ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:05
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Δ΄ ΜΕΡΟΣ
13:09 – 15:10
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Ελάτε κα Βαγιανού. Έχετε τον λόγο. Ό,τι έχετε να πείτε, πέστε το.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Επειδή νομίζω ότι κι εσείς το ίδιο μ’ εμάς πιστεύετε ότι η διερεύνηση της αλήθειας δεν κινείται μόνο προς την κατεύθυνση της ενοχής, κινείται και προς την κατεύθυνση της αθωότητας του κατηγορούμενου και επειδή κύριε Πρόεδρε και κύριοι Δικαστές, οι κατηγορίες που αποδίδονται στην κα Σωτηροπούλου σαν πραγματική βάση έχουν το ίδιο πανομοιότυπο σενάριο, η κα Σωτηροπούλου που υποτίθεται ότι κατόπτευε τον χώρο, που υποτίθεται ότι ήταν με μια κοτσίδα και μακριά μαλλιά και που υποτίθεται ότι ήταν κοντή πάντα, αυτό είναι το σενάριο.
Και επειδή κ. Πρόεδρε συνεχίζεται αυτό, είπατε ότι δεν παρακολουθείτε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά επειδή αυτό λειτουργεί με ένα πολύ πολύπλοκο τρόπο και όχι μόνο στο επίπεδο του αν ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου άκουσε κάποια πράγματα.
Είναι μια πολύ πολύπλοκη κοινωνική διαδικασία, που κάποιος άνθρωπος ρίχνεται στην πυρά της ενοχής, η οποία νομίζω, εγώ τουλάχιστον νομίζω, ότι επιδρά εντέλει με αυτόν τον πολύ πολύπλοκο τρόπο επαναλαμβάνω και στη διαδικασία που γίνεται μέσα στο Δικαστήριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι βέβαια. Αν υπήρχαν ένορκοι κι εγώ θα ?
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δεν είναι μόνο θέμα ενόρκων. Οι αντιστάσεις είναι δεδομένες, αλλά δεν ζείτε κι εσείς σε μια γυάλα και εν πάση περιπτώσει σας είπα και πριν, δεν μπορώ τώρα, δεν έχω τον χρόνο ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως έχετε ένα δίκιο. ¶μα μου λέτε ότι έξω συνέχεια?
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Έχουμε πρώτα απ’ όλα την πρόταση του Εισαγγελέα στο βούλευμα με το οποίο παραπέμπονται. Στο 29ο φύλλο ο κ. Εισαγγελέας κάνοντας την πρόταση του ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς νομίζετε όμως ότι εδώ μπορούμε να λέμε τέτοια πράγματα αυτή την ώρα;
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δεν θα αργήσω, δυο λεπτά. Λέει λοιπόν ότι αξιοσημείωτο είναι ότι οι μάρτυρες Ιωσήφ Βαλσάμης και Κων/νος Μηλιώνης, ο κύριος που όπως είδατε ανήκε στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, λίγες μέρες πριν το άλλο γεγονός είδαν έναν άνδρα και μια γυναίκα πολύ κοντή και αδύνατη με μακριά μαλλιά να περιφέρονται στον τόπο του εγκλήματος. Έτσι γίνεται η εισαγωγή του θέματος.
Ο κ. Μηλιώνης οφείλω να πω ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μηλιώνης που εξετάστηκε εδώ ήρθε από την Αντιτρομοκρατική;
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Ναι. Είπε ο κ. Ψαραδέλλης ότι συνελήφθη από αυτόν και από κάποιους άλλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα το ακούω που το λέτε.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Με μια επιφύλαξη το λέω. Έτσι τουλάχιστον εγώ το αντιλήφθηκα. Πολύ σύντομα θα σας πω γιατί αυτός ο μάρτυρας πράγματι ήταν από αυτούς που προωθούν ψευδή γεγονότα.
Δίνει στις 27 Νοεμβρίου, λίγες ώρες μετά το περιστατικό, μια πρώτη περιγραφή γι’ αυτά τα δύο υποτιθέμενα ύποπτα άτομα. Λέει λοιπόν για την παρουσία ενός νέου άντρα, ενός αγοριού στην ουσία και πράγματι καταγράφει την παρουσία μιας γυναίκας για την οποία αρκείται να πει ότι «μαζί με μια κοπέλα που παρίσταναν και οι δυο τους αμέριμνους›. Αυτό είναι όλο, η πρώτη εκδοχή. Πολύ πιθανόν να είναι αληθινή, να είναι ψεύτικη. Αυτό δεν μπορούμε να το κρίνουμε.
Πηγαίνει τον Οκτώβριο αφού η κα Σωτηροπούλου έχει μπει πια σ’ αυτή τη συμβολική πυρά που σας έλεγα ως σύντροφος ενός πρωταγωνιστή της υποθέσεως και για πολλούς άλλους λόγους πηγαίνει τον Οκτώβριο. Και λέει ο κ. Μηλιώνης πάλι, περιγράφει τον νέο άνδρα όπου βέβαια τώρα πια μπορεί τα χαρακτηριστικά του να τα ταυτίσει με του κ. Ξηρού. Εντάξει. Και βεβαίως προχωράει και στην γυναίκα.
Η γυναίκα, η οποία ήταν μαζί με τον άνδρα, φορούσε τζάκετ στρατιωτικό και ήταν χαρακτηριστικά πολύ κοντή και αδύνατη, είχε δε και μακριά μαλλιά κοτσίδα, αλλά το πρόσωπο της δεν το συγκράτησα λέει ο κ. Μηλιώνης. Η γυναίκα αυτή ήταν μαζί με τον άνδρα. Τώρα πόσες φορές, δύο κατά τις καταθέσεις του, τρεις σήμερα, δηλαδή προστέθηκε άλλη μια φορά καταλαβαίνετε γιατί. Για να γίνει πιο βάσιμο, πιο πειστικό, να λειτουργεί καλύτερα.
Και έρχεται η τρίτη εκδοχή σήμερα στο ακροατήριο. Ο κ. Μηλιώνης απερίφραστα αναγνωρίζει την κα Σωτηροπούλου. Θα μου πείτε, δεν κατηγορείται γι’ αυτό. Και βεβαίως δεν κατηγορείται, μ’ αυτά τα δεδομένα ορθώς δεν κατηγορείται και προς τιμήν των δικαστικών αρχών εν πάση περιπτώσει.
Αλλά σας είπα κ. Δικαστές. Ο άνθρωπος αυτός χτίζοντας με έναν ψευδή τρόπο το πορτραίτο αυτής της γυναίκας, επιδρά κατά τη γνώμη μου και σε όλο το άλλο υλικό το οποίο θα στοιχειοθετήσει τελικά ή όχι την ενοχή αυτής της γυναίκας.
Επιδρά γιατί όπως θα ξέρετε, όπως σας είπα και πριν, δεν έχουμε εδώ ένα τυπικό σύστημα αποδείξεων όπου κάποια πράγματα δεν τα λαμβάνουμε υπόψη. Αν ήταν έτσι εν πάση περιπτώσει, έπρεπε όταν άρχισε να λέει για τη Σωτηροπούλου ο κύριος αυτός να του πείτε «στοπ, δεν κατηγορείται αυτή η γυναίκα, σταματήστε›. Τον αφήσατε όμως και είπε και κοντή και με μαλλιά κλπ.
Έχουμε το σύστημα της ελεύθερης εκτίμησης των αποδείξεων. Δηλαδή όλα αυτά τα δεδομένα που προκύπτουν εδώ, που αναδεικνύονται, που ατενίζονται, που υποβαθμίζονται, επιδρούν σ’ εσάς, επιδρούν στην κρίση σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η, τουλάχιστον φοβάστε ότι μπορεί να επιδράσουν.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Φοβόμαστε, μα βεβαίως. Επιδρούν. Κάτι άλλο να σας πω τώρα. Το χειρότερο είναι όταν προφανώς με τα στοιχεία που ήδη σας εξέθεσα αυτά τα πράγματα είναι ψευδή και προφανώς ψευδή.
Είχα εδώ μια σειρά φωτογραφίες, ταλαντεύτηκα αν πρέπει να σας δώσω μια και ήθελα να ρωτήσω τον μάρτυρα αν η γυναίκα του, η μητέρα του, η αδερφή του, είχαν τη δεκαετία του ’80, το ’85, μαλλιά όπως έχουν σήμερα. Έχω μια σειρά φωτογραφίες που η κα Σωτηροπούλου έχει κοντά μαλλιά και κατσαρωμένα ή κατσαρά, δεν ξέρω πως είναι τα μαλλιά της και μπορώ να σας την καταθέσω. Έτσι ήταν το ’80.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν θέλετε.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Βεβαίως θέλω. Παρ’ όλα αυτά η κα Σωτηροπούλου εμφανίζεται παγωμένη από άποψη εικόνας του χρόνου κοντή, λεπτή, παρ’ ότι φορούσε τζάκετ και με αυτή την απαραίτητη κοτσίδα ή τα μακριά μαλλιά. Είναι ωραία τα μαλλιά της κας Σωτηροπούλου και έγιναν πράγματι το σήμα κατατεθέν αυτής της γυναίκας για να γίνει ο διωγμός απέναντι της.
Κλείνοντας, να σας στηρίξω ακόμα περισσότερο γιατί έλεγε ψέματα ο κ. Μηλιώνης. Ταυτόχρονα με τον κ. Μηλιώνη, στον εντοπισμό αυτών των δύο ύποπτων ατόμων που υποτίθεται ότι κατόπτευαν τον χώρο, ήταν και ο κ. Βασάλος κατά το βούλευμα - ο κ. Βασάλος δεν λέει τίποτα απολύτως περί γυναίκας, μπορείτε να το ελέγξετε- και ο κ. Πάτσιος Εμμανουήλ.
Ξέρετε τι λέει ο κ. Πάτσιος και στην προανακριτική του και στην κατάθεση του στον Ανακριτή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει ζητηθεί η κλήτευση του. Αυτό θέλετε;
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Όχι απαραίτητα. Να μη το τραβήξουμε. Εγώ τουλάχιστον θα συμβουλευτώ και την κα Κούρτοβικ. Δεν θέλω να το τραβήξω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως φοβάστε πάρα πολύ για κάτι το οποίο δεν μπορεί να τεθεί;
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Κι εγώ ειδικά έχω από παιδί πάθος με την αλήθεια, αλλά και ένα μέτρο. Δεν τραβώ καταστάσεις. Δεν είμαι μανιώδης μ’ αυτή την έννοια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια αλήθεια; Την πραγματική αλήθεια ή την δικονομική αλήθεια;
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Την πραγματική αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ ψάχνουμε για την δικονομική όμως.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Η οποία θα τηρηθεί αναπόφευκτα στη πραγματική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το ξέρω.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Για να καταλήξω κ. Πρόεδρε, είναι ένας μάρτυρας επίσης που φαίνεται απ’ ότι λέει ο ίδιος, ο Πάτσιος Εμμανουήλ, υπηρετεί στο μηχανοκίνητο Τμήμα κι αυτός φαίνεται να έχει ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι αναγνωστέο, δεν μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε. Αν το θέλουμε και το φέρουμε πολύ καλά. Αφήστε το αυτό.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Λέει για μια γυναίκα μετρίου αναστήματος με καστανά μαλλιά και στην ανακριτική του κατάθεση, την κατάθεση του στον ανακριτή ο κ. Πάτσιος λέει ότι την γυναίκα δεν μπορεί να τη θυμηθεί καθόλου και δεν μπορεί να ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε να κάνετε χρήση πραγμάτων που δεν είναι αναγνωστέα.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκτός αν θέλετε να την αναγνώσουμε. Πάλι δεν θα μπορούμε να την αναγνώσουμε διότι είναι μάρτυρας που δεν εκλήθη. Ανοίγουμε εκ του μη όντως παράπλευρα.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δεν ανοίγουμε παράπλευρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα ανοίξατε πλέον. Εγώ πήρα τη θέση κατ’ ευθείαν. Δεν κατηγορείται η γυναίκα για τέτοια πράγματα. Τι τα λέμε; Τι χρειάζονται;
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, εσείς δεν δέχεστε ότι αυτό επιδρά στην κατηγορούμενη;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Εγώ δέχομαι το αντίθετο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς δέχεστε το αντίθετο, δεν το δέχομαι εγώ.
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Επιδρά και φαρμακερή μάλιστα επίδραση εντέλει στο πως θα προωθηθούν οι κατηγορίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω πως εκτιμάτε εσείς τα ανθρώπινα, μπορεί όμως εγώ να έχω διαφορετική αντίληψη και μάλλον πρέπει ως Υπεράσπιση να δέχεστε τη δική μου ότι είναι η ορθή αντίληψη, ότι δεν πρέπει να επιδρά αυτό. Για όνομα του Θεού. Δεν κατηγορείται η γυναίκα. Θα πω σώνει και καλά «ξέρεις είπε κάποιος μάρτυρας ότι πριν ?›
κα ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Μα το είπε τόσο πανηγυρικά κ. Πρόεδρε που μπαίνουμε πια σε μια ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλα πανηγυρικά γίνονται. Όλα αυτά είναι πανηγυρικότατα. Η κα Αναστασία Αγγελοπούλου.
Η. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, προτού κλείσετε την υπόθεση, είμαι παριστάμενος της Πολιτικής Αγωγής για τον κ. Αδαμόπουλο ο οποίος δεν έχει καταθέσει. Θέλω να σας εκφράσω τη θερμή του παράκληση αν μπορεί το Δικαστήριο σας να δεχτεί να καταθέσει την Τετάρτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να πει ο άνθρωπος;
Η. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Θέλει απλά να πει δυο κουβέντες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να πει; Αφού δεν ξέρουν οι άνθρωποι τίποτα. Μέσα ήταν, τραυματίστηκαν.
Η. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Θερμή παράκληση να τον δεχτείτε την Τετάρτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα έρθει, ας έρθει να πει κι αυτός τον πόνο του, δυο κουβέντες. ¶λλο τίποτα; Οι άνθρωποι δεν ξέρουν τίποτα. Ναι κ. Ραχιώτη, πέστε κι εσείς.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είχατε αναφερθεί πριν από μερικές μέρες ότι όποια πλευρά θέλει επίδειξη κάποιων πειστηρίων να το ζητήσει από το Δικαστήριο. Έχουμε ένα αίτημα να επιδειχθούν στον κ. Γιωτόπουλο και σ’ εμάς τους συνηγόρους του 14 έγγραφα. Είναι βιβλία και διάφορα χαρτιά με προφανές έννομο συμφέρον. Είναι αυτά που έχει δακτυλικά αποτυπώματα επάνω τους. Να τα δούμε σε πρωτότυπο και όσα είναι δυνατόν λόγω μικρού όγκου εννοώ να λάβουμε φωτοαντίγραφο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά δώστε μου εδώ το χαρτάκι σας και σε κάποια φάση της διαδικασίας εν τω μέλλοντι, προσεχή μέλλοντι ?
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Θα παρακαλούσαμε για το προσεχές μέλλον γιατί καταλαβαίνετε ότι και η Υπεράσπιση θέλει να κάνει μια έρευνα γι’ αυτά τα βιβλία, να δούμε αν υπάρχουν, πότε εκδόθηκαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλα. Φέρτε όμως το χαρτάκι σας για να τεθεί υπόψη και του κ. Εισαγγελέα και της Πολιτικής Αγωγής, να πουν κι αυτοί την άποψη τους. Η κα Αναστασία Αγγελοπούλου.
???.: Είναι απούσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι απούσα. Είναι μεγάλη. Ανεγνώσθη το έγγραφο ότι οι υπογράφοντες ιατροί Σκαλκέας και Μουντούλας, καθηγητές και οι δύο, τα ηλεκτροκαρδιογραφήματα της κας Τασίας Αγγελοπούλου, χήρας του δολοφονηθέντος Δημητρίου Αγγελοπούλου, παρουσιάζουν αποκλεισμό του αριστερού σκέλους. Συνιστάται όπως αποφύγει κάθε συναισθηματική φόρτιση, όπως η αντιπαράθεση με ανθρώπους θεωρούμενους ως δολοφόνους του αείμνηστου συζύγου της διότι διατρέχει άμεσο κίνδυνο η υγεία της. Οι ιατροί Σκαλκέας κλπ.
Κύριε Εισαγγελεύ μπορείτε να το πάρετε. Πάρετε σας παρακαλώ αυτό το χαρτί για να τα δείτε και να δώσετε και στην Πολιτική Αγωγή ένα αντίγραφο, να δείτε αν αυτά πρέπει να έρθουν. Αν και τα πειστήρια μας δεν είναι δικαίωμα μας να τα μεταφέρουμε. Μόνο εκείνα που είναι επικίνδυνα, που είπα εγώ. Εκείνα τι να πω; Έτσι δεν είναι; Τα μπουρλότα ?
Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: ¶μα χρειαστεί γιατί όχι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να φέρουμε εδώ τα πυραυλάκια κ. Λυκουρέζο; Εγώ επειδή είμαι εδώ πέρα υπεύθυνος για την ασφάλεια όλων σας, ακυρώστε και τις διαδικασίες και όλα. Δεν θα θέσω σε κίνδυνο εδώ τον κόσμο. Είναι άνθρωποι που είναι εδώ μέσα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά τα δει ο κ. Εισαγγελέας. Είπαμε αυτά φέρτε τα σε χαρτάκι όπως τα έφερε και ο κ. Ραχιώτης και να πείτε ότι θέλουμε αυτά κι αυτά σε κάποια κοντινή βέβαια ημέρα να τα φέρουμε για να τα δείτε. Να τα δείτε, να πάρετε αντίγραφα και να τα επισκοπήσετε κι εσείς. Αλίμονο. Έτσι κ. Ραχιώτη; Συμφωνείτε μ’ αυτό.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν άκουσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέω σε κάποια κοντινή μέρα να έρθουν όλα αυτά, να πάρετε και αντίγραφα ότι χρειάζεστε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αν είναι δυνατόν γιατί ένα βιβλίο τώρα τι να πάρεις;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ούτως ώστε να μπορείτε να τα επισκοπήσετε κι εσείς και να κάνετε τις παρατηρήσεις και εν ανάγκη να αποδομήσετε την ειλικρίνεια τους ή την ακεραιότητα κλπ. Ξέρετε τώρα. Δεν χρειάζεται να λέω εγώ λόγια. Ο κ. Περικλής Σπυρίδης.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει μισή σελίδα εδώ πέρα. Είναι 3 σειρές. Να μη την αναγνώσουμε, εκτός αν θέλει ? Θέλετε κ. Μυλωνά;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αν τίθεται θέμα ανάγνωσης, μόνο αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις του 365. Λόγω γήρατος δεν μπορεί να έρθει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι λόγω λέει ότι έχει καρδιά. Εγώ διάβασα ένα πιστοποιητικό από 2 χειρούργους. Είναι μεγάλης ηλικίας και του απαγορεύουν. Δεν χρειάζεται όμως. Εγώ αυτό είπα στον κ. Εισαγγελέα, αν δεν έχει κάτι, αλλιώς θα τη φέρναμε για λίγο να μας τα πει αν ήταν κάτι.
Ο κ. Περικλής Σπυρίδης. Απών. Ο κ. Φώτιος Μαρκέτος. Όσοι είναι τέλος πάντων. Απών. Ο κ. Γεώργιος Δημητρόπουλος. Ας έρθει, όποιος είναι τέλος πάντων και βλέπουμε. ¶λλωστε θα συνεχιστεί η διαδικασία σε ετούτη γιατί είχε πει και ο κ. Μαχάς ότι θέλει να κάνει ερωτήσεις και κάτι τέτοια. Δεν θα την τελειώσουμε σήμερα έτσι κι αλλιώς.
Μπορούμε να διαβάσουμε κανένα χαρτί, κάτι άλλο, για να μην ροκανίζουμε το χρόνο. Αλλιώς ότι μάρτυρες είναι εδώ και συνεχίζουμε. Εκτός αν υπάρχει αντίρρηση. Δεν νομίζω.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρω αν οι άλλοι συνάδελφοι, δεν έχω φέρει άλλη υπόθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι τώρα, δυο κουβέντες θα πούμε. Εσείς δεν είστε πολιτικώς ενάγων, τίποτα, έτσι;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάρτυρας είστε.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μάρτυρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι κ. Δημητρόπουλε. Τι ιδιότητα έχετε;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Οδηγός του κ. Αγγελόπουλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω να θυμηθείτε αυτό το περιστατικό το οποίο συνέβη. Ένα λεπτό να τα βρω και εγώ, γιατί τόσα πολλά δεν μπορώ να τα θυμάμαι κι εγώ απέξω. Μιλάμε για 8.4.86. Τι ώρα;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: 9 η ώρα ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο αείμνηστος Αγγελόπουλος που πήγαινε; Τι ήταν πρώτα απ’ όλα; Τι ιδιότητα είχε αυτός;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν βιομήχανος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά λέγονται για να καταχωρούνται.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Είχε την «Χαλυβουργική›. Ξεκίνησε από το σπίτι του και έφυγε με τα πόδια να πάει στο γραφείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το σπίτι του που ήταν;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν στην οδό Κουμπάρη. Κουμπάρη 3 στο Κολωνάκι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και που πήγαινε;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πήγαινε στο γραφείο του στην Δραγατσανίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι μεγάλη απόσταση; Πόσα μέτρα;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι 20 λεπτά με τα πόδια περίπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσασταν μαζί του;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνη τη στιγμή όχι. Αυτός πήγε με τα πόδια, εγώ έφυγα με το αυτοκίνητο για να πάω από το σπίτι του στο γραφείο. Έκανε το δρομολόγιο με τα πόδια το πρωί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήθελε να περπατήσει.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Περπατούσε πάντα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και περπάτησε μόνος του. Δεν είχε κανέναν δίπλα του;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κανέναν.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Κανέναν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι δρομολόγιο ακολούθησε; Ξεκίνησε μου είπατε από Κουμπάρη.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Την Κουμπάρη, πλατεία Κολωνακίου, Κανάρη. Αυτό το δρομολόγιο έκανε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω η Κουμπάρη ποια είναι. Τέλος πάντων, για μένα δεν έχει σημασία. Δεν το ξέρω το Κολωνάκι και έτσι ό,τι να μου πείτε ? Ξεκίνησε από την Κουμπάρη, πάει μετά λέτε πλατεία Κολωνακίου.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πλατεία Κολωνακίου, οδός Κανάρη και κατέβαινε και πήγαινε στο σπίτι του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κανάρη για να πάει ?
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Για να πάει στο γραφείο του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που είναι το γραφείο του;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Το γραφείο του είναι στην οδό Δραγατσανίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Στην πλατεία Κλαυθμώνος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό ήταν το σκοπούμενο δρομολόγιο. Το εκτελεσθέν δρομολόγιο ποιο ήταν; Κάτι συνέβη στο δρόμο.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Στο δρόμο έγινε η δολοφονία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο σημείο;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Κανάρη 6 νομίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσα μέτρα;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι 500 μ. Ούτε 500 μ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που βρισκόταν; Στο πεζοδρόμιο, στον δρόμο;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ δεν ήμουν μπροστά. Μετά έμαθα ήταν πάνω στο πεζοδρόμιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοίταζε να περάσει απέναντι ή είχε περάσει;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, πήγαινε ευθεία, δεν πήγαινε να περάσει απέναντι. Απ’ ότι μου είπαν, εγώ δεν τα είδα όλα αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον σκότωσαν πώς; Είπατε για δολοφονία. Τον σκότωσαν, ποιος και πώς;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος δεν ξέρετε. Με τί εργαλείο; Με τί όργανο;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Με πιστόλι, με περίστροφο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιστόλι ή περίστροφο;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρετε τί είναι το πιστόλι και τί είναι το περίστροφο;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού υπηρετήσατε στο στρατό; Δε μάθατε;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ ξέρω ένα πιστόλι, για το περίστροφο δεν έχω ιδέα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέλος πάντων. Με πόσες σφαίρες;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τέσσερις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον πέτυχαν και οι τέσσερις;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Στο νοσοκομείο όταν πήγα και τον είδα, ήταν μπροστά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος ευθύνεται; Ξέρετε κάτι να μας πείτε που να διαφωτίζει κάπως την υπόθεση;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν ήμουν οδηγός του, δύο-τρεις φορές είχαμε ορισμένα συμβάντα στο δρόμο. Δηλαδή είχαμε ενοχλήσεις, παρακολουθήσεις της μηχανής, έρχονταν από δίπλα μας, μας έκαναν κόντρες. Μια φορά ήρθε ένα αυτοκίνητο μάρκας AUTOBIANCHI πλαγιομετωπικά στην οδό Σταδίου, απέναντι απ’ το άγαλμα του Κολοκοτρώνη και κάποια στιγμή σταμάτησα εγώ να δω τί έγινε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ καιρό πριν από αυτό το συμβάν;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ένα μήνα περίπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε πιο σημείο ήταν αυτό;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Απέναντι από το άγαλμα του Κολοκοτρώνη. Εκεί πέρα ήρθε ένα AUTOBIANCHI χρώμα βυσσινί και μας έκανε πλαγιομετωπική σύγκρουση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συγκρουστήκατε;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πλαγίως, ελαφρώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος έφταιγε;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ πήγαινα αριστερά, το AUTOBIANCHI ήρθε από δεξιά μου. Τη στιγμή εγώ που σταμάτησα για λίγο να δω τί έγινε, ξαφνικά είδα τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό και εμφανίστηκε στο τζάμι το δεξί του αυτοκινήτου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του AUTOBIANCHI;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Του δικού μας. Όταν άκουσα το μπαμ, σταμάτησα. Και ξαφνικά είδα το Χριστόδουλο τον Ξηρό μπροστά στο αυτοκίνητο, στο τζάμι το δεξιό, όπως καθόταν ο Αγγελόπουλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνδέεται αυτούς με τους οποίους είχατε το ατύχημα με τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Θα σας εξηγήσω. Εγώ έφυγα, δε σταμάτησα. Έφυγα, πήγα σπίτι, τελείωσε η υπόθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί φύγατε; Δεν δώσατε στοιχεία; Δεν έγινε ζημιά;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρω, έγινε, δεν έγινε ζημιά, εγώ έφυγα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί φύγατε; Είναι φυσιολογικό;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι δεν είναι φυσιολογικό, αλλά είδα το πρόσωπό με διαθέσεις.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του Χριστόδουλου Ξηρού;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Φοβήθηκα κι έφυγα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν τον είχατε ξαναδεί.....
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πάτησα το γκάζι και έφυγα. Τελείωσε αυτό το περιστατικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το άλλο το αυτοκίνητο, πήρατε τον αριθμό του;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, τίποτα. Τελείωσε αυτό το περιστατικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άλλος μήπως σας έκανε καμία αγωγή ή καμιά ενόχληση, να πει ότι ένα αυτοκίνητο... Τί αυτοκίνητο οδηγούσατε;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ένα Αμερικάνικο, ένα PLYMOUTH μεγάλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά τα παλιά. Να πει ότι ένα PLYMOUTH, δεν είναι δύσκολο κάποιος να το τακτοποιήσει. Πόσα είναι στην Ελλάδα τέτοια;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πάρα πολλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: PLYMOUTH;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτή την εποχή υπήρχαν αρκετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως λίγο-πολύ μπορούσε να κρατήσει και τον αριθμό κανένας άμα ήθελε. Αλλά δεν ήρθε κανένας πίσω σας να τρέξει, να πει «κύριε με τρακάρατε›.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς λοιπόν δώσατε κατάθεση μετά;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνη τη στιγμή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μετά την ανθρωποκτονία, μετά δηλαδή τη θανάτωση του μακαρίτη του Αγγελόπουλου.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, δεν έδωσα, θα εξηγήσω και γιατί δεν έδωσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πείτε, ότι «ξέρεις, εγώ έχω κάτι υποψίες›.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Είχαν συμβεί και άλλα. Μετά από αρκετό καιρό, λίγες μέρες, ανεβαίνοντας την οδό Κανάρη, 2 η ώρα το μεσημέρι περίπου, στην πλ. Κολωνακίου, που είναι το φανάρι, στο αριστερό μου χέρι, ήταν δύο άτομα με μία μηχανή πάλι κόκκινη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί «πάλι› κόκκινη; Είχατε και ξανά κόκκινη;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Η κόκκινη μηχανή ήταν νωρίτερα που σας έλεγα ότι με το AUTOBIANCHI, ήταν μπροστά μου η μηχανή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από εκείνη τη μηχανή κατέβηκε το πρόσωπο εκείνο που λέτε;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως κόκκινη μηχανή είδατε κι εκεί, κόκκινη ξαναβλέπετε τώρα. Πόσες μέρες μετά;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ακριβώς δεν μπορώ να θυμηθώ. 20 μέρες, δυο εβδομάδες, κάπου εκεί. Όπως εμείς ανεβαίναμε στο αριστερό μας χέρι, ήταν δυο κύριοι. Ο ένας μας έδειξε. Μπροστά μου ήταν ένα αυτοκίνητο άλλο. Ο μακαρίτης φοβήθηκε και μου λέει «φύγε› και γύρισε το πλευρό του προς εμένα. Εγώ ανέβηκα πεζοδρόμιο και έφυγα.
Την επόμενη μέρα έφυγε για το εξωτερικό και ήρθε μετά από τρεις εβδομάδες. Τέσσερις μέρες πριν γίνει η δολοφονία ήταν ένας κύριος νεαρής ηλικίας, 20-25, ημέρα Σάββατο, γύρω στις 9 το πρωί, φορούσε ένα μπεζ κουστούμι, κόκκινη γραβάτα και ένα γαρύφαλλο στο πέτο και έκανε βόλτες από το Μουσείο Μπενάκη έως το σπίτι του Αγγελόπουλου. Πηγαινοερχόταν. Εγώ ήμουν στο απέναντι πεζοδρόμιο και κάποια στιγμή μου έκαναν νόημα ότι θα κατέβει, κατέβηκα και πήγα μπροστά με το αυτοκίνητο για να φύγουμε.
Αυτός ο κύριος έφυγε. Δεν μπόρεσα να δω πρόσωπο. Μετά από τέσσερις μέρες έγινε η δολοφονία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός ο κύριος ποιος ήταν;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρω. Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον συνδέετε αυτόν τον άνθρωπο με τη δολοφονία;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοιτάξτε, εάν είναι κάποιος ο οποίος θέλει να παρακολουθήσει οτιδήποτε, δεν πάει να ντυθεί και βάζει κι ένα γαρυφαλλάκι.....
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, αλλά όλα αυτά ήταν μέσα στο συμβάν. Δεν μπορεί μετά από τέσσερις μέρες να γίνει η δολοφονία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάμε απρόσωπα, γιατί; Εσάς τώρα τί σας κάνει και το συνδέετε μονάχα με τον Χριστόδουλο; «Κύριε, εγώ τον είδα εκεί πέρα, αλλά τα λέω εκ καθήκοντος, ότι αφού τα παρατήρησα, θα σας τα πω κι εσάς και ζυγίστε τα εσείς›.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ τον Χριστόδουλο τον αναγνώρισα και πριν ακόμα γίνει η σύλληψη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς αναγνωρίσατε μόνο το Χριστόδουλο εκεί στο τρακάρισμα.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, απέναντι από το άγαλμα του Κολοκοτρώνη, με τη AUTOBIANCHI.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό έχει κάποια σημασία και αυτό πρέπει να ερευνήσουμε περισσότερο. Δεν το είχατε πει λοιπόν τότε.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Στην ανάκριση; Όχι, δεν το είχα πει. Να σας πω γιατί δεν το είπα. Γιατί συγχρόνως μετά τη δολοφονία, δεχόμουν επί δύο μήνες, τρεις μήνες μετά, συνέχεια απειλητικά τηλεφωνήματα στο σπίτι μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Απειλούσαν τα παιδιά μου, τότε είχα και μωρά παιδιά. «Πες του μπαμπά σου να προσέξει τί θα πάει να δηλώσει, τί θα πει στην ανάκριση, μπορεί να τον σκοτώσουμε›. Αυτό είχε γίνει γύρω στους τρεις μήνες συνέχεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα καταγγείλατε αυτά στην αστυνομία τότε;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, δεν τα κατήγγειλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Από φόβο δεν τα κατήγγειλα. Φοβόμουν και δεν τα κατήγγειλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όποιος φοβάται πάει και τα καταγγέλλει. Όποιος δεν φοβάται δεν τα υπολογίζει. Κι εμένα με παίρνουν κάπου-κάπου κανένα τηλεφώνημα, δεν το λαμβάνω υπόψη διότι δεν μπορώ να ξέρω ποιος είναι και τί θέλει να κάνει με αυτό. Αν πάρει τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου, δεν ξέρω ποιος θα τον πάρει και τί θέλει να κάνει με αυτό, ποιος θα είναι. Γιατί καμιά φορά είναι και οι πλαστές παραστάσεις που θέλουμε να δημιουργήσουμε. Γι αυτό δεν τα λαμβάνω υπόψη. Εν πάση περιπτώσει, εσείς λέτε ότι φοβηθήκατε μεν, αλλά....
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Είχα παιδιά, οικογένεια, φοβόμουν....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και πότε έφυγε αυτός ο φόβος και αρχίσατε και τα καταθέτατε;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τουλάχιστον μετά από 10-15 χρόνια. Πάντα είχα το φόβο, διότι και μία φορά σε ένα νυχτερινό κέντρο που είχαμε πάει με ορισμένους φίλους να ακούσουμε μια παραδοσιακή μουσική, με τη γυναίκα μου, είμαστε μια παρέα, χορεύαμε και όταν τελειώσαμε το χορό μας και καθίσαμε, ήρθε ένας κύριος ψηλός, καστανά μαλλιά, μπλε μάτια με ένα μουστάκι και με χτύπησε στον ώμο.
Μου λέει «να σου πω, τυχερός ήσουν μεγάλε, ήσουν κι εσύ στο πρόγραμμα με το αφεντικό σου›. Αυτό έγινε μετά από ένα χρόνο. Και ξαφνικά έφυγε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Δεν πήγατε να το πείτε στην αστυνομία; Για όνομα του Θεού.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πείτε και ποιος ήταν, αναγνωρίστε και κανέναν ακόμα, δεν έχετε πρόβλημα......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Αγιοστρατίτη, εσείς συνήθως δεν κάνετε παρεμβάσεις, γιατί κάνετε τώρα; Σας παρακαλώ πολύ σεβόμαστε τον μάρτυρα, δεν ξέρω ποιος λέει αλήθεια και ποιος λέει ψέματα, αλίμονο, αυτό το ελέγχουμε τώρα. Να δεχτούμε κάποιος οπωσδήποτε ότι λέει ψέματα εκ των προτέρων; Δεν κάνει. Νομίζω ότι πρέπει να έχουμε ένα σεβασμό στην προσωπικότητα όλων των ανθρώπων που έρχονται.
Βλέπετε πώς σέβομαι τους κατηγορουμένους. Ακόμη κι εκείνους που λένε ότι αναλαμβάνουν την ευθύνη κτλ. Πρέπει να σεβόμαστε εδώ μέσα ο ένας τον άλλον, αν θέλουμε να έχουμε μία δίκη που να αναβαθμίζει και το Δικαστήριο, αλλά και το δικηγορικό λειτούργημα, το οποίο δυστυχώς έχει τρωθεί με ό,τι λέει ο κάθε κακόπιστος. Να δουν ότι ο δικηγόρος είναι σε μεγάλο ύψος. Να το δουν και να το αισθανθούν όλοι. Σας παρακαλώ λοιπόν αφήστε τον μάρτυρα και θα έρθει η ώρα να του κάνετε ερωτήσεις κτλ.
Λοιπόν τί άλλο έχετε;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ τίποτε άλλο κ. Πρόεδρε, τελείωσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ώστε εκείνα που μας καταθέσατε, που μπορώ να πω ότι έχουν σημασία......
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ μπορώ να σας πω πως για το Δικαστήριό σας έχει σημασία ότι αναγνώρισα το Χριστόδουλο Ξηρό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι σας έκαναν τηλεφωνήματα εκφοβιστικά και σας είπε μετά κάποιος «μεγάλε, ήσουν κι εσύ στο πρόγραμμα›. Μήπως σας το είπε κανένας για πλάκα;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν αποκλείεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον ξέρετε αυτόν;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνωρίζετε κανέναν;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, δεν αναγνωρίζω κανένα και μπορεί να ήταν και μία φάρσα, να ήταν και κάποιος που να με ήξερε και μου το είπε για πλάκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί μπορεί να τον ξέρατε, καμιά φορά λέμε και καμιά κουβέντα παραπάνω, είναι το κακόγουστο αστείο όπως λέγεται.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορεί να ήταν κάποιος και να μου έκανε πλάκα. Δεν αποκλείεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα πια δε φοβάστε.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα, λέτε να ήταν αστείο εκείνο;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί νιώσατε;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνη τη στιγμή δεν το ένιωσα γι αστείο. Μετά όμως από λίγες μέρες το συζήτησα με κάποιους φίλους μου, μου έλεγαν «κάποιος θα σε γνώρισε και θα σου έκανε.....›
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το μουστάκι ήταν πραγματικό;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας πω κάτι; Ήμαστε σε μια κατάσταση... είχαμε πιει και το κρασί μας, δεν τα θυμάμαι όλα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Να σας ρωτήσω ευθέως: Γιατί δεν αναφέρατε στην πρώτη σας κατάθεση ότι εκτός από τη μοτοσικλέτα που σας παρακολουθούσε με τρόπο ύποπτο που σας δημιούργησε πρόβλημα, υπήρχε κι ένα αυτοκίνητο; Όταν καταθέσατε μια εβδομάδα μετά τη δολοφονία, σας ρώτησαν προφανώς αν είχατε δει καμία ύποπτη κίνηση και είπατε δυο περιστατικά.
Το ένα περιστατικό αφορούσε κάποιον ο οποίος ήταν στο πεζοδρόμιο και σας έδειξε με το δάχτυλο. Το δεύτερο, είπατε ότι «αντιλήφθηκα μια μοτοσικλέτα μέσα απ’ τον καθρέφτη που μας πλησίασε, έφθανε μέχρι το ύψος...› και περιγράφετε αυτά που περιγράφετε. Η ερώτηση μου είναι, ευθέως: Γιατί, μαζί με τη μοτοσικλέτα, δεν αναφέρατε ότι υπήρχε κι ένα αυτοκίνητο AUTOBIANCHI;
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτή είναι άλλη κατάθεση.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτό ακριβώς λέω κι εγώ. Είναι απλή ερώτηση.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ξεκινούσαμε από το γραφείο του, το μεσημέρι, να πάμε στο σπίτι του και συνέχεια έρχονταν μοτοσικλέτες από δίπλα. Μια φορά την εβδομάδα είχαμε αυτά τα πράγματα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κοιτάξτε, δεν καταθέτετε τόσο αόριστα. Λέτε το δεύτερο περιστατικό συνέβη στις 4/4/86, γύρω στις 14:30 και περιγράφετε αυτό το περιστατικό, ότι δηλαδή αντιληφθήκατε μία μοτοσικλέτα, την οποία μάλιστα περιγράφετε.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Στις 4/4;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ναι, έτσι καταθέτετε, γύρω στις 14:30.