Κάθε τόσο επιστήμονες προειδοποιούν για ανησυχητική μείωση της βιολογικής ποικιλότητας στην άγρια φύση, με τη συρρίκνωση πληθυσμών και τον αφανισμό ζώων. Τώρα, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών υποστηρίζει ότι η απώλεια της βιοποικιλότητας αποτελεί πραγματικότητα ακόμη και για τα εκτρεφόμενα ζώα και φυτά.
Κάθε τόσο επιστήμονες προειδοποιούν για ανησυχητική μείωση της βιολογικής ποικιλότητας στην άγρια φύση, με τη συρρίκνωση πληθυσμών και τον αφανισμό ζώων. Τώρα, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών υποστηρίζει ότι η απώλεια της βιοποικιλότητας αποτελεί πραγματικότητα ακόμη και για τα εκτρεφόμενα ζώα και φυτά.
Στις πρώτες του δηλώσεις αφότου ανέλαβε επικεφαλής της νέας Διακυβερνητικής Πλατφόρμας του ΟΗΕ για τη Βιοποικιλότητα και τις Υπηρεσίες Οικοσυστημάτων (IPBES), ο Ζάκρι Αμπντουλχαμίντ προειδοποίησε για σημαντικές απώλειες στα καλλιεργούμενα φυτά και τα εκτρεφόμενα ζώα. Όπως είπε μάλιστα, «τα τελευταία δεδομένα κατατάσσουν το 22% των οικόσιτων φυλών στην κατηγορία των ειδών που κινδυνεύουν με αφανισμό.»
Ο Δρ. Ζάκρι εξήγησε ότι κάποιες φυλές αγελάδων και αιγών δεν είναι πλέον τόσο δημοφιλείς όσο στο παρελθόν γιατί παράγουν λιγότερο κρέας και γάλα σε σχέση με τις νεώτερες. Καθώς οι εκτροφείς δεν είναι πάντοτε σε θέση να διακρίνουν τα χαρακτηριστικά σπάνιων φυλών, τις ωθούν ακούσια στον αφανισμό. Ο ίδιος διευκρίνισε ότι, στην περίπτωση των εκτρεφόμενων ζώων, μία φυλή θεωρείται απειλούμενη όταν ο πληθυσμός της συρρικνωθεί σε λιγότερα από 1.000 μέλη.
Σε ό,τι αφορά τις καλλιέργειες, τα τελευταία 100 χρόνια η βιοποικιλότητα έχει μειωθεί κατά 75% λόγω της στροφής σε ποικιλίες που αποδίδουν περισσότερο και παρουσιάζουν μεγαλύτερη γενετική ομοιομορφία. Παρότι υπάρχουν 30.000 βρώσιμα είδη φυτών, σημείωσε ο επικεφαλής της IPBES, ο άνθρωπος τρέφεται σχεδόν εξολοκλήρου με μόλις 30 από αυτά.
«Η απώλεια στην ποικιλότητα καλλιεργειών και ζώων καταγράφεται παράλληλα με την ανάγκη σημαντικής αύξησης της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων και καθώς ένα περιβάλλον που μεταβάλλεται καθιστά σημαντικότερη από ποτέ άλλοτε την ύπαρξη μιας μεγάλης γενετικής δεξαμενής, η οποία θα επιτρέπει στους οργανισμούς να αντέχουν και να προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες», σημείωσε ο Δρ. Ζάκρι.
Κατά τον ίδιο, η αξία αυτών των «φυσικών θησαυρών» θα γίνει αισθητή από την τιμή τους, η οποία θα αυξάνεται καθώς ζώα και φυτά θα γίνονται όλο και πιο σπάνια. «Πρέπει να απευθύνουμε έκκληση στους οικονομολόγους να κάνουν τη δύσκολη, αλλά πολύτιμη δουλειά της τιμολόγησης πραγμάτων, τα οποία φαινομενικά δεν μπορούν να μετρηθούν σε χρήματα», εκτίμησε ο νέος επικεφαλής της IPBES εκτιμώντας ότι ουσιαστικές κινήσεις θα γίνουν μόνον όταν οι απώλειες ποσοτικοποιηθούν με οικονομικούς όρους.