ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ο έτερος των κ. συναδέλφων.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Κάτι είπατε, ο ψευτο-Αστυφύλακας ήταν πιο κοντός από αυτόν με τα πολιτικά ή πιο ψηλός;
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Νομίζω ότι ήταν ίσως λίγο πιο ψηλός. Δηλαδή δεν μιλάμε για διαφορές θεαματικές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε μένα είπατε πιο κοντός. Τώρα έγινε πιο ψηλός. Αν ρωτήσετε κι εσείς θα είναι και ίσοι ακριβώς. Εγώ θα τα γράψω.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Στον κ. Ανακριτή είπατε ακριβώς τα αντίθετα. Σας διαβάζω κ. Πρόεδρε. «Ο ψευτο-Αστυφύλακας ήταν πιο κοντός από αυτόν με τα πολιτικά που πυροβόλησε τον Χρήστο Μάτη›. Αυτό σας θυμίζω γιατί είπατε προηγουμένως ότι ήταν πιο ψηλός. Εδώ στον κ. Ανακριτή και μάλιστα πρόσφατα, τον Σεπτέμβριο που σας πήρε κατάθεση λέτε το αντίθετο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συγγνώμη, για τον κ. Γραμματέα. Όταν αναγιγνώσκεται ένα χωρίο από κάποια κατάθεση πρέπει να καταχωρείται αυτολεξεί. Όχι να λέμε ανεγνώσθη γιατί αλλιώς θα διαβάζαμε όλες τις καταθέσεις και θα φεύγαμε. Αναγιγνώσκονται ορισμένα σημεία μόνο. Τμήμα το οποίο ζητείται και δεν υπάρχει αντίρρηση φυσικά. Εντάξει κ. Γραμματεύ; Είμαι υποχρεωμένος γιατί η διαδικασία θα προχωρήσει πολύ να μην επιστρέφουμε.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δηλαδή τελικά τώρα ποια θέση παίρνετε;
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Σας είπα ότι οι διαφορές δεν μπορώ να πω ότι ήταν θεαματικές. Δηλαδή ο ένας ήταν τεράστιος και σωματώδης και υπήρχε τρομερή διαφορά. Τώρα θέλετε να σας πω μία τελική; Εντάξει.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Απλώς εγώ επισημαίνω μία διαφορά που υπάρχει.
κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Θα μας πείτε τι ρούχα φορούσε αυτός που πυροβόλησε; Πώς ήταν ντυμένος:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο με πολιτικά που είπατε.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Με μπουφάν ίσως ή κάπως έτσι αν θυμάμαι καλά, ένα μπουφάν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχει κάτι ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Ο κ. Συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κι εγώ θα ξεκινήσω από την ανακριτική σας κατάθεση. Καταγράφεται στην ανακριτική σας κατάθεση επί λέξει ότι από τις εικόνες του κ. Κουφοντίνα που είδα στην τηλεόραση που τον έδειχνε σε νεαρή ηλικία, η πρώτη μου αυθόρμητη εντύπωση ήταν ότι αυτός ήταν ο ψευτο-Αστυφύλακας που είχε λάβει μέρος στην ληστεία. Εν συνεχεία άκουσα να λέτε ότι δεν σας επεδείχθη καμία φωτογραφία από τον κ. Ανακριτή.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Όχι.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όταν κάνατε αυτή την αναφορά, ο κ. Ανακριτής δεν σας υπέδειξε αυτή την φωτογραφία που επέδειξε στον κ. Νικολαίδη;
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Όχι.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δεν σας την επέδειξε. Και βέβαια δεν φαίνεται να σας την επέδειξε και κάποιος την είχε επιδείξει. Υπογράφετε κι εσείς. Θέλω επίσης να σας ρωτήσω το εξής: συνεχίζοντας λίγο πιο κάτω από το σημείο που είπε ο κ. Εισαγγελεύς για την σύσταση της ψυχραιμίας, σας άκουσα να λέτε προηγουμένως ότι το ίδιο άτομο με πολύ ηρεμία είπε «το αποθεματικό, το αποθεματικό› απευθυνόμενος στον Ταμία. Θέλω να σας ρωτήσω το εξής: τι είναι αυτό το αποθεματικό;
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ήταν τα χρήματα που ενδεχομένως ήταν μέσα στο Ταμείο.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δηλαδή για να ζητήσει κάποιος το αποθεματικό πρέπει να γνωρίζει ότι υπήρχαν χρήματα στο χρηματοκιβώτιο.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Εντάξει, χρήματα πάντοτε υπάρχουν στο χρηματοκιβώτιο. Από κει και πέρα αναλόγως τι εννοεί κανείς.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όταν λέει «το αποθεματικό, το αποθεματικό›.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Τα χρήματα που υπήρχαν εν πάση περιπτώσει όποια ήταν αυτά.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Τα χρήματα που υπήρχαν στο χρηματοκιβώτιο. Θέλω να σας ρωτήσω το εξής: εσείς θυμάστε κανέναν από τους κατηγορούμενους ή όποιους σας υπεδείχθησαν ή κάποιους που να ήταν ύποπτοι και να μην έκαναν συναλλαγές, να πέρασαν τις προηγούμενες μέρες από την Τράπεζα;
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Όχι, δεν θυμάμαι.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Αν ήταν κάποιοι οι οποίοι ερχόντουσαν επισταμένως για να παρακολουθήσουν και μάλιστα χωρίς να κάνουν τις συναλλαγές, γιατί αν κάνανε τις συναλλαγές ήταν πελάτες......
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Δεν είναι απαραίτητο να ήταν πελάτες για να μπαίνουν συχνά. Θα μπορούσαν για πολλούς λόγους.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εσείς είδατε τίποτα το ύποπτο ότι επί μέρες παρακολουθούσαν;
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Όχι. ¶λλωστε πίσω εκεί που ήμουν εγώ δεν περνούσαν όλοι οι πελάτες. Για συγκεκριμένες εργασίες περνούσαν πίσω.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Υπήρχαν λεπτομέρειες που δεν μπορούσε κανείς να τις βγάλει από την παρακολούθηση; Το σύστημα λειτουργίας του χρηματοκιβωτίου δηλαδή μπορούσε να βγει από την παρακολούθηση;
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ενδεχομένως ναι. Δηλαδή αν βρισκόντουσαν αρκετά νωρίς, την ώρα που άνοιγε το κατάστημα δηλαδή, θα μπορούσαν να το δουν αυτό.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εάν ήταν πολύ νωρίς κάποιοι να παρακολουθήσουν την ώρα που άνοιγε το κατάστημα δεν θα έπρεπε να τους θυμάστε;
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Εάν απευθύνεστε σε μένα προσωπικά, όχι δεν απαραίτητο γιατί δεν είναι απαραίτητο να περάσει και στην μέσα την υπηρεσία.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Να περάσουν όχι, αλλά είχατε μία όψη, είχατε μία οπτική εικόνα μέρους της Τράπεζας.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Όχι. Μπροστά από τα Ταμεία όχι, γιατί ήταν πολλά τα τζάμια και δεν μπορούσες να παρακολουθήσεις.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ναι αλλά είδατε την συγκεκριμένη σκηνή που σημαίνει ότι είχατε.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Εκτός αυτού δεν παρακολουθούσα όλη την ημέρα το σαλόνι. Κάνεις τη δουλειά σου.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Μιλάμε για νωρίς το πρωί που δεν έχει δουλειά.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Δεν παρακολούθησα.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δεν μου λέτε, δεν σας έκανε εντύπωση η λέξη την οποία χρησιμοποίησε ο ληστής, γιατί δεν είπε τα λεφτά και είπε «το αποθεματικό›.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Και ναι και όχι. Νομίζω ότι ίσως ενδεχομένως θα μπορούσε να την έχει ακούσει κάπως αυτή την κουβέντα. Είναι κάπως χαρακτηριστική έκφραση.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δηλαδή αν θέλει κάποιος να του δώσουν αυτό που ζητάει πρέπει και κάπως χαρακτηριστικά να το ζητήσει.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ενδεχομένως ναι αλλά χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να μείνω σε αυτό. Δεν το σκέφτηκα παραπέρα. Δεν είχα κανένα λόγο.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Λέτε κι εσείς ότι ο ψευτο-Αστυφύλακας ήταν στα δεξιά του Χρήστου Μάτη του μακαρίτη.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ο ψευτο-Αστυφύλακας ήταν μπροστά του κατά κάποιο τρόπο. Αριστερά του ήταν ο με τα πολιτικά και ο αμέσως επόμενος ήταν...
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Θέλω να σας ρωτήσω το εξής: εσείς επειδή τα είπαν και οι προηγούμενοι, υπάρχουν στις καταθέσεις τις παλιές των προηγουμένων μαρτύρων, ακούσατε τίποτα για μία βέσπα;
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ακούστηκε από διάφορους ότι υπήρχε απ’ έξω κάποια βέσπα.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Η οποία τί έκανε;
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Η οποία μάρσαρε.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Μαρσάριζε την ώρα της ληστείας;
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ναι. Αυτό άκουσα χωρίς πραγματικά να ακούσω κάτι ή να είμαι σίγουρη.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα η κα μάρτυς, ότι θέλετε ρωτήστε.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Είπατε κα μάρτυς ότι σχεδόν αμέσως ακούσατε τον πυροβολισμό.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ναι.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Παρακολουθώντας το τι είχατε πει στο ΄84 που ήταν και πιο πρόσφατα βέβαια τα γεγονότα, θα παρακαλέσω κ. Πρόεδρε στην πρώτη σελίδα της παλαιάς καταθέσεώς της, της τακτικής προς το τέλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προανακριτικής.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Προανακριτικής, ναι. Το ΄’84, στις 24/12.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο σημείο θέλετε;
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Προς το τέλος.
κ. ΖΑΪΜΗΣ: «Εγώ και άλλοι τρεις συνάδελφοι βρισκόμασταν πίσω από τον γκισέ και είχαμε αρχίσει την εργασία μας όταν άκουσα στο σαλόνι του υποκαταστήματος αφύσικη φασαρία. Έστρεψα το κεφάλι μου προς το σαλόνι και είδα τους πελάτες του υποκαταστήματος που θα ήταν γύρω στους 15 να έχουν τραβηχτεί προς τον τοίχο και αρκετοί από αυτούς να έχουν σηκωμένα τα χέρια τους›.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Για να έχουν γίνει ήδη όλα αυτά, όλα αυτά έγιναν πριν ακούσετε τον πυροβολισμό.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ναι.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Επομένως πρέπει να έχουν μπει μέσα, να έχουν κάνει ό,τι κάνανε για να ακινητοποιήσουν και να βάλουν όλο τον κόσμο αυτόν στον τοίχο.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ναι.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Μετά από αυτό, πότε ακούγεται ο πυροβολισμός;
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Σχεδόν αμέσως μετά. Θα σας πω.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Μετά από αυτά. Όχι λοιπόν σχεδόν αμέσως μόλις μπήκαν, που ήταν ευχερές βέβαια. Καθισμένος ήταν, να τον πυροβολήσουν, να τον εξουδετερώσουν. Έκαναν όλη αυτή την προεργασία και μετά.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Όχι. Ένα λεπτό, μπορώ;
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Παρακαλώ.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Όταν ακούστηκε αυτό, αμέσως γύρισα το κεφάλι μου στη θέση που καθόταν ο Αστυφύλακας ο δικός μας. Αμέσως γιατί ήξερα ότι είναι εκεί. Και από την στιγμή που ακούω ότι γίνεται ληστεία η πρώτη μου κίνηση ήταν να δω τον Αστυφύλακα του Καταστήματος και ήδη ήταν καθηλωμένος. Αν θέλετε την γνώμη μου.....
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Για τον πυροβολισμό ρωτάω εγώ.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Και αμέσως μετά....
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Όχι αμέσως. Είχαν εκδηλώσει την πρόθεσή τους για να κάνουν την ληστεία, είχαν βάλει τον κόσμο στον τοίχο. Όχι λοιπόν αμέσως.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Κάποιος ο οποίος πιθανόν δεν έβλεπα είχε φροντίσει να μπει ο κόσμος στον τοίχο. Ο ντυμένος Αστυφύλακας είχε ήδη πλησιάσει τον δικό μας και τον είχαν φέρει στη θέση που τον είδα εγώ.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Αυτό είναι αμέσως μόλις μπήκαν ή παρήλθε κάποιος εύλογος χρόνος για να καταλάβουν όλοι ότι γίνεται ληστεία, να πάνε στους τοίχους και όλη την διάρκεια αυτή, ο έχων την πρόθεση να σκοτώσει αμέσως θα τον είχαν εκτελέσει. Και ερωτώ λοιπόν, σας είπε ο κ. Εισαγγελεύς, αυτός ήταν ακινητοποιημένος. Είναι αλήθεια αυτό ή όχι; Γιατί είπε ο μάρτυς εδώ, επομένως δεν είναι τι είχε καταθέσει, ότι χτυπούσε χέρια και πόδια. ¶ρα δεν ήταν ακινητοποιημένος.
Α. ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Το ότι κουνούσε τα πόδια του αυτό....
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Μήπως με τα χέρια του υπήρξε μια εκπυρσοκρότηση; Γιατί έβαλε το όπλο αυτό, το πιστόλι το έβαλε και στον Ταμία μετά χωρίς να τον πυροβολήσει. Μια κίνηση κακή βέβαια, κάκιστη και επικίνδυνη αλλά και στον Ταμία που το έβαλε δεν πυροβόλησε το κεφάλι. Στο κεφάλι το έβαλε κι εκεί.
Μήπως λέω με τις κινήσεις αυτές που δεν ήταν αμέσως ούτως ή άλλως αλλά μήπως με τις κινήσεις αυτές μπορεί να εκπυρσοκρότησε το όπλο; Αυτό είναι το ερώτημά μου.
Σ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ο προηγούμενος μάρτυς δεν είπε ούτε χτυπώντας, γιατί αυτό είναι διαγεγραμμένο, ούτε για ενέργεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άλλος μάρτυς δεν μας ενδιαφέρει τι είπε.
Σ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Έγινε ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η ερώτηση δεν είναι τίποτα. Θα απαντήσει ό,τι είδε η μάρτυς, όχι ότι είπε ο άλλος μάρτυς. Δεν μας ενδιαφέρει τι είπε ο άλλος μάρτυς.
Σ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δεν σας ενδιαφέρει τι λέμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ενδιαφέρει κυρία μου τι λέει ο άλλος μάρτυρας;
Σ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ο άλλος μάρτυρας λέει «κουνώντας τα πόδια›. Αυτό είπε και τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία δεν είπε τίποτε άλλο.
Κύριε Οικονομίδη, ρωτάτε καλύτερα όχι τι είπε ο άλλος μάρτυρας, ο οποίος δεν είναι δεδομένος για τη μάρτυρα. Εμείς εξετάζουμε αυτή τη μάρτυς.
Α.ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Δεν αναφέρομαι σε μελλοντικό μάρτυρα, επομένως έχω δικαίωμα να κάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συμφωνούμε.
Α.ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Δεν δέχομαι από συνάδελφο να μου λέει ότι γίνονται διαστρεβλώσεις, για λόγους τάξεως. Διαβάζω αυτό το οποίο είπα τώρα, ότι είναι διαστρεβλώσεις.
Τι είπε λοιπόν; Βλέπω εντός ένα δύο ακόμη να πέφτουν πάνω στον αστυφύλακα φρουρό, ο οποίος αντιστεκόταν κουνώντας τα πόδια του, χτυπώντας τα πόδια του και επαναλαμβάνει κουνώντας τα πόδια του. Συνεπώς όταν λέτε τη λέξη διαστρέβλωση, να τη στρέψετε στον εαυτό σας. «Κουνώντας› λέει και έχει διαγραφεί το «χτυπώντας›.
Σ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: ¶ρα είναι κουνώντας τα χέρια και τα πόδια.
Α.ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Αντί να λέτε οτιδήποτε, διαβάστε!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ, δεν υπάρχει λόγος όμως να τα λέμε τόσο έντονα αυτά. Να πούμε ότι «ξέρετε κ. Πρόεδρε διαβάστε πάλι σας παρακαλώ?›. Δεν χρειάζεται η λέξη «διαστρέβλωση›. Τα λέει και η έκθεση μετά. Δεν θα χαλάσουμε τις καλές σχέσεις μεταξύ των δυο.
Α.ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Εγώ θα σας παρακαλούσα να αναγνώσετε το συγκεκριμένο σημείο από την προανακριτική κατάθεση του μάρτυρα Κάσιου και να επισημειώσετε εάν υπάρχει ή όχι διαγραφή λέξεων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο Κάσιος έχει εξεταστεί, αλλά επειδή το επικαλείται τώρα ο κ. Οικονομίδης, λεει «κουνώντας› ή «κλωτσώντας› τέλος πάντων, γιατί και εγώ δεν κατάλαβα τι λέει. Για να δούμε, πώς το λέει. Έχει βάλει κάποια λέξη.
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: «Την στιγμή που ο αστυφύλακας-επισκέπτης πλησίασε τον φρουρό–αστυφύλακα, βλέπω αυτόν και ένα ή δύο άτομα με πολιτικά να πέφτουν πάνω στον αστυφύλακα-φρουρό, ο οποίος αντιστεκόταν χτυπώντας τα πόδια του, κουνώντας τα πόδια του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού είναι το σβησμένο;
Α.ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Το «χτυπώντας τα πόδια του› τι έχει από κάτω; Τι να κάνουμε, δεν κάνατε μάθημα συγκεκριμένο στους προανακριτικούς υπαλλήλους να ξέρουν πώς να το κάνουν, να πάτε να τους κάνετε μάθημα τώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι κύριε σας παρακαλώ, που το λέει, που έχει διαγραφεί για να το δούμε;
Α.ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: «Χτυπώντας τα πόδια του› κύριε Πρόεδρε δεν έχει από κάτω διακεκομμένες παύλες;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό σημαίνει ότι διαγράφεται; Έτσι διαγράφονται κατά τον Οργανισμό των Δικαστηρίων; Ή θα πρέπει να γράψει, διαγράφονται τόσες λέξεις;
Α.ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Αυτό δεν το έκανε ο κ. Ανακριτής, το έκανε ο προανακριτικός υπάλληλος. Και όταν λέει «χτυπώντας τα πόδια του› και από κάτω φέρει διαγεγραμμένες παύλες και μετά αντί για το «χτυπώντας› επαναλαμβάνει το «κουνώντας› ? Εκτός εάν δεν θέλετε να δούμε κάτι. Εάν δεν θέλετε να το δούμε, δεν θα το δούμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι δική σας κρίση. Εμείς αν θέλουμε, ή δεν θέλουμε;
Α.ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Δεν είπα σ’ εσάς κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και οι άλλοι, αυτό λέω, δεν είναι θέμα, εμείς διαβάζουμε ότι λέει εδώ. Αυτό διαβάσαμε, αυτό λέει. Τώρα εάν εσείς κρίνετε ότι οι τρεις γραμμές, οι υπογραμμίσεις ότι σημαίνει διαγραφή, θα το εκτιμήσουμε και αυτό, τι να πω. Όλα εδώ πρέπει να καθόμαστε να τα εκτιμούμε. Γιατί δεν μπορεί να προχωρήσει η διαδικασία, χωρίς τέτοια πράγματα τα οποία είναι ασύμβατα τελείως. Ναι κυρία Κούρτοβικ.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Νομίζω ότι η συγκεκριμένη κατάθεση έχει υπογραμμίσεις που είναι προφανές ότι είναι υπογραμμίσεις κάποιου Εισαγγελέα ο οποίος μελέτησε το φάκελο, όπως συνήθως έχουν παλιά και δεν πρόκειται για διαγραμμίσεις ή διαγραφές με οποιονδήποτε τρόπο. Φαντάζομαι ότι ο κ. Μαρκής είναι σε θέση να το βεβαιώσει. Βλέπω ότι και οι επόμενες σελίδες έχουν τέτοιου είδους διαγραμμίσεις. Δεν σημαίνει διαγραφές. Εγώ να ρωτήσω την κα Γκιλιπάθη.
Α.ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Πάντως οι άλλες σημειώσεις είναι συνεχείς, δεν είναι διακεκομμένες.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε συνάδελφε για το Θεό. Πρέπει να ρωτήσουμε τον Εισαγγελέα που έκανε την υπογράμμιση και να διερευνήσουμε τις προθέσεις του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πολύ. Πείτε ο ένας ότι είναι διαγεγραμμένα, ο άλλος δεν είναι και θα το κρίνουμε εμείς στο τέλος. Ότι διαγράφεται γίνεται κατ’ αυτό το τρόπο, βάζουμε 3 υπογραμμίσεις και διαγράφηκε αυτή η φράση. Αν το έβαλε τώρα ο συντάκτης ή κάποιος άλλος, πού φαίνεται; Για να διαγραφεί ενός μάρτυρα η κατάθεση κάτι, πρέπει να βάλουμε, διαγράφονται τόσες λέξεις, να υπογράψει και ο μάρτυρας, να υπογράψει και ο Ανακριτής, να υπογράψει και ο Γραμματέας. Έτσι ξέρω εγώ. Και ο δικηγόρος, αν υπάρχει.
Α.ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Όταν επαναλαμβάνεται νοηματικά η έκφραση, «χτυπώντας› γίνεται «κουνώντας› σημαίνει ότι υπάρχει μια λογική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η λογική είναι, ενδέχεται να ήθελε να διορθώσει την άποψή του ο μάρτυρας ναι, αλλά άλλο διαγραφή, άλλο η λογική της ερμηνείας της κατάθεσης, την οποία οπωσδήποτε είμαστε ανοιχτοί να την ακούσουμε την ερμηνεία, ως ερμηνεία, αλλά όχι ως διαγραφή πλέον. Ελάτε παρακαλώ.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να ρωτήσω κα Γκιλιπάθη, κατά τον χρόνο κατά τον οποίο αντιληφθήκατε εσείς ότι στη Τράπεζα είχαν μπει ξένα άτομα που δεν ήταν πελάτες και ήταν σε εξέλιξη ληστεία, πού ακριβώς βρισκόσαστε;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Στο γραφείο μου ακριβώς.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όταν αντιληφθήκατε το επεισόδιο βρισκόσαστε στο γραφείο σας, στη θέση σας. Καθόσαστε;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Την ώρα που ακούστηκε ο θόρυβος καθόμουν, αλλά αμέσως μετά σηκωθήκαμε όλοι όρθιοι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μετακινηθήκατε καθόλου;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Όχι καθόλου.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Παραμείνατε ακίνητη καθ’ όλο το χρόνο σε εκείνο το σημείο;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Και εγώ και οι άλλοι συνάδελφοι. Και στα γραφεία που είμαστε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επομένως οι δράστες περιόρισαν τοπικά, μόνον τους πελάτες και όχι τους υπαλλήλους της Τράπεζας.
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Εντάξει, το «ψηλά τα χέρια και ακίνητοι› απευθύνθηκαν προς όλους.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ίσχυε για όλους ναι. Αλλά υπήρχε άσκηση πίεσης, δεν πρόκειται για βία, σε οποιονδήποτε από σας, από τους υπαλλήλους για να περιοριστείτε, για να μετακινηθείτε, για να πάτε σε κάποιο σημείο της Τράπεζας; Όχι.
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Όχι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να ρωτήσω κάτι ακόμα. Τα γκισέ της Τράπεζας εκείνης πώς ήταν; Μιλάμε για 15 – 20 χρόνια πριν.
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Χώριζαν το κατάστημα στα δυο, ας το πούμε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήταν γκισέ από τι υλικό;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ξύλο και μάρμαρο επάνω, αν θυμάμαι καλά.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κάτω ήταν ξύλινο και επάνω υπήρχε τζαμένιο γκισέ, όπως υπάρχει;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Όχι όπως είναι στα ταμεία. Αλλά το σκέτο, μπορούσε να ακουμπήσει κανείς, οι πελάτες να συμπληρώσουν τα έντυπά τους.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν υπήρχε τζάμι ανάμεσα, δεν υπήρχε πλαίσιο που να χωρίζει τους ταμίες;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ένα λεπτό, εγώ νόμιζα κατά μήκος του γκισέ. Όχι. Τα ταμεία ήταν περιορισμένα στο γυαλί γύρω – γύρω και τα δυο ταμεία, χωριστά το καθένα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχω ένα σχεδιάγραμμα της Τράπεζας εδώ, το οποίο είναι από τη δικογραφία. Κύριε Πρόεδρε υπάρχει στη δικογραφία. Η θέση σας επομένως είναι εδώ;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ναι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πού ακριβώς είναι η πολυθρόνα στην οποία κάθεται ο αστυφύλακας; Είναι εκεί.
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ναι εκεί όπως είναι το σχεδιάγραμμα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και αυτά είναι τα γκισέ.
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ναι εδώ είναι τα τζάμια ας το πούμε, που περιορίζουν τα ταμεία.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόση απόσταση είναι από εδώ που κάθεστε εσείς μέχρι εδώ;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: 6-7 μέτρα. Δεν μπορώ να σας πω ...
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να σας βοηθήσω. Το σχεδιάγραμμα προσδιορίζει σε 12,5 μέτρα αυτήν εδώ την απόσταση. Την πλαϊνή μάλλον πλευρά της Τράπεζας.
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Όχι μέχρι πίσω. Γιατί εδώ είναι ένας μεγάλος χώρος.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και όχι μέχρι πίσω, μέχρι αυτό το σημείο, το προσδιορίζει στα 12,5 μέτρα. Και εσείς βρίσκεστε εδώ, επομένως από εδώ μέχρι εδώ πρέπει να υπολογίσω ότι είναι 11 μέτρα;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ας το πούμε, δεν μπορώ να το υπολογίσω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να υπολογίσω λοιπόν, εάν το σχεδιάγραμμα ανταποκρίνεται και αυτά είναι 11 μέτρα, από εδώ που βρίσκεστε μέχρις εδώ, είναι γύρω στα 13 μέτρα;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Πάντως έχω την αίσθηση, δεν ξέρω εάν είναι μετρημένα στο πόντο όλο αυτό.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: 12,5 το μετράει το σχεδιάγραμμα που έχει κάνει η αστυνομία.
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Μιλάω ως προς την τοποθέτηση των γραφείων.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η αστυνομία το έχει τοποθετήσει.
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Εντάξει, καλώς. Εγώ θα έλεγα ότι ήταν πιο μπροστά λίγο το δικό μου, αλλά εντάξει, να παίξουμε για ένα μέτρο.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τα γκισέ είναι στο σημείο στο οποίο τα τοποθετεί η Τράπεζα;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ναι κάπως έτσι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επικαλούμαι το σχεδιάγραμμα κύριε Πρόεδρε, κύριοι Δικαστές, για να κάνω κάποιες επισημάνσεις, μάλλον να τις κάνω τελειώνοντας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάποιος άλλος που να έχει ερώτηση; Ελάτε παρακαλώ κύριε Ρουμελιώτη.
Π.ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Πείτε μου κάτι, το γεγονός ότι υπήρχε μια μοτοσικλέτα απέξω που είπατε, το πληροφορηθήκατε από τον Τύπο τώρα τελευταία;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Όχι, από τότε.
Π.ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Από πότε;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Από όταν έγινε το συμβάν, από το ’84.
Π.ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Πώς εξηγείται το γεγονός, ότι τόσο στην προανακριτική σας κατάθεση, όσο και στην κατάθεση ενώπιον του κ. Ανακριτού, δεν έχετε πει τίποτα, παρά το γεγονός ότι ερωτηθήκατε για τον αριθμό των ληστών;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Δεν έπεσε στην αντίληψη την δική μου, εγώ κατέθεσα όσα έπεσαν στην αντίληψή μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε για δυο άτομα μόνο, δεν είδε άλλους.
Π.ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Αυτό είναι σωστό. Έχετε πει όμως στην πρώτη σας κατάθεση και θα θελήσω να διαβαστεί αυτό, ότι «τους άλλους δυο άκουσα. Γιατί άκουσα αργότερα ότι ήταν 4.›
Πώς λοιπόν και στην πρώτη σας κατάθεση και στη δεύτερη, δεν είπατε τίποτα απολύτως για κάποιον που είναι με μοτοσικλέτα, για ένα ληστή κλπ, ούτε στην πρώτη, ούτε στη δεύτερη, πώς εξηγείται το γεγονός; Μήπως το ακούσατε εκ των υστέρων από τις εφημερίδες, από την τηλεόραση κλπ και το λέτε σήμερα, το καταθέτετε σήμερα;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Να σας πω την αλήθεια δεν μπορώ να το θυμηθώ μετά από τόσα χρόνια, να πω ότι είμαι πολύ σίγουρη γι’ αυτό.
Π.ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Το δέχομαι εντάξει αυτό. Πείτε μου και κάτι ακόμα, στην ανακριτική σας απολογία, προσδιορίσατε μια ανθρωποκτόνο διάθεση, την οποία την είπατε και εδώ. Στην πρώτη σας κατάθεση, 25/12/1984 δεν μιλάτε καθόλου για ανθρωποκτόνο διάθεση των δραστών, σε σχέση με το αθώο θύμα. Γιατί;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Δεν ξέρω, δεν θυμάμαι.
Π.ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Σας το λέω, ότι δεν λετε τίποτα. Δεν μπορώ να ζητήσω να αναγνωστεί ολόκληρη η κατάθεση γιατί δεν είναι σωστό, δεν είναι δικονομικά σωστό, αλλά σας λεω ότι δεν λέτε τίποτα ακριβώς κι αυτό θα το δει κανείς όταν διαβάσει την κατάθεσή σας. Πείτε μου λοιπόν, πώς ένα τόσο σημαντικό γεγονός, διέλαθε της προσοχής σας όταν καταθέτατε αυτά τα πράγματα;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Δεν ξέρω γιατί το παρέλειψα, αλλά να λάβετε υπόψη σας ότι η ταραχή ήταν πολύ μεγάλη.
Π.ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Την δέχομαι την ταραχή, και έχετε δίκιο σ’ αυτό. Αλλά αυτό είναι το πρώτο που λεει κανείς, δεν πάει στη ληστεία, πάει στην ανθρωποκτονία. Πώς λοιπόν εσείς σήμερα είσαστε τόσο σίγουρη και στη κατάθεσή σας ενώπιον του κ. Ανακριτού ήσασταν τόσο σίγουρη, για τα αίτια των δραστών, αυτών των όποιων εν πάση περιπτώσει και στην πρώτη σας κατάθεση, δεν λέτε τίποτα γι’ αυτό το πράγμα;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Εντάξει προφανώς δεν το είπα στην κατάθεσή μου...
Π.ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Ποια ήταν η πιο βασική κατάθεσή σας; Πότε τα ξέρατε καλύτερα;
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Πάντα. Γιατί από εκείνη την ημέρα, αν και δεν το είπα στην κατάθεσή μου, μου διέφυγε, από τότε 19 χρόνια ισχυρίζομαι ότι ο Χρήστος σκοτώθηκε άδικα.
Π.ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Αυτό είναι γεγονός και συμφωνούμε όλοι σ’ αυτό. Αυτό είναι γεγονός, δεν θα έλεγε κανείς το αντίθετο, αλίμονό του.
Α.ΓΚΙΛΙΠΑΘΗ: Ότι θα μπορούσε να αποφευχθεί η δολοφονία του. Αυτό το λεω 19 χρόνια. Δεν το είπα στην κατάθεσή μου.
Π.ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Θα μπορούσε να αποφευχθεί. Καλά, δεν θέλω να υπεισέλθω πιο πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλείται η κα Πίσσαρη.
Σ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δυο επισημάνσεις έχω να κάνω. Η μια επισήμανση είναι, ότι η χρησιμοποίηση του όρου, όπως είπε η κα μάρτυς αποθεματικό, μπορούσε ευχερέστερα να γίνει, από κάποιον που είχε οικονομικές γνώσεις.
Δεύτερον, όσα αναφορά τα όσα είπε σήμερα ενώπιόν σας και προηγουμένως ανεγνώσθησαν, δεν είναι ακριβές αυτό που είπε ο αξιότιμος κ. συνάδελφός μου, ότι δεν μίλησε τότε για ανθρωποκτόνο πρόθεση, δεδομένου ότι επί λέξει είπε και ανεγνώσθηκε προηγουμένως: «σχημάτισα την εντύπωση ότι τα τρία αυτά άτομα, ο φρουρός – αστυφύλακας, ο άλλος αστυφύλακας και το τρίτο με τα πολιτικά, μάλωναν μεταξύ τους. Σχεδόν αμέσως, το άτομο με τα πολιτικά, που βρισκόταν δεξιά όπως εγώ έβλεπα από τον καθισμένο πάντα φρουρό – αστυφύλακα, έβαλε ένα πλακέ πιστόλι στο κρόταφο του φρουρού και τον πυροβόλησε.›
Εάν αυτό δεν σημαίνει ότι μίλησε για ανθρωποκτόνο πρόθεση, περιγραφικά τότε η μάρτυς, τότε τι άλλο σημαίνει;
Π.ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Θα ήταν το αντίθετο επιχείρημα, θα έλεγα ενόψει του ότι χρησιμοποιεί μια πάλη και ενόψει του γεγονότος ότι χρησιμοποιεί μια πάλη και ευχαριστώ τον κ. συνάδελφο που το διάβασε από την άλλη πλευρά, μου δίνει κάποια άλλη αίσθηση, στην σχέση με την ύπαρξη εξ αρχής ανθρωποκτόνου ή μη προθέσεως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα.
Α.ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Με συγχωρείτε κύριε Πρόεδρε για το 358, για να κλείσει το θέμα, γιατί σαράντα χρόνια ουδέποτε μου είπαν, ότι διαστρέβλωσα. Στη πρώτη σελίδα αυτού που διαβάσαμε, σε μια λέξη που δεν ήθελε ο προανακριτικός, γράφει, «διαγράφεται μια λέξη›. Επομένως δεν είναι η άγνοιά του. Όταν μιλάμε λοιπόν για διαστρεβλώσεις σε συναδέλφους πρέπει να προσέχουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπαμε όλες αυτές οι εκφράσεις, είτε θα παραλείπονται, είτε διαγράφονται τόσες λέξεις. Θα κάνουμε εμφύλιο πόλεμο μεταξύ δικηγόρων τώρα;
Α.ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Ακούστε, εάν σας έλεγε κάποιος ότι «διαστρεβλώνετε› θα είχατε και αντιδράσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Οικονομίδη, με βλέπετε πόσο ψύχραιμος είμαι για την οικονομία της δίκης, γιατί αλλιώς δεν θα γίνει δίκη. Αν πει ο ένας μια κουβέντα παραπάνω, ένας λιγότερη, τι να κάνουμε τώρα;
Έχουμε μια πολυπρόσωπη δίκη, που πρέπει και εμείς ανάλογα να προσαρμοστούμε λίγο. Ούτε την τιμή και την υπόληψή μας φυσικά δεν πρόκειται να την εγκαταλείψουμε την προστασία της, αλλά ούτε φυσικά και τους δικονομικούς τύπους. Ελάτε κυρία.
Σ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, το θέμα είναι το εξής και επικαλούμαι και την ακοή όλων όσων συμμετέχουν. Τέθηκε θέμα δια την ακινησία του μακαρίτη του μάρτυρα. Και έγινε η ερώτηση, πώς είναι δυνατόν να ήταν ακίνητος, αφού όπως λέγεται στην κατάθεση κουνούσε τα χέρια και τα πόδια. Είτε δεχθούμε την άποψη της διαγραφής, είτε όχι, ότι είχε ελεύθερα τα χέρια του, δεν το αναγράφει πουθενά. Αυτά για την αποκατάσταση της αλήθειας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι αυτό ήταν μια δήλωση, που πραγματικά χρειαζόταν από πλευράς σας και εμείς θα τα εκτιμήσουμε όλα βέβαια στην ώρα τους. Ορκίζομαι να πω την αλήθεια, κυρία μου.
Α.ΠΙΣΣΑΡΗ: Ορκίζομαι. Είμαι αδελφή του Χρήστου. Εγώ την περίπτωση αυτή την έμαθα το μεσημέρι, μου ήρθε ο κεραυνός στο κεφάλι να το πω, όταν το άκουσα από το σύζυγό μου αυτό το πράγμα και υποσχέθηκα στη μητέρα μου εάν κάποτε βρεθούν οι δολοφόνοι, τέλος πάντων οι κατηγορούμενοι ...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ όποιος μίλησε αυτή την ώρα να βγει έξω. Δεν είναι ανεκτό να μιλάτε και να διαταράσσετε το ακροατήριο. Ηρεμήστε λίγο και μετά να επιστρέψετε. Πράγματι συμμερίζομαι και την αγανάκτηση, αλλά πρέπει εδώ να προστατεύσω την ευπρέπεια και την ηρεμία του ακροατηρίου.
Α.ΠΙΣΣΑΡΗ: Αυτούς δεν τους γέννησε μάνα, όπως η μάνα η δική μου που πόνεσε, πόνεσε για το παιδί της. Τι άλλο να πω. Μας στέρησαν τον αδελφό μας. Αυτοί που σκοτώσανε το παλικάρι, γιατί μας τον στερήσανε, για ποιο λόγο; Υπήρχε λόγος;
Ο άνθρωπος πήγε να δουλέψει. Φρουρός ήταν στην Τράπεζα. Δεν πήγε ούτε να κλέψει, ούτε τίποτα. Να βγάλει το μεροκάματό του. Για ποιο λόγο να μας στερήσουν τον αδελφό και πρώτα – πρώτα το παιδί της μάνας μου, η οποία δεν ζει και υποσχέθηκα στην μητέρα μου να ρωτήσω για ποιο λόγο σκοτώσανε το παλικάρι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε κάτι που να βοηθήσει το Δικαστήριο να βρει ποιοι ακριβώς τον σκότωσαν; Ξέρετε κάτι να πείτε να βοηθήσετε;
Α. ΠΙΣΣΑΡΗ: Τίποτα, απολύτως τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι διαβάζετε στις εφημερίδες φυσικά και ακούτε.
Α. ΠΙΣΣΑΡΗ: Ότι διαβάζω στις εφημερίδες και ο σύζυγός μου ήρθε και μου το είπε. Το έμαθα απ’ τα τηλέφωνα, δεν ξέρω απολύτως τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκφράζω πραγματικά κι εγώ συμπάθεια, αλλά όπως ξέρετε, οι προσωπικές μας λύπες κτλ. δεν έχουν χώρο εδώ στο Δικαστήριο. Εδώ πρέπει να κρίνουμε απροσωπόλυτα και αμερόληπτα αν συγκεκριμένοι άνθρωποι οι οποίοι κατηγορούνται, έκαναν ή όχι αυτό το αδίκημα.
Α. ΠΙΣΣΑΡΗ: Εγώ δε γνωρίζω κανέναν. Απλά να μου πουν οι κατηγορούμενοι για ποιο λόγο....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω να καταλάβετε και ποια είναι η θέση του Δικαστηρίου. Συμμερίζομαι τον πόνο σας, αλλά...
Α. ΠΙΣΣΑΡΗ: Ξέρετε ότι η μητέρα μου είχε ξεριζώσει τα μαλλιά της απ’ το κεφάλι, απ’ τον πόνο. Γιατί ήταν ο μικρότερός μας αδερφός. Το μικρότερο παλικάρι. Τίποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει καμία ερώτηση; Φαντάζομαι όχι. Έχουμε συμπληρωματικό κατάλογο μαρτύρων μου είπαν εδώ. Οι κατηγορούμενοι φαντάζομαι δε θέλουν να τη ρωτήσουν κάτι τη γυναίκα, έτσι δεν είναι; Να μην επιβαρύνουμε το κλίμα και τη λύπη του καθενός. Είναι άλλο το ένα, το είπα και άλλο το άλλο.
Ο κ. Αργύρης Ευθυμίου.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι απών. Τον εξετάζουμε άλλη μέρα, αλλά θα έρθει οπωσδήποτε, γιατί είναι το δικαίωμα υποβολής ερωτήσεως.
Προσήλθε λοιπόν η σύζυγος του μάρτυρα, η κα Ευθυμίου και προσεκόμισε πιστοποιητικά, ιατρική γνωμάτευση του ιατρού ψυχοθεραπευτή Τσουμάκου.
«Ο υπογράφων βεβαιώ ότι παρακολουθώ ψυχιατρικά τον κ. Ευθυμίου Αργύριο, ιδιωτικό υπάλληλο, κάτοικο ¶νω Πετραλώνων, Αχαιών 17. Ο κ. Ευθυμίου πάσχει από παραληρική παρανοϊκή διαταραχή. Τον διακατέχουν παραληρικές ιδέες συσχετίσεως διώξεως, συναισθηματικής διάθεσης, γνώσεις εργασιακής απόδοσης, έντονες αϋπνίες. Για την αντιμετώπιση της άνω ψυχιατρικής του ασθένειας, ο κ. Ευθυμίου λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή από αντιψυχωσικά φάρμακα και συγκεκριμένα:...› -όποιος θέλει ας τα διαβάσει και ας τα καταλάβει. Και λέει: «η παρούσα γνωμάτευση χορηγείται για δικαστική χρήση. Ιωάννης Τσουμάκος›. Έχει κάτι φάρμακα δυσανάγνωστα σε ξένη γλώσσα, όπως όλα, δοσολογία κτλ.
Ήρθατε λοιπόν να πείτε ότι δεν μπορεί να έρθει ούτε σήμερα ούτε άλλη μέρα φυσικά.
Τ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Απ’ ότι λέει ο γιατρός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζετε ότι είναι η κατάστασή του τέτοια που δεν του επιτρέπει να έρθει. Εάν θα έρθει εδώ θά ταραχτεί χειρότερα φυσικά. Αυτός ξέρει τίποτα; Από πότε είναι έτσι;
Τ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Περίπου από το Νοέμβριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από το Νοέμβριο λοιπόν είναι έτσι η κατάστασή του. Νοέμβριο του 2002. Έτσι δεν είναι; Η κατάθεσή του πότε είναι; Υπάρχει λόγος να την αναγνώσουμε την κατάθεση; Θα το δούμε.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Πάντως έχει καταθέσει 28/9/2002 κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πριν από την κατάσταση αυτή. Μόνο η γυναίκα του το είπε. Εδώ δεν γράφει μέσα από πότε, ο γιατρός. Δεν το γράφει. Και είναι 26/2/2003 αυτό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή πρόκειται για είδος ασθένειας το οποίο δεν εμφανίζεται σε αυτή την ηλικία, δηλαδή στα 50 χρόνια ξαφνικά και κρατά 3 μήνες, αλλά είναι ένα είδος ασθένειας που απ’ ότι ξέρουμε εμφανίζεται γύρω στα 20 και από κει και πέρα εξελίσσεται ανάλογα με την θεραπεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά, θα το δούμε στην ώρα του αν χρειαστεί. Εμείς το αφήνουμε και προχωρούμε. Να έρθει η κα Αγγελική Δαβίλα.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, να διαβαστεί η κατάθεσή του και θα κάνουμε σχόλιο εάν υποθέσουμε ότι έχουμε κάποια αντίρρηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ενδεχομένως είπε, δεν ζήτησε, εμείς απλώς μας έφερε για να μην τον τιμωρήσουμε καταρχήν τον άνθρωπο και να πει ότι σήμερα κωλύεται και δεν μπορεί να έρθει ούτε στον μέλλον. Μη μας λέτε τίποτα λοιπόν. Απόντα τον βάζουμε, με πιστοποιητικό γιατρού, για την ώρα και ας μένει μετέωρο το άλλο.
Η κα Δαβίλα, γιατί είπατε όχι; Εγώ καλώ όπως είναι με τη σειρά, οι Εισαγγελείς καλούν. Να πούμε τον κ. Ματζώνη που έχει ελάχιστα να πει; Να έρθει ο κ. Ματζώνης που έχει δυο λόγια για να φύγει. Κα Δαβίλα θα έρθετε αύριο διότι έχετε αρκετά να πείτε λένε εδώ.
Ο κ. Ματζώνης Νικόλαος του Γεωργίου. Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας καλέσαμε εδώ να πείτε γι αυτή την υπόθεση, μιας φερόμενης ληστείας και ανθρωποκτονίας βέβαια, όχι φερομένης, διότι εκεί έγινε καραμπινάτα η ανθρωποκτονία. Από ποιον έγινε όμως και υπό ποίες συνθήκες; Αν ξέρετε κάτι να μας τα πείτε.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Όσον αφορά για τη ληστεία, εγώ ήμουν Ταμίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσασταν ο Ταμίας τότε;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Ναι. Την ώρα που διαδραματίστηκαν το γεγονός της δολοφονίας, ήμουν σκυμμένος στα χαρτονομίσματα και δεν είδα καθόλου αυτή τη σκηνή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν πιο ενδιαφέροντα τα χαρτονομίσματα εκείνη την ώρα.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Ούτε αντιλήφθηκα τη ληστεία, παρά μόνο όταν ένας εκ των ληστών με απείλησε, ήρθε κοντά στο τζάμι, στο γκισέ και με απείλησε. Τότε συνειδητοποίησα ότι γίνεται η ληστεία, άκουσα και τον πυροβολισμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρώτα η απειλή και μετά ο πυροβολισμός;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Σχεδόν ταυτόχρονα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα, σχεδόν ταυτόχρονα ο πυροβολισμός. Είδατε ποιος πυροβόλησε ποιον;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Όχι, εγώ δεν είδα, άκουσα μόνο τον πυροβολισμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είδατε δηλαδή υπό ποίες συνθήκες την ανθρωποκτονία πια. Πόσοι άνθρωποι ήταν αυτοί που μπήκαν μέσα, συνολικά;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Αυτοί που μπήκαν, ήταν σίγουρα τέσσερις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέσσερα άτομα λοιπόν. Καταλάβατε πού κινήθηκαν αυτοί; Ποιοί ήρθαν προς το Ταμείο; Ή εσείς μείνατε στον έναν;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Υπήρχε ένας ο οποίος με απείλησε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος ήταν αυτός; Μπορείτε να αναγνωρίσετε κάποιον απ’ αυτούς; Αυτός που σας απείλησε. Αν μπορείτε να αναγνωρίστε. Με το πιστόλι φυσικά σας απείλησε, όχι με το χέρι.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Ναι βέβαια. Δεν αναγνωρίζω κανέναν. Υπήρχαν και μπροστά στο χώρο και άλλα δύο άτομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, μ’ ενδιαφέρει αν γνωρίζετε κανέναν απ’ αυτούς, αν αναγνωρίζετε. Ούτε από τους άλλους που είδατε εκεί πέρα.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Από τους υπόλοιπους, υπήρχε ένας ο οποίος φαινόταν ότι ήταν αστυνομικός, με κάποια στολή....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνωρίζετε κανένας ως αστυνομικό, απ’ όλους εδώ;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Είναι πολλά τα χρόνια, δεν μπορώ να πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν αναγνωρίζετε λοιπόν κανένα.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Ήταν κι ένας πίσω, ο οποίος ήρθε και είχε κάποιο σάκο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Ταμείο εσείς το ανοίξατε;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Το χρηματοκιβώτιο; Όχι. Δεν είχα εγώ τα κλειδιά. Δεν ξέρω με ποιον τρόπο άνοιξε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το άνοιξε ο άλλος. Στο συρτάρι σας είχατε τίποτα λεφτά; Σας τα ζήτησαν;
Ν . ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Είχα χρήματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολλά;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Είχα χρήματα, τα οποία πήραν και από τα συρτάρια, ό,τι πρόλαβαν και αρπάξανε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέμε τα πήρανε, πολλά άτομα έπαιρναν, ή ένας-δυο; Πήρανε –άρα δεν παίρνει ένας, παίρνουν δύο τουλάχιστον.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Ναι, σωστά. Τώρα δε θυμάμαι, γιατί όπως είναι ο χώρος αριστερά, που είχαν καθηλωθεί οι πελάτες της Τράπεζας....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέλος πάντως, άμα δεν γνωρίζετε όμως κανέναν, δεν προστίθεται τίποτε εδώ πέρα διαδικαστικά.
Κύριε Εισαγγελεύ; Ουδέν. Ο κ. Πρόεδρος, οι κ.κ. συνάδελφοι, ο κ. Εισαγγελεύς, ουδέν. Κύριε Γεωργίου, μήπως έχετε κάτι;
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Καταρχήν έχετε δώσει μια ανακριτική κατάθεση. Δώσατε μια κατάθεση στον κ. Ανακριτή και εκεί είπατε τί πληροφορηθήκατε από τους συναδέλφους σας εκείνη την περίοδο, εκείνη την εποχή.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Δηλαδή αυτά που άκουσα τα επανέλαβα.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Καταρχήν, αυτό που ακούσατε και είπατε στον κ. Ανακριτή για το ποιος πυροβόλησε, τί χαρακτηριστικό είχε, θα παρακαλούσα να το επαναλάβετε και στο Δικαστήριο.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Τί χαρακτηριστικά είχε;
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όχι τί χαρακτηριστικά, τί χαρακτηριστικό είχε.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Πρώτα απ’ όλα δεν ήταν ένστολος. Δεν φορούσε τη στολή του Αστυνομικού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός που πυροβόλησε δεν είχε στολή.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Έτσι άκουσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούσατε.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Έτσι ακούσαμε. Γιατί αναζητήσαμε κι εμείς την αλήθεια, το τί έγινε.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εν συνεχεία, το άτομο αυτό με τη στολή του αστυφύλακα, πού πήγε, θυμάστε;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Θυμάμαι ότι επιτηρούσε το χώρο, μάλλον το χώρο της εισόδου, μπροστά στην είσοδο και κρατούσε και το αυτόματο όπλο του που έμαθα μετά ότι ήταν του Αστυνομικού του κανονικού που ήταν και φρουρός στην Τράπεζα.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Έχετε πει κι εσείς, ότι απευθυνόμενος στον Ταμία, το τέταρτο άτομο –πόσα άτομα καταρχήν ήταν μέσα τα οποία εσείς εντοπίσατε;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Εγώ είδα τέσσερα άτομα.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Τέσσερα άτομα. Το τέταρτο άτομο λοιπόν λέτε, μπήκε μέσα από τον πάγκο.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Είχε μπει από τη μεριά την άλλη, γιατί υπήρχε χώρος και από δεξιά και από αριστερά, μπήκε από πίσω και είπε, χωρίς να μιλάει σε συγκεκριμένο πρόσωπο, είπε «πού είναι το αποθεματικό;› Αυτή την έκφραση την ακούσαμε και μας έκανε εντύπωση.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Σας έκανε εντύπωση, γιατί;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Γιατί όλοι γνωρίζουν ότι η Τράπεζα έχει κάπου ένα χρηματοκιβώτιο και οι Ταμίες πάνε απ’ το χρηματοκιβώτιο και παίρνουν χρήματα.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Αυτή την ορολογία «αποθεματικό› τη χρησιμοποιεί ο οποιοσδήποτε, ή συνάδει περισσότερο με κάποιον που έχει οικονομικές γνώσεις;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Ο αδερφός μου που δεν είναι Τραπεζικός, την έννοια του αποθεματικού τη χρησιμοποιεί κι είναι Καθηγητής.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ναι, αλλά έχει αδερφό Τραπεζικό τόσα χρόνια όμως ο αδερφός σας.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Ναι αλλά δεν του έχω πει. Εμείς το χρηματοκιβώτιο το λέμε «κάσα› πολλές φορές. Το λέμε «κεντρικό ταμείο›. Αποθεματικό το λέμε όταν υπάρχει χρήμα πολύ μέσα, κατά κάποιον τρόπο.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: ¶μα υπάρχει χρήμα λοιπόν, το λέτε «αποθεματικό›. Δε μου λέτε, το ποσό των 7.613.000, εσείς ως Τραπεζιτικός, εκείνη την εποχή, μιλάμε για το ’84, ήταν ασήμαντο ποσό;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Μέσα στα πλαίσια.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όταν λέτε μέσα στα πλαίσια, τί εννοείτε; Δε θέλω να σας βάλω στον κόπο να μας πείτε τί θα αντιστοιχούσε σε σημερινά.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Μέσα στα πλαίσια των εγκυκλίων οδηγιών της Τράπεζας. Μην ξεχνάτε ότι ήταν παραμονή Χριστουγέννων και έπρεπε να υπάρχει και κάποιο χρήμα για να πληρώσει τους συνταξιούχους.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δεν είπα αυτό, γι αυτό δεν ήταν τυχαία η επιλογή της ημέρας. Αλλά θέλω να πω, σαν ποσό ήταν σημαντικό ποσό, ήταν ασήμαντο; Όχι ότι είχατε παραπάνω απ’ όσο έπρεπε.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Κοιτάξτε, αν ήταν σημαντικό το ποσό θα είχαμε κάνει από την προηγούμενη μέρα, θα είχαμε ζητήσει να φύγει από την προηγούμενη μέρα το μεσημέρι.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δηλαδή με αυτό το ποσό τί μπορούσε να πάρει κανείς τότε; Να το πούμε λαϊκά.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Το 1984;
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Το 1984 με 7.600.000 τί μπορούσε να πάρει; Αγόραζε τίποτα;
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Ένα δυαράκι.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Αγόραζε λοιπόν ένα διαμέρισμα μ’ αυτά τα λεφτά, για να συνεννοούμεθα.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Σημειώνω ότι δεν είμαι Πολιτικός Μηχανικός, κάνω μια εκτίμηση.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Οι Πολιτικοί Μηχανικοί δεν αγοράζουν, πουλάνε. Θέλω να σας ρωτήσω το εξής: Λέτε και θέλω να το θυμηθείτε, είναι στο 2ο φύλλο κ. Πρόεδρε της καταθέσεως της προανακριτικής, 5ος στίχος: «Αυτός που πήρε τα χρήματα, ήταν ο πιο κοντός της παρέας›.
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Αυτή την εντύπωση μου έδωσε. Απ’ ότι θυμάμαι ήταν και έτσι λεπτός, λεπτά χαρακτηριστικά.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ύψους περίπου 1.65 λέτε. Και μία άλλη περιγραφή που έχετε κάνει: «Αυτός που επιτηρούσε το χώρο, ήταν ύψους 1.75-1.76, δεμένος, πιο παχύς απ’ τους άλλους, μαλλιά κανονικά καστανόξανθα, κοκκινοπρόσωπος, με φακίδες, φαρδύ μέτωπο, μαγουλάκια....›
Ν. ΜΑΤΖΩΝΗΣ: Ναι, ναι.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δεν θέλω τίποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει από πλευράς Υπεράσπισης κάποια ερώτηση ή όχι;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε μήπως θα πρέπει να πείτε για τους μάρτυρες της υπόθεσης των ΜΑΤ;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι μάρτυρες αύριο θα είναι της υπόθεσης ανθρωποκτονίας Μομφεράτου-Ρουσέτη και επιπλέον των ΜΑΤ Καισαριανής. Νομίζω είναι αρκετοί. Και αυτοί οι σημερινοί βέβαια που έχουν μείνει.
κ. ΣΟΦΟΣ: Για τον κ. Καρατσώλη, έχει υποβληθεί ένα αίτημα να προσαχθεί το πειστήριο που βρίσκεται στη δικογραφία. Υποβάλλεται εγγράφως στο Δικαστήριό σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπαμε, όλα θα μας τα δώσετε γιατί εμείς βγάλαμε απόφαση ότι θα επιμεληθεί η Εισαγγελία και θα τα φέρουμε. Θα φέρουμε έναν κατάλογο απ’ όλους τους συνηγόρους τί θέλουν. Όχι ένα-ένα, όλα μαζί να μας τα φέρετε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Πλην όπλων και πυρομαχικών, εξηγούμαστε. Όπλα και πυρομαχικά δεν φέρνουμε εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διακόπτεται η συνεδρίαση για αύριο το πρωί στις 9.00.