Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Προκήρυξη από 9.4.87 της Επαναστατικής Οργάνωσης 17Ν. Ο πρώτος τρομοκράτης των λαών είναι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός. Αμερικάνοι φονιάδες των λαών. Η ιστορία διδάσκει ότι η γραμμή του «διαίρει και βασίλευε› είναι μόνιμη στρατηγική του ιμπεριαλισμού.
Χάρη σ’ αυτήν δημιούργησε σε συνεργασία με τις ντόπιες αντιδραστικές ολιγαρχίες τα αυθαίρετα και πλασματικά μικρά αφρικανικά και αραβικά κράτη, με συνέπεια τις διάφορες τοπικές συγκρούσεις και εντάσεις με τις οποίες ο μόνιμα κερδισμένος είναι ο ιμπεριαλισμός και σήμερα ιδιαίτερα ο αμερικάνικος.
Αυτή η στρατηγική δημιούργησε τη σημερινή τραγική κατάσταση στην Κύπρο μέσα από μια αδιάβλητη πορεία 3 δεκαετιών. Έχοντας σαν μόνιμο στόχο όχι μόνο την διαιώνιση της στρατιωτικής του παρουσίας στο νησί λόγω της γεωγραφικής του θέσης, αλλά και την παραπέρα μετατροπή του σε κύριο προκεχωρημένο φυλάκιο των τρομοκρατικών του δυνάμεων στον χώρο της Μέσης Ανατολής, έπαιξε με επιτυχία το χαρτί της Τουρκίας.
Συμμάχησε στενά με τους φασίστες, τους στρατοκράτορες της Τουρκίας, αλλά και σημαντικά τμήματα της ελληνικής βερμπαλιστικής τάξης. (Είναι γνωστό ότι ο Καραμανλής επιλέχθηκε από τους Αμερικάνους το ’55 σαν αρχηγός της Δεξιάς έχοντας συμφωνήσει μυστικά μαζί τους για τη συνθήκη – παγίδα Ζυρίχης – Λονδίνου).
Κατόρθωσε έτσι ένα τελείως δευτερεύον πρόβλημα της δεκαετίας του ’50 μιας μειονότητας 18% διασκορπισμένης αναλογικά σε όλα τα χωριά του νησιού και χωρίς σοβαρό πρόβλημα συμβίωσης με την Κοινότητα να το μετατρέψει σε κύριο πρόβλημα.
Τα πρώτα επεισόδια διαδέχτηκαν οι προβοκάτσιες, οι βομβαρδισμοί του ’64, η κατάσταση του ’74 και η σημερινή ουσιαστική διχοτόμηση. Έτσι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός κατόρθωσε, μετατρέποντας ένα έστω περιορισμένο πολιτικά αντιαποικιακό – αντιμπεριαλιστικό αγώνα του ’50 στη δήθεν αιώνια διαμάχη Ελλάδας – Τουρκίας στην οποία παίζει το ρόλο του δήθεν ουδέτερου διαιτητή, να πετύχει τον μόνιμο στόχο από την δεκαετία του ’50 και να βάλει πόδι στο νησί όπου έφτιαξε τεράστιες στρατιωτικές βάσεις στην τουρκοκρατούμενη ζώνη.
Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται στο Αιγαίο. Δεν υπάρχει άνθρωπος σήμερα στη χώρα που να μην είναι απόλυτα πεισμένος ότι πίσω από τις διεκδικήσεις και απειλές του τούρκικου επεκτατικού μιλιταρισμού, ότι πίσω από την πρόσφατη κρίση και την παραλίγο σύρραξη βρίσκεται ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός.
¶λλωστε τι χρεία αποδείξεων έχουμε, όταν τα ίδια τα φερέφωνα του, ο Αλμπέργκερ και Μπερνς το επιβεβαιώνουν με τις δηλώσεις και απειλές τους. Με τις εκ των υστέρων παραδοχή – ομολογία ότι αυτοί σταμάτησαν προσωρινά από το ΣΙΣΜΙΚ λες και θα μπορούσαν να τους σταματήσουν. (Αν πραγματικά το έκαναν, αν δεν κινούσαν αυτοί τα νήματα).
Τι χρεία αποδείξεων όταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που εδώ και 6 χρόνια πασχίζει κάνοντας το παν για να εδραιώσει την επικυριαρχία του στη χώρα να τους εξυπηρετήσει τα συμφέροντα με τον εξυπνότερο και αποτελεσματικότερο τρόπο, τους καταγγέλλει επίσημα σαν υπεύθυνους της κρίσης.
Όταν αναγγέλλει την αναστολή της λειτουργίας της Βάσης της Νέας Μάκρης, όταν απειλεί να κλείσει όλες τις Αμερικάνικες Βάσεις. Αποδεχόμενος την πράξη, την πλήρη χρεοκοπία της πολιτικής του ότι οι Βάσεις εξυπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα και ομολογώντας την πράξη ότι όχι μόνο δεν μπορεί να υπάρξει εθνική ανεξαρτησία, αλλά ούτε καν στοιχειώδης άμυνα της χώρας όσο λειτουργεί η 5η φάλαγγα των Αμερικάνικων Βάσεων στη χώρα.
Η πολιτική λοιπόν που βασίζεται στην παραμονή των Βάσεων και τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ για να αποφύγουμε τη σύρραξη με την Τουρκία χρεοκόπησε τελείως και το ομολόγησε ο ίδιος ο Παπανδρέου με τις ενέργειές του. Η πολιτική αυτή οδήγησε τη χώρα στη σημερινή δεινή θέση όπου είναι υποχρεωμένη να υποκύψει στον εκβιασμό του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Είτε θα υποκύψει μετά από τοπικά και χρονικά περιορισμένη ένοπλη συμπλοκή στο Αιγαίο (πρέπει να γίνεται διάκριση ανάμεσα στο γενικευμένο πόλεμο που αποκλείεται και την τοπική συμπλοκή που θα διαρκέσει το πολύ 2 –3 μέρες και αυτός είναι ο σημερινός στόχος του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού όπως το δήλωσαν τα φερέφωνά του και είναι πολύ πιθανή) και μετά θα οδηγηθεί σε διαπραγματεύσεις για να αποφύγουμε δήθεν τον γενικευμένο πόλεμο. Διαπραγματεύσεις, άνευ όρων από την Ελλάδα και εφ’ όλης της ύλης, υφαλοκρηπίδα, εναέριος χώρος, νησιά αλλά και κλείσιμο του Κυπριακού, Αμερικάνικες Βάσεις.
Είτε θα υποκύψει σήμερα αποδεχόμενη τις ίδιες διαπραγματεύσεις εφ’ όλης της ύλης με μόνη την απειλή της 27 Μάρτη χωρίς να ρίξουν ούτε καν μια τουφεκιά για την τιμή των όπλων. Οι διαπραγματεύσεις αυτές, θα παραμείνουν μυστικές ενώ ο Παπανδρέου παραπλανώντας το λαό θα τις διαψεύδει και θα δηλώνει επίσημα ότι δεν αποδέχεται καμία συζήτηση παρά μόνο για το συνυποσχετικό.
Η πολιτική αυτή έφερε την χώρα μας σε μια θέση όπου έχει εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα. Από αυτή τη θέση η χώρα μπορεί να βγει μόνο με μια ριζική αλλαγή πολιτικής, με το άμεσο κλείσιμο όλων των Αμερικάνικων Βάσεων, την απομάκρυνση από τη χώρα των 164 πυρηνικών κεφαλών, την έξοδο από το ΝΑΤΟ.
Μια τέτοια όμως αλλαγή πολιτικής που σήμερα γίνεται επιτακτική δεν επιτυγχάνεται με παρακάλια, με διπλωματικές παραστάσεις, με βερμπαλιστικές και ανώδυνες ανακοινώσεις των Κομμάτων. Μπορεί να επιληφθεί μόνο με την πλατύτερη μαζική και δυναμική κινητοποίηση, με μαζικούς μαχητικούς αλλά και δυναμικούς βίαιους αγώνες ενάντια στην αμερικάνικη ιμπεριαλιστική παρουσία στη χώρα μας.
Και εδώ είναι που το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος έδειξε και στο ζήτημα της ελληνικής ανεξαρτησίας όπως ακριβώς και στο ζήτημα των άνισων κοινωνικών αγώνων και διεκδικήσεων ότι έχει γίνει η ουρά της μεγαλοαστικής τάξης. Έτσι αυτοί που αυτοπροβάλλονται σαν μπροστάτες στους αγώνες για εθνική ανεξαρτησία έβαλαν την ουρά κάτω από τα σκέλη, έμειναν τελείως αδρανείς, παθητικοί.
¶φησαν να περάσει ανεκμετάλλευτη η μοναδική ευκαιρία που τους δίνονταν καλώντας αμέσως την ίδια μέρα της κρίσης, την Παρασκευή εκατοντάδες χιλιάδες λαούς σε μαχητική διαδήλωση ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, στην Αμερικάνικη Πρεσβεία και άλλους τόσους το βράδυ στην Βάση της Νέας Μάκρης να ανεβάσουν το αγωνιστικό και αντιμπεριαλιστικό φρόνημα του λαού.
Να αγωνιστούν για να αλλάξουν την πολιτική κατάσταση και να πάρουν την πρωτοβουλία από την αστική τάξη. Με αυτή τους την τακτική έγιναν πραγματικοί σφουγγοκολλάριοι της μεγαλοαστικής τάξης και του Παπανδρέου. Αυτοί οι λαμπροί συνεχιστές των πολύχρονων αιματοβαμμένων και πολλές φορές ένοπλων αγώνων του λαού μας για εθνική ανεξαρτησία του συνέχισαν αντάξια και ένδοξα σήμερα με την παθητικότητά τους, το χαρτοπόλεμο, τις ανώδυνες ανακοινώσεις με το να χειροκροτούν γεμάτοι ικανοποίηση το ταξίδι του Παπούλια στη Σόφια.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος σήμερα δεν εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης παρότι έχει ακόμη αρκετή επιρροή και μέρος της είναι ακόμη εγκλωβισμένο σε αυτό. Οι πρόσφατοι άμεσοι διεκδικητικοί αγώνες της τάξης έδειξαν ανάγλυφα ότι βρίσκονται μέσω των συνδικαλιστικών εργατοπατέρων τους σε μόνιμη αντίθεση – σύγκρουση με τους εργαζόμενους στα εργοστάσια, στις προβληματικές, σε όλους τους κοινωνικούς χώρους.
Εκφράζει τα συμφέροντα ενός κοινωνικού πλέγματος που αποτελείται από το στρώμα της εργατικής αριστοκρατίας, δηλαδή υψηλόμισθων εργαζομένων και συνδικαλιστών και της νέας μικροαστικής τάξης των φιλελεύθερων δημοκρατικών πτυχιούχων, γιατρών, μηχανικών, τεχνικών, δικηγόρων, δημοσιογράφων, οικονομολόγων, υπαλλήλων, γραφειοκρατών κλπ.
Αυτό το πλέγμα δεν είναι βέβαια οι προνομιούχοι παρότι ένα μέρος του είναι το κατώτερο τμήμα των προνομιούχων, αλλά δεν είναι η εργατική τάξη στην παραγωγή και ούτε οι άνεργοι. Είναι βολεμένοι και σαν τέτοιοι σε μια οποιαδήποτε πραγματική κινητοποίηση και αγώνα είτε για την εθνική ανεξαρτησία, είτε για τα άμεσα κοινωνικά προβλήματα δεν θα ρισκάρουν μόνο να χάσουν τις αλυσίδες τους αλλά το βόλεμά τους, την δουλίτσα τους, το καινούριο αυτοκινητάκι τους, το εξοχικό τους. Και γι αυτό δεν έχουν κανέναν συμφέρον να κάνουν κανένα πραγματικό αγώνα. Δεν έκαναν ούτε μια πραγματική απεργία (και όχι πανηγύρι, στάχτη στα μάτια όπως οι πρόσφατες) στα δύο χρόνια σκληρής λιτότητας για να υπερασπίσουν το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων που μειώθηκε περίπου κατά το ήμισυ.
Γι’ αυτό η γραμμή τους είναι να σπάνε τις απεργίες, να πείσουν τους πραγματικούς εργαζόμενους να δεχθούν την μείωση του μισθού τους, να δεχθούν τα πριμ και τις απολύσεις, να δεχθούν τη λιτότητα. Το πώς κινητοποιήθηκε ολόκληρος ο μηχανισμός τους ακόμη και ο Γραμματέας του Κόμματος για να σπάσουν την απεργία των Τραπεζικών που θα μπορούσε να είχε επικίνδυνες προεκτάσεις για το ΠΑΣΟΚ και τη νομική πολιτική του είναι αποκαλυπτικό.
Ανάμεσα στα άλλα λοιπόν μπαίνει ζήτημα σήμερα μιας νέας διαμεσολάβησης της εργατικής τάξης. Μπαίνει ζήτημα οικοδόμησης μιας νέας πολιτικής έκφρασης των συμφερόντων της προλεταριακής εργατικής τάξης. Αυτό το ζήτημα δεν είναι η δουλειά μας να προβλέψουμε πώς θα λυθεί, τι μορφή θα πάρει αλλά μπορούμε να πούμε ότι αναπόσπαστο κομμάτι του θα αποτελέσουν το σύνολο των γνήσιων εργατικών δυνάμεων της βάσης, εργατικών επιτροπών, ομάδων κλπ που προήλθαν από τους άμεσους εργατικούς αγώνες. Στους μαζικούς χώρους εξέφρασαν γνήσια τα άμεσα συμφέροντα της τάξης όποια κι αν ήταν η απόκρουσή τους και βρέθηκαν σε αντίθεση με τις κομματικές – καθεστωτικές δυνάμεις του συμπλέγματος της εργατικής αριστοκρατίας – μικροαστών.
Αποφασίσαμε λοιπόν να χτυπήσουμε τις στρατιωτικές δυνάμεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη χώρα μας ανατινάζοντας με βόμβα ένα από τα λεωφορεία που μεταφέρουν τους μισθοφόρους – στρατιωτικούς των Βάσεων. Όπως έχουν υποστηρίξει και παλιότερα οι δυνάμεις αυτές αποτελούν στρατιωτική δύναμη κατοχής και όσοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε αυτή σαν μισθοφόροι, στις κύριες λειτουργίες της και όχι σαν σκουπιδιάρηδες ή οδοκαθαριστές. Συντελούν έτσι στην εύρυθμη λειτουργία της, έχουν πλήρη συνείδηση του εγκληματικού και τρομοκρατικού χαρακτήρα της, του ρόλου τους και ότι παίζουν με τη ζωή ολόκληρων λαών της περιοχής με τους πυραύλους και τις πυρηνικές κεφαλές προκειμένου να υπερασπίσουν τα συμφέροντα των αμερικάνικων μονοπωλίων και του διεθνούς δυτικού ιμπεριαλιστικού κατεστημένου γράφοντας τους λαούς στα παλιά τους τα παπούτσια.
Κατά συνέπεια όσοι συμμετέχουν σε αυτή τη δύναμη έχουν συγκεκριμένη ευθύνη όπως είχαν όσοι συμμετείχαν στις γερμανικές δυνάμεις κατοχής των ΝΑΖΙ και θα τους χτυπάμε χωρίς προειδοποίηση είτε είναι ανώτερο, είτε μέσο, είτε κατώτερο προσωπικό των Βάσεων εκτός από κατώτατο ελληνικό και αμερικάνικο προσωπικό των Βάσεων.
Και επειδή θα αρχίσουν πάλι οι διάφοροι τσαρλατάνοι να μιλάνε για «στυγνούς τρομοκράτες› και δεν συμμαζεύεται, θα θυμίσουμε ότι οι μισθοφόροι που στελεχώνουν τις Βάσεις έχουν επιλέξει το επάγγελμα του επαγγελματία φονιά και ότι αυτοί ή οι συνάδελφοί τους κατέλαβαν στρατιωτικά σκοτώνοντας αθώους πολίτες προχθές στη Γρανάντα. Αυτοί συνεργάζονται με τους Κόντρας και απειλούν με εισβολή τη Νικαράγουα και αυτοί τέλος πέρσι βομβάρδισαν μαζικά μια ολόκληρη πόλη, την Τρίπολη της Λιβύης.
Βομβάρδισαν ακόμη και νοσοκομεία και σπίτια σκοτώνοντας και τραυματίζοντας γέροντες, παιδάκια και άμαχο πληθυσμό. Αυτή η κατεξοχήν ναζιστική μαζικά τρομοκρατική και δολοφονική επιδρομή ενάντια στον άμαχο και αθώο λαό ενός κυρίαρχου κράτους αποδείχνει περίτρανα και αδιαμφισβήτητα ότι ο πρώτος τρομοκράτης, ο δολοφόνος των λαών σε μαζική κλίμακα είναι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και ότι ο αγώνας εναντίον του όχι μόνο στη χώρα μας αλλά παγκόσμια είναι η σημαντικότερη υπόθεση και επιταγή στις μέρες μας.
Γιατί είναι αγώνας ενάντια στους πολεμικούς εξοπλισμούς, τα πυρηνικά όπλα, τον πόλεμο των άστρων. Είναι αγώνας για τον τρίτο κόσμο και την εκμετάλλευσή του που τους χρηματοδοτεί την ανεργία και την αυξανόμενη εξαθλίωση στις αναπτυγμένες χώρες. Είναι αγώνας όχι μόνο των επαναστατικών κινημάτων αλλά όλων των δυνάμεων της ειρήνης για μια διαφορετική κοινωνία όπου η ειρήνη δεν θα βασίζεται στην «πυρηνική ισορροπία του τρόμου›.
Απευθύνουμε λοιπόν θερμό συναγωνιστικό χαιρετισμό σε όλες τις αντι-ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της περιοχής που αγωνίζονται ενάντιά του, στον αδελφό τούρκικο λαό με τον οποίο δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε, στους Κούρδους και Τούρκους αγωνιστές που αγωνίζονται ενάντια στη στυγνή φασιστική δικτατορία και το αφεντικό της, τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Σε όλα τα αντι-ιμπεριαλιστικά κινήματα της Μέσης Ανατολής, σε όλες τις αντι-ιμπεριαλιστικές επαναστατικές ομάδες και οργανώσεις της Δυτικής Ευρώπης και όλα τα μαζικά αντι-ιμπεριαλιστικά κινήματα και τους καλούμε εντείνουν τον αγώνα με όλα τα μέσα, τα μέσα εναντίον του.
Ελλάδα – Τουρκία – Παλαιστίνη Αμερικάνος δεν θα μείνει.
Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές δεν σας θέλει ο λαός.
Πάρτε τις Βάσεις σας και μπρος.
Να φύγουν αμέσως όλες οι Αμερικάνικες Βάσεις.
Έξω τα πυρηνικά, έξω από το ΝΑΤΟ.
Για την λαϊκή εξουσία και τον σοσιαλισμό ο αγώνας συνεχίζεται.
Αθήνα 9/4/87
Επαναστατική Οργάνωση 17Ν.
Υστερόγραφο 1:
Είχαμε τελειώσει το κείμενό μας όταν δημοσιεύματα του Τύπου και μάλιστα του επίσημου κυβερνητικού έρχονται να επιβεβαιώσουν απόλυτα όσα υποστηρίζουμε εδώ αλλά και παλιότερα για τις Αμερικάνικες Βάσεις. Αυτά καταγγέλλουν ότι η Βάση της Νέας Μάκρης «νέκρωσε› δύο αντιτορπιλικά την στιγμή της κρίσης στο Αιγαίο με παρεμβολή ψεύτικων στοιχείων τα ραντάρ τους και ότι έχει τη δυνατότητα να νεκρώσει και αχρηστεύσει οποιοδήποτε σκάφος ή αεροπλάνο παραπλανώντας έτσι τα ραντάρ του και τα τηλεπικοινωνιακά όργανα που δίνουν αυτόματα τις εντολές όπως ακριβώς το έκαναν το ΄74 στην διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Υστερόγραφο 2:
¶λλο δημοσίευμα γραμμένο από δημοσιογράφο που έχει στενότατες σχέσεις με διάφορες μυστικές υπηρεσίες επιβεβαιώνει και πάλι όσα είχαμε υποστηρίξει σε προηγούμενο κείμενο για τον Ελληνικό Στρατό. Ότι καμία εθνική άμυνα δεν μπορεί να υπάρξει όσο το στρώμα των Ανώτατων και Ανώτερων Αξιωματικών που κατέχουν τις θέσεις κλειδιά και ελέγχουν το στρατό είναι διαβρωμένο από την πληθώρα των πρακτόρων του αμερικάνικου και ιδιωτικού ιμπεριαλισμού.
Έτσι κι αν ακόμη κάποιος επιτελάρχης δώσει κάποια σωστή εντολή για χτύπημα του εχθρού αυτή ακυρώνεται από κάποιον από τους Αξιωματικούς του δικτύου αυτού που έχει βραχυκυκλώσει και ελέγχει ασφυκτικά την ηγεσία και τα διάφορα Επιτελεία.
Αυτό ακριβώς συνέβη την στιγμή της κρίσης στο Αιγαίο. Μας αποκαλύπτει άθελά του ο δημοσιογράφος στην προσπάθειά του να ταρακουνήσει τους αναγνώστες σχετικά με τα πραγματικά κίνητρα και τις δήθεν συνέπειες αυτής της ενέργειας αλλά και υποδείξει ανάλογη «υπεύθυνη πρακτική› στους άλλους πράκτορες των Επιτελείων.
Όσα λοιπόν έγιναν το ΄74 από τις διάφορες σχολικές μαριονέτες των Αμερικάνων όπου ο ένας ακύρωνε τις σημειώσεις του άλλου συνεχίζεται και σήμερα.
11/4/87,
17Ν
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το αίτημα του κ. Ραχιώτη να συγκεκριμενοποιηθεί.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Μία κατάθεση, έτσι κι αλλιώς μοιάζουν πολύ μεταξύ τους όλες. Του Κάρτερ Σάμιουελ είναι τις 25 Απριλίου 1987.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Αναγνωστόπουλε, ελέγξετε παρακαλώ κι εσείς.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είναι η υπ’ αριθμόν 12 στη δικογραφία.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως, σας ακούμε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μία διευκρίνηση μόνο. Τα στοιχεία της Υπεράσπισης του κ. Τζωρτζάτου είναι η υπεράσπιση της αρχής της αμεσότητας σύμφωνα με το σκεπτικό που σας είπα. Κατ’ εξαίρεση τώρα και μόνο επειδή το ζητά Συνήγορος Υπεράσπισης προς διευκόλυνση της υπεράσπισής του δεχόμαστε αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα γίνεται.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Θέλω να διευκρινιστεί ότι βασική μας θέση είναι ότι δεν διαβάζονται οι καταθέσεις. Μόνο και μόνο επειδή στην συγκεκριμένη περίπτωση το ζήτησε συνάδελφος Υπεράσπισης και για να διευκολύνουμε τον δικό του χαρακτηριστικό ρόλο και μόνο δεχόμαστε κατ’ εξαίρεση την ανάγνωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απόλυτα κατανοητό. Δεν δημιουργείται νομολογία δηλαδή από αυτό. Όχι νομολογία, ότι θα είναι πρακτική σας ας πούμε και στο μέλλον.
Κύριε Παπαδάκη.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μία λέξη σε αυτό. Ίσως να θυμάστε ότι το είχα επισημάνει όταν αναγνώσθηκε ο κατάλογος των μαρτύρων αυτής της υπόθεσης και της επομένης και ήταν απόντες. Δεδομένου ότι εδώ έχουμε και το πρόσθετο λόγο ότι έχουμε μη νόμιμη κλήτευση των μαρτύρων αυτών λόγω του ότι οι 60νθήμερη προθεσμία που προβλέπεται από το 166 για τους μη κατοίκους Μεσογείου και Ευρώπης, κατοίκους εξωτερικού δεν τηρήθηκε. Δεν υπάρχει σύντμηση προθεσμιών με το άρθρο 167 που να δικαιολογεί, άρα εδώ πέρα έχουμε έναν λόγο παραπάνω να μην αναγιγνώσκονται κατά τα λοιπά καλύπτομαι από τον κ. Μυλωνά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά εδώ στην συγκεκριμένη κατάθεση που ζητάει ο κ. Ραχιώτης συναινείτε μόνο αυτή να αναγνωσθεί ή όχι; Προκειμένου να αναγνωσθεί με ενδιαφέρει. Αυτό είναι το απώτερο σκεπτικό. Θέλετε να αναγνωσθεί. Τι λέτε εσείς κύριε;
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω αντίρρηση κ. Πρόεδρε. Εγώ έχω μία του κυρίου Ομπράϊαν αν δεν υπάρχει αντίρρηση να αναγνωσθεί, μία μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε και του Ομπράϊαν; Έχει κανένα πρόβλημα; Ανά μία να μην φανεί τώρα ότι βαράμε από δω και όχι από κει γιατί ήδη άρχισαν τον Πρόεδρο λέει ότι είναι με την Υπεράσπιση. Εγώ δεν είμαι με κανέναν και το έχετε καταλάβει από την αρχή. Είμαι με την πρόοδο της διαδικασίας και την δίκαιη δίκη, καθαρά δίκαιη δίκη.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εάν κ. Πρόεδρε διαμαρτύρονται και οι δύο πλευρές σημαίνει ότι είστε σωστός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή αν ο διαιτητής που λέει στο τέλος τον δείρουν και οι δυο ομάδες σημαίνει ότι ήταν δίκαιος.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ωραία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι δεν θέλω να είμαι τέτοιος. Θέλω να είναι ήρεμες οι σχέσεις με όλους και να αναγνωρίζουν ότι γίνεται μια προσπάθεια από την Έδρα. Τι λέτε, υπάρχει αντίρρηση για Ομπράϊαν; Όχι, δεν υπάρχει αντίρρηση. Φέρτε λοιπόν τις δύο αυτές καταθέσεις να τις διαβάσουμε. Δεν έχετε αντίρρηση; Δεν υπάρχει αντίρρηση. ¶νευ αντιρρήσεως θα γράψετε με αίτημα η μία της μιας πλευράς, η άλλη της άλλης αναγιγνώσκονται αυτές οι δύο καταθέσεις. Χωρίς αντίρρηση γιατί ερωτήθηκαν από τον Πρόεδρο και δεν προέβαλαν αντίρρηση.
κ. ΖΑΪΡΗΣ: Είναι η από 25 Απριλίου 1987 ενώπιον του Υπαστυνόμου Καγιαδάκη Παναγιώτη και αφορά τον Ομπράϊαν Τζόναθαν. Σε σχετική ερώτηση απαντά:
«Είμαι Υπαξιωματικός του Αμερικανικού Στρατού και υπηρετώ στην Αμερικανική Βάση Ελευσίνας. Κάθε πρωί την 05:30 ώρα έρχεται στη Βάση μας στο Ελληνικό ένα λεωφορείο της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας με οδηγό Έλληνα Σμηνίτη στον οποίο μπαίναμε καμιά 50αριά Αμερικάνοι και μας μεταφέρει στη Βάση μας στην Ελευσίνα.
Από την Ελευσίνα πάλι το ίδιο λεωφορείο με τον ίδιο οδηγό μας επιστρέφει στην Αθήνα. Από την Ελευσίνα το λεωφορείο ξεκινά κάθε Τρίτη και Πέμπτη την 15:30 ώρα ενώ κάθε Δευτέρα – Τετάρτη και Παρασκευή την 16:30 ώρα. Την 16:30 ώρα χθες στις 24 Απριλίου 1987 μπήκα στο λεωφορείο από τη Βάση μας στην Ελευσίνα μαζί με 20 περίπου συναδέλφους μου για να επιστρέψουμε στην Αθήνα. Τα μισά καθίσματα του λεωφορείου ήταν άδεια γιατί κάθε Παρασκευή οι μισοί περίπου υπάλληλοι φεύγουν νωρίτερα με δικό μας υπηρεσιακό λεωφορείο.
Μόλις μπήκα στο λεωφορείο κάθισα στο αμέσως επόμενο κάθισμα πίσω από τον οδηγό με έναν συνάδελφο και παίζαμε σκάκι. Ενώ είχαμε διανύσει τη μισή περίπου διαδρομή επί της οδού Λεωφόρου Κηφισού και ενώ τυχαία κοίταζα από τον διάδρομο του λεωφορείου είδα μία τρύπα στο δάπεδο και αισθάνθηκα μία ζεστασιά στο πρόσωπο.
Κρότο από έκρηξη δεν άκουσα, ούτε και είδα να εκσφενδονίζονται διάφορα αντικείμενα. Είδα όμως το εσωτερικό του λεωφορείου να γεμίζει από μαύρο καπνό. Από την στιγμή αυτή η αναπνοή μου μειώθηκε, η ακοή μου μειώθηκε και ένα δυνατό βούισμα αισθανόμουν στ’ αυτιά μου.
Τώρα η ακοή μου αποκαταστάθηκε αλλά εξακολουθεί να υπάρχει ένας μικρός βόμβος στ’ αυτιά μου. Από τα ανωτέρω κατάλαβα ότι έγινε κάποια έκρηξη και συνεπεία αυτής το σβέρκο μου δεν λύγιζε προς τα πίσω καθώς και το αριστερό μου χέρι από τον αγκώνα.
Επειδή δεν λύγιζα το σβέρκο μου εισήλθα στο νοσοκομείο της Βάσης μας. Έγινα όμως καλά και αύριο 26 Απριλίου 1987 θα εξέλθω. Εάν το λεωφορείο έχασε την ευστάθειά του δεν το κατάλαβα. Όταν όμως σταμάτησε βγήκα μόνος μου από ένα παράθυρο που δεν είχε τζάμι από την πλευρά του ποταμού τον οποίο πήδησα χωρίς να χτυπήσω.
Κατά τον χρόνο της εκρήξεως καθώς και μετά δεν αντελήφθη τίποτα το ύποπτο. Επίσης και κατά τα προηγούμενα δρομολόγια δεν είχα αντιληφθεί τίποτα ύποπτο. Ακόμα δεν γνωρίζω εάν υπήρχε καμία σχετική απειλή. Μετά την έκρηξη εγώ μαζί με άλλους τέσσερις συναδέλφους με ασθενοφόρο όχημα του ΕΚΑΒ μεταφερθήκαμε στη Βάση μας στο Ελληνικό.
Προ μηνός το ανωτέρω λεωφορείο σταμάτησε να μας μεταφέρει για δυο βδομάδες χωρίς όμως να ξέρω για ποια αιτία. Κατά το διάστημα αυτό η μεταφορά γινόταν με λεωφορείο της Βάσης μας. Το λεωφορείο που χτυπήθηκε από την έκρηξη ήταν πάντα γεμάτο εμάς και κατά την μετάβασή μας στην Ελευσίνα και κατά την επιστροφή μας. Μόνο κάθε Παρασκευή κατά την επιστροφή όπως έχω προαναφέρει έμπαιναν οι μισοί από εμάς.
Επιθυμώ την ποινική δίωξη του τραυματισμού μου και την ιατροδικαστική εξέταση. Δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο. Επίσης συντάχθηκε η παρούσα›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και η άλλη;
κ. ΖΑΪΡΗΣ: Είναι του Κάρτερ Σάμουελ. Σε σχετική ερώτηση απαντά:
«Είμαι λοχαγός του Αμερικανικού Στρατού και υπηρετώ στη Αμερικανική Βάση Ελευσίνας. Η μεταφορά μου από την Αμερικανική Βάση Ελληνικού στην Αμερικανική Βάση Ελευσίνας γίνεται καθημερινά με λεωφορείο της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας καθώς και επιστροφή από το ίδιο δρομολόγιο.
Με το λεωφορείο αυτό γίνεται μεταφορά και άλλων συναδέλφων μου περίπου 50 που ξεκινάει κάθε πρωί την 05:30 από την Βάση μας στο Ελληνικό και την 16:30 ώρα από την Βάση μας στην Ελευσίνα. Μερικοί συνάδελφοί μου εισέρχονται στο λεωφορείο από διάφορα σημεία της διαδρομής από το Ελληνικό και ¶νω Γλυφάδα. Κάθε Παρασκευή κατά την επιστροφή μας από Ελευσίνα στο λεωφορείο εισέρχονται οι μισοί συνάδελφοί μου γιατί οι υπόλοιποι φεύγουν νωρίτερα.
Την 16:30 ώρα χθες, 24/4/87 εισήλθα στο λεωφορείο και κάθισα στο πρώτο κάθισμα απέναντι από τον οδηγό με έναν συνάδελφό μου. Ενώ το λεωφορείο έβαινε στην Λεωφόρο Κηφισού χωρίς να θυμάμαι σε ποια λωρίδα και πριν φτάσουμε στην Λαχαναγορά, σε μία στροφή περί την 17.00 ώρα αισθάνθηκα ένα τράνταγμα σαν να έπεσε κάτι επάνω στο λεωφορείο και αμέσως άκουσα μία δυνατή έκρηξη έξω από το λεωφορείο από την πλευρά που είναι το ποτάμι.
Επίσης μετά την έκρηξη εκσφενδονίστηκαν κομμάτια από τζάμια στο εσωτερικό του λεωφορείου και μπήκε μία καφέ καπνίλα. Το λεωφορείο έτρεχε τότε με ταχύτητα 70 ως 80 χιλιόμετρα. Έχασε την ισορροπία του συνεπεία της εκρήξεως αλλά ο οδηγός κατόρθωσε να το ελέγξει με αποτέλεσμα να αποφύγει ανατροπή ή πέσιμο στο ποτάμι και να σταματήσει μετά από 50 μέτρα περίπου αφού προσέκρουσε σε διάφορα δέντρα.
Από την έκρηξη με έκοψε κάποιο αντικείμενο στον καρπό του αριστερού χεριού μου χωρίς να μου προξενήσει βλάβη στο χέρι. Μετά την έκρηξη ο Μπράουν Υπαξιωματικός του Αμερικανικού Στρατού που καθόταν δίπλα μου πετάχτηκε έξω από το σπασμένο τζάμι και τραυματίστηκε σοβαρά. Από το λεωφορείο εγώ βγήκα έξω από ένα παράθυρο γιατί οι πόρτες δεν άνοιγαν.
Πριν από την έκρηξη δεν αντιλήφθηκα τίποτε το ύποπτο γιατί διάβαζα ένα περιοδικό. Μόλις όμως βγήκα από το λεωφορείο είδα σε απόσταση περίπου 20 μέτρων μπροστά μου και στα δεξιά του δρόμου ένα κλειστό μικρό φορτηγό χρώματος ανοιχτού καφέ χωρίς τζάμια στο πίσω του μέρος, να ξεκινάει απότομα και να απομακρύνεται με μεγάλη ταχύτητα.
Το θεωρώ ύποπτο γιατί οι παρευρισκόμενοι ερχόντουσαν να δουν τι συνέβη και να μας βοηθήσουν, αυτό έφευγε με μεγάλη ταχύτητα χωρίς να μας πλησιάσει κανείς από τους επιβαίνοντες. Αριθμό δεν πρόσεξα, ούτε και αν ήταν ελληνικός ή ξένος.
Κατά τα προηγούμενα δρομολόγια δεν είχα ποτέ αντιληφθεί τίποτα το ύποπτο. Γνωρίζω όμως ότι προ μηνός περίπου ο οδηγός του λεωφορείου είχε δεχθεί τηλεφώνημα στο σπίτι του από άγνωστο άνδρα ο οποίος του είχε πει ότι θα βάλουν βόμβα στο λεωφορείο. Στοιχεία ή Οργάνωση ο άγνωστος που τηλεφώνησε δεν έδωσε.
Ένεκα του απειλητικού τηλεφωνήματος, το λεωφορείο αυτό έπαψε για δύο εβδομάδες και κατά το διάστημα αυτό η μεταφορά μας γινόταν από στρατιωτικό λεωφορείο της βάσης μας στο Ελληνικό. Για τον τραυματισμό μου επιθυμώ την ποινική δίωξη του υπαιτίου και την ιατροδικαστική μου εξέταση›.
Δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει και συμπληρωματική..... δεν χρειάζεται, δε έχει τίποτα ουσιώδες, να μη τη διαβάσουμε. Αίτημα δικό σας ήταν, εγώ θέλω να περιοριστώ.... Σχόλια σχετικά με αυτές τις δυο καταθέσεις; Αν έχετε κάποια έγγραφα να τα συμπεριλάβω.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Έχω ορισμένα έγγραφα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε την καλοσύνη να μου τα δώσετε;
(διαλογικές συζητήσεις)
Όσα χρειάζονται να τα λέτε να τα διαβάζουμε:
κ. ΖΑΪΡΗΣ: (Διαβάζει):
«Αθήνα σήμερα την 25η Απριλίου 1987 ημέρα Σάββατο και ώρα 14:00 εμείς οι: αστυνόμος Νικόλαος Σουλιώτης της Δ/νσης Ασφάλειας Αττικής και ο αστυνόμος Β’ Παναγιώτης Πίκουλας της ίδιας υπηρεσίας, ενεργούντες προανάκριση για την βομβιστική ενέργεια που έλαβε χώρα την 24/4/87 και ώρα 16:55 στον οικοδομικό αριθμό 119-121 της λεωφόρου Κηφισού στην περιοχή Ρέντη Αττικής, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η πρόκληση υλικών ζημιών στο διερχόμενο από εκεί υπ’ αριθμ. 10781 λεωφορείο της Ελληνικής Αεροπορίας και τον τραυματισμό 13 από τους 20 επιβαίνοντες Αμερικανούς στρατιωτικούς καθώς και του οδηγού του, αφού προηγουμένως μεταβήκαμε επί τόπου και ενεργήσαμε αυτοψία του χώρου:
α) Μορφολογία του χώρου: Η λεωφόρος Κηφισού εκτείνεται εκατέρωθεν και κατά μήκος του ομώνυμου ποταμού με το ρεύμα κυκλοφορίας προς Πειραιά κατά μήκος δεξιά σε σχέση με τον ρου του ποταμού όπως και το προς Αθήνα ρεύμα κυκλοφορίας κατά μήκος της άλλης όχθης. Η λεωφόρος Κηφισού στο προς Πειραιά ρεύμα κυκλοφορίας στο σημείο που έλαβε χώρα η έκρηξη, έχει οδόστρωμα με ασφαλτοτάπητα πλάτους 7,70 μ. που είναι χωρισμένος σε δύο λωρίδες κυκλοφορίας.
Μεταξύ του οδοστρώματος και των οχθών του ποταμού μεσολαβεί αδιαμόρφωτο χωμάτινο πεζοδρόμιο πλάτους 1,90 μ. Κατά μήκος του πεζοδρομίου αυτού υπάρχουν δέντρα ευκαλύπτων και καλλωπιστικοί θάμνοι. Στο δεξιό μέρος του ίδιου πεζοδρομίου, εκτείνεται αδιαμόρφωτο πεζοδρόμιο με συνεχιζόμενη πρασιά, συνολικού πλάτους 8 μέτρων.
Την ίδια μορφολογία παρουσιάζει και το αντίθετο προς Αθήνα ρεύμα και το λεωφορείο στη λεωφόρο Κηφισού. Ο ποταμός Κηφισός είναι τεχνητά διαμορφωμένος στην κοίτη και τις όχθες του. Η κοίτη του είναι καλυμμένη με πλάκα από σκυρόδεμα και βρίσκεται σε βάθος 5 μ. από την επιφάνεια της λεωφόρου και έχει πλάτος 13 μ. Στις όχθες του ποταμού υπάρχει επικλινής τοίχος επιστήριξης πρανές, ο οποίος συνεχίζεται κατακόρυφα πλέον σε ύψος 0,65 μ. και δημιουργείται έτσι προστατευτικό ως προς τον ποταμό τοιχίο.
Στον αριθμό 119-121 της λεωφόρου Κηφισού, βρίσκεται το κτίριο του εργοστασίου ΒΕΣΥ, Βιομηχανία Επεξεργασίας Συνθετικών Υλών. Στον αριθμό 115 υπάρχει υποσταθμός της ΔΕΗ. Μεταξύ των δύο κτιρίων μεσολαβεί ακάλυπτος χώρος. Στο απέναντι ρεύμα κυκλοφορίας προς Αθήνα και στο ύψος του υποσταθμού της ΔΕΗ, βρίσκεται πρατήριο υγρών καυσίμων της ΕΚΟ. Προ του πρατηρίου υπάρχει ακάλυπτος χώρος-οικόπεδο και στη συνέχεια τρία ισόγεια καταστήματα χονδρικής πώλησης.
Το τελευταίο από τα καταστήματα αυτά, χονδρική πώληση πλαστικών και χάρτινων ειδών, είναι σε οίκημα πρόχειρης λυόμενης κατασκευής (παράγκα). Μετά την παράγκα περνάμε προς παραπόταμο του Κηφισού, του οποίου η κοίτη και οι όχθες είναι διαμορφωμένες όπως και του Κηφισού. Ο παραπόταμος αυτός κινείται στον Κηφισό, στο ύψος σχεδόν και εμπρός από την ανωτέρω παράγκα. Στο σημείο της συμβολής τους υπάρχει γέφυρα πάνω από την οποία διέρχεται η λεωφόρος Κηφισού (ρεύμα προς Αθήνα).
Β) Διερεύνηση χώρου εκρήξεως και πέριξ: Στο αριστερό πεζοδρόμιο προς το ποτάμι του ρεύματος προς Πειραιά της λεωφόρου Κηφισού και στο ύψος του ακαλύπτου χώρου, μεταξύ υποσταθμού της ΔΕΗ και εργοστασίου ΒΕΣΥ, διαπιστώθηκε η ύπαρξη κρατήρα βάθους 0,30 μ. και διαμέτρου 1 μ. Τμήμα του προστατευτικού τοιχίου μήκους 2,40 μ. που αντιστοιχεί στο χώρο του κρατήρα, είναι κατεστραμμένο και τα υλικά κατασκευής του, πέτρες κτλ., είναι σκορπισμένα στην κοίτη του ποταμού.
Σε απόσταση 3 μ. ένθεν και ένθεν του πρατηρίου, οι καλλωπιστικοί θάμνοι είναι τελείως κατεστραμμένοι. Σοβαρές ζημιές έχει υποστεί και το σε απόσταση 0,50 μ. από το χείλος του κρατήρα επικαλύπτον. Στην ίδια πλευρά του δρόμου σε απόσταση 67 μέτρων από τον κρατήρα κατά το ήμισυ, στο αριστερό του μέρος, πάνω στο πεζοδρόμιο και με κατεύθυνση προς Πειραιά, βρέθηκε ακινητοποιημένο το υπ΄ αριθμόν 10781 λεωφορείο της Ελληνικής Αεροπορίας.
Τρία συνεχόμενα δέντρα προ του ακινητοποιημένου λεωφορείου ήσαν κατακομμένα βίαια, πιθανώς από το λεωφορείου πριν να ακινητοποιηθεί, κινήθηκε στο πεζοδρόμιο, στο ύψος που βρέθηκε το λεωφορείο, αλλά στο άκρο δεξιό μέρος του δρόμου, σταματημένο το υπ’ αριθμόν ΧΙ 7904 ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο μάρκας ZASTAVA το οποίο είχε υποστεί αρκετές υλικές ζημίες.
Το λεωφορείο της Αεροπορίας είναι μάρκας STAYER και έχει 50 θέσεις. Η εμπρός αριστερή γωνία του φέρει εκτεταμένες φθορές οι οποίες εκτείνονται σε όλη την έκταση της προσόψιας και της αριστεράς πλευράς. Οι φθορές αυτές είναι κυρίως οι οπές που ανοίχτηκαν στις λαμαρίνες του από μεταλλικά τραύματα, έχουν φορά από εμπρός προς τα πίσω. 7 από τα πλευρικά τζάμια καθώς και το της προσόψεως (παρμπρίζ) είναι σπασμένα.
Στον ουρανό του λεωφορείου και πάνω από τη θέση του συνοδηγού υπάρχουν δύο οπές, με φορά από κάτω προς τα πίσω. Αρκετά απ’ τα καθίσματα φέρουν φθορές και το δάπεδο είναι γεμάτο από θραύσματα τζαμιών. Σοβαρές φθορές έχει υποστεί το ταμπλώ του λεωφορείου. Η βελόνα του χιλιομετρητή είναι σταματημένη στην ένδειξη 90. Σε ακτίνα 70 μ. περίπου γύρω απ’ τον κρατήρα της έκρηξης που περιγράφεται πιο πάνω, βρέθηκαν διασκορπισμένα μεταλλικά θραύσματα. Τα περισσότερα απ’ τα τζάμια του εργοστασίου ΒΕΣΥ, του υποσταθμού της ΔΕΗ, της συνεχόμενης του εργοστασίου οικίας, καθώς και του κτιρίου της απέναντι του ποταμού πλευράς, παράγκας, καταστημάτων χονδρικής πωλήσεως, πρατηρίου ΕΚΟ και συνεχόμενων οικιών, βρέθηκαν σπασμένα.
Στο αντίστροφο προς τον κρατήρα της εκρήξεως σημείο της κοίτης του ποταμού, βρέθηκε τεμάχιο διπλωμένου καλωδίου μήκους 9 μ., αποκομμένου βίαια και στα δύο άκρα του. Το καλώδιο αυτό αντιστοιχούσε στο πρανές της όχθης, όπου βρέθηκαν καρφωμένα δύο καρφιά στερέωσης καλωδίων. Προφανώς το καλώδιο αυτό συνέδεε τον εκρηκτικό μηχανισμό με το υπόλοιποι τμήμα του παρόδιου που περιγράφεται στη συνέχεια.
Από το σημείο που βρέθηκε το ανωτέρω τεμάχιο του καλωδίου αρχίζει άλλο καλώδιο, ίδιο ακριβώς με το προηγούμενο, το οποίο εκτείνεται κατά μήκος του δεξιού άκρου της κοίτης, σε απόσταση 23,80 μ. Εκεί σχηματίζεται ορθή γωνία στρίβοντας αριστερά και φθάνει στο άλλο άκρο της κοίτης, αφού περνά μέσα από μικρή λίμνη που σχηματίζεται σε κοιλότητα της κοίτης από λιμνάζοντα νερά. Από εκεί συνεχίζει κατά μήκος της βάσης της αριστερής πλέον όχθης σε απόσταση 75 μέτρων και φθάνει στη συμβολή του παραπόταμου στον Κηφισό.
Κάνει στροφή αριστερά και ακολουθεί την κοίτη του παραποτάμου κάτω από τη γέφυρα και στη συνέχει ανεβαίνει στο πρανές της όχθης, στερεωμένο σε καρφιά και καταλήγει στο δεξιό πεζοδρόμιο του ρεύματος προς Αθήνα της λεωφόρου Κηφισού, εμπρός από το ανωτέρω περιγραφόμενο κατάστημα-παράγκα, πωλήσεως πλαστικών χάρτινων ειδών. Στο άκρο αυτό το καλώδιο φέρει προσαρμοσμένους δύο μεταλλικού ρευματολήπτες (μπανάνες).
Το συνολικό μήκος του καλωδίου είναι 160 μ. Σε απόσταση 1,5 μέτρο από τις απολήξεις του καλωδίου, βρέθηκε ένας κόπτης καλωδίων (πένσα). Καθ’ όλο το μήκος της διαδρομής το καλώδιο ήταν επικαλυμμένο με άμμο, μικρές πέτρες, μεταλλικά κυτία και λοιπά υλικά από τα απορρίμματα που υπάρχουν στην κοίτη του ποταμού κατά τρόπο που γίνεται δυσδιάκριτη η ύπαρξή του.
γ) Εκτιμήσεις-περισυλλογή ευρημάτων: Κατά τις πρώτες μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, στο σημείο που κατέληγε το καλώδιο εμπρός από την παράγκα, ήταν σταματημένο ένα αυτοκίνητο κλειστό φορτηγάκι μάρκας VW λευκού χρώματος που αναχώρησε αμέσως μετά την έκρηξη. Το λεωφορείο της Αεροπορίας με επιβάτες 20 Αμερικανούς στρατιωτικούς, έβαινε στην αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας λεωφόρου Κηφισού με κατεύθυνση προς Πειραιά.
Επλήγη από την έκρηξη, ο τραυματισμένος οδηγός του έχασε τον έλεγχό του με αποτέλεσμα να συνεχίσει την πορεία του πάνω στο πεζοδρόμιο, με συνέπεια να καταστρέψει τρία δέντρα ευκαλύπτων και να κινητοποιηθεί τέλος στο σημείο που βρέθηκε. Το καλώδιο, ο κόπτης καλωδίων και τα μεταλλικά θραύσματα, περισυνελέγησαν ως πειστήρια της εγκληματικής ενέργειας και θα αποσταλούν στην Υποδιεύθυνση Εγκληματικών Ερευνών για εργαστηριακή εξέταση.
Στην παρούσα Έκθεση επισυνάπτονται τοπογραφικά διαγράμματα και αριθμός φωτογραφιών. Γίνεται μνεία ότι η παρούσα...› κτλ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Δεν έχουμε τίποτε άλλο.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω κ. Πρόεδρε. Αφορούν τον κ. Κλίντον Μπράουν, έχω μία επιστολή του που σε μία σελίδα λέει ποια είναι η κατάστασή του μετά ταύτα και τον ιατρικό του φάκελο από τις ΗΠΑ, Γερμανία στην Αμερικανική Βάση εκεί και ΗΠΑ, όπου νοσηλεύθηκε, χειρουργήθηκε και τελικώς αποστρατεύθηκε λόγω ολικής αναπηρίας.
Επειδή αυτά είναι μακρά δε θα ζητήσω να αναγνωστούν στο σύνολό τους, απλώς για να μπορέσω να κάνω χρήση κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και σήμερα κάποιος έστειλε επιστολή, λέει «εξετάστηκε μάρτυρας›. Εγώ δεν τα ανοίγω αυτά, τα πετάω πέρα. Δε μπορώ όποιος στέλνει μια επιστολή στον Πρόεδρο, ο Πρόεδρος να την ανοίγει και να τη διαβάζει. Μόνο να τη διαβάζει, κάπου παρανομεί. Εγώ δεν κάθομαι να τα διαβάζω αυτά. Τα πετάω σ’ ένα κουτί κι όταν τελειώσει η δίκη, διατάσσουμε την καταστροφή τους.
Διότι διαφορετικά, κατά κάποιον τρόπο, έξω από την αίθουσα αυτή, λέγονται πράγματα χωρίς τις τυπικές διαδικασίες του νόμου, που θέλω να τις τηρήσω. Αυτό βέβαια είναι λίγο άσχετο......
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να διευκρινίσω το εξής: Πρόκειται για επιστολή του κ. Κλίντον Μπράουν. Αυτή δεν είναι μαρτυρία, είναι μια επιστολή του. Δε νομίζω ότι υπάρχει πρόβλημα ως έγγραφο να αναγνωσθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θεωρείται έγγραφο αυτό δηλαδή;
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι έγγραφο, μία επιστολή η οποία φέρει τη γνήσια υπογραφή του, την έχουμε μεταφράσει, δε βλέπω να υπάρχει κάποιο εμπόδιο για την ανάγνωσή της.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε μπορώ να πω τίποτα για τον άνθρωπο, αφού το έχει ενυπογράφως και είναι γνήσιο ότι είναι απ’ αυτόν, δεν είναι αυτά που έρχονται εδώ πέρα που δεν ξέρω εγώ από ποιον μπορεί να έρχονται.... Ο άνθρωπος δε μπορούσε να ταξιδέψει, έχει στείλει μια επιστολή, εσείς πάντως βεβαιώνετε ότι είναι απ’ αυτόν.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο πολιτικός ενάγων.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ένα έγγραφο που εξηγεί ο πολιτικός ενάγων τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να παρασταθεί, βεβαίως, αλλά ένα έγγραφο που ουσιαστικά λέει τη θέση του για την υπόθεση ή για ένα άσχετο θέμα με αυτό, δεν ξέρω σε ποια βάση θα μπορούσε να συζητηθεί στο Δικαστήριο. Γιατί είναι μάρτυρας και πολιτικός ενάγων, αυτές τις δύο ιδιότητες έχει. Στην κρίση σας από κει και πέρα.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχετε τίποτα πιστοποιητικά νοσοκομείου;
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω, βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φέρτε τα να τα διαβάσουμε αυτά. Μην τα περιπλέκουμε τα πράγματα. Θα το διαβάσω εγώ. Να δούμε από πού προέρχεται:
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κάτω αριστερά κ. Πρόεδρε. Είναι της Αμερικανικής Βάσης το νοσοκομείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Διαβάζει):
«Παρουσίαση: Ο ασθενής είναι λευκός άνδρας 37 ετών με προηγούμενη καλή υγεία, ο οποίος μεταφέρθηκε στα επείγοντα της Αεροπορικής Βάσης του Ελληνικού σε ύπτια θέση αφού ενεπλάκη σε έκρηξη βόμβας, ενώ καθόταν στη δεξιά μπροστά θέση των επιβατών σε ελληνικό στρατιωτικό λεωφορείο. Όπως αναφέρθηκε απ’ τους μάρτυρες, ο επιβάτης εκτινάχθηκε από το μπροστινό τζάμι σε θέση κατάδυσης. Η αρχική κλινική εξέταση αποκάλυψε έναν λευκό άντρα σε κατάσταση αναισθησίας με πολλαπλές κρανιακές εκχυμώσεις και κακώσεις, βαριά αιμορραγία σε εξέλιξη από κρανιακό ανοιχτό τραύμα 5Χ5 εκ. στη δεξιά βρεγματική χώρα με εμφανή πολλά τμήματα εγκεφαλικού ιστού που προεξείχαν του τραύματος και άνω άκρα αριστερή μετατόπιση εγκεφαλικής ουσίας.
Η κατάσταση της αναπνοής αποκάλυψε κοπιώδη ρηχή αναπνοή με διάμεσα επεισόδια άπνοιας. Ιδιαιτέρως θορυβώδεις εισπνοές αν και κατά την ακρόαση σημειώθηκε ότι ο αέρας εισερχόταν από τους δυο ημιθώρακες και το στήθος ήταν εμφανώς χτυπημένο και στις δυο πλευρές. Ο ήχος της καρδιάς ήταν φυσιολογικός κατά την ακρόαση, αν και ο σφυγμός έδειχνε εμφανώς ακανόνιστος από βραδυκαρδία σε ταχυκαρδία, 20-120.
Η κοιλιακή χώρα, χωρίς ήχους από τα εντόσθια, ενώ ήταν μαλακή στην ψηλάφιση και χωρίς σημάδια εξωτερικού τραύματος. Οι κόρες ήταν ακίνητες και διεσταλμένες με άκρα άνω αριστερά εγκεφαλικής ουσίας, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω. Η αιμορραγία σε εξέλιξη σημειώθηκε από το προαναφερθέν τραύμα της βρεγματικής χώρας μέσω του στοματοφάρυγγα.
Η ανάνηψη ξεκίνησε με την τοποθέτηση τριών μεγάλων πλακών, διάνοιξη φλεβών και παροχή αέρα από το στόμα. Επιχειρήθηκε επανειλημμένως ενδοτραχειακή διασωλήνωση με διαρκή άντληση λόγω της αιμορραγίας αλλά χωρίς επιτυχία λόγω των σπασμών της τραχείας και του προσώπου και το κλείσιμο της στοματοφαρυγγικής κοιλότητας.
Επιχειρήθηκε κατόπιν κρικοθυρεοτομή αν και σταμάτησε πριν την ολοκλήρωσή της λόγω της έναρξης αυχενικής αιμορραγίας. Ακολούθως έγινε ρυνοτραχειακή διασωλήνωση με διπλή παροχή αέρα στους πνεύμονες, με συσκευή αντλίας οξυγόνου. Τα επεισόδια άπνοιας φάνηκαν να σταματούν περίπου μερικά λεπτά πριν από την επιτυχή ρυνοτραχειακή διασωλήνωση, παρότι η θορυβώδης αναπνοή επέμενε.
Η αρτηριακή πίεση διατηρήθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια και τα επεισόδια βραδυκαρδίας, ταχυκαρδίας σταθεροποιήθηκαν στον κανονικό ρυθμό, μετά την έγχυση του δευτέρου λίτρου.....›
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αρκεί η πρώτη σελίδα, είναι πάρα πολλές οι σελίδες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς θέλετε μόνο την πρώτη. Δεν έχετε αντίρρηση, θέλετε να τη διαβάσουμε όλη; Είναι πολλές οι σελίδες.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε να σας θέσω ένα άλλο ζήτημα: Στη δικογραφία, το ξέρουν άλλωστε όλοι πιστεύω, υπάρχουν 12 φωτογραφίες. Να θεωρήσουμε ότι τις θεωρήσαμε όλοι, γιατί είναι σίγουρο ότι όλοι τις ξέρουμε, έτσι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επεδείχθησαν λοιπόν και θεωρήθηκαν απ’ όλους μας οι φωτογραφίες. Να τις δω κι εγώ όμως, ο οποίος δεν τις είδα. Και καλό είναι να τις δω, να μην τα λέω θεωρητικά μόνο, διότι έχει σημασία.
(επιδεικνύονται οι φωτογραφίες στον Πρόεδρο)
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εμείς σ’ αυτή την υπόθεση έχουμε την κατηγορία ότι υποκινήσαμε τα μέλη της 17Ν που εκτέλεσαν -τα όποια μέλη πείτε εσείς- τη συγκεκριμένη ενέργεια, προκαλέσαμε την απόφαση να πραγματοποιήσουν αυτή την ενέργεια. Από την αποδεικτική διαδικασία, κατά τη γνώμη μου προέκυψαν τα εξής πράγματα:
Ότι η 17Ν, όντας μια ένοπλη Οργάνωση, αποφάσισε να κάνει μια ενέργεια εναντίον Αμερικάνων στρατιωτικών, μια βίαιη ενέργεια εναντίον Αμερικάνων στρατιωτικών. Αυτοί οι στρατιωτικοί προέκυψε από τις αναγνωσθείσες καταθέσεις τους ότι υπηρετούσαν ή στη βάση της Ελευσίνας ή στη βάση του Ελληνικού υπό στρατιωτική ιδιότητα και με αυτή την ιδιότητα βρίσκονταν στη χώρα.
Προέκυψε ότι αυτοί οι ίδιοι ήξεραν ότι είναι ενδεχόμενοι στόχοι επιθέσεων από αγνώστους, το λέει ο λοχαγός που ζήτησα να αναγνωσθεί η κατάθεσή του και βεβαίως θα μπορούσε να το εκτιμήσει και χωρίς να έχει πάρει τα τηλεφωνήματα που λέει, ακριβώς λόγω του κλίματος του αντιαμερικανικού κλίματος που υπήρχε στην Ελλάδα εκείνη την εποχή και δεν έπαψε και ποτέ να υπάρχει εδώ που τα λέμε και δικαίως εξακολουθεί να υπάρχει όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, που πια αντι-αμερικάνοι είναι κι άλλοι σ’ αυτόν τον κόσμο και δεν είναι μόνο η Ελλάδα όπως κατηγορείτο παλιότερα.
Η 17Ν με αυτή της την ενέργεια, πήγε με βίαια μέσα να εκδηλώσει αυτό που πιστεύαμε όλοι μας πρακτικά, ή η μεγάλη πλειοψηφία αυτής της χώρας. Η διαφορά είναι στον βίαιο τρόπο. Εμείς κάναμε διαδήλωση γι αυτό το πράγμα, άλλοι έκαναν ομιλίες, αυτοί έκαναν μια έκρηξη στον Κηφισό. Αν δείτε και την αναγνωσθείσα προκήρυξη, έχει μια πολιτική φιλολογία.
Εγώ δεν είδα ούτε ένα επιχείρημα που δεν μπορεί να το βρει κάποιος στις εφημερίδες της εποχής και στις σημερινές, τουλάχιστον θα έλεγα στις μη δεξιές εφημερίδες της χώρας μας, οποιαδήποτε πέρα από αυτές που είναι σε αυτό το στίγμα. Όλες οι άλλες απόψεις είναι απόψεις συνήθεις του πολιτικού διαλόγου. Δε σημαίνει ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις συμφωνούν με όλες, αλλά απαντώνται όλες αυτές οι απόψεις. Και με αυτά τα δεδομένα που αποδείχθηκαν από την αποδεικτική διαδικασία, εμείς με τί δόλο τους προκαλέσαμε την απόφαση στα μέλη της 17Ν;
Όντας μέλη της 17Ν, είχαν αποφασίσει ότι η δράση στους θα είναι βίαιη, από τη φύση της Οργάνωσης. Η επιλογή του στόχου, ούτως ή άλλως ήταν μέσα στο πολιτικό πλαίσιο που δρούσε η Οργάνωση και μέσα στις πολιτικές αντιλήψεις της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Οι Αμερικάνοι ως στόχος αντιπαράθεσης ήταν για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Εμείς θα τους προκαλούσαμε την πεποίθηση να χτυπήσουν Αμερικάνους; Χρειάζονταν υποκινητή δηλαδή τα μέλη της 17Ν γι αυτό το ζήτημα; Επιπλέον χρειαζόταν μήπως κάποιος να τους φτιάξει το πολιτικό πλαίσιο;