δει εγώ μέχρι εκείνη τη στιγμή. Στη συνέχεια, μετά από αυτά, ο ένας ο αστυνομικός κάθισε στην είσοδο της πόρτας, ο ντυμένος αστυνομικός. Ένας ήταν ο αστυνομικός γι’ αυτό και το λεω, κάθισε στην είσοδο του καταστήματος. Ο άλλος, αυτός που νομίζω ότι πυροβόλησε, κράταγε τον κόσμο, πελάτες κλπ, έξω από τα γκισέ και δυο μπήκαν μέσα από τα γκισέ, αυτούς θυμάμαι εγώ, δεν είδα κανέναν άλλον.
Ο ένας με απείλησε με όπλο μου πήρε το κλειδί, ένα κλειδί υπήρχε του ταμείου και ο άλλος μπήκε με ένα σάκο και έπαιρνε τα χρήματα, όχι από το χρηματοκιβώτιο που ζήτησαν το κλειδί, απ’ αυτά που υπήρχαν μέσα στα συρτάρια μας.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μετά τι γίνεται;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Στη συνέχεια τελείωσαν και έφυγαν. Δεν είχε κάτι άλλο να πω.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το πώς έφυγαν, με τι μέσο;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Όχι δεν τα ξέρω αυτά τα πράγματα. Και από εκείνη τη στιγμή, από την στιγμή που σκοτώσανε έναν άνθρωπο, με τον οποίο ουσιαστικά τον είχαμε και ήταν πως να το πω, επειδή ερχόταν καθημερινά, είχε γίνει ένα μέλος του προσωπικού, άσχετα εάν ήταν αστυνομικός, να βλέπουμε έναν άνθρωπο σκοτωμένο απέναντί μας δεν ήταν και τόσο απλό, ήταν τρομερά άσχημο. Βρεθήκαμε σε μια άσχημη ψυχολογική κατάσταση.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το αυτόματο όπλο του φρουρού τι έγινε;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Δεν το ξέρω, δεν πρόσεξα. Σας λεω και πάλι ότι ήταν τέτοια η κατάσταση η ψυχολογική με το να τον βλέπουμε. Δεν είχαμε εκπαιδευτεί, υπάλληλοι της τράπεζας ήμαστε.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οι δυο που μπήκαν οι πρώτοι μέσα, κρατούσαν τίποτα εκτός από όπλο;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Είπα ότι ο αστυνομικός κρατούσε ένα κουτί με γλυκά.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Βρέθηκε αυτό το κουτί το είδατε εσείς;
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Δεν τα ξέρω αυτά τα πράγματα, αυτές είναι λεπτομέρειες που πλέον υπήρξε μια σύγχυση μεγάλη, δεν ξέρω.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ έχω μια ερώτηση κύριε Πρόεδρε. Κύριε μάρτυς προσέξτε σας παρακαλώ. Καταθέτοντας τα χρόνια εκείνα το ’84 όταν συνέβη το περιστατικό, όταν κληθήκατε να περιγράψετε τα 4 άτομα τα οποία είδατε να έχουν αυτή τη δράση, εκφράσατε την άποψη, ότι τα πρόσωπα αυτά ήταν μεταμφιεσμένα.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Το είπα και τώρα αυτό. Μακιγιαρισμένα είπα συγκεκριμένα, δεν ξέρω τι έλεγα τότε, αλλά είχαν κάποιο μακιγιάζ. Αυτή η εντύπωση μου δημιουργήθηκε εμένα.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Εκεί λέτε πολύ περισσότερες λεπτομέρειες.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Εντάξει τότε που τα είπα σας λεω και πάλι ότι ήταν τότε. Τώρα είναι τώρα, ό,τι είχα πει, ίσχυε τότε, δεν αναιρώ τίποτα.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Πάντως είστε απολύτως βέβαιος, ότι τα πρόσωπα που μπήκαν μέσα στην Τράπεζα και λειτούργησαν ως ομάδα, για την ληστεία τουλάχιστον, θα δούμε τα υπόλοιπα, ήταν 4.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Αυτά τα τέσσερα πρόσεξα εγώ, αν ήταν και άλλοι, σας λεω και πάλι ήταν άσχημη η ψυχολογία μου, γιατί είδα τα δυο και στη συνέχεια τα άλλα δυο που ήταν πίσω από την Τράπεζα.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Ήταν τουλάχιστον 4.
κ.ΚΑΣΙΟΣ: Ήταν 4 σίγουρα, όχι τουλάχιστον, τα 4 τα θυμάμαι, τώρα εάν ήταν και άλλα, σας λεω και πάλι δεν μπορώ να το ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από την Έδρα δεν υπάρχει κάτι άλλο; Παρακαλώ ο κ. συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής.
Σ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε μάρτυς θέλω να σας ρωτήσω το εξής, στην προανακριτική σας κατάθεση που δώσατε την ίδια ημέρα, έχετε πει την στιγμή που ο αστυφύλακας...