Σήμερα όμως η χώρα δεν έχει ανάγκη απλά από μερικές επενδύσεις. Τέτοιες επενδύσεις έγιναν και οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Αυτό που χρειάζεται είναι η αναδιάρθρωση των κλάδων, με επενδύσεις επιλεκτικές, μεγάλες σε έκταση, με υψηλή οργανική σύνδεση κεφαλαίων και σύγχρονη τεχνολογία. Τέτοιες επενδύσεις δεν μπορεί, ούτε πρόκειται να αναλάβει η ? για λόγους ευνόητους. Μόνο το κράτος να τις αναλάβει και τότε μόνο θα ακολουθήσουν ορισμένοι ιδιώτες ντόπιοι ή ξένοι.
Και σ’ αυτή όμως την περίπτωση, ακόμα και αν δεχθούμε σαν ακραία και αφηρημένη υπόθεση ότι ένας απ’ αυτούς τους καπιταλιστές της ?μετατρέπεται σε σχετικά έντιμο επιχειρηματία, που θέλει να βοηθήσει την ανάπτυξη της χώρας, η επένδυσή του δεν πρόκειται να γίνει στη σημερινή φάση της παγκόσμιας κρίσης, παρά μόνο, με μια προϋπόθεση για λόγους καθαρά οικονομικούς.
Το κράτος όχι μόνο πρέπει να υποσχεθεί στα λόγια, αλλά πρέπει να δώσει σήμερα έμπρακτα την απόδειξη, ότι μπορεί να δαμάσει αυτή την ? γιατί μόνο τότε θα σταματήσει η αφαίμαξη των κεφαλαίων που αφαιρούνται σήμερα από τις παραγωγικές επενδύσεις, πηγαίνοντας να καλύπτουν συνέχεια διάφορα χρέη των προβληματικών και της πάσης φύσεως ζημιές από τις κομπίνες.
Έτσι από την μια θα γίνουν επενδύσεις, και από την άλλη, στη σημερινή δύσκολη περίοδο, ο καπιταλιστής θα μπορεί να βασίζεται στη συμπαράσταση του κράτους σε περίπτωση πραγματικής δυσκολίας, αφού θα υπάρχει πράγματι η δυνατότητα απ’ αυτή την απεμπλοκή. Αλλιώς ο «έντιμος επιχειρηματίας› που από την σκοπιά του πιστεύει ότι επιδοτεί τους απατεώνες της ?.θα βγει σίγουρα χαμένος αφού δεν θα μπορεί να ελπίζει σε ουσιαστική κρατική βοήθεια.
Αυτό μπορεί να φανεί σαν αυθαίρετο από μέρους μας. Αλλά για να αποδείξουμε ότι δεν είναι, θα επικαλεστούμε εδώ την μαρτυρία ενός ανθρώπου, για τον οποίον δεν μπορεί να υπάρξει ούτε ίχνος υποψίας, για συμπάθεια προς τις απόψεις μας, αφού είναι βασικός εχθρός μας, σαν ένας από τους κύριους εκπροσώπους της ?., ο Ανδρεάδης που κατηγορήθηκε ο ίδιος για απάτες και κομπίνες.
Σε πρόσφατο άρθρο του και αφού επαναλαμβάνει αυτός ότι έχει μεταφέρει τα κεφάλαιά του στο εξωτερικό, υποστήριξε: «Η έννοια – κλειδί που νομίζω ότι ακόμα δεν έχει γίνει κατανοητή από την παρούσα κυβέρνηση, όπως εξάλλου δεν έχει κατανοητή και από τους προκατόχους τους, είναι ότι ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να αποτρέψει τις ενδεχόμενες αποκλίσεις προς ασυδοσία. Σήμερα τις ζημιές τις υφίσταται και τις πληρώνει το κοινωνικό σύνολο, αντί να τις φέρουν οι επιχειρηματίες.›
Και πιο κάτω κατηγορεί το κράτος ότι «είναι ανίκανο να εντοπίσει και περιστείλει την ασυδοσία του ιδιωτικού τομέος›. Πράγματι, πεντακάθαρα αν λάβουμε υπόψη μας την κατ’ ευφημισμό ορολογία των καπιταλιστών, φθάνουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι για να βγούμε από την κρίση, δεν χρειάζονται απλά ριζικά μέτρα αναδιάρθρωσης, αλλά καθαρά επαναστατικά μέτρα. Ο ίδιος ο οικονομικός ιδεαλισμός για την αποφυγή της χρεοκοπίας και του μαρασμού, οδηγεί στα επαναστατικά μέτρα.
Και αυτό γιατί το κράτος σήμερα δεν μπορεί να βάλει φρένο στην ληστρική δραστηριότητα και τις απάτες της ?δεν μπορεί να την δαμάσει, παρά μόνο με την κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση των προβληματικών επιχειρήσεων, το πέρασμα της κυριότητος της πλειοψηφίας των μετοχών στο κράτος, αφού όσα κεφάλαια έβγαλαν παράνομα έξω ξεπερνούν την αξία τους.
Ακόμα πρέπει να κατάσχει τα περιουσιακά τους στοιχεία χωρίς αποζημίωση και να τους αποδοθούν μόνο αν επιστρέψουν τα κλεμμένα κεφάλαια. Είναι η μόνη λύση που είναι σήμερα, όχι μόνο κοινωνικά δίκαιη αλλά και οικονομικά απαραίτητη, για να μπορέσουν να απελευθερωθούν κεφάλαια για επενδύσεις και αναδιάρθρωση για να αποφύγουν την χρεοκοπία και οικονομική καταστροφή.
Τέλος είναι και η απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει αποδεκτό και να αποδώσει οποιοδήποτε πακέτο οικονομικών μέτρων λιτότητας. Αλλά η παραπάνω πρακτική, τόσο της ? όσο και του κράτους απατεώνα, που είναι το κεντρικό ζήτημα της ελληνικής κοινωνίας, έχει αρνητικές διαλυτικές συνέπειες σε όλους τους τομείς της.
Η πρακτική της απάτης, της κοροϊδίας, του ψέματος και της λούφας, διαχέεται σαν σε συγκοινωνούντα δοχεία σε όλα τα τμήματα του κοινωνικού οργανισμού παραλύοντάς τον.
Γιατί να μην προσπαθούν να μιμηθούν τα παραδείγματα των μεγαλόσχημων της ? και οι άλλοι μεσαίοι ή μικροέμποροι και επαγγελματίες; Γιατί να μην φοροδιαφεύγουν και να βγάζουν παράνομο συνάλλαγμα στο εξωτερικό, κάνοντας και αυτοί μικροαπάτες κερδοσκοπώντας; Γιατί να μην προσπαθούν να τα τσεπώσουν με πολυθεσίες, πλαστές υπερωρίες εκτός έδρας οι διάφοροι κρατικοί υπάλληλοι;
Γιατί να μην παίρνουν φακελάκια οι γιατροί; Γιατί να μην κλέβουν στα υλικά οι μηχανικοί που αναλαμβάνουν δημόσια και ιδιωτικά έργα; Γιατί να μην δηλώνουν στην Εφορία η πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών μηνιαίο εισόδημα 8.000 δραχμές; Γιατί τέλος οι εργαζόμενοι μισθωτοί στο Δημόσιο, να μην απαντάνε στο κράτος – απατεώνα, που τους ξεζουμίζει στους φόρους κάνοντας λούφα και κρατώντας τις δυνάμεις τους για την δεύτερη και τρίτη δουλειά που υποχρεώνονται να έχουν για να τα φέρουν βόλτα;
Και γιατί να αυξήσουν την παραγωγικότητα της εργασίας, αφού έτσι το μόνο που πετυχαίνουν είναι να δίνουν σάρκα και οστά στο επιφανειακό μόνο παράδοξο φαινόμενο, όπως εξηγήσαμε αυξάνοντας την εντατικότητα της εργασίας τους, να χτίζουν καινούργιες βίλες, π.χ. του ΦΙΞ ή του ΤΣΑΚΟΥ –τους οποίους ποτέ δεν έχουν δει- ή να αυξάνουν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό, δίνοντας έτσι το σκοινί στις δυτικές τράπεζες που περνάει στο λαιμό το λούρο με τον δανεισμό των ίδιων κεφαλαίων που αυτοί έχουν παράγει.
Όσο λοιπόν δε χτυπιέται η φοροδιαφυγή, όσο το κράτος και..... εμπαίζουν το λαό ότι δήθεν πλήρωσε τους φόρους της των 3 δις ενώ δεν έχει πληρώσει, όσο δεν βρίσκονται τα 450 δις που φοροδιαφεύγουν, οποιοδήποτε φορολογικό νομοσχέδιο που δήθεν ορθολογοποιεί, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια καινούργια απάτη σε βάρος του λαού, μια ληστεία του μισθού των φορολογουμένων για τη χρηματοδότηση της ....
Όσα μέτρα και να παρθούν, οι φορολογούμενοι θα βρίσκουν πάντα τα άφθονα παραθυράκια που περιέχουν οι νόμοι για να συνεχίσουν να φοροδιαφεύγουν. Έτσι η μεν φορολογική συνείδηση είναι και θα είναι ανύπαρκτη, η δε εργασιακή των εργαζομένων στο δημόσιο έχει κυριολεκτικά συντριβεί και διαλυθεί. Και αυτό, όχι γιατί οι εργαζόμενοι είναι τεμπέληδες όπως μας λένε οι τσαρλατάνοι οικονομολόγοι ή οι δημοσιογράφοι, γιατί αν ήταν δεν θα εργάζονταν καθημερινά σε δύο και τρεις δουλειές, αλλά επειδή η ίδια η πρακτική του κράτους και της..... τους οδηγεί στη λούφα και το μίνιμουμ εργασίας.
Έτσι σήμερα το κράτος δεν μπορεί να αυξήσει την παραγωγικότητα της εργασίας στο δημόσιο, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση οποιασδήποτε οικονομικής ανάπτυξης. Η χώρα λοιπόν σήμερα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην οικονομική χρεοκοπία και καταστροφή έχοντας μπει αμετάκλητα στην ομάδα των περιφερόμενων χωρών, έχοντας μόνιμα διαρθρωτικά και ολοένα διευρυνόμενα εξωτερικά ελλείμματα, μη μπορώντας να αυξήσει την παραγωγικότητα, μη μπορώντας να κάνει τις επενδύσεις που χρειάζονται στους κλάδους που πρέπει, τροφοδοτώντας με τη συνεχή υποτίμηση της δραχμής και τα αρνητικά επιτόκια, τόσο την κατανάλωση όσο και την παράνομη διαρροή συναλλάγματος, ακόμη και από μικροκαταθέτες, μη μπορώντας να κινητοποιήσεις όλες τις εργαζόμενες τάξεις, λόγω του ότι δεν δημιουργεί και δεν έχει μείνει όρθια καμιά από τις βασικές αξίες που είναι κοινά αποδεκτές και θεμελιώνουν μια κοινωνία.
Σε μια εποχή όπου η σύγχρονη βιομηχανική υποδομή είναι η προϋπόθεση για την επιβίωση μιας χώρας, η δική μας μπήκε σε διαδικασίας αποβιομηχάνισης, αποσύνθεσης της οικονομίας της, κάνοντας βήματα προς τα πίσω. Ενώ οι άλλες δυτικές χώρες τρέχουν με ταχύτητα υπερηχητικού, έχουν κιόλας κάνει την αναγκαία αναδιάρθρωση της οικονομίας τους με την αυτοματοποίηση, την ηλεκτρονική και την πληροφορική και ενώ οι υπανάπτυκτες μέχρι χτες χώρες του τρίτου κόσμου, μπαίνουν με δυναμική στις αγορές και μας εκτοπίζουν και άλλες παράγουν προϊόντα της ηλεκτρονικής βιομηχανίας υψηλής τεχνολογίας που εκτοπίζουν τα ανάλογα προϊόντα και αυτών ακόμη των υπεραναπτυγμένων δυτικών χωρών, εμείς μετατρεπόμαστε σε πελώριο ξενοδοχείο της δύσης που εξαρτιέται ολοκληρωτικά από τις δυτικές τράπεζες.
Η διαδικασία της αποβιομηχανοποίησης και αποσύνθεσης της οικονομίας που έχει αρχίσει, οδηγεί στα σίγουρα στη χρεοκοπία, την καταστροφή, το μαρασμό, την εναπόθεση της τύχης της χώρας στις αγαθές προθέσεις των δυτικών τραπεζών, της ΕΟΚ, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτή την εξέλιξη την καθόρισε όπως είπαμε η πολιτική των τελευταίων δεκαετιών, τόσον της ...... όσο και του πολιτικού προσωπικού είτε δεξιού, είτε χουντικού είτε ΠΑΣΟΚικού.
Σήμερα όμως ειδικότερα την οδηγεί συνειδητά προς αυτή την κατεύθυνση και πάλι η .... και ο δυτικός ιμπεριαλισμός. Μαζί με αυτούς την οδηγούν και ορισμένοι από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, από τους οποίους άλλοι ασυνείδητα και άλλοι συνειδητά παραμένοντας σταθερά αιθεροβάμονες και συνάμα καλαμοβάμονες, αφού, ενώ γνωρίζουν τη δυσμενή εξέλιξη που θα ακολουθήσει, υπολογίζουν υστερόβουλα να την εκμεταλλευτούν πολιτικά για να σκληρύνουν ακόμα περισσότερο την πολιτική τους, παραμένοντας στην εξουσία.
Γνωρίζουν καλά ότι οι μυστικοί δεσμευτικοί όροι που ανέλαβε η κυβέρνηση απέναντι στις δυτικές τράπεζες και την ΕΟΚ για να πάρει το δάνειο, σχετικά με τα ελλείμματα και τον πληθωρισμό κτλ., είναι αδύνατο να τηρηθούν, με συνέπεια τα επόμενα 1-2 χρόνια να επακολουθούν νέοι, πιο σκληροί όροι για να συνεχίσει η δανειοδότηση μπροστά στους οποίους το σημερινό χτύπημα και η σημερινή ανεργία θα είναι αστεία πράγματα.
Και γνωρίζουν ότι η μόνη λύση θα είναι και πάλι ο δανεισμός και συνεπώς η ουσιαστική χρεοκοπία της χώρας και η πλήρης υποτέλεια στις δυτικές τράπεζες, ανεξάρτητα από τη μορφή που θα πάρει αυτή προς τα έξω. Αυτές θα έχουν τότε όλη την τράπουλα στο χέρι και θα αποφασίζουν για τις τύχες της οικονομίας και συνάμα έμμεσα και για τις πολιτικές της τύχες.
Οδηγούμαστε λοιπόν ότι μόνο στη χρεοκοπία, τον μαρασμό, την πλήρη εξάρτηση από τις δυτικές τράπεζες αλλά και σε μια σκληρή δεξιά φασιστική λύση, με πτώση πάνω από το 50% συνολικά του ιδιωτικού επιπέδου, σε περίπου 2-3 χρόνια και με μαζική ανεργία. Αυτή είναι η μοναδική άλλη λύση που υπάρχει, αν δεν ακολουθήσουμε την επαναστατική λύση που προτείνουμε. Είναι η λύση που προετοιμάζουν συστηματικά για τον ελληνικό λαό η...., ο ιμπεριαλισμός και οι συνένοχοί τους πολιτικοί.
Πριν όμως φτάσουμε σ’ αυτή τη λύση, πρέπει να έχει ξεβρακωθεί τελείως το ΠΑΣΟΚ και να έχει δυσφημιστεί τελείως ο σοσιαλισμός. Σε όλη αυτή την περίοδο η ..... με τις διαπραγματεύσεις για επενδύσεις, χρησιμοποιεί το ΠΑΣΟΚ σαν πιόνι για να περάσει τα αντεργατικά μέτρα που είναι τάχα απαραίτητα για να γίνουν επενδύσεις. Μέτρα που αύριο θα παρουσιαστούν σαν αναγκαία που ψηφίστηκαν ακόμα και από σοσιαλιστές.
Μ’ αυτά τα μέτρα παράλληλα προχωρούν στο βαθμό του βαθμιαίου ξεβρακώματος του ΠΑΣΟΚ στα μάτια των εργαζομένων. Ο κύριος στόχος τους όμως δεν είναι να παρουσιάσουν τη χρεοκοπία της οικονομίας ως αποτέλεσμα της δήθεν σοσιαλιστικής διαχείρισης και των σοσιαλιστικών πειραματισμών και να δυσφημίσουν έτσι μια και καλή στα μάτια των πλατιών μαζών κάθε σοσιαλιστική λύση, δημιουργώντας έτσι και την πλατύτερη αποδοχή και συναίνεση που είναι αναγκαίες για την εφαρμογή της σκληρής και αποφασιστικής λύσης, της μόνης δήθεν λύσης που θα απομείνει μετά τη χρεοκοπία του σοσιαλισμού.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφερθούμε στη δεύτερη κατεύθυνση μέτρων –η πρώτη είναι το χτύπημα της....- που είναι απαραίτητη για να βγούμε από την κρίση και να αποφύγουμε την καταστροφή. Έχει σχέση με το εξωτερικό χρέος και τη συνεχή αυξανόμενη υπερχρέωση της χώρας. Είναι προφανές ότι η ετήσια εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους, είναι τόσο βαθιά ώστε να λυγίζει η οικονομία, να μην μπορεί να διαρθρωθεί για να βγει απ’ αυτό το φαύλο κύκλο.
Η λύση κατά συνέπεια δεν μπορεί να είναι άλλη από τη ριζική αποσύνθεση των συναλλαγματικών και άλλων προβλημάτων του εξωτερικού χρέους, από τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας. Και αυτό οδηγεί στη μονομερή άρνηση της χώρας για τουλάχιστον 5 χρόνια της πληρωμής των τοκοχρεωλυσίων που επιβάλλουν οι δυτικές τράπεζες και η αποδοχή πληρωμής ετήσιου ποσού που ισοδυναμεί π.χ. με το 10% της αξίας των εξαγωγών μας.
Ανάλογη πρόταση έχει γίνει από υπερχρεωμένες χώρες του τρίτου κόσμου με τις οποίες η χώρα οφείλει να συντονίσει τη δράση της για την από κοινού αντιμετώπιση των δυτικών τραπεζών. Αντιλαμβανόμαστε τις συνέπειες και τις δυσκολίες μιας τέτοιας πολιτικής, αλλά πρέπει να καταλάβουμε πως ή ραγιάδικη άποψη ότι η χώρα πρέπει να υποτάσσει τα συμφέροντά της μέχρι την ενδεχόμενη οικονομική καταστροφή της στα συμφέροντα της δύσης, άποψη που ταλάνισε και βασάνισε αυτόν τον τόπο επί ενάμιση αιώνα, πρέπει κάποτε να ριχτεί στον κάλαθο των αχρήστων.
Είπαμε πιο πάνω ότι στη χώρα μας έχουμε μια ιστορική αποτυχία της άρχουσας τάξης, της ..... και του πολιτικού προσωπικού της, να αναπτύξει αυτοδύναμα και με σχετική αυτονομία τη χώρα. Αυτό το φαινόμενο είναι μοναδικό για το δυτικό ευρωπαϊκό χώρο. Αυτή ή αποτυχία εξηγήσαμε ότι οδήγησε στη σημερινή κρίση και τον αυριανό μαρασμό. Έτσι η χώρα μας είναι η μοναδική στη δυτική Ευρώπη, όπου υπάρχει γενικότερο πρόβλημα ταξικής ανακατάταξης, όπου μπαίνει ζήτημα όχι θεωρητικό αλλά πρακτικό για σήμερα, να αναλάβει μια άλλη τάξη την πολιτική ευθύνη και να οικοδομήσει μια άλλη κοινωνική ισορροπία.
Οι δυο παραπάνω κατευθύνσεις που αναφέραμε που είναι απλά κατευθύνσεις και όχι πολιτικό πρόγραμμα, αποτελούν κατευθύνσεις επαναστατικής προοπτικής και κατά συνέπεια αυτή η τάξη δεν μπορεί να είναι άλλη από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, τις άλλες λαϊκές τάξεις, μετά μάλιστα την πλήρη αποτυχία της μικροαστικής εκδοχής του ΠΑΣΟΚ με την πλήρη υποταγή του στην.....
Αυτή η επαναστατική αλλαγή αντιμονοπωλιακού και αντιιμπεριαλιστικού περιεχομένου, που δεν μπορεί να επιτευχθεί με σεβασμό των θεσμών, αυτή η λαϊκή εξουσία, προβάλλει σήμερα σαν η μόνη ρεαλιστική λύση που μπορεί να βγάλει τη χώρα απ’ την κρίση και να σταματήσει την πορεία της προς τον μαρασμό, την οικονομική χρεοκοπία και την ολοκληρωτική εναπόθεση της τύχης της χώρας στις καλές προθέσεις των δυτικών τραπεζών.
Αυτό το ζήτημα είχε χρέος να θέσει στη σημερινή περίοδο, για λογαριασμό της εργατικής τάξης, την πλειοψηφία της οποίας υποτίθεται ότι εκπροσωπεί, το παραδοσιακό Κομμουνιστικό Κίνημα, δηλαδή τα δύο Κομμουνιστικά Κόμματα Ελλάδας. Να το θέσει επιτακτικά, δυναμικά, μαζικά, να το κάνει κεντρικό πολιτικό ζήτημα, κινητοποιώντας μαζικά τους εργαζόμενους σε ένα είδους ανένδοτου μαζικού αγώνα ενάντια στην..... και το συνυπεύθυνο πολιτικό προσωπικό.
Μη κάνοντάς το..... της σημερινής κρίσης και επερχόμενης χρεοκοπίας και μαρασμού, αποκαλύπτεται ότι στην εξουσία δεν πιστεύουν ότι η εργατική τάξη και οι εργαζόμενες μάζες έχουν να αρθρώσουν κάποιο λόγο, ότι έχουν να προτείνουν κάτι καλύτερο, ότι μπορούν να βγάλουν τη χώρα απ’ την κρίση. Με μια λέξη δεν πιστεύουν ότι πράγματι ο σοσιαλισμός που πρεσβεύουν, είναι ένα κοινωνικό σύστημα όχι μόνο καλύτερο απ’ το σημερινό, αλλά και το μόνο που θα βγάλει απ’ το αδιέξοδο.
Και όλα όσα λένε περί σοσιαλισμών, δημοκρατικών διαδικασιών από τη διαχείριση της ενότητας κτλ., δεν είναι τίποτε άλλο από παραμύθια και προπέτασμα καπνού για να καλύψουν τον πραγματικό κοινωνικό τους ρόλου, του αριστερού άλτη αυτού του διεφθαρμένου και σάπιου καπιταλισμού μπανανίας της....
Μη κάνοντάς το τέλος, διέπραξαν το τρίτο ιστορικό λάθος –το δεύτερο ήταν ότι δεν πρόβλεψαν τη δικτατορία και δεν έκαναν ένοπλη αντίσταση, χωρίς αυτό να σημαίνει αντάρτικο βουνού- με το οποίο συνεχίζεται η διαδικασία αποσυρρίκνωσης το Κομμουνιστικού Κινήματος. Έτσι, ενώ το ΠΑΣΟΚ έχει χρεοκοπήσει και λογικά το Κομμουνιστικό Κίνημα θα έπρεπε να αναπτύσσεται ραγδαία, αυτό συρρικνώνεται, όχι εξαιτίας του ΠΑΣΟΚ όπως λένε, αλλά λόγω των δύο αυτών ιστορικών λαθών με τα οποία την τελευταία 15ετία μετατράπηκε από βασικό παράγοντα της πολιτικής ζωής που ήταν, ακόμα και όταν ήταν στην παρανομία, σε απλό κομπάρσο που κανείς δεν υπολογίζει.
Την πορεία αυτή προς τη συρρίκνωση και το θάψιμό του, την άνοιξαν οι ηγεσίες Φλωράκη και Κύρκου, που ευθύνονται συλλογικά γι αυτά τα λάθη. Και αυτή την εξέλιξη δεν πρόκειται να τη σταματήσει οποιαδήποτε οργανωτική μανούβρα ή και μετεξέλιξη ή και αναβάθμιση είτε συνεργασίες και ενότητες. Αντίθετα, αν είχαν κάνει αυτό τον ανένδοτο, ο φορέας θα χτιζόταν πολύ εύκολα και θα ήταν γνήσιο, όπως χτίστηκε παντού και πάντα, όπου υπήρξαν ισχυροί λαϊκοί αγώνες.
Ο ελληνικός λαός έχοντας συνείδηση των προβλημάτων, θα έβγαζε τη χώρα από την κρίση αφού παρουσιάζονταν με πρόγραμμα που φιλοδοξούσε να χτυπήσει τις ρίζες των προβλημάτων , ?το ξένο κεφάλαιο και την εξάρτηση. Το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δε μπόρεσε σ’ αυτή την ιστορική πρόκληση και ευκαιρία, αλλά επιπλέον κατακουρέλιασε αυτό το πρόγραμμα. Ξεπούλησε τους πολύχρονους αιματηρούς αγώνες τριών γενιών, όπως αρέσκεται να υποστηρίζει. Αγώνες που ουσιαστικά το έφεραν στην εξουσία, όχι βέβαια ολόκληρο το ΠΑΣΟΚ, αλλά η ηγετική προδοτική κλίκα Παπανδρέου, Κουτσόγιωργα, Τσοχατζόπουλο, με κύρια βέβαια υπεύθυνο τον Παπανδρέου.
Όταν λέμε ηγετική κλίκα, δεν εννοούμε ότι είναι επί χρήματι πράκτορες του ιμπεριαλισμού, αλλά ότι έχουν απόλυτη συνείδηση ότι οι θεωρίες στις οποίες βασίζονται τα πρόσφατα οικονομικά μέτρα, δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και βρίσκονται στην υπηρεσία των συμφερόντων των ιδιωτικών τραπεζών.
Αυτοί αποφάσισαν τα πρόσφατα αντιλαϊκά μέτρα, που θα έφερνε και η δεξιά αν κέρδιζε τις εκλογές. Τα μέτρα αυτά είναι τα ίδια που ζήτησε ο ΣΕΒ, η ΕΟΚ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι Δυτικές Τράπεζες. Και αυτά που λένε ότι με την υποτίμηση και τις ανατιμήσεις των αγαθών θα επιτευχθεί η διαφύλαξη της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων και ότι προσφεύγουμε στην ΕΟΚ και στις Δυτικές Τράπεζες για να διαφυλάξουμε την εθνική μας ανεξαρτησία, είναι αντάξια ενός Ιονέσκου.
Εμείς πάντως από όσα κατά καιρούς έχει δηλώσει ο Παπανδρέου, συμφωνούμε σε ένα, την νύχτα των εκλογών σε στιγμή αδυναμία, μπροστά από τα απρόσμενα γι’ αυτόν αποτελέσματα, άφησε να του ξεφύγει: «αν δεν ανταποκριθούμε στις προσδοκίες αυτού του υπέροχου λαού, θα θέλουμε όλοι κρέμασμα.› Ας ρωτήσει το λαό, που κινητοποιείται παντού ενάντια στα οικονομικά του μέτρα. Σήμερα οι υγιείς λαϊκές δυνάμεις μέσα στο ΠΑΣΟΚ όλο και λιγοστεύουν. Στο κομματικό και κρατικό μηχανισμό κυριαρχούν οι καριερίστες φασιστο-πασόκοι, τυφλά όργανα της κλίκας Παπανδρέου – Κουτσόγιωργα – Τσοχατζόπουλου.
Όσο παραμένει αυτή η κλίκα, το ΠΑΣΟΚ βουλιάζει συνέχεια. Η δεξιά κατρακύλα της είναι τέτοια, που ακόμα και ο Αρσένης φαντάζει μπροστά τους αριστερός. Ούτε οι δικοί τους δεν το πιστεύουν. Έχουν καταντήσει τελείως αναξιόπιστοι.
Η μόνη λύση συνεπώς που απομένει για το ΠΑΣΟΚ, είναι η ανατροπή της κλίκας, η ριζική αλλαγή ηγεσίας και στρατηγικής, αν και εμείς δεν έχουμε πολλές ψευδαισθήσεις, δεδομένης και της παντελούς έλλειψης εσωκομματικής δημοκρατίας. Αν αυτό δεν επιτευχθεί, τότε και πολύ πιο σύντομα απ’ ότι νομίζουν μερικοί, το ΠΑΣΟΚ θα αποτελέσει τελειωμένη υπόθεση και ο λαός θα του επιφυλάξει μια μόνιμη θέση. Το καλάθι των αχρήστων της ελληνικής ιστορίας.
Και επειδή μερικοί έχοντας χάσει φαίνεται κάθε επαφή με την πραγματικότητα, τους εργαζόμενους και το επίπεδο των μισθών τους, προσπαθούν με επανειλημμένες και απεγνωσμένες συνάμα προσπάθειες, να μας παρουσιάσουν τους υπουργούς και τους άλλους ανώτερους κρατικούς υπαλλήλους, με τους μισθούς των εκατοντάδων χιλιάδων δραχμών και τα πάσης φύσεως προνόμια, σαν πένητες που θυσιάζονται για τον τόπο. Θα θυμίσουμε ότι και για κάτι άλλους πολιτικούς, μίλαγαν για πένητες και ξαφνικά βρέθηκαν σε παλάτια και σε χοντρές business. Και ότι οι σημερινοί μπορεί να ήταν πένητες, ορισμένοι τουλάχιστον πριν, αλλά σήμερα δεν είναι. Σήμερα μπορεί βέβαια να μην είναι ?..αλλά είναι αναμφισβήτητα προνομιούχοι, όρος με τον οποίον συμφωνούμε, γιατί ανταποκρίνονται στην ελληνική πραγματικότητα, σημαίνει ότι ευρίσκονται από την αντίπερα όχθη και τους χωρίζει άβυσσος με τον εργαζόμενο λαό. Σημαίνει ότι δεν τους ενδιαφέρει αν δεν υπάρχει υγεία για το λαό, γιατί πάνε στα νοσοκομεία του εξωτερικού, ή στους πανάκριβους μεγαλογιατρούς αυθεντίες και ποτέ τους δεν πατάνε στα νοσοκομεία – αχούρια που βασιλεύουν τα φακελάκια.
Δεν τους ενδιαφέρει αν η παιδεία είναι δωρεάν κατ’ όνομα και υποβαθμισμένη, αφού στέλνουν τα παιδιά τους στα ξένα σχολεία ή στα ιδιωτικά, ή πληρώνουν ιδιαίτερα και τέλος στα ξένα πανεπιστήμια.
Δεν τους ενδιαφέρει το νέφος, αφού μένουν στις προνομιούχες περιοχές , Ψυχικό, Φιλοθέη, Εκάλη κλπ, ή πηγαίνουν κάθε τόσο στα εξοχικά τους και στις διάφορες Ελούντες. Δεν τους ενδιαφέρει η ανεργία, αφού με το ρουσφέτι που συνεχίζεται, οι ημέτεροι θα είναι πάντα βολεμένοι. Δεν τους ενδιαφέρει η τραγική κατάσταση των υπεραστικών οδικών σιδηροδρομικών, ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, αφού ποτέ τους δεν τις χρησιμοποιούν. Ούτε των αστικών στην περιοχή της πρωτεύουσας, αφού ποτέ τους δεν μπαίνουν σε λεωφορείο.
Δεν τους ενδιαφέρει η εκ περιτροπής κυκλοφορία μικρών-μεγάλων που ήταν αντισυνταγματικοί, όσο ήταν στην αντιπολίτευση, αφού έχουν δυο αυτοκίνητα. Δεν τους ενδιαφέρει το σκάνδαλο των αυτοκινήτων, όπου το κράτος σαν πραγματικός απατεώνας, μόνο σε ολόκληρη την Ευρώπη, επιβάλει τεράστιες ληστρικές εισφορές που διπλασιάζουν τις τιμές τους, για να εισπράξουν από τη μια και από την άλλη να εμποδίζει τον εργαζόμενο να αποκτήσει αυτό το είδος πρώτης ανάγκης σήμερα, για τις συνθήκες διαβίωσης τουλάχιστον της πρωτεύουσας, για να μπορούν έτσι να κυκλοφορούν πιο άνετα οι προνομιούχοι, αφού βέβαια δεν έφτιαξαν δρόμους ταχείας κυκλοφορίας.
Δεν τους ενδιαφέρει εάν οι δρόμοι είναι σε άθλια κατάσταση, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα από τα υψηλότερα ποσοστά δυστυχημάτων, με θύματα βέβαια πρώτιστα όσους οδηγούν σακαράκες και μοτοσικλέτες, αφού οι δικοί τους δρόμοι είναι σε πολύ καλή κατάσταση, όπως η Κηφισίας, όπου για πολλοστή φορά έγιναν έργα, για να έρχονται οι προνομιούχοι στο κέντρο σε χρόνο ρεκόρ.
Δεν τους ενδιαφέρει η κατάσταση στις υποβαθμισμένες περιοχές της πρωτεύουσας. Η μόλυνση του περιβάλλοντος. Το νέφος, οι πλημμύρες με την πρώτη βροχή, αφού ποτέ δεν πατάνε το πόδι τους σ’ αυτές.
Και αν σήμερα αυτοί οι πένητες που βρίσκονται τάχα στο νοίκι, σταμάταγαν το υπουργιλίκι τους, θα τους βλέπαμε σε παλάτια και business. Ας θυμηθούμε την πρεμούρα που τους έπιασε, μόλις μίλησε η Αυριανή, για λίστα με έλληνες καταθέτες στην Ελβετία. Πώς κινητοποίησαν τον Κουτσόγιωργα, για να κλείσει το θέμα η Αυριανή εν μια νυκτί. Γιατί εάν κατά τύχη δημοσιεύονταν η λίστα, θα γινόταν πατατράκ, αφού πέρα από την γνωστή ?.και τους απατεώνες πολιτικούς της δεξιάς, θα εμφανίζονταν και όλοι αυτοί οι σοσιαλιστές, υπουργοί, βουλευτές και ανώτατοι κρατικοί υπάλληλοι, που δήθεν αγωνίζονται να κλείσουν το έλλειμμα του ισοζυγίου και ενάντια στην διαρροή του συναλλάγματος να έχουν καταθέσεις στην Ελβετία.
Αλλά ας ευγνωμονούν το γεγονός ότι δεν υπάρχει ένα πραγματικό Κομμουνιστικό Κόμμα, να καλέσει όλο το λαό από το Κερατσίνι, την Κοκκινιά, το Πέραμα, το Περιστέρι, τα Λιόσια και τις άλλες υποβαθμισμένες περιοχές όπου ζει και εργάζεται κάτω από άθλιες συνθήκες, μέσα στο νέφος και στη μόλυνση, σε μια μαζική διαδήλωση διαμαρτυρίας στο Ψυχικό, την Φιλοθέη, την Εκάλη, την Πολιτεία, να τους δείξει τις επαύλεις – παλάτια και την προκλητική χλιδή μέσα στην οποία ζουν, να τους δείξει ποιοι είναι αυτοί που τον κατηγορούν ότι δεν εργάζεται και ότι καταναλώνει περισσότερα απ’ όσα παράγει. Και να βλέπαμε τότε, πώς θ’ αντιδρούσε αυτός ο λαός;
Αλλά βέβαια, δεν είναι τυχαίο, ότι δεν τον καλούν σε μια τέτοια συγκέντρωση, γιατί ξέρουν καλά, ποια θα είναι η κατάληξη αυτής. Θα τα έκανε όλα και αυτοδίκαια βέβαια, γης μαδιάμ και δεν θα έμενε τίποτα όρθιο.
Αποφασίσαμε λοιπόν να χτυπήσουμε έναν από τους κύριους εκπροσώπους της ?., τον ληστρικό όμιλο της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ των Αδελφών Αγγελόπουλου. Οι κύριοι αυτοί δεν παράλειψαν να διαπράξουν ούτε ένα από τα εγκλήματα που αναφέραμε πιο πάνω, σε βάρος του λαού και της χώρας, και σημειώστε την περίπτωση να χαρακτηριστεί σαν η μεγαλύτερη απάτη της 15ετίας, αγοράζοντας την ατρακόσκονη από την Αυστραλία και περνώντας την από μια σειρά εταιρίες - φαντάσματα, κατόρθωσαν να την φέρουν στη χώρα υπερτιμολογημένη κατά 50%, δραστηριότητα που διήρκεσε σε όλη τη δεκαετία ’70 – ’80 και που εντόπισε μεταξύ άλλων ειδική επιτροπή του ΟΗΕ για τις υπερεθνικές επιχειρήσεις.
Μόνο απ’ αυτή την απάτη οι Αγγελόπουλοι έβγαλαν παράνομα στο εξωτερικό 57 εκατομμύρια δολάρια. Με το κεφάλαιο που έβγαλαν παράνομα στο εξωτερικό, εξαγόρασαν την ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ, χρησιμοποιώντας άλλες δυο εταιρίες – φαντάσματα. Μια ελβετική και μια γερμανική, που κατέχουν σήμερα τυπικά την πλειοψηφία των μετοχών.
Και ενώ μας παρουσιάζουν την εξαγορά σαν αποτέλεσμα της χρεοκοπίας τους, αυτοί οι «πένητες› κάνουν το 1975 μεγάλες επενδύσεις στην Αγγλία, χρησιμοποιώντας τα κεφάλαια που διέρρευσαν παράνομα στο εξωτερικό και ιδρύοντας υπερσύγχρονη μονάδα Χαλυβουργίας με το όνομα «Alfa Steel›.
Δεν μπορούν όμως να αποκρύψουν ότι στα διάφορα Διοικητικά Συμβούλια, τόσο της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ, όσο και όλων αυτών των εταιριών, βρίσκονται τα ίδια πρόσωπα, ή μέλη των οικογενειών τους, αποκαλύπτοντας έτσι την απάτη.
Μ’ αυτή και μόνο την περίπτωση, βλέπουμε ολοκάθαρα πώς η οικονομία οδηγήθηκε στη σημερινή κατάσταση. Αντί λοιπόν να γίνουν επενδύσεις εκσυγχρονισμού του κεφαλαιουχικού εξοπλισμού παραβλέποντας την επερχόμενη παγκόσμια κρίση της Χαλυβουργίας, αντί έστω να γίνουν επενδύσεις σε άλλους κλάδους, οι καπιταλιστές βγάζουν παράνομα τα κεφάλαια έξω, κεφάλαια που παρήχθησαν από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και άφησαν την ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ να οδηγηθεί στην χρεοκοπία και το φουντάρισμα, από σήμερα όπως λένε οι ειδικοί κάνει μόνο για ντισκοτέκ. Αντιμετώπισαν δηλαδή τη χώρα, ως μια απλή αποικία – ευκαιρία, όπου ληστεύονται εύκολα ο πλούτος και η εργασία του λαού της και μεταφέρονται αλλού σαν μια Μπανανία, για την οποία όχι μόνο δεν τους καίγεται καρφί αν θα αναπτυχθεί οικονομικά, αλλά επιπλέον αυτό είναι το συμφέρον τους, αφού λειτουργώντας σαν κεφάλαιο στο εξωτερικό έχουν υποταχθεί και δέσει τα συμφέροντά τους με το ξένο κεφάλαιο, το οποίο βέβαια έχει σαν πρώτο του στόχο, να παραμένει η χώρα ξενοδοχείο – Μπανανία.
Ας μη παραλείψουμε τέλος ν’ αναφερθούμε στην πανομοιότυπη δουλική στάση των ανώτερων κρατικών υπαλλήλων και του πολιτικού προσώπου, είτε χουντικού, είτε νεοδημοκρατικού, είτε πασοκικού. Επί χούντας έγινε το πέρασμα των μετοχών στο εξωτερικό. Επί χούντας και Νέας Δημοκρατίας, οι υπερτιμολογήσεις και η παράνομη διαρροή συναλλάγματος, χωρίς η Νέα Δημοκρατία να κάνει τίποτα, ούτε γι’ αυτό., αλλά ούτε για τις μετοχές.
Ακόμα ενώ η έρευνα άρχισε το ’78, ο Υπουργός της Νέας Δημοκρατίας, έκανε τον άθλο να καταφέρει να υποβάλει την μηνυτήρια αναφορά μόνο μερικές μέρες πριν τις εκλογές του ’81. Τέλος επί ΠΑΣΟΚ, αφού ο Ακριτίδης έκανε και αυτός το κορόιδο επί μήνες, κωφεύοντας στις διάφορες προτάσεις που του γινόταν για πρόστιμα ενός δις, αφού το δημόσιο του ΠΑΣΟΚ απουσίασε, όταν η υπόθεση εκδικάζονταν στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, με αποτέλεσμα το Συμβούλιο με βούλευμά του, να αθωώσει τους Αγγελόπουλους, ήρθε ο Κεδίκογλου και λειτουργώντας με στοιχειώδη εντιμότητα, επέβαλε 9 δις πρόστιμο.
Γι’ αυτή τη σωστή ενέργεια απέναντι στις ?και στις απάτες της, θέλησε αμέσως να ζητήσει απολογητικά συγνώμη από την ?. η προοδευτική κλίμακα του ΠΑΣΟΚ, ξαποστέλνοντας κλοτσηδόν τον Κεδίκογλου και επιβραβεύοντας τον Ακριτίδη, με νέο Υπουργείο, εφόσον λειτούργησε σαν πειθήνιο όργανο που σέβεται τις επιταγές αυτού του κράτους – απατεώνα.
Περιττό δε να προσθέσουμε, ότι μέχρι σήμερα οι Αγγελόπουλοι, δεν έχουν πληρώσει ούτε δραχμή, ούτε πρόκειται ποτέ να πληρώσουν απ’ αυτό το πρόστιμο των 9 δις. Αυτή η εγκληματική δραστηριότητα της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ, είναι απλά μια ανάμεσα στις δεκάδες ανάλογες των διαφόρων Ομίλων της ?
Αυτή η εγκληματική δραστηριότητα είναι η κύρια αιτία της σημερινής κρίσης, της ακρίβειας, της ανεργίας, του αυριανού μεγαλύτερου χτυπήματος του ιδιωτικού εταίρου και μεγαλύτερης ανεργίας, της επερχόμενης χρεοκοπίας και μαρασμού, του βαθέματος της χρηματιστικής και τεχνολογικής εξάρτησης από το δυτικό μεγάλο κεφάλαιο.
Αποφασίσαμε λοιπόν να εκτελέσουμε τον Δ. Αγγελόπουλο, που σαν Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ, είναι ο κύριος υπεύθυνος για όλα τα παραπάνω εγκλήματα που διέπραξε ο Όμιλος ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ, ενάντια στο λαό και τη χώρα. Για τη μόνη λύση που θα μας βγάλει από την κρίση και θα ανακόψει την πορεία προς την χρεοκοπία και τον μαρασμό. Για την επαναστατική, αντιμονοπωλιακή, αντι-ιμπεριαλιστική αλλαγή και λαϊκή εξουσία. Για τον σοσιαλισμό. Ο αγώνας συνεχίζεται. Επαναστατική Οργάνωση 17Ν›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Δεν υπάρχουν βέβαια περαιτέρω περιθώρια όπως αντιλαμβάνεστε, να πούμε όχι αύριο γιατί είναι η εθνική μας εορτή, όλοι το γνωρίζουμε αυτό. Τετάρτη λοιπόν πρωί θα έρθουν των εξής υποθέσεων εδώ οι μάρτυρες. Της έκρηξης στο Ρέντη – Κηφισού. Της έκρηξης στο Καβούρι, λεωφορείο μεταφοράς αμερικάνων. Τζωρτζ Κάρος και Αθανασιάδη – Μποδοσάκη. Και δεν ξέρω πόσοι θα έρθουν και αν θα έρθουν απ’ αυτές.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Και βέβαια θα ήθελα να κάνω μια πρόταση στο Δικαστήριό σας. Προτείνω στο Δικαστήριό σας και να το ακούσει και η υπεράσπιση πριν φύγω, στο κατάλογο των μαρτύρων της υπόθεσης που συνεχίζουμε την εκδίκασή της, περίπτωση Αγγελοπούλου, περιλαμβάνονται τρία ακόμα άτομα, δηλαδή οι, Σπυρίδης, Μαρκέτος και Ελένης Γεωργακά. Τα πρόσωπα αυτά φέρεται να έχουν κάποια επαφή με τους δράστες. Αυτό που θέλω να προτείνω στο Δικαστήριό σας είναι να γίνει ένας έλεγχος αν έχουν κλητευθεί αυτοί οι άνθρωποι και αν δεν έχουν κλητευθεί, να διαταχθεί η βιαία προσαγωγή τους, αλλά αν δεν έχουν κλητευθεί επειδή δεν κατέστη δυνατόν να προσδιοριστεί η κατοικία τους?.αυτό θα έλεγα, να το ελέγξουμε και να διατάξουμε την βιαία προσαγωγή .
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας εύχομαι να περάσετε καλά όλοι σας και να ξεκουραστείτε.