ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι αυτό δεν σας απαγόρευσα να το ρωτήσετε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Για πείτε μου λοιπόν κ. μάρτυς, ποιο ήταν το πολιτικό στίγμα τότε της εφημερίδας;
Γ. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΣ: Μπορώ να απαντήσω ότι δε γνωρίζω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε αν δεν γνωρίζετε.
Γ. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΣ: Δεν γνωρίζω.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ο πατέρας σας ήταν τότε και Πρόεδρος της Ένωσης των Ιδιοκτητών Εφημερίδων, έχετε υπόψη σας;
Γ. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΣ: Αυτά είναι ευρέως γνωστά, βεβαίως.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ήταν. Είχε και πολιτική δράση ο πατέρας σας πριν; Δηλαδή ήταν σε πολιτικές θέσεις στο παρελθόν;
Γ. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΣ: Τί εννοείτε πολιτικές θέσεις;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αν ήταν Βουλευτής, Υπουργός, αν είχε χρηματίσει Βουλευτής, Υπουργός, τέτοια πράγματα.
Γ. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΣ: Δεν γνωρίζω.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αναφέρει σε αυτή την προκήρυξη που επικαλέστηκε και ο κ. Σύνεδρος ότι αν θυμάμαι καλά λέει ότι ήταν Υπουργός. Ισχύει αυτό το πράγμα;
Γ. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΣ: Ήταν Υπουργός στην Κυβέρνηση Μαρκεζίνη, μάλιστα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ήθελα να σας κάνω μία τελευταία ερώτηση. Γιατί πιστεύετε ότι εκτελέστηκε ο πατέρας σας;
Γ. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΣ: Αρνούμαι να απαντήσω στο σχόλιο εκτέλεσης. Σας παρακαλώ.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δολοφονήθηκε, όπως θέλετε. Σκοτώθηκε να πούμε, να δώσουμε έναν όρο ουδέτερο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο όρος μπορεί να είναι ουδέτερος για σας, αλλά μπορεί να μην είναι ουδέτερος για τον κ. Μομφεράτο.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Γι αυτό θέλω σαν μάρτυρας να μου πει τον δικό του όρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για ποιο λόγο πέστε γιατί;
Γ. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΣ: Θα κρατήσω για μένα την άποψή μου. Ευχαριστώ.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Και ένα τελευταίο. Έγιναν πολιτικές δηλώσεις με αφορμή το θάνατο του πατέρα σας; Ήταν ένα γεγονός που πήρε μια πολιτική διάσταση;
Γ. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΣ: Νομίζω αν ανατρέξετε στις εφημερίδες της εποχής θα το διαπιστώσετε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ναι, επειδή ανέτρεξα υπάρχει μια δήλωση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή της τότε εποχής την οποία θέλω να καταθέσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως. Έχετε την καλοσύνη, να το δούμε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν ξέρω αν το θυμόσαστε. Ήταν ο κ. Μποσινάκης τότε Αστυνομικός Διευθυντής και έκανε δήλωση αν θα εφαρμοστεί το σχέδιο ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ τότε με αφορμή την δολοφονία του κ. Μομφεράτου και είπε ότι δεν θα εφαρμοστεί και η δολοφονία του Νικολάου Μομφεράτου αντιμετωπίζεται από πλευράς Αστυνομίας κατά τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίστηκαν στο παρελθόν όμοια πολιτικά εγκλήματα. Αυτή ήταν η θέση του τότε Αστυνομικού Διευθυντή. Θυμόσαστε καθόλου αυτό το γεγονός;
Γ. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΣ: Όχι, δεν το θυμάμαι.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Διαβάζω στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ› τις 22 Φεβρουαρίου. 21 δεν έχει γίνει η πράξη;
Γ. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πάει στον δέοντα υποφάκελο. Αναγνώστηκε. Θα το βάλουμε όλο μαζί για τον φάκελο γιατί δεν με ενδιαφέρει τίποτε άλλο, να υπάρχει. Εντάξει, πηγαίνετε στο καλό.
Ας έρθει η κα Ειρήνη Μομφεράτου. Επίσης πολιτικώς ενάγουσα απ’ ότι θυμάμαι είναι. Κυρία Μομφεράτου, χωρίς να ορκιστείτε πέστε μου τι γνωρίζετε για αυτό το συμβάν της θανάτωσης του συζύγου σας και του Ρουσσέτη βέβαια. Από ποιον, πώς και τι γνωρίζετε καταρχήν από δική σας αντίληψη; Διότι μην μας πείτε αυτά που διαβάζαμε από εφημερίδες.
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Μόνο αυτά γνωρίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα πριν να μας πείτε, αν είχατε απειλές, αν οπλοφορούσε, αν έκανε, διότι ρωτήθηκαν αυτά για να μην ξαναρωτώνται, πέστε τα από την αρχή εσείς. Καταρχήν τι ιδιότητα ήταν; Ήταν εκδότης.
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Της «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Της «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ›. Ήταν και ιδιοκτήτης της «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ›;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήταν ιδιοκτήτης. Παρόλα αυτά μας είπε νομίζω ο γιος σας ότι είχε κάνει και Πρόεδρος των Ιδιοκτητών Εφημερίδων.
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς έγινε Πρόεδρος των Ιδιοκτητών αν δεν ήταν ιδιοκτήτης;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Δεν ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί μου έκανε εντύπωση αυτό αλλά δεν τον ρώτησα.
Είχε ποτέ καμπανάκια κινδύνου, να τον απειλούν, να του στέλνουν τίποτα γράμματα, να τον παίρνουν τηλεφωνήματα, να του στέλνουν παραγγελίες;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Κάποια στιγμή είχε έρθει από την εφημερίδα και μου είπε ότι είναι μέσα σε μία λίστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πριν πόσο καιρό;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Πριν ενάμιση χρόνο από το συμβάν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ενάμιση χρόνο πριν από το συμβάν.
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Περίπου, δεν είμαι σίγουρη. Περίπου. Ήρθε πίσω στο σπίτι και είπε ότι του είπαν ότι είναι σε μία λίστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του είπαν ότι είναι σε κάποια λίστα.
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Δεν νομίζω να έδωσε μεγάλη σημασία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έδωσε σημασία. Σας το είπε όμως παρά ταύτα.
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Ναι μου το είπε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πήρε καμία άδεια οπλοφορίας;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Είχε άδεια οπλοφορίας και όπλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε από πριν;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Την πήρε εκείνη την εποχή αφού είχαν σκοτώσει τον Τζώρτζη Αθανασιάδη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφού είχαν σκοτώσει τον Τζώρτζη Αθανασιάδη. Δηλαδή τον Αθανασιάδη πότε έγινε αυτό το συμβάν;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Το ΄83;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ΄83 είναι; ΄83.
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Εκείνο που μπορώ να σας πω είναι ότι ένα πρωί η κοπέλα που έμενε μαζί μας στο σπίτι μου είπε ότι κάποιος είχε μπει στο σπίτι διότι βρήκε τις μπαλκονόπορτες ανοιχτές. Ο άντρας μου ήταν στο μπάνιο. Πήγα εγώ το είδα. Ήταν βροχερή η νύχτα η προηγούμενη και υπήρχαν πατήματα στην βεράντα. Για να μπει κανείς εκεί στον 5ο όροφο που μέναμε ήταν πολύ επικίνδυνο, οπότε δεν σφραγίζαμε τις μπαλκονόπορτες.
Παρόλα αυτά βρήκαμε τα σημάδια που είχανε μπει, τα πατήματα και ανοιχτά τις μπαλκονόπορτες. Ειδοποιήσαμε αμέσως το Διοικητή του ΙΓ΄ Αστυνομικού Τμήματος Κολωνακίου. Ήρθε και δεν έδωσε ούτε αυτός μεγάλη σημασία, ούτε ο άντρας μου. Με ρώταγε αν μου έχουν κλέψει πράγματα, αν λείπουν πράγματα από το σπίτι. Επειδή ήδη είχε σκοτωθεί ο Τζώρτης Αθανασιάδης εγώ ανησύχησα πολύ. Το είπα στον Διοικητή και γενικώς όλοι με αγνόησαν τότε, ότι είμαι λίγο υπερβολική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το θεωρήσατε αυτό ότι συνδέεται με το μετέπειτα συμβάν;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Εγώ το θεωρώ. Δεν μπορώ να το πω όμως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χωρίς όμως να έχετε κάποια τεκμηρίωση. Το θεωρείται μόνη σας προσωπικά. Πέστε μου για κείνη την ημέρα.
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Δεν ήμουν στην Ελλάδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήσασταν στην Ελλάδα επομένως δεν γνωρίζετε.
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Δεν γνωρίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε να πείτε κάτι έστω από αυτά που μάθατε ή δεν θέλετε να πείτε;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Δεν θέλω να πω τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θέλετε να πείτε κάτι. Ο κ. Εισαγγελεύς. Ο κ. Πρόεδρος.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είχε οδηγό;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Είχε οδηγό.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι έγινε με κείνον;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Σκοτώθηκε και εκείνος.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Με το ίδιο επεισόδιο;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Με το ίδιο επεισόδιο 10-11 μέρες μετά.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σκοτώθηκε 10-11 μέρες μετά;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Πυροβολήθηκε εκείνη την ημέρα και πέθανε 10-11 μέρες μετά.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Παρακάτω. Είπατε για κάποια λίστα. Τι λίστα εννοείτε;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Δεν ξέρω.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε τι; Μου είπε για μία λίστα. Ήταν λίστα Ιδιοκτητών;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Ήταν λίστα στόχων.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό εννοείτε, λίστα στόχων.
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Αυτό εννοώ, ναι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Προέλευσις, από πού προήρχετο;
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Δεν μου είπε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από την Έδρα κάποια άλλη ερώτηση; Η Πολιτική Αγωγή αν έχει να ρωτήσει; Παρακαλείται η Υπεράσπιση; Αν δεν έχει ας την αφήσουμε την κυρία.
Ε. ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΥ: Ευχαριστώ.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Παρακαλώ το Δικαστήριό σας πριν προχωρήσουμε στην εξέταση των μαρτύρων να κοιτάξει όλους τους μάρτυρες που βρίσκονται εντός της αιθούσης να εξέλθουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλούνται οι μάρτυρες να είναι όπως έχω πει παγίως στο ένα δωμάτιο που είναι ειδικά για τους μάρτυρες. Όποιος πρόκειται να εξεταστεί δεν θα είναι εδώ μέσα. Απαγορεύεται τελείως. Μόνο εκείνον που φωνάζουμε εμείς.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Επειδή οι συγκεκριμένοι μάρτυρες ήταν μέσα, δεν ξέρουμε αν είναι μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή απ’ ότι είδατε ούτε ήξερε τίποτα. Αλλά νομίζω ότι απ’ έξω πρέπει να ήρθε. Απ’ έξω την φέρανε. Έχετε κι εσείς το νου σας όλοι εδώ να ενεργοποιείτε. Ελάτε κα Ερμιόνη Ρουσσέτη.
κ. ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ: Αν μου επιτρέπετε κ. Πρόεδρε. Μια παρατήρηση στην εξέταση της κας Μομφεράτου. Κάνατε ένα ερώτημα για το θέμα της ΕΣΗΕΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι. Όχι ΕΣΗΕΑ, Ιδιοκτητών.
κ. ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ: Των Ιδιοκτητών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι Συντακτών. Η ΕΣΗΕΑ νομίζω είναι Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων. ΕΗΕΑ είναι ο άλλος.
κ. ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ: Κατά την αντίληψη η «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ› ανήκε στο Ίδρυμα Μπότση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω, δυστυχώς.
κ. ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ: Ήθελα να ρωτήσω αν θέλετε να σας προσκομίσουμε σχετικά στοιχεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δεν μας πειράζει. Για μένα δεν έχει καμία αξία. Είτε ήταν, είτε δεν ήταν αυτή την στιγμή δεν έχει αξία. Αν αξιολογηθεί αργότερα από πλευράς Υπεράσπισης πέστε κι εσείς το λόγο σας.
κ. ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε η κα Ερμιόνη Ρουσσέτη.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Σύζυγος του Παναγιώγη Ρουσσέτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο σύζυγός σας ήταν;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Οδηγός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν ο οδηγός ο οποίος θανατώθηκε εκείνη την ημέρα.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φυσικά δεν ήσασταν μπροστά κι εσείς.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει παραστεί ως Πολιτική Αγωγή.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Μάλιστα κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνη την ημέρα έφυγε από το σπίτι, έτσι;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καταρχήν πέστε μου για πριν. Είχε ποτέ καμπανάκι -που λένε- χτυπήσει για αυτόν ότι κινδυνεύει, ότι πρέπει να οπλοφορεί κλπ, ειδικά, ιδιαίτερα;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Ναι, μου είχε πει ότι είχε απειληθεί ο Μομφεράτος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε απειληθεί ο Μομφεράτος.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι αυτός.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Συγχρόνως δεν ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός είχε πάρει όπλο;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Ναι, οπλοφορούσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε πάρει άδεια;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε πάρει άδεια.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Το όπλο όμως το είχε πάντοτε στο ντουλαπάκι. Δεν το είχε ποτέ πάνω του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το είχε πάνω του.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Όχι. Πάντως στο σπίτι είχαμε πολλές φορές τηλέφωνα που ήταν βουβά. Την ημέρα που ξεκίνησε μόλις είχε φύγει 5-10 λεπτά από το σπίτι, πήρε κάποια κυρία και ρώτησε το παιδί, ήταν 7 χρονών το παιδί «ο μπαμπάς είναι εκεί;›. «Έφυγε› είπε το παιδί για δουλειά και το έκλεισαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Πήρε κάποια κυρία άγνωστη και είπε αν έφυγε. Αυτό τι σας βγάζει στο μυαλό;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Εμένα μου βγάζει ότι τον παρακολουθούσανε και πήραν να ρωτήσουν αν έφυγε από το σπίτι. Αυτή την εντύπωση μου δίνει. Μια μέρα που ήμουν μέσα στο αυτοκίνητο -με το αυτοκίνητο βέβαια του Μομφεράτου εκτός τον Μομφεράτο, εκτός υπηρεσίας- μία μηχανή μεγάλου κυβισμού -χωρίς βέβαια να είμαι βέβαιη ότι ήταν οι κύριοι αυτοί που έκαναν την δολοφονία- του έκλεινε συνέχεια το δρόμο σε σημείο που εκνευρίστηκε ο άντρας μου. Δίπλα μου, μπροστά συνέχεια η μηχανή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα ένας ο οποίος έχει σκοπό να τον βάλει στόχο κάποιον, πάει και του δείχνει ότι πρόσεχε, να εγώ μπαίνω μπροστά; Να το συνδέσουμε δηλαδή.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Κύριε Πρόεδρε, απ’ ότι έλεγε συχνά του τύχαιναν αυτά. Του έκλειναν τον δρόμο μηχανές, πολλές φορές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολλές φορές.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Πολλές φορές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς, από δική σας αντίληψη γνωρίζετε τις συνθήκες θανάτου του συζύγου σας; Κάτι δηλαδή από αυτά που έγραψαν οι εφημερίδες.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Εγώ 06.45 έφυγε από το σπίτι, 07.30 με πήρε ο αδελφός μου τηλέφωνο ότι πυροβολήθηκε. Έζησε 11 μέρες ο άντρας μου. Ορίστε και τα αποδεικτικά, οι πυροβολισμοί κ. Πρόεδρε, τα λεφτά που είχε στο τσεπάκι του. Έως ότου να πάω, βέβαια δεν υπήρχαν ταξί, είχαν απεργία τα ταξί την ημέρα αυτή, ήρθε ο θείος μου και με πήγε. Τον είχαν πάει στο χειρουργείο. Τον είδα τον άντρα μου μετά στην εντατική γιατί έζησε 11 μέρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άντρας πριν κάνει αυτή την δουλειά τι άλλη εργασία έκανε;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Ταξί δούλευε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήταν δηλαδή Αστυνομικός, πιστολάς, προστάτης;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Όχι, τίποτα, τίποτα, τίποτα. Δούλευε ταξί, οδηγός σε ταξί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το πιστόλι το είχε μέσα εκεί λέτε στο ντουλαπάκι.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Πάντοτε στο ντουλαπάκι. Ποτέ δεν το είχε πάνω του. Ποτέ.
Κύριε Πρόεδρε, με την άδειά σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ό,τι θέλετε μπορείτε να το πείτε.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Γιατί μετά από 18 χρόνια περίμενα αυτή την στιγμή. Μου άφησαν ένα παιδί 6 χρονών, να τους ρωτήσω γιατί τέτοιο μίσος στον άντρα μου; Γιατί έκαναν απόπειρα και στην εντατική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Να τον αποτελειώσουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς έγινε;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: ¶κουσα από τους γιατρούς, ότι είχαν ντυθεί γιατροί και έκαναν απόπειρα να μπούν μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχαν ντυθεί γιατροί.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Ναι και έλαβαν πολλά μέτρα μετά. Οι Αστυνομικοί έντυσαν πολλούς Αστυνομικούς μετά το νοσοκομείο και έβαλε μέσα. Και θέλω να τους ρωτήσω γιατί αυτό το μίσος στον άντρα μου. Ο κ. Κουφοντίνας έχει ένα παιδί και θέλω να με κοιτάξει στα μάτια αυτή την στιγμή και να μου πει, το παιδί του το θέλει να το έχει κοντά του και να το βλέπει. Το παιδί το δικό μου κ. Κουφοντίνα βάλατε το πατέρα του τρία μέτρα μέσα στη γη!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει κυρία. Μπορούμε όμως αυτά να τα παραλείπουμε διότι εδώ ψάχνουμε για την αλήθεια για το ποιος το έκανε.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Με καταλαβαίνετε κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς βέβαια είστε Πολιτική Αγωγή και μπορεί να λέτε ότι έκανε ο κ. Κουφοντίνας την πράξη.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Εγώ δεν λέω ότι την έκανε ο κ. Κουφοντίνας. Του λέω εάν το παιδί το δικό του, το δικό μου το παιδί γιατί του στέρησαν τον πατέρα; Γιατί κατέστρεψαν την ζωή μου; Ήμουν 35 χρονών και ήταν 40 χρονών άνθρωπος. Γιατί κ. Πρόεδρε το έκαναν αυτό; Τι μίσος είχαν με τον άντρα μου; Ένα γιατί, θέλω να μου το απαντήσουν αυτό το γιατί και με τόσες σφαίρες στον άντρα μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορεί να το απαντήσει, αλλά δεν μπορώ εγώ να πω ποιος είναι αυτή την στιγμή υπεύθυνος. Δεν μπορώ να το πω. Αποδίδεται με ένα βούλευμα εδώ μια κατηγορία σε ορισμένους.
Ε.ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Τόσες σφαίρες στον άντρα μου;! Ο άντρας ούτε ήταν κεφάλαιο, ήταν πολιτικό έγκλημα; Τι ήταν ο άντρας μου; Γιατί τα κεφάλαια αν το πάρουμε έτσι οι κύριοι είναι που έχουν τις βίλες. Εγώ έχω ένα δυάρι σπίτι και κάθομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέλος πάντως ας μην επεκταθούμε.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Και δεν έχω στον ήλιο μοίρα εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά είναι το Δικαστήριο ας το αφήνετε χωρίς φόρτιση συναισθηματική. Ούτε υπέρ του, ούτε κατά τους. Δεν θέλω να τα λέτε αυτά.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Όχι, με συγχωρείτε πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λυπάμαι πάρα πολύ, δεν μπορώ εύκολα, καταλαβαίνω τον πόνο ο οποίος σε κάποιον, αλλά εδώ σε αυτή την στιγμή έχουμε το τεκμήριο ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι αθώοι. Αυτό λέει ο νόμος.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Ναι, οι κύριοι όμως μπορούν και απολογούνται και λένε ό,τι θέλουν. Εμείς δεν μπορούμε να πούμε δύο κουβέντες;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε τις δύο κουβέντες, γι αυτό κι εγώ σας άφησα και τις είπατε. Αλλά περαιτέρω νομίζω να ξέρετε ότι σε μας αυτά δεν βαρύνουν καθόλου. Βαρύνει το τι θα αποδειχθεί. Αν αποδειχθεί θα πούμε το ένοχος.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Δεν ξέρω ποιος το έκανε. Η απόδειξη δεν είναι αυτή. Είναι κι άλλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό, ποιος το έκανε ψάχνουμε εδώ στο Δικαστήριο.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Αυτό είναι, ποιος το έκανε. Εγώ δεν ήμουν μπροστά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς το Δικαστήριο δεν λέμε ότι δεν έγινε. Είναι ένας άνθρωπος που πέθανε.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Φτωχός άνθρωπος, βιοπαλαιστής και δεν έφταιξε τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το νομικό μας και το αξιακό μας σύστημα έχει στην κορυφή την ανθρώπινη ζωή. Ό,τι να μου πείτε και ό,τι να μου πει κανένας. Πρώτα πάει η ανθρώπινη ζωή.
Από κει και πέρα όμως αν αυτοί οι συγκεκριμένοι άνθρωποι οι οποίοι κατηγορούνται έκαναν αυτό το συγκεκριμένο έγκλημα, αυτό ψάχνουμε τώρα. Δεν το παίρνουμε δεδομένο λοιπόν.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Απ’ ότι είδα από την δικογραφία?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά είναι οι δικογραφίες, καλά είναι οι εφημερίδες αλλά...
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Κύριε Πρόεδρε, να σας ρωτήσω κάτι. Έριξαν την πρώτη φορά στον άντρα μου και μετά τον αποτελείωσαν. Έριξαν τόσες σφαίρες! Δεν μπορώ να καταλάβω το μίσος που είχαν με τον άντρα μου αυτοί οι άνθρωποι. Το μίσος που είχαν!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λυπάμαι πάρα πολύ αλλά δεν μπορώ να δίνω απαντήσεις.
Κύριε Εισαγγελεύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ¶κουσα καλά; Στο νοσοκομείο πήγαν;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Ναι, γιατί ο άντρας μου έζησε 11 μέρες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και πήγαν στο νοσοκομείο....
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Για να αποτελειώσουν τον άνθρωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει άλλη ερώτηση;
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία μάρτυς για πείτε μου, μάθατε αν για το περιστατικό με τον άντρα σας, κάποια Οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη και ποια;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Η 17Ν.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πώς το μάθατε;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Από την προκήρυξη, τον ονομάζουν και «γορίλα› τον άντρα μου.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κάτι άλλο: Έζησε 11 μέρες. Κάνατε καμιά κουβέντα όσες μέρες έζησε μετά το περιστατικό, σχετικά με το αν κατά τον χρόνο που ξεκίνησε απ’ το σπίτι, μέχρι που να πάει να αναλάβει δουλειά, να βρει τον εργοδότη του, αν παρατήρησε κάτι; Και τί;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Όταν τραυματίστηκε, δεν μπορούσε να μιλήσει μετά. Δε μίλησε μετά.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, στην προανακριτική κατάθεση περικοπής της μάρτυρος, περί το τέλος λέει ότι «της είπε ο άντρας της πριν πεθάνει ότι κατά την ώρα που ξεκίνησε από το σπίτι του Μομφεράτου, είχε δει εκεί ένα παρκαρισμένο άσπρο αυτοκίνητο το οποίο το ακολούθησε όταν ξεκίνησε›.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Όχι σε μένα κ. Πρόεδρε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μήπως κάνω λάθος; Συγνώμη. «Ρουσσέτη Ερμιόνη χήρα του Παναγιώτη το γένος Παπαϊωάννου Ιωάννη›. Έτσι είναι γραμμένο.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Εγώ το άκουσα, ότι το είπε ο ίδιος μέσα στο ασθενοφόρο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως, δεν το είπε σε σας.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Όχι, όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να το διευκρινίσουμε.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Στο ασθενοφόρο μιλούσε. Όταν έφτασα εγώ, είχε μπει στο χειρουργείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Πολιτική Αγωγή παρακαλείται.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Να διευκρινιστούν δύο ζητήματα: Το πρώτο είναι, όπως παρατηρήθηκε από της έδρας, να δούμε εάν οπλοφορούσε και πώς. Το όπλο το κουβαλούσε ποτέ μαζί του στο σπίτι; Το έπαιρνε από το αυτοκίνητο; Το έφερε επάνω του;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Όχι, ποτέ.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Εμφανιζόταν ποτέ το όπλο σε κοινή θέα;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Όχι, ποτέ.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Το είχε για δική του χρήση, για προσωπική οπλοχρησία ή για τις υπηρεσιακές ανάγκες;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Για την υπηρεσία του.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Και ήταν συνεχώς στο αυτοκίνητο όλη αυτή την ώρα;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Ναι.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Ένα είναι αυτό. Υποθέτετε έστω με ποιον τρόπο μπορεί να γνώριζε κάποιος ότι οπλοφορούσε ο σύζυγός σας;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Δε νομίζω να το ήξερε κανείς, δεν ξέρω.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Ο σύζυγός σας εργαζόταν ως σωματοφύλακας ή ως οδηγός;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Ως οδηγός απλώς.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Ως απλός οδηγός.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Είχε πάρει και κάποιον μέσα αστυνομικό ο Μομφεράτος, τον οποίο τον είχε διώξει πριν ένα μήνα, δύο, δεν ξέρω ακριβώς πότε.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Ένα είναι αυτό. Το δεύτερο: Ήσαστε σπίτι όταν πήρατε την είδηση του συμβάντος;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Ναι, σπίτι ήμουν.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Σπεύσατε προφανώς στο νοσοκομείο.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Φυσικά, αμέσως.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Σας παρακαλώ, αν μπορείτε να πείτε στο Δικαστήριο με ποιο τρόπο πήγατε στο νοσοκομείο.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Πήγα με τον αδερφό του πατέρα μου, ο οποίος ήρθε και με πήρε γιατί δεν υπήρχαν ταξί. Την ημέρα αυτή είχαν απεργία τα ταξί.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Να διευκρινίσω κ. Πρόεδρε ότι η ερώτηση αυτή έχει το εξής νόημα και μόνο: Ότι υπάρχει από τη μεριά των κατηγορουμένων σε μία ερειζόμενη βεβαίως κατάθεση, ότι συγκεκριμένος κατηγορούμενος δεν είχε καμία ανάμειξη, ήταν νωρίτερα στο σημείο και έφυγε παίρνοντας ταξί. Ταξί δεν υπήρξε εκείνη τη μέρα, είχαν απεργία και το βεβαιώνει η μάρτυς.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Και αυτό μπορείτε να το διαπιστώσετε, την ημέρα αυτή δεν υπήρχε ταξί, είχαν απεργία.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Και το τρίτο, για να έχει μια πληρέστερη εικόνα και να δει το Δικαστήριο μήπως χρειάζεται να διερευνήσει τίποτε περισσότερο πάνω στο θέμα, ως προς τα κίνητρα και μόνο, στο νοσοκομείο, αυτό που συνέβη, αν έχετε την καλοσύνη πείτε στο Δικαστήριο πώς το μάθατε και τί ακριβώς σας είπαν, όποιος σας είπε.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Μου είπαν ότι έγινε απόπειρα για να τον σκοτώσουν.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Με ποιον τρόπο;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Είχαν ντυθεί γιατροί.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Και προσπάθησα να μπουν στην Εντατική;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Προσπάθησαν να μπουν στην Εντακτική.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Είχαν αυξημένα μέτρα της Ασφαλείας την επομένη;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Ναι, αμέσως, την άλλη μέρα ήταν πολύ αυξημένα τα μέτρα της Ασφάλειας. Και μέσα στην Εντατική. Πριν ήταν έξω από την Εντατική.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε, απλώς θα μου επιτρέψετε, δεν έχει το χαρακτήρα δικονομικού σχολιασμού, απλώς αν μου επιτρέπετε μισό λεπτό, επειδή διερευνούμε τα κίνητρα και επιτρέπονται ερωτήσεις ουσιαστικά με το πολιτικό κίνητρο ή το πολιτικό του εγκλήματος, οι ερωτήσεις μας κατατείνουν στο εξής:
Εφόσον δεν γνώριζαν ότι οπλοφορούσε και δεν έγινε καμία άμεση κίνηση προς το σώμα για να πυροβοληθεί, προς άμυνα, γιατί ακριβώς πυροβολήθηκε ο συγκεκριμένος οδηγός 7 φορές; Γιατί εάν μεν δεν υπήρχε η παραμικρή νύξη ή η παραμικρή υποψία ότι μπορεί να πυροβοληθεί όπως και σε προηγούμενες δολοφονίες του Γουέλς επί παραδείγματι, τόσο ο οδηγός όσο και η σύζυγος, ως αυτόπτες......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά θα τα δούμε στο τέλος.
κ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, απλώς το εξής: Εάν υπήρχε κίνηση αμύνης, να διερευνηθεί. Απλώς, εάν έγινε η εξασφαλιστική απόπειρα αυτή στο νοσοκομείο, καταλαβαίνετε ότι το κίνητρο δεν ήταν άμυνα, ήταν κάτι περισσότερο. Ως εκ τούτου, στην κρίση σας μήπως χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση. Στην κρίση σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα βρούμε αυτά.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Θα είμαι πολύ σύντομος, απλώς αυτά που ανέφερε ο εκλεκτός Συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής, είναι άλλο ένα επιχείρημα υπέρ του κ. Τζωρτζάτου, γιατί αυτός είναι ο οποίος έχει πει στην προανακριτική. Όντως, σε αυτή την προανακριτική κατάθεση όπου ο κ. Τζωρτζάτος λέει από την αρχή ότι είναι «κατασκευασμένη, εγώ απλώς υπέγραψα›, υπάρχει αναφορά ότι πήρε ταξί. Και μας είπε βεβαίως εδώ η κα μάρτυς, της οποίας τον πόνο σεβόμαστε απολύτως, ο κ. Τζωρτζάτος άλλωστε δεν έχει καμία ανάμειξη, μας είπε, ήταν σαφής σ’ αυτό, ότι εκείνη τη μέρα δε υπήρχαν ταξί.
Βλέπουμε λοιπόν ένα λεπτό, ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, ένα ενδεικτικό, του πώς κατασκευάζονται οι προανακριτικές καταθέσεις. Έχουμε ως αντικειμενικό δεδομένο –δε νομίζω ότι θα έλεγε ψέματα σ’ αυτό το σημείο η κα μάρτυς, κάθε άλλο- ότι εκείνη την ημέρα δεν υπήρχαν ταξί, είχαν απεργία και παρόλα αυτά φέρεται να έχει δηλώσει ο κ. Τζωρτζάτος στην αστυνομία ότι πήρε ταξί. Είναι για μένα αυτό μία μικρή αλλά χαρακτηριστική ένδειξη για το πόσο κατασκευασμένες ήταν οι προανακριτικές καταθέσεις.
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Κύριε Πρόεδρε μπορώ να πω και μια κουβέντα; Όταν δολοφονήθηκε, την ώρα που δολοφονήθηκε, το πιστόλι δεν βγήκε από το ντουλαπάκι, το ντουλάπι ήταν κλειστό όταν έγινε η δολοφονία. Δεν έκανε καμία κίνηση ο άντρας μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έγινε κατανοητό αυτό, δεν είπε κανένας ότι έβγαλε πιστόλι. Η κα Κούρτοβικ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Από πότε είχε άδεια οπλοφορίας ο σύζυγός σας;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Από το 1981. Μα δε δούλευε και πάρα πολλά χρόνια στον Μομφεράτο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόσα χρόνια δούλευε στον Μομφεράτο;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Επτά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς σήμερα παίρνετε σύνταξη από τον σύζυγο;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Παίρνω 49.000.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Από το σύζυγο;
Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Δεν μπορώ να σας απαντήσω παραπάνω. Είναι προσωπικό μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πλησιάζει ο κ. Μποροβάς. Απών. Ο κ. Κωνσταντίνος Μπακατσέλος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ήσαστε παρών στο συμβάν;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ήμουν παρών στη δεύτερη φάση του συμβάντος. Υπάρχουν δύο φάσεις στο συμβάν. Ήμουν παρών στη δεύτερη φάση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν παρών στη δεύτερη φάση του συμβάντος. Είναι δύο οι φάσεις λέει του συμβάντος. Πού βρισκόσαστε εκείνη την ημέρα; Θυμάστε για ποια μέρα μιλάμε;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι, θυμάμαι. Ήταν Φεβρουάριος, 21 Φεβρουαρίου και μάλιστα ημέρα Πέμπτη και αυτό είναι χαρακτηριστικό γιατί εγώ δούλευα τότε και δουλεύω στα «ΝΕΑ›, ήμουν στη φωτοσύνθεση της εφημερίδας, τη FOTRON, η οποία βρίσκεται πάνω από την GOODIVA. Στη γωνία δηλαδή ακριβώς που έπεσε η Mercedes.
Όταν έπεσαν οι πρώτοι πυροβολισμοί, εγώ βρισκόμουν μέσα, 2-3 μέτρα μέσα από το μπαλκόνι που ήταν ανοιχτό εκείνη την ώρα. Μάλιστα, μόλις έπεσαν οι πρώτοι πυροβολισμοί, επειδή ήταν και περίοδος Αποκριάς, είπα ότι κάποιος ρίχνει σε κάποια κοπελιά κίκια και βγήκα έξω να δω τί γίνεται. Με το που βγαίνω έξω, έχει σκάσει κάτω από τα πόδια μου η Mercedes, στη γωνία ακριβώς, δυο μέτρα από μένα. Γωνία και δεξιά.
Τότε συνειδητοποιώ ότι πρόκειται περί πραγματικών γεγονότων. Προσπαθώ να καταγράψω από κείνη τη στιγμή και μετά στο μυαλό μου κάποιες εικόνες. Υπάρχουν δύο φάσεις που κατέγραψα αυτές τις εικόνες. Η πρώτη φάση ήταν να καταγράψω την όλη εικόνα, η δεύτερη αμέσως να δω τον αριθμό του αυτοκινήτου, το χρώμα του αυτοκινήτου, τη μάρκα του αυτοκινήτου. Συνειδητοποίησα τί ακριβώς συνέβη αμέσως και γι αυτό κράτησα αυτά τα στοιχειά και ήταν η πρώτη φορά, ως δημοσιογράφος το ξέρω, ήταν η πρώτη φορά που κατεγράφησαν μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα αυτά τα στοιχεία, δηλαδή αριθμός αυτοκινήτου, χρώμα αυτοκινήτου, μάρκα αυτοκινήτου και δόθηκαν σωστά στην αστυνομία. Ήταν η πρώτη φορά που είχε γίνει αυτό.
Στη συνέχεια προσπάθησα να παρακολουθήσω τα τεκταινόμενα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιο αυτοκίνητο ήταν αυτό;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ήταν ένα FIAT χρώματος μπλε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με αριθμό πινακίδας;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Δεν τον θυμάμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είχατε δώσει τότε.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι βέβαια, το έδωσα αμέσως στην αστυνομία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έγινε με αυτό το αυτοκίνητο;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Αυτό το αυτοκίνητα είχε μέσα έναν οδηγό και έκλεινε το δρόμο, έκλεινε την Τσακάλωφ.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έκλεινε δηλαδή τη διέλευση επί της οδού.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι. Η Mercedes ήδη είχε πέσει μέσα στη βιτρίνα, στη γωνία της GOODIVA, του μαγαζιού με τα γλυκά που ήταν εκεί και από κει και πέρα συνέβησαν τα εξής γεγονότα: Είδα ένα άτομο να φεύγει προς τα πίσω, είχε έρθει δηλαδή κοντά στο αυτοκίνητο που είχε πέσει, δεν μπορώ να πω ότι είχε ρίξει πυροβολισμό, εγώ το είδα με το όπλο στα χέρια παρατεταμένο και έκανε προς τα πίσω και κράτησε θέση. Ένα άλλο άτομο, το οποίο έριξε ίσως δύο πυροβολισμούς, από τη γωνία και δεξιά πίσω και να φεύγει προς τα κάτω. Και ένα τρίτο άτομο, από το δεξιό μέρος του αυτοκινήτου, δηλαδή από τη μεριά που ήταν ο Μομφεράτος, να ρίχνει 3 ή 4 πυροβολισμούς.
Στη συνέχεια, το άτομο που είχε κατέβει από την κάτω μεριά του αυτοκινήτου, δηλαδή απ’ τη μεριά του οδηγού, καθυστερούσε γιατί, μπορώ να πω ότι άδειασε το πιστόλι του. Δηλαδή έριξε 5-6 πυροβολισμούς από την κάτω μεριά. Τότε βγήκε ένα άλλο άτομο από ένα αυτοκίνητο το οποίο δεν είχα δει μέχρι εκείνη τη στιγμή, το οποίο βρισκόταν στο αριστερό μου μέρος, όπως ήμουν στο μπαλκόνι, πέρασε κάτω από μένα στο ενάμισι περίπου μέτρο, γιατί είναι ημιόροφος εκεί, στο ενάμισι μέτρο και έκανε με το χέρι του μια κίνηση και κάποια στιγμή φώναξε «μέσα›.
Επειδή όμως, το άτομο που ήταν από κάτω δεν έφευγε, δηλαδή καθυστερούσε λίγο, παρότι έκανε δυο βήματα πίσω, ξαναέκανε πάλι μπροστά και ακούω ένα «μέσα, μέσα!› δύο φορές και μπήκαν στο αυτοκίνητο και έφυγαν. Αυτή είναι όλη η σκηνή όπως εγώ την είδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε λοιπόν να ξεχωρίσουμε χαρακτήρες, άτομα που έλαβαν μέρος σε αυτό το συμβάν το δραματικό. Ένας είναι, πείτε ποιος:
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Θα σας πω: Το άτομο που αποχώρησε προς τα πίσω και κρατούσε το πιστόλι όρθιο και ήταν σε απόσταση από μένα περίπου 10μ., δεν μπορώ να δώσω κανένα χαρακτηριστικό σ’ εκείνο το άτομο. Κανένα χαρακτηριστικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε να δώσετε κανένα χαρακτηριστικό στο άτομο το οποίο κρατούσε πιστόλι.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι, έμεινε πίσω και παρακολουθούσε.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πυροβόλησε αυτός.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Δεν τον είδα εγώ να πυροβολεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέω δεν πυροβόλησε, εννοώ σύμφωνα με τη δική σας αφήγηση.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όταν είχε πλησιάσει, όταν έπεσε το αυτοκίνητο στη GOODIVA είχε πλησιάσει, έφευγε από κει. Δεν ξέρω αν είχε πυροβολήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως, ότι πλησίασε αυτό το άτομο το είδατε, ο υπ’ αριθμόν 1.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι, αυτό το άτομο, δεν μπορώ να ξέρω κανένα χαρακτηριστικό του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε να ξέρετε τί ακριβώς έκανε. Εκείνο που ξέρετε είναι ότι είχε βρεθεί δίπλα εκεί στο αυτοκίνητο το οποίο είχε μπει μέσα στο ζαχαροπλαστείο, στη βιτρίνα μέσα δηλαδή, είχε προσεγγίσει, ποιο παράθυρο;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Από τη δεξιά μεριά του αυτοκινήτου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή μπροστά; Πού καθόταν;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Από τη δεξιά μεριά του αυτοκινήτου, πίσω όπου καθόταν ο Μομφεράτος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν, είχε πλησιάσει εκεί. Αν πυροβόλησε ή όχι δεν είδατε. Είδατε όμως μια κίνηση αυτού του συγκεκριμένου, του υπ’ αριθμόν 1 ας πούμε ατόμου, να πηγαίνει πίσω, γύρω στα 10-12 μέτρα;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι, από το αυτοκίνητο 3-4 μέτρα. 10 περίπου μέτρα από μένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από σας. Εμένα με νοιάζει από το αυτοκίνητο, δε με νοιάζει από σας. Λοιπόν, 3-4 μέτρα. Με το όπλο;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Προτεταμένο συνέχεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Αυτός είναι ο ένας. ¶λλος, ο δεύτερος.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ο δεύτερος που είδα, ήταν το άτομο που ήταν απέναντί μου, στα 2 μέτρα. Ο δρόμος είναι πολύ στενός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απ’ το αυτοκίνητο πόσο ήταν το δεύτερο άτομο; Θα μου λέτε όχι από σας, από το αυτοκίνητο πόσο ήταν.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Θα σας πω τί είδα εγώ: Στην πρώτη φάση είδα να πυροβολεί. ¶ρα ήταν δίπλα στο αυτοκίνητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το δεύτερο άτομο λοιπόν το είδατε να πυροβολεί. Να πυροβολεί κατά τίνος και σε ποιο σημείο; Μπρος ή πίσω; Δεξιά ή αριστερά;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Αυτό δεν μπορώ να το διευκρινίσω, νομίζω πως ήταν προς τα πίσω. Δεν είμαι σίγουρος γι αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και στη συνέχεια τί έκανε αυτός;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Αφού έριξε 3 ή 4 πυροβολισμούς, έκανε πίσω και έμεινε με το όπλο προτεταμένο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή πίσω απ’ το αυτοκίνητο.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι πίσω απ’ το αυτοκίνητο. Από τη δεξιά πόρτα του αυτοκινήτου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο μακριά;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ένα μέτρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δίπλα δηλαδή σχεδόν στο αυτοκίνητο. Ένα μέτρο είναι σχεδόν δίπλα.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι, και τους παρακολουθούσε γύρω-γύρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός είναι ο δεύτερος. Το τρίτο άτομο;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Το τρίτο άτομο που ήταν μαζί με το πρώτο άτομο σε εκείνη τη φάση, φεύγει και αφού έριξε δύο πυροβολισμούς από την επάνω μεριά, κατεβαίνει από την κάτω μεριά.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από την επάνω τί εννοούμε;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Από τη δεξιά μεριά του αυτοκινήτου, πίσω και δεξιά μεριά του αυτοκινήτου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το τρίτο άτομο έριξε κι αυτό πυροβολισμούς.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Έρχεται από την αριστερή μεριά του αυτοκινήτου και πυροβολεί μέχρι που εξαντλεί τις σφαίρες, δεν ξέρω πόσες έριξε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατά τίνος;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Κατά του Μομφεράτου τον είδα να ρίχνει. Έχω όμως την αίσθηση, επειδή κινείτο πάρα πολύ, ότι έριξε και μπροστά, αλλά δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρος. Αλλά πίσω έριξε στον Μομφεράτο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έριξε σίγουρα, αλλά ίσως έριξε. ¶δειασε όμως το όπλο.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε τέταρτο;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Υπάρχει τέταρτο άτομο, το οποίο δεν είχα διαπιστώσει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ήταν ένα αυτοκίνητο το οποίο βρισκόταν μπροστά και αριστερά από μένα, ένα άσπρο αυτοκίνητο, με ανοιχτό το πίσω μέρος και κατέβηκε ένα άτομο από κει, το οποίο, επειδή είδε ότι καθυστερούν προφανώς και καθυστερούσε το τρίτο άτομο που είχε κατέβει από την κάτω μεριά και τους έβαλε τις φωνές και τους μάζεψε μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά είναι τα συμβάντα όπως σας έμειναν εσάς στο μυαλό σας. Έτσι τα έχετε πει πάντοτε; Γιατί δώσατε και άλλες καταθέσεις. Θ’ αρχίσουν να σας ρωτούν τώρα. Εσείς πάντως αυτά λέτε τώρα, αυτή τη στιγμή.
Πείτε μου τώρα, μπορείτε να μας πείτε ποιο από το κάθε άτομο, το 1, 2, 3, 4, είναι ο καθένας; Το πρώτο άτομο.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Το πρώτο άτομο, δεν αναγνωρίζω κανένα χαρακτηριστικό του. Όπως δεν αναγνωρίζω κανένα χαρακτηριστικό από τον οδηγό, γιατί γυάλιζε το τζάμι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι αλλά δεν βγήκε, δεν άνοιξε κανένα τζάμι να τους πει «ελάτε›;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όχι, ο οδηγός του μπλε αυτοκινήτου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το άλλο, το άσπρο;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Το άλλο μετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν, πάμε στο Νο 2.
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Το Νο 2 ήταν απέναντι και πυροβόλησε, ήταν ένα άτομο μεγαλόσωμο, ψηλός με γένια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνωρίζετε κανένα απ’ αυτούς εδώ;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Όπως τους είδα εδώ, δεν μπορώ να πω έτσι όπως είναι, χωρίς τα γένια. Θα σας πω όμως ότι αναγνώρισα αυτό το άτομο. Το αναγνώρισα εκ των υστέρων, όταν το είδα σε ένα βιντεοκλίπ. Εκεί αμέσως η εικόνα του ήρθε και ταυτίστηκε με την εικόνα που είχα δει εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βιντεοκλίπ πού;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Στην τηλεόραση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην τηλεόραση;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Παίχτηκε ένα βιντεοκλίπ στην τηλεόραση όπου είχε βγει αυτό το άτομο, έπαιζε μπαγλαμαδάκι, είχε τα γένια ακριβώς όπως ήταν στην υπόθεση της δολοφονίας και ήταν το ίδιο ακριβώς άτομο το οποίο είχα δει εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια εποχή το είδατε αυτό; Μετά τις συλλήψεις;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ναι τώρα, μετά τις συλλήψεις. Και δεν θα αναγνώριζα αυτό το άτομο αν το έβλεπα όπως το είδα στην τηλεόραση που συνόδευε τη μητέρα του στο νοσοκομείο, σε καμία περίπτωση, γιατί δεν είχε γένια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το άτομο αυτό, ήταν ποιος;
Κ. ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ: Ο Χριστόδουλος Ξηρός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα.