Σαν ένα σχόλιο διαρκείας, σαν μια ωρολογιακή βόμβα που, ενώ την ακούμε και τη νιώθουμε να χτυπάει, νομίζουμε πως δε θα σκάσει ποτέ, γιατί έχουμε πειστεί ότι οι ενώσεις της έχουν φθαρεί από τον χρόνο, μία παράσταση αρχίζει την επίκαιρη «αντίστροφη μέτρηση της».
Σαν ένα σχόλιο διαρκείας, σαν μια ωρολογιακή βόμβα που, ενώ την ακούμε και τη νιώθουμε να χτυπάει, νομίζουμε πως δε θα σκάσει ποτέ, γιατί έχουμε πειστεί ότι οι ενώσεις της έχουν φθαρεί από τον χρόνο, μία παράσταση αρχίζει την επίκαιρη «αντίστροφη μέτρηση της».
Μετά την παρουσίασή της στο Gessneralle Theater της Ζυρίχης, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Lets talk about money, honey», η πρώτη παράσταση της Ειρήνη Σουργιαδάκη, με τίτλο «My first tic tac of all your seconds (nobody's story or no story at all )», παρουσιάζεται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, σήμερα, Σάββατο 1 Ιουνίου, στις 10 το βράδυ, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Υπογράφοντας την ιδέα, το κείμενο και τη σκηνοθεσία, η Ειρήνη Σουργιαδάκη προσεγγίζει τη σύγχρονη πραγματικότητα της Ελλάδας, μέσα από το πρίσμα της χιλιομετρικής απόστασης και του χρόνου, που όσο κυλάει, κλιμακώνει την ένταση της βίας. Και όσο η βία κλιμακώνεται, τόσο οι πολίτες τη συνηθίζουν και την εντάσσουν στη λογική τους. Αθόρυβα και ανώδυνα, χωρίς σκοτωμούς, χωρίς εκρήξεις. Πολιτισμένα.
Παραβλέποντας τον πόλεμο που συντελείται γύρω τους
Εγκλωβισμένα σε έναν μη - τόπο, ένα μέρος χωρίς χαρακτήρα και ιστορία, δύο πρόσωπα βρίσκονται σε αναμονή. Εκείνος, είναι ένας σύγχρονος δανδής. Ένας εστέτ που διατηρεί τη δική του λογική μέσα στο χάος, με την ελπίδα ότι θα βγει αλώβητος από αυτό. Εκείνη δεν ανήκει πουθενά. Θέλουν μόνο να συναντηθούν. Μοιράζονται την ίδια απόσταση, τον δρόμο και τον χρόνο, παραβλέποντας τον μικρό ή τον μεγάλο πόλεμο, που συντελείται γύρω τους. Ίσως, γιατί το αίμα που τρέχει δεν είναι το δικό τους. Ακόμα.
«Ήθελα να σε κάνω ευτυχισμένη. Ήθελα να σου πάρω ένα δώρο. Ένα δώρο πολύ ακριβό, για να σε κάνω πολύ ευτυχισμένη. Το ρολόι μου κολλάει. Είναι καλό ρολόι. Δεν είναι χαλασμένο, το πήγα στον τεχνίτη. Λέει πως δεν μπορεί να καταλάβει γιατί κολλάει. Επίσης, με ρώτησε γιατί πάει 20 λεπτά μπροστά. Του απάντησα πως η πραγματικότητα πάει 40 λεπτά πίσω. Εσύ αγάπη μου, δεν έχεις ρολόι;».
Ταυτότητα παράστασης
Σύλληψη - κείμενο - σκηνοθεσία: Ειρήνη Σουργιαδάκη, μετάφραση: Γιάννης Στεφάνου, σκηνογραφία - κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα, χορογραφία: Σόνια Ντόβα, ηχοτοπίο: Βικτώρια Νταρίλα, φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα,
φωνή ανακοίνωσης: Melissa Vetters, artwork αφίσας: Γιώργος Τσόπανος, video trailer: Άρης Μπασιάς, φωτογραφίες: Περικλής Πραβήτας. Παίζουν: Κώστας Κορωναίος, Σόνια Ντόβα.
Πληροφορίες
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών – Χώρος: «Stage», λεωφόρος Συγγρού 107 - 109, Αθήνα, τηλ.: 210 9005800.