ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:05
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Α΄ ΜΕΡΟΣ
09:05 – 11:05
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί.
ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Βασίλειος Τζωρτζάτος έχει πρόβλημα υγείας. Δεν μπορεί να εισέλθει στην αίθουσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι ο κ. Συνήγορος εδώ; Εντάξει, δεν υπάρχει πρόβλημα. Να το δούμε με ευρύτητα άμα δεν μπορεί ο άνθρωπος να έρθει. Έχει γρίππη;
ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και εγώ έχω κάποια μικρή μορφή κρυολογήματος αλλά είναι θέμα αντοχών και διάθεσης και μπορεί ο άνθρωπος να είναι σε πολύ χειρότερη η κατάσταση.
ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι λόγοι υγείας; ¶μα δεν τους εξηγήσει, πρέπει να είναι λόγοι υγείας μόνο. Να είναι εύλογη αιτία δηλαδή. Να μην μου πει άλλα πράγματα άσχετα. Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε. Πού είναι οι Συνήγοροι του κ. Ξηρού; Κύριε Αγιοστρατίτη; Δεν έχουμε και Συνήγορο εδώ πέρα. Θέλει κάποιος να τον εκπροσωπήσει που να μην έχει αντίθετα συμφέροντα; Ας έρθει εδώ να μας εξηγήσει ο άνθρωπος τους λόγους. Να έρθει, γιατί αν είναι λόγοι υγείας που είπατε για τον κ. Τζωρτζάτο, τι να τον κάνουμε τον άνθρωπο; Δεν θέλουμε κάποιον να τον καταπιέζουμε αλλά άμα λέει «δεν σας λέω τι, άμα θέλει ο Πρόεδρος να του εξηγήσω›, ας έρθει. Ο κ. Χρυσικόπουλος.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα να θέσω το εξής ζήτημα: Στην προηγούμενη συνεδρίαση από πλευράς του κ. Εισαγγελέως προτάθηκε, δόθηκε ένας κατάλογος μαρτύρων ουσιωδών που δεν έχουν κλητευθεί και ζητήθηκε από το Δικαστήριό σας να κλητευθούν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επιφυλαχθήκαμε να τους δείτε κι εσείς, χρειάζονται δεν χρειάζονται, να πείτε την γνώμη σας.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή τους είδαμε στο διάστημα αυτό, πέραν του ότι αν χρειάζονται ή δεν χρειάζονται, διότι για την υπεράσπιση του κ. Γιωτόπουλου επειδή διάβασα όλες τις καταθέσεις, δεν έχουν σχέση, δεν καταθέτουν κάτι για τον κ. Γιωτόπουλο οι περισσότεροι μάρτυρες, δεν τον επηρεάζουν. Υπάρχει όμως ένα ζήτημα ακυρότητας το οποίο θα πρέπει να τεθεί και για λόγους δικονομικής τάξης τίθεται και από την υπεράσπιση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλημέρα, τι έγινε; Τι έχουμε; Για πέστε το εκεί στο μικρόφωνο. Δεν σας βλέπω καλά σήμερα καθόλου. Δεν σας βλέπω καλά.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ναι, ναι. Δεν ξέρω αν έχετε ενημερωθεί ότι κάτω μένουμε σε κελιά «τουαλέτες›. Δεν ξέρω αν έχετε ενημερωθεί γι αυτό. Εγώ μπαινοβγαίνω όλο αυτό το διάστημα, είτε πάω στο νοσοκομείο, στο χειρουργείο κι έπειτα γυρίζω στην «τουαλέτα›. Όλο αυτό το διάστημα προκειμένου να έρχομαι στο Δικαστήριο με έχουν φλομώσει στα φάρμακα, στις κορτιζόνες, στις αντιβιώσεις και αντί να μειώνονται τα φάρμακα, αυξάνονται. Αυτό δεν ξέρω μέχρι πού θα πάει. Νομίζω ότι η βαρβαρότητα που κατήγγειλα.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το χέρι σας είναι από τον τραυματισμό έτσι;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Αυτό ναι, βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε και το χέρι.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Λέω η βαρβαρότητα που κατήγγειλα ότι έγινε στην εντατική του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ συνεχίζεται μέχρι σήμερα και όλο αυτό το διάστημα. Όλο αυτό το διάστημα δεν είχα την ευκαιρία ούτε να διαβάσω μια σειρά από την δικογραφία για να συμμετάσχω. Τώρα πριν από λίγες μέρες είχα ένα αυτί για να επικοινωνώ με το Δικαστήριο, να ακούω τι γίνεται. Αυτό το αυτί έχει πάθει ωτίτιδα. Τώρα και τα δύο από την μόλυνση επειδή μένουμε σε «τουαλέτες›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε λοιπόν να μείνετε εδώ;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ορίστε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε να μείνετε εδώ να παρακολουθείτε.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ναι, παρόλο που με ενδιαφέρει. Εγώ θέλω να είμαι εδώ πέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα δεν μπορείτε όμως;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Αλλά είναι αδύνατον από τον τρόπο που μας συμπεριφέρονται όλο αυτό το διάστημα. Νομίζω ότι αυτό το πράγμα δεν είναι δίκαιο, αυτό που συμβαίνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι, αλλά εδώ τώρα έχετε Συνηγόρους και μας τα λένε. Μου δηλώνετε ότι «εγώ δεν μπορώ να είναι εδώ πέρα›.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Οι Δικηγόροι τα έχουν πει. Δεν τα έχει πάρει υπόψη κανένα Δικαστήριο. Σας έχουμε πει ότι αυτό το διάστημα δεν έχουμε επικοινωνία με το Δικηγόρο...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ότι το Δικαστήριο ενδεχομένως να καταλήγει σε διαφορετική απόφαση δεν φταίνε οι Δικηγόροι. Οι Δικηγόροι τα λένε οι άνθρωποι.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Οι Δικηγόροι δεν μπορούν να πουν τίποτα όταν έχουν μισή ώρα, αυτό το διάστημα τη μέρα για να επικοινωνήσω μαζί τους, δεν μπορεί να ξέρουν τι έχει συμβεί και τι θέλω να πω εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα τόσο καιρό, τόσους μήνες;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ορίστε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τόσους μήνες τώρα δεν τα έχετε πει με τους Δικηγόρους;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Αυτοί οι μήνες δεν είναι μήνες. Μήνες το λέτε εσείς. Αυτό είναι μισή ώρα τη μέρα. Μισή ώρα τη μέρα για ένα κατηγορητήριο που ξεκινάει πριν 20 χρόνια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εδώ, όταν είστε εδώ δεν έρχεται όλη την ώρα ο Δικηγόρος;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ορίστε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν είστε μέσα στην αίθουσα, δεν έρχεται οποιαδήποτε στιγμή ο Δικηγόρος σας και συζητάτε; Εμείς δεν έχουμε απαγορεύσει. Τι λέτε τώρα; Σ. ΞΗΡΟΣ: Εγώ θέλω να πω, με ποιο τρόπο θα διαβάσω μια δικογραφία 5.000-10.000 σελίδων, πόσο είναι. Δεν ξέρω ούτε πόσο είναι η δικογραφία. Με ποιο τρόπο θα ενημερωθώ εγώ για να μπορώ να σας πω την γνώμη μου;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα μήνα που είχα κι εγώ, το είχατε κι εσείς. Δεν είχα κι εγώ παραπάνω. Ούτε μήνα δεν είχα και την διάβασα όλη την δικογραφία.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Κακώς το δεχθήκατε τότε να γίνει όλη αυτή η διαδικασία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά, εντάξει.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Έχω ακούσει για μία μόνο περίπτωση να κρατάει 4 χρόνια. Ο Βάϊχελ στη Γερμανία 4 χρόνια τον παίδευαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, να την κρατήσουμε και αυτή 10 χρόνια θέλετε εσείς, αλλά εγώ δεν θα το κάνω αυτό και βγάλτε το από το μυαλό σας κ. Σάββα Ξηρέ. Δεν θα κρατήσει 10 χρόνια η δίκη.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Τότε δεν είναι δίκαιη η δίκη τότε. ¶μα γίνει τόσο γρήγορα, έχετε βάλει το «μοτεράκι› και προσπερνάτε πτώματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πτώματα, αλλά εμείς τα δημιουργήσαμε τα πτώματα;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ορίστε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς τα δημιουργήσαμε τα πτώματα;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Προσπερνάτε υποθέσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτές τις υποθέσεις, τα πτώματα των υποθέσεων εμείς τα δημιουργήσαμε;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Εννοώ για τον εαυτό μου. Σας έχω καταγγείλει, σας έχω πει ότι υπάρχουν κασέτες στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ το τι έχει συμβεί....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπαμε με τον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ θα ασχοληθούμε, θα καλέσουμε και τους γιατρούς, ότι μας είπαν, θα τους καλέσουμε όταν θα έρθει η ώρα. Θέλετε να μείνετε ή δεν θέλετε; Μπορείτε να μείνετε ή δεν μπορείτε;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Θέλετε να σας πω τους λόγους που κάθομαι κάτω ή όχι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα θέλετε εσείς να τους πείτε αλλά να μην με καθυστερείτε. Δεν έχω καμία διάθεση εκεί πέρα να ασχολούμαι με τα ίδια και τα ίδια κ. Ξηρέ. Από την πρώτη στιγμή αυτά κάνετε.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Δεν είναι τα ίδια και τα ίδια. Τα προσπερνάτε χωρίς λόγο. Τα προσπερνάτε έτσι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια προσπέρασα χωρίς λόγο;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Σοβαρότατες καταγγελίες. Προσπαθείτε να οικοδομήσετε πάνω στην άμμο. Η βάση αυτών όλων που κάνετε είναι πώς παρθήκανε οι καταθέσεις. Εκεί είναι η βάση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία, θα έρθει η ώρα, θα έρθουν οι μάρτυρες και θα μας τα πουν. Γιατί δεν είναι η βάση;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Υπάρχουν κασέτες. Οι μάρτυρες.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τις φέρουμε και τις κασέτες αν υπάρχουν. Φέρτε τις κασέτες λοιπόν. Πού να τις βρω εγώ τις κασέτες; Έχω εγώ τίποτα στα χέρια μου; Ελάτε κ. Ξηρέ. Μπορείτε να καθίσετε ή δεν μπορείτε; Αυτό είναι το ερώτημα το δικό μου, για να τελειώνουμε. Δεν μπορώ εγώ να ασχολούμαι συνέχεια με σας.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ο λόγος δεν είναι μόνο η υγεία μου, είναι ότι αυτό το πράγμα είναι παρωδία. Αυτός είναι ο βασικός λόγος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα, είναι παρωδία. Αλλά η υγεία σας όμως σας επιτρέπει να καθίσετε να παρακολουθήσετε την δίκη;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Η υγεία μου χειροτερεύει όσο κάθομαι εδώ μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χειροτερεύει. Θέλετε λοιπόν να πάτε κάτω.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Θα σας πω και τους λόγους που θα χειροτερεύσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε να πάτε κάτω λοιπόν;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Εγώ κάτω θα κάτσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, πηγαίνετε στο καλό. Τι να κάνω κα Βαγιανού τώρα; Αρχίζει να μας λέει ότι δεν κάνουμε δίκαιη δίκη και ότι τα προσπερνάμε;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Βλέπετε την κατάστασή μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπαμε ότι αυτά θα ερευνηθούν με την ώρα τους. Τι άλλο να του κάνουμε;
Σ. ΞΗΡΟΣ: ¶μα πάρετε υπόψη την κατάστασή μου.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία Βαγιανού, σας παρακαλώ μήπως κάνουμε κάποτε την διαδικασία. Δεν μπορώ να ακούω συνέχεια τα ίδια και τα ίδια.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δεν ακούτε από μένα τουλάχιστον.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι από σας. Από αυτόν εδώ.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Να σας πω κάτι, βάζει ένα ζήτημα που ισχύει εν μέρει τουλάχιστον και για τους άλλους κατηγορουμένους. Δεν αφορά βέβαια στο Δικαστήριό σας, οι συνθήκες κράτησης εννοώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τι να κάνω εγώ;
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Αλλά αν αυτές οι συνθήκες επιδρούν με τέτοιο τρόπο ώστε να εμποδίζεται το δικαίωμα ακροάσεως των κατηγορουμένων και την δυνατότητά τους να μπορούν να επιδράσουν στη δίκη και είναι όλοι άρρωστοι.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός λέει ότι «προτιμώ να είμαι κάτω›. Εάν είναι κακές οι συνθήκες δεν θα καθότανε κάτω, θα καθόταν εδώ που είναι πιο ωραία. Δεν θέλει.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Τέθηκε ένα ζήτημα, ότι είναι άρρωστος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σύμφωνοι, αλλά λέει «δεν θέλω εδώ πέρα, προτιμώ κάτω›. Πού είναι οι κακές οι συνθήκες;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Έκανα μία προσπάθεια, έκατσα δυο βδομάδες εδώ πέρα.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Με αυτή την έννοια αφορά και το Δικαστήριό σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, εντάξει. Το φέρνετε το ζήτημα, το γράφουμε στα πρακτικά. Πηγαίνετε στο καλό. Εκπροσωπείστε από τον Συνήγορο. Πηγαίνετε στο καλό και ότι ώρα θέλετε ελάτε, όταν αποφασίσετε να ’ρθείτε.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Εγώ έκανα την προσπάθειά μου δύο βδομάδες εδώ πέρα. Είδα ότι χειροτερεύει η υγεία μου, αυξάνονται τα φάρμακα, αυξάνονται οι κορτιζόνες. Δεν είναι λογικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα δεν θέλω να χειροτερεύσετε. Δεν είμαι εγώ γιατρός.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ορίστε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είμαι γιατρός. Τι να σας κάνω; Εγώ δεν είμαι γιατρός ούτε για τον εαυτό μου. Ένα μικρό κρύωμα είχα και δεν ήξερα τι να κάνω. Τι να σας πω εσάς που είναι σοβαρότερες οι καταστάσεις σας; Έσπασε βόμβα στα χέρια σας. Οπωσδήποτε υποστήκατε ένα σωρό πράγματα και ψυχολογικά και απ’ όλα θα έχετε υποστεί. Δεν το καταλαβαίνω; Για λόγους λοιπόν υγείας. Κύριε Εισαγγελεύ, τι λέτε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι, δια του Συνηγόρου κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επιτρέπει δια Συνηγόρου. Ήρθε ο κ. Αγιοστρατίτης. Πάτε στο καλό κ. Ξηρέ.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ορίστε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάτε στο καλό λέω.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί δεν θα σας μιλάω εγώ καλά;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Δεν ακούω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς κι αν ακόμα με βρίζετε εγώ είμαι υποχρεωμένος διότι είμαι η δικονομία αυτή την ώρα. Δεν είμαι ο Μιχάλης Μαργαρίτης.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Για το λεξιλόγιο μιλάτε τώρα; Γιατί άμα είναι έτσι εσείς βρίζετε εμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ σας βρίζω;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Βέβαια, με τον τρόπο που φέρεστε εδώ πέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε νομίζω ότι σας βρίζω.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Σας έχω ακούσει κιόλας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω βρίσει κανέναν.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Και στον Εισαγγελέα από εκεί πέρα τον τελευταίο, δεν ξέρω ποιος είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, να σας βρίζω;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ορίστε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας βρίζω εγώ; Δεν έχω βρίσει άνθρωπο εδώ μέσα. Πώς έβρισα εσάς;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Με το γάντι, με το γάντι όχι έτσι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γάντι, δεν παίζουμε πυγμαχία να φοράμε γάντια. Εντάξει. Ο κ. Δημήτριος Δημητρακόπουλος.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, εάν είναι για το θέμα των μαρτύρων που έθεσα προηγουμένως όταν έρθει η ώρα να δοθεί ο λόγος στην Υπεράσπιση έχει καλώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν έρθει η ώρα. ¶στε το τώρα. Δεν είναι τωρινό.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αν είναι να μας δοθεί ο λόγος πρέπει να αποφασίσετε όμως. Αυτό να ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα θα αποφασίσουμε έτσι; Πώς θα αποφασίσουμε; Πρώτα απ’ όλα πρέπει να δούμε, είναι μέσα στη δικογραφία, έχουν εξεταστεί αυτοί; Εσείς οι ίδιοι – προσέξτε να δείτε τώρα – είναι αυτό το «εστόπελ› που είπα πάντοτε. Εσείς οι ίδιοι έρχεστε και μου λέτε, σε μια άλλη υπόθεση προηγούμενη, εκεί του Μομφεράτου ότι ήσαν και άλλοι παρόντες κ. Πρόεδρε οι οποίοι δεν τους κάλεσε.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προσέξτε, υπάρχουν μέσα στην δικογραφία. Τι να κάνω εγώ; Σας είπα «βεβαίως να τους φέρουμε›. Τώρα οι κ.κ. Εισαγγελείς λένε ότι ήσαν και άλλοι παρόντες στην άλλη υπόθεση. Θα πούμε για σας; ?των διαδίκων πάει περίπατο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σκεφτείτε το. Όταν θα έρθει η ώρα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν θα έρθει η ώρα. ¶λλο το 353......
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν θα αποφασίσετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι κ. Ραχιώτη, πώς θα αποφασίσουμε χωρίς να σας ακούσουμε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Γιατί δεν έχω ακουστεί γι αυτό το ζήτημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι δυνατόν να αποφασίσουμε χωρίς να σας ακούσουμε; ¶λλωστε και αυτές αν αποφασίσουμε είναι ανακλητέα η απόφαση. Ζητώ το λόγο και την ανακαλούμε άμα έχετε δίκιο. Πες ότι μας ξεφύγει, δεν χάθηκε ο κόσμος. Δεν είναι η απόφαση που λες «ένοχος ή αθώος› και δεν γυρίζει πίσω. Είστε πολιτικός ενάγων; Είστε Πολιτική Αγωγή;
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να ορκιστείτε.
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο Δικηγόρος ποιος είναι;
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κ. Καπελάκης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Καπελάκης δεν είναι εδώ; Καλά, τέλος πάντων. Ήσασταν μέσα στο λεωφορείο;
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μέσα στο λεωφορείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τραυματιστήκατε;
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ελαφρά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καταλάβατε την έκρηξη;
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Σε κλάσματα δευτερολέπτου το λεωφορείο έγινε βομβαρδισμένο τοπίο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πού χτυπήσατε;
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή καθόμουν πίσω και αριστερά ήταν οι ασπίδες. Κάποιο κουτί σιδερένιο που βάζαμε τις ασπίδες και χτύπησα λίγο στο γόνατο πέφτοντας από το τράνταγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, δεν έχω τίποτε άλλο. Κύριε Εισαγγελεύ; Κύριοι συνάδελφοι από την έδρα; Η Πολιτική Αγωγή ότι έχει.
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κύριε μάρτυς, θα ήθελα να μας πείτε με περισσότερες λεπτομέρειες, το περιστατικό να μας περιγράψετε. Τι νοιώσατε δηλαδή την στιγμή της έκρηξης και πώς έγινε αντιληπτή από εσάς;
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ελάχιστα πράγματα. Όταν συμβαίνει αυτό σε κλάσματα δευτερολέπτου, από μια φυσιολογική κατάσταση βρίσκεσαι όπως είπα νωρίτερα στον κ. Πρόεδρο να είσαι μέσα σε κάποιο βομβαρδισμένο τοπίο, δεν καταλαβαίνεις. Δεν λειτουργούν οι αισθήσεις.
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Εσείς τραυματιστήκατε;
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ελαφρά και εξήγησα νωρίτερα επειδή ήταν κάποιο σιδερένιο κουτί που βάζαμε μέσα ασπίδες, κράνη και τέτοια πράγματα. Αυτό με έσωσε.
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Το λεωφορείο έπαθε μεγάλες ζημιές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα έχουμε στην φωτογραφία. Μην τον απασχολούμε τον άνθρωπο τώρα. Του φέρνουμε ξανά στο κεφάλι του δυσάρεστα πράγματα.
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Με βγάλανε κάποιοι συνάδελφοι έξω από το λεωφορείο, μετά από κάποια ώρα ήρθε κάποιο ασθενοφόρο, με πήγε στο 401, δεν θυμάμαι πολλά πράγματα.
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κάποιες γειτονικές πολυκατοικίες και κάποια αυτοκίνητα....
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Σας είπα, στην κατάσταση που ήμουν......
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Αν το είδατε εκ των υστέρων εάν είχαν πάθει υλικές ζημιές.
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά τα διαβάσαμε, ακούσαμε από τηλεοράσεις, εφημερίδες κλπ αργότερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλος Συνήγορος;
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Μισό λεπτό κύριε Πρόεδρε, σχετικά με την πρόθεση της εγκληματικής Οργάνωσης θα ήθελα να ρωτήσω. Μάθατε εκ των υστέρων ότι ο εκρηκτικός μηχανισμός ήταν από την εγκληματική Οργάνωση της 17Ν έτσι φτιαγμένος ώστε να δημιουργήσει όσο το δυνατόν περισσότερες ζημιές, να σας φοβίσει ή να σας οδηγήσει στο θάνατο;
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πιστεύω ότι επεδίωκαν όσο γίνεται το καλύτερο αποτέλεσμα γι αυτούς, δηλαδή να σκοτώσουν όσο γίνεται περισσότερους.
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Εσείς πώς εξηγείτε το γεγονός ότι τραυματιστήκατε ελαφρά;
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Καθαρά από τύχη.
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Τυχαίο γεγονός.
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Τυχαίο γεγονός. Θα μπορούσα να είμαι εγώ στη θέση που ήταν ο Γεωργακόπουλος. Δεν πιστεύω ότι είχαν πρόβλημα με την οικογένεια του Γεωργακόπουλου συγκεκριμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αρκετά. ¶λλη ερώτηση δεν υπάρχει. Η Υπεράσπιση αν έχει κάτι; Για μάρτυρες οι οποίοι δεν ξέρουν κάτι να επιβαρύνουν κάποιον μην καθόμαστε τώρα εδώ και τρώμε την ώρα. Δεν χρειάζεται.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Έχω την εντύπωση ότι αναζητάτε το δόλο στην συγκεκριμένη περίπτωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι αναζητώ.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Νομικά δηλαδή το Δικαστήριο ως προς το νομικό χαρακτηρισμό έχει μεγάλη σημασία στην πρόθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς, αλλά μπορεί να συναφθεί και όχι μόνο από τις καταθέσεις, από το σύνολο. Θα δούμε.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Καμία αντίρρηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλο ο μάρτυρας τι να ξέρει;
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Εγώ ούτως ή άλλος εκφράζω την συμπάθειά φυσικά στον μάρτυρα για την ταλαιπωρία του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Ευτυχώς έχει περάσει σημαντικό χρονικό διάστημα....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ερώτηση απευθείας. Δεν έχει χρονοτριβή εδώ.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Εντάξει κ. Πρόεδρε. Με μένα τα βάλατε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τα έχω βάλει με κανέναν σας. Ξέρετε τι εκτίμηση έχω στο Σώμα των Δικηγόρων. Είναι γνωστό.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Το ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μου έχει ανταποδώσει αυτή την εκτίμηση και το Σώμα των Δικηγόρων. Θέλω απλώς να μαζεύουμε τα πράγματα διότι όταν έχεις 600 μάρτυρες, μόνο 10 λεπτά να πηγαίνουν χαμένα στον καθένα, ξέρετε πόσες ώρες είναι;
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Καμία αντίρρηση. Κατά σύμπτωση όμως συμβαίνει, όντως κατά σύμπτωση είναι 1000% αυτό, όλες οι παρατηρήσεις να γίνονται σε μένα που μιλάω πολύ λίγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε όλο τον κόσμο γίνονται. Θα είδατε, είναι γενικές. Ελάτε.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Κύριε μάρτυς, υπηρετείτε ακόμη στην Αστυνομία;
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Τι βαθμό έχετε τώρα;
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αστυφύλακας.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Ήθελα να σας πω το εξής: Είπατε κάτι σημαντικό, ότι δεν είχαν οι δράστες εκείνης της επίθεσης κάτι προσωπικό με οποιονδήποτε από σας. Έτσι δεν είναι; Θέλω να επιστρατεύσετε λίγο την αστυνομική σας λογική αν θέλετε τότε. Γνωρίζετε και λόγω της εμπλοκής αλλά και λόγω της ιδιότητάς σας άρα και με την ιδιότητα του απλού πολίτη, την δράση την πολύχρονη αυτής της Οργάνωσης. Συμφωνείτε ότι αυτή η ενέργεια είχε μια πολιτική στόχευση τότε που έγινε.
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είμαι εγώ σε θέση να το κρίνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι σε θέση. Δεν συμφωνεί. Ουδέτερος.
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είμαι εγώ αυτός που θα το κρίνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι αυτός που θα κρίνει. Αρκετά. Δεν παίρνει θέση.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Δεν παίρνει, αλλά θα ρωτήσω επόμενους μάρτυρες έπ’ αυτού κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλο τον κόσμο. Έχει κανένας άλλο ερώτηση; Δεν έχει. Πηγαίνετε στο καλό. Δεν ξεχάσαμε, δεν είχαμε εξετάσει τον κ. Κωνσταντίνο Μηλιώνη.
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, απ’ όσο γνωρίζω ο κ. Μηλιώνης έχει κάποιο πρόβλημα υγείας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει πρόβλημα ο κ. Μηλιώνης αλλά είναι παρών ή είναι παρών χωρίς πρόβλημα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ικανοποιηθήκατε από αυτό; Παρακαλούμε να μας γνωστοποιηθούν τα στοιχεία. Στον κ. Εισαγγελέα, αυτός τα έχει. Στον κ. Εισαγγελέα δώστε τα και ασφαλώς θα τα δώσει ο κ. Εισαγγελέας. Μην κάθεστε και στενοχωριέστε. Ο κ. Εισαγγελεύς τα έχει τα στοιχεία. Προς στιγμή εφάνη λες και η Εισαγγελία ήθελε να κάνει απόκρυψη στοιχείων. Για όνομα του Θεού. Ελάτε κ. μάρτυς. Ο κ. Μηλιώνης είστε;
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Μάλιστα. Επειδή έχω πυρετό υπάρχει δυνατότης....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εγώ είμαι με πυρετό και δεν υπάρχει δυνατότητα. Ελάτε δυο λεπτά. Δεν έχετε να πείτε τίποτα τώρα εσείς.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Δεν έχω να πω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία, τι να πείτε; Δεν ήσασταν μέσα;
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Όχι. Εγώ αναγνωρίζω πρόσωπα και αναγνώρισα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνωρίζετε πρόσωπα; Εντάξει, πέστε τα. Δεν ήσασταν μέσα, δεν παρίσταται ως Πολιτική Αγωγή. Ορκίζομαι να πω την αλήθεια. Μηλιώνης.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούω.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Εγώ κ. Πρόεδρε, δεν ήμουν μέσα στο....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αστυνομικός είστε καταρχήν.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Μάλιστα, είμαι Αστυνομικός και υπηρετούσα την εποχή εκείνη στην Διεύθυνση Αστυνομικών Επιχειρήσεων, στα ΜΑΤ όπως λένε. Καταρχήν θεωρώ κι εγώ τον εαυτό μου θύμα αυτής της υπόθεσης καθώς εγώ εκείνο το χρονικό διάστημα ζούμε κι εγώ ένα καθεστώς φόβου όπως και όλοι οι συνάδελφοι, φοβούμενος ανά πάσα στιγμή ότι κι εγώ πιθανώς θα ήμουν κάποιο θύμα, ένα υποψήφιο θήραμα δηλαδή των κυνηγών.
Από τύχη δεν ήμουν μέσα σε κείνο το όχημα. Πιθανώς ανάλογα την ώρα, την στιγμή κλπ που θα περνούσε το λεωφορείο. Είχα διαπιστώσει όμως τις προηγούμενες μέρες επειδή είχαν προηγηθεί κάποια επεισόδια και γεγονότα στο κέντρο της Αθήνας στο οποίο σας έχω αναγνωρίσει και μου είχε κάνει εντύπωση στο χώρο εκεί που σταθμεύουν τα οχήματα που ξεκινούν, στη Χίου 8 στην Καισαριανή, είχα δει δύο πρόσωπα τα οποία τα είχα δει αρκετές φορές, περίπου μία εβδομάδα πριν γίνει η έκρηξη. Μου είχε κάνει εντύπωση το γεγονός ότι η εμφάνισή τους έδειχνε να είναι άτομα αυτά που λέμε «του αριστερού χώρου› ή ίσως και του αναρχικού, απ’ την εμφάνισή τους, το ντύσιμό τους κτλ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή τί φορούσαν;
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Ήταν ντυμένοι όπως είναι κάποιοι άνθρωποι, ίσως και φοιτητές εν πάση περιπτώσει αλλά, ανήκοντας κάπως, κατά τη δική μου εκτίμηση, στον αριστερό χώρο, απ’ την εμφάνισή τους. Στρατιωτικό τζάκετ, τζιν παντελόνι κτλ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τζιν παντελόνι φοράω κι εγώ.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εσείς μπορεί να φοράτε τζιν παντελόνι, αλλά η εμφάνισή σας δεν είναι όμως αυτή. Έτσι το εκτίμησα εγώ τότε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν αφήσω λίγο γενάκι πώς θα είμαι;
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Όχι κ. Πρόεδρε, είναι η δική μου εκτίμηση λοιπόν. Εγώ σαν αστυνομικός εκτίμησα ότι τα άτομα αυτά...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ θέλω να μου πείτε τα εξωτερικά χαρακτηριστικά. Φορούσαν λοιπόν τζάκετ....
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Θα σας πω, θα εκθέσω τα γεγονότα και θα σας πω. Η εμφάνισή τους λοιπόν στο χώρο εκεί το χρονικό διάστημα το οποίο παρέμεναν και παρακολουθούσαν, δεν δικαιολογούνταν. Τα άτομα αυτά ήταν ένας άντρας και μια γυναίκα. Αυτό είχε γίνει περίπου μια εβδομάδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μια εβδομάδα πριν από την έκρηξη.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Πριν την έκρηξη κι όχι μόνο μια φορά, κι άλλες φορές. Ο άντρας ήταν περίπου ύψους 1,85 με σγουρά μαλλιά, είχε μούσι, μουσάκι ελαφρό, δηλαδή κάποιες μέρες αξύριστος, όχι όμως μεγάλο μούσι, άνθρωπος ο οποίος είναι έτσι η εμφάνισή του και μία γυναίκα η οποία ήταν μαζί του και μου έκανε εντύπωση αυτή η διαφορά που είδα στην εμφάνιση. Δηλαδή δεν ταίριαζαν. Αυτή ήταν πολύ κοντή, αδύνατη, με μακριά μαλλιά, μέχρι τη μέση, κάπως πιασμένα κοτσίδα και φορούσε τζάκετ.
Τους είδα πρώτη φορά περίπου μία εβδομάδα πριν, περίπου 5-6 ημέρες, δεν ξέρω ακριβώς. Απ’ ότι εκ των υστέρων είδα –αυτά τα γεγονότα έγιναν 19 του μηνός- αλλά εν πάση περιπτώσει μετά από 17 χρόνια, πιστεύω ότι ήταν 19 του μηνός όπως είχαν γράψει οι συνάδελφοι εκεί που έδωσα κατάθεση. Μετά από κάποιες μέρες, περίπου δύο μέρες, ξαναείδα τα ίδια πρόσωπα στο ίδιο σημείο, συγκεκριμένα δεν ξέρω αν γνωρίζετε, στην Υμηττού και Χίου, είναι διασταύρωση των οδών της Υμηττού και της Χίου που κατεβαίνει κάτω, που περνά μπροστά από τα ΜΑΤ.
Κοιτούσαν διερευνητικά το χώρο, δηλαδή δεν έδειχναν άτομα τα οποία περνάνε για να φύγουν, σταματούσαν, συζητούσαν ελαφρώς, κοιτάζοντας τη διαδρομή των διμοιριών οι οποίες εν τω μεταξύ έφευγαν. Η δεύτερη φορά που τους είδα ήταν περίπου 21:30, δηλαδή 9.30 το βράδυ. Υπόψη ότι η έκρηξη έγινε ακριβώς την ίδια ώρα, έγινε 21:40, 10’ αργότερα. Είπα σε κάποιο συνάδελφο λοιπόν τότε να πλησιάσουμε και επειδή τον είχα ξαναδεί, ιδιαίτερα τον άντρα, τον οποίο την τρίτη φορά τον είδα μόνου του, το νεαρό, να πάμε να τον ελέγξουμε.
Δυστυχώς όμως τα πράγματα την εποχή εκείνη, το 1985, δεν ήταν έτσι όπως είναι σήμερα. Δηλαδή κανείς δεν τολμούσε να ζητήσει την ταυτότητα κάποιου, ποιος είναι, από εμάς που υπηρετούσαμε στο Σώμα. Θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι παραβιάζει τα δικαιώματα κτλ. Δυστυχώς δεν με βοήθησε ο συνάδελφος αυτός, ενώ προχώρησα προς την Υμηττού να περάσω το διάζωμα για να του κάνω έλεγχο και δεν προχώρησα στον έλεγχο.
Αφού έγινε η έκρηξη και μετά, ζήτησα να πάω να καταθέσω αυτό το γεγονός στους συναδέλφους μου που υπηρετούσα, ήμουν Αστυφύλακας τότε, τώρα είμαι Αξιωματικός, να πάω να καταθέσω αυτό το γεγονός στην Κρατική Ασφάλεια που επιλαμβανόταν της υπόθεσης. Δυστυχώς πάλι και με έκπληξή μου, οι συνάδελφοί μου με αντιμετώπισαν κάπως, με την έννοια «να ξεμπερδεύουμε›.
Δηλαδή ενώ έπαιρναν καταθέσεις αυτών οι οποίοι ήταν μέσα στο λεωφορείο, οι οποίοι κατά τη γνώμη μου δεν είχαν να πουν τίποτα, δεν είδαν ποτέ τίποτα, τη δική μου την κατάθεση την πήραν πάρα πολύ συνοπτικά. Σα να ασχολούμαστε με ένα γεγονός κάνοντας προανάκριση για μια εξύβριση, που ένας εξυβρίζει τον άλλον, γράφουμε πέντε σειρές να πάμε στο Αυτόφωρο να τα βρουν εκεί πέρα κτλ. και δεν έκανα λεπτομερή περιγραφή των όσων εγώ σας εξέθεσα.
Εν πάση περιπτώσει έδωσα μια κατάθεση αλλά είχα την πεποίθηση ότι θα με καλέσουν αργότερα οι συνάδελφοι και ζήτησα να αναγνωρίσω πρόσωπα. Αυτό ήταν για μένα το σημαντικό, επειδή είχα δει αυτά τα δύο άτομα λοιπόν και μπορούσα να τα αναγνωρίσω. Δυστυχώς δεν με κάλεσε κανείς να αναγνωρίσω κανέναν, ούτε την επόμενη μέρα, ούτε μου έδειξε κάποια φωτογραφία από τα πρόσωπα που μπορεί να υπήρχαν στο αρχείο εκεί στην Ασφάλεια, εγώ δε γνωρίζω πώς λειτουργούν, και έκτοτε κανείς δε με ενόχλησε ποτέ.
Εγώ όμως τα πρόσωπα αυτά τα είδα και ήμουν βέβαιος και μπορούσα να τα αναγνωρίσω. Και γι αυτό το λόγο πήγα να δώσω την κατάθεσή μου. Όταν με κάλεσε ο κύριος ανακριτής να έρθω για να επαληθεύσω αυτά τα οποία είπα, κάτι άλλο που μου έκανε πολύ μεγάλη έκπληξη: Είδα ότι η κατάθεσή μου είναι εξετασμένη χωρίς όρκο. Το 221 απ’ όσο γνωρίζετε κι εσείς, αναφέρει ότι τα πρόσωπα που εξετάζονται χωρίς όρκο είναι κάτω από 17 ετών ή προφανώς με εξασθενημένη τη διάνοια. Και μου έκανε κατάπληξη τώρα που το διάβασα βέβαια, ότι η εξέτασή μου έχει γίνει χωρίς όρκο.
Αυτό, βάζω μέσα στο μυαλό μου ότι έγινε λόγω άγνοιας των συναδέλφων ή λόγω βιασύνης εν πάση περιπτώσει, να ξεμπερδεύουμε. Όταν πήγα λοιπόν στον Ανακριτή και με ρώτησε γι αυτά τα δύο πρόσωπα που είδα, του απάντησα ότι είμαι βέβαιος ότι το πρόσωπο αυτό το οποίο είδα, είναι ο κατηγορούμενος Σάββας Ξηρός. Η γυναίκα δε, η κοπέλα μάλλον που ήταν μαζί του, η οποία δυστυχώς μέσα στην κατάθεσή μου, ενώ αναφέρω τη λέξη «κοπέλα›, δεν έκανα ούτε τη στοιχειώδη περιγραφή, δεν ξέρω αν ευθύνομαι εγώ γιατί υπέγραψα έτσι αλλά ήμουν ενός χρόνου αστυφύλακας τότε, ήταν η κατηγορουμένη Σωτηροπούλου.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Είσαι άθλιος ψεύτης. Αυτό λέω.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Να ολοκληρώσω και μετά μπορεί να κάνει οποιαδήποτε ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα κάνετε ερώτηση μετά.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι κ. Πρόεδρε, αλλά είναι αθλιότητα αυτό το πράγμα. Αυτός κι εγώ ξέρουμε ότι δεν ήμουν εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο. Εγώ σας λέω ότι ακούμε αυτή την ώρα τον μάρτυρα. Μετά θα ακούσουμε κι εσάς.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εάν αυτά τα γεγονότα δεν τα είχα καταθέσει το 1985, πριν από 17 χρόνια, κι εγώ ο ίδιος μπορεί να έλεγα σήμερα γιατί τα λέω. Κι όμως είδα αυτά τα γεγονότα και είμαι βέβαιος γι αυτό που λέω και δεν δέχομαι καμία αμφισβήτηση για τη μαρτυρία μου. Καμία. Ο καθένας μπορεί να δικαιολογεί τον εαυτό του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά λοιπόν σε τί συμπέρασμα μπορεί να οδηγήσουν;
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Στο συμπέρασμα ότι αυτοί οι δύο συγκεκριμένοι άνθρωποι, ο κατηγορούμενος Ξηρός και η κατηγορουμένη, έρχονταν στο συγκεκριμένο σημείο να παρακολουθήσουν τις ώρες κατά τις οποίες φεύγουν και αναχωρούν οι διμοιρίες. Υπόψη, την πρώτη φορά δεν τους είδα βράδυ, τους είδα μεσημεριανές ώρες, πάλι την ώρα που άλλαζαν οι διμοιρίες. Δηλαδή 13:30 το μεσημέρι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, ακούστε να σας πω κάτι, απ’ ότι βλέπω εδώ, δεν κατηγορούνται αυτοί οι δύο για τούτη την πράξη.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Δεν ξέρω γιατί δεν κατηγορούνται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το λέω για να δω τί αξία μπορεί να έχει η μαρτυρία σας. Δεν έχουν κατηγορηθεί αυτοί. Τί να τα κάνω εγώ; Είναι άσχετα με την υπόθεση αυτά.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Δεν μπορώ να καταθέσω αυτά που θέλω; Όταν πήγα να καταθέσω, μου ζήτησε ο Ανακριτής να περιγράψω χαρακτηριστικά προσώπου. Και λέω εγώ: Κι εσάς που σας βλέπω τώρα θα ήταν αδύνατο για να σας πω αν έχετε φαρδύ μέτωπο ή στενό πηγούνι. Αυτό ήταν αδύνατο να το κάνω στην περιγραφή μου, μέσα σε μια Έκθεση. Είναι τελείως διαφορετικό το πράγμα.
Μου ζήτησε αν μπορώ να περιγράψω χαρακτηριστικά προσώπου. Εγώ και του αδερφού μου.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας λέω και πάλι, επειδή είστε αστυνομικός. Δεν κατηγορούνται αυτά τα δύο πρόσωπα γι αυτή την υπόθεση.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Εγώ αυτό ξέρω αυτό είδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ε, κι άμα το είδατε, δε μας ενδιαφέρει εδώ. Κύριε εισαγγελεύς έχετε ερώτηση; Τί να το κάνω εγώ; Αφού δεν είναι κατηγορούμενοι οι δύο αυτοί; Δηλαδή να το κάνω τί;
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Στον Ανακριτή, υπόψη, δήλωσα ότι αναγνωρίζω, τουλάχιστον για το πρόσωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και παρά ταύτα ο Ανακριτής, απ’ ότι είδα, δεν απάγγειλε κατηγορία.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: (Μιλάει εκτός μικροφώνου).
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Σωτηροπούλου, σας σέβεται το Δικαστήριο απόλυτα. Σεβαστείτε κι εσείς τη διαδικασία.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κι εγώ σας σέβομαι. Αυτόν τον άθλιο δεν σέβομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ούτε να λέτε «άθλιο›, σας παρακαλώ πολύ, δεν είναι αυτές εκφράσεις.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αν διαβάσετε την κατάθεσή μου, θα δείτε ότι ταυτίζω τα χαρακτηριστικά και το είπα αυτό, με του Σάββα Ξηρού. Για τη συγκεκριμένη γυναίκα, επειδή δεν ήταν γραμμένη και στην αρχική κατάθεση, χωρίς δική μου ευθύνη, μου είπε ό,τι είναι να πείτε θα το πείτε στο Δικαστήριο, διότι τότε δεν περιγράφεται η συγκεκριμένη γυναίκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφού δεν είναι κατηγορούμενη ούτε η κα Σωτηροπούλου γι αυτή την πράξη, ούτε ο κ. Σάββας Ξηρός. Τι να κάνουμε τώρα;
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Εάν δεν κατηγορούνται εγώ δεν ξέρω, εγώ αυτά γνωρίζω....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατηγορούμενοι εδώ είναι ο κ. Κουφοντίνας, ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός και ο κ. Τζωρτζάτος. Αν έχετε κάτι γι αυτού να μου πείτε γι αυτούς τους τρεις, γι αυτό το περιστατικό, πείτε μου.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Γι αυτούς δε γνωρίζω τίποτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα άλλα τί να τα κάνω; Κύριε Εισαγγελεύ, έχετε να ρωτήσετε κάτι; Όχι. Από την έδρα άλλη ερώτηση; Όχι. Η Πολιτική Αγωγή; Δεν είναι κατηγορούμενοι, δηλαδή να δημιουργούμε εντάσεις χωρίς λόγο; Αφού δεν είναι κατηγορούμενοι. Είναι δυνατό να πούμε ένοχοι ή αθώοι;
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: (Μιλάει χωρίς μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι γι αυτό το χρονικό διάστημα συμμετοχή;
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέω κάτι ότι δεν σχετίζεται με την απόδειξη, είμαι εν συνεδήσει το τί λέω.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Τυπικά μιλώντας, έχετε δίκιο. Μα δε μιλάμε τυπικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ουσιαστικά θέλετε. Ουσιαστικά στο τέλος θα τα πούμε. Έχετε ερώτηση; Τι να τον ρωτήσετε;
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πρώτα απ’ όλα να σας θυμίσω ότι έχουμε ένα σύστημα αποδείξεων καθόλου τυπικό, εδώ στην Ελλάδα. Είναι ελεύθερης εκτίμησης, ηθικής απόδειξης που λέμε. Που σημαίνει ότι το Δικαστήριο ελεύθερα, ό,τι στοιχεία προκύπτουν εδώ ή προέκυψαν κατά την προδικασία, μπορεί να τα εκτιμήσει ελεύθερα και να τα αξιολογήσει προς πολλές κατευθύνσεις. Λοιπόν, έρχεται εδώ ένας μάρτυρας.......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάντε του ερώτηση λοιπόν αφού θέλετε να τελειώνουμε. Αυτά είναι γνωστά.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Φαντάζομαι ότι αυτό το φαινόμενο θα επαναλαμβάνεται και θα επαναλαμβάνεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προσέξατε όμως ότι εγώ δεν έδωσα συνέχεια; Δε σας αρκεί αυτό;
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε τί να κάνω εγώ;
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δεν μου αρκεί, γιατί ειδικά με την κα Σωτηροπούλου, είναι ένα φαινόμενο που σας λέω ότι έχει κυριαρχήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε παρακαλώ, κάντε ερωτήσεις στον μάρτυρα.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Η κα Σωτηροπούλου δεν θα ήταν κατηγορουμένη αν δεν είχαμε παρόμοιες περιπτώσεις, σας το λέω ειλικρινά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω τί θα ήταν. Απ’ ότι είδατε όμως οι ανακριτές δεν της απήγγειλαν κατηγορία.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Αν η κα Σωτηροπούλου δεν είχε γίνει στόχος σ’ εκείνο το επίμαχο......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Βαγιανού τελειώσαμε, ρωτάτε ό,τι θέλετε.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Να ρωτήσω κάποια πράγματα. Πρώτα απ’ όλα να ρωτήσω τον κ. μάρτυρα: Λέει ότι είδε δυο φορές πριν την ενέργεια.....
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Δυο συγκεκριμένες ημερομηνίες.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: 19 τη μια φορά και 21 την άλλη φορά. Τελικά, πρώτα απ’ όλα να σας ρωτήσω, ήταν δυο οι φορές ή τρεις που είδατε τα πρόσωπα;
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Τα γεγονότα όπως τα είδα εγώ, είδα δυο φορές πριν ακριβώς από την έκρηξη, πιθανώς 19 και 21 και άλλη μία φορά, 21:30, μόνο του τον έναν απ’ αυτούς.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πότε άλλη φορά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Βαγιανού, σας παρακαλώ πολύ, δεν έχει σχέση με την απόδειξη. Δεν είναι κατηγορούμενοι γι’ αυτό.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, έγιναν πολλές ερωτήσεις προς πολλές κατευθύνσεις, που στενά και τυπικά μιλώντας, δεν είχαν σχέση με την απόδειξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και θέλετε να το επεκτείνουμε αυτό;
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Ναι, θέλω να το επεκτείνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δεν θα το επεκτείνουμε, εγώ σας απαγορεύω την ερώτηση. Διότι δεν είπε τίποτα που να σχετίζεται με ετούτη εδώ την κατηγορία. Την απαγορεύω την ερώτηση. Προχωρήστε, άλλη ερώτηση.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Θα το σχολιάσω μετά, γιατί ο κύριος λέει ότι τους είδε δύο φορές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να κάνουμε τώρα; Αφού δεν είναι στην κατηγορία.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Τη μια μαζί, την άλλη μόνο του. Πρώτο ψέμα λοιπόν του μάρτυρα. Δεύτερον: Λέτε στην κατάθεσή σας, τότε, στις 27/11, ότι ήταν μαζί με μια κοπέλα.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Την οποία όπως είδατε κι εσείς, δεν περιγράφω καθόλου. Κι εγώ εκφράζω την απορία γιατί δεν περιγράφεται ούτε η ηλικία, ούτε τίποτα.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, ας μην κάνουμε εντάσεις, θα προσπαθήσω κι εγώ να είμαι ήρεμη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε ήρεμη, αλλά ρωτάτε πράγματα τα οποία δεν σχετίζονται με την απόδειξη.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Λέτε δηλαδή ότι η περιγραφή δεν έγινε......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Βαγιανού, σας παρακαλώ, δεν επιτρέπω τέτοιες ερωτήσεις, δεν είναι κατηγορούμενη η πελάτισσά σας. Τελείωσε. Δεν είναι κατηγορούμενη γι αυτό το θέμα, ούτε γι αυτή την περίοδο είναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: (Μιλάει χωρίς μικρόφωνο)
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απ’ ότι είδατε, περιορίζουμε την απόδειξη στην κατηγορία. Λοιπόν, πηγαίνετε κύριε μάρτυρα.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: ¶λλες δύο ερωτήσεις:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή δεν καταλαβαινόμαστε, είμαστε νομικού τουλάχιστον.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δεν λαμβάνετε υπόψη γενικότερα όλα αυτά που σας είπα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δε λαμβάνουμε υπόψη τίποτε άλλο.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Έχουμε συμμετοχή σε μια Οργάνωση.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συμμετοχή σε Οργάνωση για το χρόνο που κατηγορείστε.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Ελεύθερα δεν θα εκτιμήσει το Δικαστήριο.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να εκτιμήσουμε ελεύθερα; Και να πούμε «ξέρεις, και εδώ ήταν.....›
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δηλαδή το ζήτημα είναι 4 μήνες πριν ή 5 μήνες μετά κ. Πρόεδρε; Συγνώμη για τον εκνευρισμό μου, αλλά δεν πρέπει με το τυπικό σύστημα αποδείξεων να δεσμευόμαστε τόσο αυστηρά.
Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ, ήρθε να μαρτυρήσει, αλλά όταν λέει πράγματα τα οποία δεν έχουμε μέσα στην κατηγορία, τί να την κάνω εγώ τη μαρτυρία; Είναι άσχετη.
(διαλογικές συζητήσεις)
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Λέτε λοιπόν κ. μάρτυρα ότι σας απέτρεψαν στην πρώτη τότε, κοντά στα γεγονότα κατάθεσή σας. Όταν καταθέσατε στον κ. Ζερβομπεάκο, στην πρόσφατη κατάθεσή σας, λέτε «δεν συγκράτησα το πρόσωπο της γυναίκας›. Πάλι σας απέτρεψε ο κ. Ζερβομπεάκος;
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Σας απάντησα απ’ την αρχή ξεκάθαρα, τα χαρακτηριστικά, με την έννοια ότι εγώ χαρακτηριστικά προσώπου δεν μπορώ να δώσω ούτε για εσάς που σας βλέπω τώρα. Δεν έχω τέτοιες ικανότητες. Αλλά να σας γνωρίσω όμως μπορώ και μετά από δύο και από πέντε χρόνια. Είμαι ξεκάθαρος.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Τα μαλλιά της, η μητέρα ή η γυναίκα σας πριν 20 χρόνια τα είχε τα ίδια κύριε μάρτυρα;
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Υπ’ αυτή την έννοια βεβαίως και μου είπε ο κ. Ανακριτής «τόσες γυναίκες στον κόσμο μπορεί να έχουν τα ίδια μαλλιά›. Εγώ δεν το αμφισβήτησα αυτό το πράγμα. ¶λλο όμως πράγμα τί είδα εγώ, ποια είναι η πεποίθησή μου. Η πεποίθησή μου είναι ότι είδα αυτό που σας λέω.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Την κα Σωτηροπούλου την είδατε στην τηλεόραση πολλές φορές; Πόσες;
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Όσες φορές μπορεί να έτυχε να βλέπω τηλεόραση εν πάση περιπτώσει. Τα κανάλια έδειχναν πάρα πολλές φορές αυτό το συγκεκριμένο πρόσωπο.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Μήπως αυτό σας οδήγησε να κάνετε εκ των υστέρων περιγραφή;
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Καμία δεν με οδήγησε.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Τον κ. Ξηρό επίσης δεν τον θυμηθήκατε.
Κ. ΜΗΛΙΩΝΗΣ: Κάνετε πολύ μεγάλο λάθος. Τον περιγράφω χαρακτηριστικά.
(διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τυπικά δεν υπάρχει δίωξη κατά Σάββα Ξηρού και Αγγελικής Σωτηροπούλου. Υπάρχει όμως ένα θέμα ουσίας. Ανέχεστε αυτόν τον άνθρωπο να σας λέει, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει κατηγορία κατά των προσώπων, όλα αυτά τα ψέματα τα οποία έρχεται και λέει. Σας πληροφορώ ότι σε κάθε δικογραφία, όπως στην προηγούμενη έχουμε τον Μπακατσέλο, σήμερα έχουμε τον Μηλιώνη, αύριο έχουμε τον Δημητρόπουλο στον Αγγελόπουλο, καθημερινά θα εμφανίζεται αυτό το φαινόμενο των στημένων απ’ την αστυνομία ψευδομαρτύρων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ, δεν μπορείτε να χαρακτηρίσετε στημένους. Σας απαγορεύω.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Βεβαίως, έτσι είναι τα πράγματα. Εμφανίστηκαν διάφοροι άνθρωποι μετά 20 χρόνια να αναγνωρίζουν. Προσβάλουν το δικαστήριό σας με την παρουσία τους. Εγώ θεωρώ ότι υποβιβάζεται η νοημοσύνη μου να ακούω αυτό το υποκείμενο.
(Διαλογικές συζητήσεις)
κα ΤΖΟΤΖΟΛΑ: Εκ μέρους της υπερασπίσεως της Πολιτικής Αγωγής, εκ μέρους του κ. Λυκουρέζου για την υπόθεση Αγγελοπούλου, θα παρακαλέσω πάρα πολύ τον κ. Αγιοστρατίτη να ανακαλέσει τη φράση για το μάρτυρα Δημητρόπουλο, που πρόκειται να έρθει και δεν ξέρουμε τι θα μας πει. Θα παρακαλέσω πάρα πολύ.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δεν ανακαλώ τίποτα.
κα ΤΖΟΤΖΟΛΑ: Ακόμη δεν ακούσατε τίποτα. Λυπούμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θέλει να ανακαλέσει, τι να κάνω εγώ; Ας του κάνει μήνυση ο μάρτυρας. Μη μας μπλέκετε εμάς τώρα το δικαστήριο σ’ αυτά. ¶μα θέλουν να κάνουν αυτό στον κάθε μάρτυρα τι να κάνουμε τώρα; Τι να κάνω εγώ; Τους απαγορεύω να τα λένε.
Έχετε παραστεί ως Πολιτική Αγωγή;
ΣΠ. ΔΟΛΙΑΝΙΤΗΣ: Ναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: (εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ κυρία Σωτηροπούλου, σας παρακάλεσα?
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: (εκτός μικροφώνου)