ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ! Είπα να μην γίνει διάλογος. Παρακάλεσα τον κ. Κουφοντίνα να μην κάνει διάλογο και αυτός επιμένει. Τι να κάνω εγώ; Τον παρακάλεσα να απαντήσει μόνο σε κάτι που τον ρώτησαν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θέλω να τον προστατέψετε, γιατί δεν έχει δικαίωμα η Πολιτική Αγωγή να υποβάλλει ερωτήσεις και τέτοιου τύπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς κανένα δικαίωμα δεν έχει και κανένας δεν έχει δικαίωμα. Αλλά μην πηγαίνει μόνος του ξύνοντας! Καθίστε κ. Κουφοντίνα, δεν κάνουμε καλό έτσι.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δυο λόγια μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπατε και τα κατανοήσαμε. Λέτε: «πολιτικές ευθύνες και ό,τι μου αποδώσει το δικαστήριο. Εγώ δεν πρόκειται να καταδώσω κανέναν, ούτε θα κάτσω να σας πω ποιος και ποιος›. Το καταλάβαμε.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Παρ’ όλο που έχουν έρθει τόσοι ψευδομάρτυρες.
???.: (Εκτός μικροφώνου) Μίλησε για σύστημα αξιών ο κ. Κουφοντίνας, και είναι ενδιαφέρον!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ, σύστημα αξιών μπορεί να έχει ο καθένας δικό του, που να μην συμπίπτει με της ολότητας. Η ολότητα αποδοκιμάζει τις αξιόποινες πράξεις και όχι τα συστήματα αξιών. Η ολότητα όταν είναι μια κοινωνία ανοιχτή όπως είναι η δική μας, δεν μπορεί να πει ότι «εμείς, έχουμε διαφορετικό σύστημα αξιών› δικαίωμά τους είναι να έχουν. Εμείς αξιόποινες πράξεις τώρα εξετάζουμε. Μην τον κατακρίνουμε που έχει διαφορετικές αξίες. Εδώ όμως δεν δικάζεται για τις αξίες. Σας παρακαλώ, καθίστε κ. Κουφοντίνα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δυο λόγια μόνο γι’ αυτά που είπε ο κ. Λυκουρέζος. Έχουν έρθει διάφοροι ψευδομάρτυρες και κατηγορούσαν αρκετούς από τους συγκατηγορούμενους, ανάμεσα σε αυτούς και τη γυναίκα μου. Δεν είπα τίποτα. Αυτή είναι η στάση εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατάλαβα. Έγινε απόλυτα διαφανής και νομίζω ότι κατανόησαν όλοι ποια είναι η στάση σας.
Κυρία Κούρτοβικ επί του προσωπικού σας με λίγα λόγια.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να επανέλθω όμως γιατί υπήρχαν διάφορα σχόλια από διάφορες πλευρές και να πω ότι όταν μιλάω για κατασκευή μαρτύρων, για επινόηση αναγνωρίσεων –και για κατασκευή που το είπατε εσείς κ. Λυκουρέζο και το υιοθετώ, το προσυπογράφω- πρόκειται για κατασκευή.
Κατασκευή, που όπως διευκρίνισα κατ’ αρχήν γίνεται σε επίπεδο τηλεοπτικό, τηλεοπτικών εμπειριών. Όταν βομβαρδίζεται ο μάρτυρας επί μήνες πριν βρεθεί να καταθέσει, ο άνθρωπος αυτός έχει βομβαρδιστεί επί 3 μήνες προτού καταθέσει (Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβριο) με τις φωτογραφίες και τις περιγραφές των γεγονότων είναι δεδομένο ότι έρχεται εδώ, ήδη κατασκευασμένος. Κατασκευή όμως και από άλλα επίπεδα. Γιατί είδαμε να κατασκευάζονται μάρτυρες εδώ και σε άλλα επίπεδα και δεν εννοώ το δικαστικό. Το δικαστικό είναι δέκτης αυτών των πραγμάτων.
Να πω όμως ότι η προσπάθεια να εκμαιευτούν από το μάρτυρα πράγματα τα οποία δεν έχει καταθέσει, τα οποία είναι εναντίον του πελάτη μου, κλήθηκε να απαντήσει, να επιβεβαιώσει κάτι που λέει στην αρχική του κατάθεση, κλήθηκε από τον κ. Εισαγγελέα να επιβεβαιώσει στην αρχική του κατάθεση κάτι που λέει στην αρχική του κατάθεση, ότι ο δράστης φεύγοντας γύρισε και τον κοίταξε. Κάτι που εδώ δεν το κατάθεσε, δεν το θυμόταν να το πει. Δεν το θυμόταν καθόλου να το πει!
Του το θύμισε ο κ. Εισαγγελέας, ή του θύμισε εν πάση περιπτώσει την παράλειψη για να το καταθέσει. Δεν το θύμισε όμως ο κ. Εισαγγελέας, ούτε στην ανακριτική του κατάθεση. Λέει ότι η φωτογραφία αυτή που έχω και βλέπω εδώ κάτι μου θυμίζει, λέει «μου θυμίζουν τα μάτια εκείνου που πυροβόλησε› αλλά δεν μπορώ όμως αυτό να το πω με βεβαιότητα, αν δεν έχω αυτό τον άνθρωπο μπροστά μου. Όταν είχε τον άνθρωπο μπροστά του, γύρισε και σας είπε «δεν ξέρω για τώρα, αλλά αναγνωρίζω εκείνη τη φωτογραφία›.
Αυτός ήταν ο Παπαρούνης, ο μάρτυρας με τον οποίο θα έρθετε αύριο να μου πείτε ότι αναγνωρίσθηκε ο Κουφοντίνας στην εκτέλεση Αθανασιάδη. Νομίζω λοιπόν ότι έργο δικό σας, υποχρέωσή σας, είναι να αναδεικνύετε εσείς αυτά τα σημεία. Να μην είναι ανάγκη καν εγώ να παρέμβω για να τα αναδείξω. Κι όταν δεν τα αναδεικνύετε, εγώ πραγματικά μπορώ και αναγκάζομαι να αναρωτιέμαι τί είδους διαδικασία κάνουμε εδώ πέρα.
Περνάμε κακουργήματα, σοβαρότατα κακουργήματα που έπρεπε να τα ερευνούμε επί πέντε μέρες, που θα έπιαναν ένα μήνα να τα διερευνήσουμε, αν ήμαστε σε μια άλλη αίθουσα, θα το διερευνήσουμε σε δυο ώρες, σε δέκα λεπτά. Και με αυτόν τον τρόπο θα εκδώσουμε αποφάσεις;
Και κάτι ακόμα: Το εάν και κατά πόσο αμφισβητώ τις καταθέσεις, είναι ένα άλλο ζήτημα με το ποια θέση κρατά ο κατηγορούμενος. Και αυτό το ξέρετε κι εσείς κ. συνάδελφε και οφείλετε να το σέβεστε. Αμφισβητώ τις καταθέσεις για το λόγο ότι είναι κατασκευασμένες. Έχω κάθε λόγο να το κάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πατρίτσια Νορντίν, παρακαλώ.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, τον Μερκούρη να καλέσετε αν έχει έρθει, είναι στην υπόθεση Αθανασιάδη πάλι. Αν έχει έρθει να τον εξετάσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μερκούρης Δημήτριος. Είναι ο οδηγός του λεωφορείου;
...........: Ναι κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κ. Μερκούρη. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μου τί θυμάστε από ένα περιστατικό μιας ανθρωποκτονίας. Έγινε κάτι μπροστά σας, δεν έγινε, υπό ποιες συνθήκες;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Θα σας εξηγήσω το τί αντιλήφθηκα. Την ημέρα που εργαζόμουν, κατέβαινα δρομολόγιο από Μελίσσια προς Αθήνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οδηγός λεωφορείου λοιπόν.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Μάλιστα. Μπαίνοντας στην Κηφισίας, στο Μαρούσι, είχε ένα τρομερό μποτιλιάρισμα, κατ’ ανάγκην πηγαίναμε ένας πίσω απ’ τον άλλον. Εκεί συνάντησα το μηχανάκι το οποίο ήταν μπροστά μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάθονταν δύο άτομα πάνω στο μηχανάκι;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Δύο άτομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός που είχε την τραγιάσκα μπροστά ή πίσω;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Αυτός που είχε την τραγιάσκα ήταν πίσω. Και κατ’ ανάγκην όπως καθόμουν τους έβλεπα και απορούσα, έλεγα, με μηχανάκι κάθονται και ακολουθούν το μποτιλιάρισμα; Μου έκανε εντύπωση απλά, τίποτε άλλο. Στη διαδρομή όμως, ξεκίνα-σταμάτα συνέχισε, μέχρι που φτάσαμε στο σημείο της δολοφονίας, στο ξύλινο περίπτερο μετά το ΥΓΕΙΑ.
Εκεί κάνω στάση, με το να προχωρήσω τρία βήματα, πέντε, για να ακολουθήσω το μποτιλιάρισμα γιατί συνεχιζόταν, τότε ξαναβλέπω το μηχανάκι, το είχα δει και νωρίτερα, ίσως δύο, ίσως τρεις φορές, περνούν μπροστά μου, πλάι μου, μεταξύ δεύτερης και τρίτης λωρίδας. Τότε σηκώνεται όρθιος ο πίσω, και κάνει μια κίνηση και σημαδεύει το θύμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον οδηγό του αυτοκινήτου, του ΙΧ. Τί αυτοκίνητο ήταν;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Αν θυμάμαι καλά, όχι σίγουρα, πρέπει να ήταν BMW. Μεγάλο αμάξι, πρέπει να ήταν BMW 750, χωρίς να είμαι σίγουρος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πόσο μακριά ήσασταν από αυτή τη σκηνή;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Τρία αυτοκίνητα στο λοξό. Δηλαδή είχα τρία αυτοκίνητα μπροστά μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαστε δεξιότερά του.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: ¶κρα δεξιά γιατί είχα κάνει στάση.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεξιά πάντως από το συμβάν.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Δεξιά ήμουν εγώ, ναι, γιατί είχα κάνει στάση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αριστερά σας τα βλέπατε αυτά.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Λοξώς αριστερά. Δηλαδή τα δύο αυτοκίνητα μπροστά μου.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούστηκαν πυροβολισμοί;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Ελάχιστα άκουσα εγώ. Κατάλαβα ότι υπήρχε σιγαστήρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε ποιος έκανε αυτή τη δουλειά; Είδατε πρόσωπο κανενός;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Το πρόσωπο όπως σας είπα ήταν καλυμμένο. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση, απλώς σχολίαζα μέσα μου, ήταν ένα τετράγωνο γυαλί άσπρο, με σκελετό ασυνήθιστο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος το φορούσε, ο μπρος ή ο πίσω;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Ο πίσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γυαλιά φορούσε;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Διαφανές το εσωτερικό, αλλά ο σκελετός ήταν άσπρο τετράγωνο γυαλί, δεν ήταν συνηθισμένο. Ένα μπουφάν το οποίο φαντάζομαι δεν ήταν δικό του, κι ότι μπόρεσα να δω, είδα μέσω του τζαμιού το πηγούνι του εδώ. Αδύνατο πρόσωπο, ψηλό άτομο, τίποτε παραπάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το γνωρίζετε αν το δείτε σήμερα;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Δεν είναι δυνατόν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Οι κύριοι συνάδελφοι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πείτε μου κ. μάρτυρα, μιλάτε τώρα για μηχανάκι. Μπορείτε να μας το περιγράψετε; Τί εννοείτε μηχανάκι; Είδατε κάποιον συνεπιβάτη σε μηχανάκι να πυροβολεί. Τί εννοείτε μηχανάκι;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Τα συνηθισμένα μηχανάκια. Βεβαίως είναι και μεγάλες μηχανές είναι και μικρές. Ένα μέγεθος από τα μικρότερα, χωρίς να λέω ότι ήταν μάρκας τάδε.....
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ θέλω να ξεκαθαρίσω, όταν λέτε εσείς μηχανάκι εννοείτε τα μικρού κυβισμού;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Ναι, μικρού κυβισμού.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αν θα σας έλεγα εγώ ένα μεγαλύτερο, εσείς πώς θα το ονομάζατε; Πώς θα το χαρακτηρίζατε; Όχι αυτό το συγκεκριμένο που λέτε, ένα μεγαλύτερου κυβισμού πώς θα το λέγατε; Εκείνο το λέτε μηχανάκι. Ένα άλλο μεγαλύτερο πώς θα το λέγατε;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Συνήθως στην κοινή γλώσσα, το λέμε μηχανή. ¶λλος ξεκινάει από 400 κυβικά, άλλος 500 κυβικά, άλλος 600 κυβικά.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ δεν ήταν μηχανή; Ήταν μηχανάκι;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Δεν ήταν μηχανή μεγάλη.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω την εντύπωση ότι στην κατάθεσή σας λέτε πολλές φορές τη λέξη «μοτοσικλέτα›, γι αυτό σας ρωτώ.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Μπορεί εκ παραδρομής του λόγου να το είπα αυτό.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να το ξεκαθαρίσουμε. Εάν είναι δεδομένο ότι στην κατάθεσή σας μιλάτε για μοτοσικλέτα, είναι λάθος γραμμένο εκεί;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Εξηγώ ότι μπορεί να το είπα μοτοσικλέτα, αλλά δεν εννοώ μοτοσικλέτα με την ορολογία που λέμε τα μεγάλα κυβικά...
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Με την ορολογία που λέει όλος ο κόσμος.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Επανέρχομαι και λέω μηχανάκι, δηλαδή μπαίνει στα πλαίσια του μικρού κυβισμού, ας το πούμε έτσι, τα μικρά μηχανάκια. Τώρα αν στη συζήτηση το είπα μοτοσικλέτα, το δέχομαι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εάν είναι γραμμένο μοτοσικλέτα, τότε τί έχει γίνει; Είναι λάθος εκείνο;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Μπορεί κατά τη συζήτηση να είπα μοτοσικλέτα, αλλά αυτό δεν πάει να πει ότι υπήρχε μηχανή μεγάλου κυβισμού, απλώς επανέρχομαι και λέω ότι ήταν μηχανάκι μικρό. Απλώς το λέω μηχανάκι επειδή είναι πιο συνηθισμένο στη γλώσσα μας και έτσι μου έρχεται, σαν μηχανάκι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κάτι για τα γυαλιά που είπατε, τα γυαλιά που φορούσε ο συνεπιβάτης. Ήταν ηλίου; Πώς θα τα χαρακτηρίζατε έτσι που τα έχετε στη μνήμη σας; Ήταν ηλίου, ήταν πρεσβυωπίας, ήταν άλλου είδους;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Δε μπορώ να κρίνω αν ήταν μυωπίας, εγώ ξέρω ότι αυτό το γυαλί ήταν τρομερά ασυνήθιστο, ένα πράγμα τετράγωνο, άσπρος ο σκελετός του....
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ ρωτώ: Ήταν γυαλιά ηλίου; Ήταν γυαλιά που βοηθούσαν στην όραση;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Δεν μπορώ να ξέρω, πού να ξέρω εγώ;
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τότε ξέρατε καλύτερα, όταν καταθέτατε;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Τί είπα;
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε ότι ήταν γυαλιά μυωπίας, αν δεν με απατά η μνήμη μου.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έτσι έχετε πει. Κύριε Πρόεδρε να διαβαστεί περικοπή κατάθεσης του μάρτυρα. Είναι η σελίδα 4 της καταθέσεώς του από 3/3, στη γραμμή 7η «ο συνεπιβάτης φορούσε τραγιάσκα και γυαλιά μυωπίας μεγάλου σχήματος›. Γι αυτό σας ρωτώ. Είναι αληθές αυτό ή δεν είναι;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Δεν μπορώ να ξέρω.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν μπορείτε να ξέρετε. Το διευκρινίζετε, εγώ το δέχομαι.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Όπως καταλαβαίνετε κι εσείς καλύτερα από μένα, ένα γυαλί τετράγωνο άσπρο, δεν μπορώ να ξέρω....
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή είναι γραμμένο «μυωπίας›, γι αυτό σας ρωτώ.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε μάρτυς, έχετε περιγράψει πράγματι το πρόσωπο αυτό ότι φορούσε άρα πολύ μεγάλα γυαλιά για το πρόσωπό του. Να χρησιμοποιήσω την ίδια φράση κ. Πρόεδρε την οποία έχει πει: «ήταν γυαλιά αρκετά μεγάλα και δυσανάλογα προς το μέγεθος του προσώπου του›. Τα γυαλιά αυτά ό,τι και αν ήταν, είτε ήταν μυωπίας, είτε ήταν ήλιου ή οτιδήποτε άλλο, σας επέτρεπαν να δείτε στα μάτια του ανθρώπου αυτού;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Ναι, ήταν τόσο ασυνήθιστο και τετράγωνο, εγώ έτσι όπως καθόμουν στο τιμόνι και μη μπορώντας να προχωρήσω, κατ’ ανάγκη τον κάρφωνα, τον έβλεπα μέσα απ’ το γυαλί.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θέλω μόνο αν είστε απολύτως σίγουρος, να μας πείτε αυτό που θα σας ρωτήσω: Μπορείτε να ξαναθυμηθείτε τώρα και να περιγράψετε τα μάτια του ανθρώπου αυτού που είδατε την ημέρα εκείνη;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Τα μάτια του ήταν φουσκωτά προς τα έξω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Και τα γυαλιά που φορούσε, σας επέτρεπαν να τον δείτε. Επίσης μου έκανε εντύπωση στη κατάθεσή σας, λέτε σε κάποιο σημείο ότι σχηματίσατε την εντύπωση ότι ο συνεπιβάτης ήταν υπερβολικά έξυπνος. Δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό. Πώς καταλήξατε σ’ αυτό το συμπέρασμα; Εξαιτίας ποιου γεγονότος;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Το μάτι κατά τον τρόπο που κοίταζε, έδειχνε όχι κάτι το απλό, είτε ερευνούσε κάτι, είτε παρακολουθούσε κάτι, είχε μια αστραπιαία κίνηση του ματιού.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δηλαδή αυτό που λέει ο λαός μας απλά, «έκοβε το μάτι του›.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Νομίζω ότι κάθε μάτι φαίνεται..... Είχε μια αστραπιαία κίνηση το μάτι του
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Να σας ρωτήσω κάτι άλλο: Μας περιγράψατε το πώς συναντηθήκατε με τη μοτοσικλέτα ή μηχανάκι ή οτιδήποτε. Το αυτοκίνητο του θύματος, τη BMW, έτυχε να τη δείτε πριν το σημείο εκείνο, κατά τη διάρκεια της διαδρομής; Ήταν μπροστά σας; Ήταν πίσω σας;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Οπωσδήποτε το είχα δει αλλά δεν είχα δώσει σημασία. Απλά βλέπω ένα αυτοκίνητο, ακολουθώ, μια με περνάει, μια τον περνάω, καμία σημασία....
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σας ρωτώ για το συνδυάσω με το άλλο που είπατε, ότι σας έκανε εντύπωση ότι ενώ ήταν ένα μοτοποδήλατο που μπορούσε να κυκλοφορήσει ανάμεσα στα κενά αυτοκίνητα και να προχωρήσει, αυτό δεν προχωρούσε.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Ναι, αλλά πού να φανταζόμουν εγώ ότι, παράδειγμα τη στιγμή που το είδα εγώ, ακολουθούσε στα 2 μέτρα το αυτοκίνητο.....
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε δε θέλω κάτι άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Πολιτική Αγωγή.
Π. ΜΑΧΑΣ: Θα μπορούσε να επιδειχθεί η φωτογραφία του κ. Κουφοντίνα σε νεαρή ηλικία στον κ. μάρτυρα κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια απ’ όλες τις φωτογραφίες;
Π. ΜΑΧΑΣ: Αυτή που σας εγχειρίσαμε σήμερα το πρωί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γραμματεύ, θα ήθελα σας παρακαλώ, αυτή που είναι από την ταυτότητά του. Σας θυμίζει τίποτε αυτός ο άνθρωπος; Επεδείχθη η φωτογραφία.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Όχι κ. Πρόεδρε. Και αν μπορώ να πω κάτι, ότι στην αστυνομία, τότε που κατέθεσα, ήρθαν και με πήραν απ’ το σπίτι δυο-τρεις φορές και μου έδειξαν πάρα πολλές φωτογραφίες, δεν είχα καταλήξει σε καμία.
Π. ΜΑΧΑΣ: Όταν περιγράφετε κ. μάρτυς τα μάτια του δράστη, που λέτε ότι ήταν στρογγυλά και λίγο προς τα έξω, πώς το εννοείτε αυτό; Δηλαδή ήταν πρησμένα τα μάτια του; Δηλαδή πώς το προσδιορίζετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπε τη λέξη «στρογγυλά›.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Φουσκωμένα προς τα έξω.
Π. ΜΑΧΑΣ: Αν μου επιτρέπετε κ. Πρόεδρε και με την άδειάς ας το αναγιγνώσκω, είναι από την κατάθεση την προανακριτική που είχε δώσει, είναι στη σελίδα 8 όπου λέει: «τα μάτια του ήταν στρογγυλά και λίγο προς τα έξω›. Πώς το προσδιορίζετε το στρογγυλά και λίγο προς τα έξω; Αυτό το προς τα έξω δηλαδή; Παράδειγμα, σας ρωτώ, εάν βλέπατε τα μάτια του κ. Κουφοντίνα, του κατηγορουμένου τώρα;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Δε μπορώ να συγκρίνω. Μπορεί να υπάρχει κάποιος άλλος άνθρωπος και να είναι τα μάτια του φουσκωτά προς τα έξω.
Π. ΜΑΧΑΣ: Τα μάτια του κ. Κουφοντίνα είναι στρογγυλά και προς τα έξω;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Δεν ξέρω ούτε τον Κουφοντίνα, δε γνωρίζω κανέναν.
Π. ΜΑΧΑΣ: Δε λέω ότι τον γνωρίζετε τον άνθρωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι τέτοια μάτια που περιγράφετε; Αυτό σας ρωτώ.
Π. ΜΑΧΑΣ: Περίπου αυτής της κατηγορίας; Αυτό σας ρωτώ;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Εγώ δεν τον ξέρω τον άνθρωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι αυτά τα μάτια;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Δε μπορώ να βγάλω συμπέρασμα.
Π. ΜΑΧΑΣ: Καμία άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλίμονο, όταν δεν μπορεί να πει κάτι.... και ξέρετε, είναι και τόσα χρόνια. Δεν υπάρχει άλλη ερώτηση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ένα πράγμα να επισημάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ερώτηση αν έχετε πρώτα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ερώτηση στον μάρτυρα να βοηθήσω τη μνήμη του σε σχέση με αυτό που ρώτησε ο κ. Αναπληρωτής Πρόεδρος: Σας ρώτησε εάν ήταν μοτοσικλέτα ή μηχανάκι κ. μάρτυς. Θυμάστε τί είχατε πει τότε; Αυτό θέλω να αναγνώσω κ. Πρόεδρε.
Λέει: «Η μοτοσικλέτα στην οποία επέβαιναν τα δύο αυτά άτομα, δεν ήταν ούτε πάρα πολύ μικρή ούτε πάρα πολύ μεγάλη›. Αυτή είναι η περιγραφή που κάνει. Το έχει καταθέσει και τότε ότι επρόκειτο για τέτοιο πράγμα. Δεν έχω καμία παρατήρηση να κάνω, θα κάνω σχολιασμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Παπαδάκη αν έχετε την καλοσύνη.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυς, είπατε ότι οδηγούσατε στο λεωφορείο και ήσαστε στη λεωφόρο Κηφισίας από τη διασταύρωση των Μελισσίων μέχρι το σημείο που έγινε η δολοφονία. Πότε για πρώτη φορά είδατε αυτή τη μοτοσικλέτα ή μηχανάκι εν πάση περιπτώσει; Σε ποιο σημείο της λεωφόρου Κηφισίας
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Σχεδόν προτού μπω στην Κηφισίας, διότι υπήρχε μποτιλιάρισμα. Προχωρώντας, ανάβοντας το φανάρι, ακολούθησα κι εγώ την πορεία.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μέχρι του σημείου που έγινε το συμβάν, πόσες στάσεις έκανε το λεωφορείο σας περίπου;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Οι στάσεις είναι αμέτρητες, αν σκεφτείτε ότι συνέχιζα, πήγαινα μποτιλιαρισμένος σαν λεωφορείο μέχρι εκεί αλλά και μετά τη δολοφονία και σαν στάσεις μπορεί να είχα κάποιες στάσεις για να ανεβάσω ή να κατεβάσω, αλλά το σταμάτημα ήταν υποχρεωτικό.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Παρ’ όλα αυτά δε χάσατε επαφή με τη μηχανή, όσες στάσεις και αν κάνατε...
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Δεν είμαι σίγουρος, ή δύο ή τρεις φορές περνούσαν, χάνονταν, ξαναπαρουσιάζονταν.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έχετε δώσει μία κατάθεση τότε και λέτε το εξής για τον οδηγό της μηχανής, ότι είχε ύψος γύρω στο 1,60. Το θυμάστε αυτό;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Και άνω.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εδώ λέει «το ύψος του γύρω στο 1,60›. Έτσι ακριβώς λέτε.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Φοβάμαι πως είπα 1,80 και άνω. Εν πάση περιπτώσει, 1,60 και άνω, ήταν ψηλό άτομο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Με συγχωρείτε, εδώ πέρα δε λέει «και άνω›. Λέτε το εξής: «Συγκεκριμένα, ο οδηγός της μοτοσικλέτας ήταν περίπου 25-27 ετών, φορούσε κράνος και το ύψος του γύρω στο 1,60›.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Δεν είχε κράνος. Το κράνος είναι λάθος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το κράνος δύο φορές το γράφετε.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Μία τραγιάσκα στρογγυλή, κατεβασμένη....
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αυτά τα λέτε για τον συνεπιβάτη, εγώ σας μιλώ για τον οδηγό. Προσέξτε.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Για τον οδηγό δεν μιλώ καθόλου.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μιλάτε για τον οδηγό και λέτε «ύψος 1,60 και ηλικία .......›.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Όχι, τον οδηγό δεν τον είδα καθόλου. Ούτε πρόσωπο είδα, δεν είχα και κανένα λόγο να προσέξω αν είχε κουκούλα ή είχε κράνος. Απλώς, κατ’ ανάγκην τον έβλεπα.....
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Με συγχωρείτε, λέτε εδώ πέρα ότι είχε κράνος, λέτε ότι είχε ηλικία 25-27 ετών και ήθελα να σας ρωτήσω από πού βγάζετε την ηλικία του 25-27 αφού φορούσε κράνος;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Εγώ μιλώ για το δεύτερο πρόσωπο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όχι κύριε, για το πρώτο πρόσωπο σας λέω. Για το δεύτερο πρόσωπο λέτε άλλα, δεν είμαι δικηγόρος του φερομένου ως δευτέρου προσώπου και δεν ρωτώ γι αυτόν. Εγώ ρωτώ για τον οδηγό. Λοιπόν, λέτε αυτά τα πράγματα. Ήταν περίπου 25-27 ετών. Ερώτημα: Πώς τη βγάζετε την ηλικία αφού φορούσε κράνος και άρα δεν βλέπατε τα χαρακτηριστικά του;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Να σας δώσω αυτόν τον υπολογισμό τώρα: Ότι το πρόσωπο φαινόταν νεαρό
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέτε για άλλο άτομο. Σας μιλάει για τον οδηγό ο κ. συνήγορος. Τον οδηγό τον είδατε ή δεν τον είδατε καθόλου;
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Εγώ τον οδηγό δεν τον είδα. Του εξηγώ, αλλά αυτός επιμένει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, για τον οδηγό σας λέει.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Τον οδηγό δεν τον είδα καθόλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας επισημαίνει ότι έχετε πει στην κατάθεση σας ότι τον είδατε και μάλιστα λέτε ότι ο οδηγός φόραγε κράνος, ήταν πρόσωπο νεαρό 25-27 και ότι ήταν γύρω στα 1,60. Αυτό έχετε γράψει στην πρώτη σας κατάθεση. Αυτό σας λέει ο κ. συνήγορος. Δεν σας λέει άσχετα πράγματα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αν δεν θυμάται κάτι παραπάνω να μη τον ταλαιπωρώ τον μάρτυρα.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Όχι, δεν είναι αυτό. Μπορεί να έχει γίνει λάθος η ηλικία του πρώτου και του δευτέρου. Εγώ πάντα έλεγα τον δεύτερο το οποίο υπήρξε και η περίπτωση του θύματος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Για τον πρώτο σας μιλάω. Ξεχάστε τον δεύτερο αυτή τη στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας μιλάει για τον οδηγό.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Είχε ένα πρόσωπο που φαντάζομαι έτσι όπως τον έβλεπα προφανώς νέο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το προφανώς από πού βγαίνει; ¶μα φοράει κράνος, άμα δεν τον έχετε δει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εννοεί όλα τα πάντα για τον άλλον όσα είπα λέει εγώ. Δεν κατάλαβα λέει ότι με ρώτησαν για τον οδηγό.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Για τον οδηγό έχετε να πείτε κάτι άλλο; Όχι προφανώς.
Δ. ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ: Και 30 να μου πει ότι ήταν και 40 να μου πει ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν λέει τίποτα για τον δικό σας τώρα, αφήστε την κα Κούρτοβικ. Μετά να το πείτε. Ελάτε κα Κούρτοβικ.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ απλώς θα ήθελα να επισημάνω ότι πράγματι ο κ. μάρτυς λέει ότι 5 φορές τους παρακολούθησε τουλάχιστον. Είναι αναγεγραμμένο πόσες φορές όχι στις στάσεις που λέει, αλλά πόσες φορές είναι από κάτω. Και αυτό που πιστεύω χαρακτηριστικά ότι μένει σε κάποιον είναι ακριβώς αυτό που λέει στο τέλος για το κράνος του οδηγού και για το ύψος. Τίποτα άλλο. Λέει ότι είναι ένας γύρω στο 1,60. Το είπατε κι εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει. Ελάτε κι εσείς κα Κούρτοβικ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πρέπει να κάνω βεβαίως την παρατήρηση ότι ο μάρτυρας, ο κ. Παπαρούνης, ο οποίος κατάθεσε νωρίτερα, είναι προφανές ότι έχει πλήρη σύγχυση στη μνήμη του και τότε και τώρα δεδομένου ότι δεν θυμάται το βασικό χαρακτηριστικό που έφερε ο δράστης εκείνης της υπόθεσης, μεγάλα γυαλιά δυσανάλογα προς το πρόσωπο του, κάτι που με μεγάλη νηφαλιότητα είχε την δυνατότητα να παρατηρήσει ο μάρτυρας που κατάθεσε τώρα, ανυποψίαστος μάρτυρας και ειλικρινής πρέπει να πω, ανυποψίαστος γενικά.
Είχε τη δυνατότητα να το παρατηρήσει, γιατί χωρίς φόβο, χωρίς την ταραχή από το γεγονός, παρατηρούσε επί ώρα την μηχανή με τους δύο συνεπιβάτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Νορντίν είναι εδώ; Είναι απούσα. Επομένως ο κ. Σπυρίδων Παπαπάνος. Είναι εδώ. Ωραία. Έχετε την καλοσύνη να έρθετε;
«Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ορκίζομαι. Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Δικαστές, αυτό που θυμάμαι ήταν ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατ’ αρχήν ξέρετε για τι μιλάμε τώρα; Μιλάμε για μια ανθρωποκτονία που έγινε που;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Έγινε στο Κεφαλάρι στην Κηφισιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Στις 28 Ιουνίου του 1988.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρωί- απόγευμα; Ώρα;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: 8 η ώρα το πρωί. Τουλάχιστον τότε άκουσα εγώ την έκρηξη. 8 η ώρα το πρωί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούσατε έκρηξη. Εσείς που βρισκόσασταν εκείνη την ώρα;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Εγώ ήμουν στο σπίτι μου. Μένω στην Αύρας. Είναι 200 μ. από εκεί κ. Πρόεδρε. Πετάχτηκα από το κρεβάτι γιατί ήμουν ξαπλωμένος μαζί με το γιο μου. Φόρεσα ένα σορτσάκι γιατί ήταν καλοκαίρι και βγήκαμε έξω. Βγαίνοντας από την έξοδο του σπιτιού του κήπου, είδαμε καπνό σε μια απόσταση γύρω στα 200 μ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν μακριά 200 μ.
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ναι, γύρω στα 200 μ. Στο επόμενο στενό ήταν. Ήταν κάποιοι μπροστά εκεί και ρώτησα «τι συμβαίνει παιδιά;› και μου λένε «κάποια έκρηξη έγινε από δω πάνω›.
Ήμουν στην Αύρας. Προσπάθησα να διασχίσω το διάζωμα του δρόμου. Είδα από την αντίθετη κατεύθυνση, Ξενίας, η Ξενίας είναι μονόδρομος, προς τα πάνω και είδα ότι από την Ξενίας κατέβαινε μια μηχανή μεγάλου κυβισμού με δύο άτομα πάνω. Μάλιστα στο σημείο που έφτασα εγώ, πήδηξα πάνω στο πεζοδρόμιο για να μη με πάρει και από κάτω η μηχανή όπως ερχόταν με μεγάλη ταχύτητα.
Μου έκανε εντύπωση. Είδα ότι ήταν παράνομο έτσι όπως κατέβαινε από την Ξενίας και το συνδύασα πως ίσως κάποια σχέση να είχε με αυτή την έκρηξη και λέω στον γιο μου «κοίταξε να δεις, πιάσε το νούμερο της μηχανής, τον τύπο, οτιδήποτε, ότι μπορούσαμε να συγκρατήσουμε›. Συγκράτησα το νούμερο της μηχανής.
Ήταν δύο πάνω στην μηχανή. Ο οδηγός ήταν ένας εύσωμος κύριος. Φορούσε κράνος. Δεν μπορώ να πω χαρακτηριστικά γιατί δεν είδα. Ήταν και τόσο γρήγορα αφενός και αφετέρου ήταν και το κράνος. Ο συνεπιβάτης πίσω δεν φορούσε κράνος. Ήταν πιο λεπτός και κοντός χωρίς κράνος και είχε ένα σακίδιο, χιαστί ήταν, ένα σαν σακβουαγιάζ περασμένο στο λαιμό του.
Εν τω μεταξύ είδα εγώ το νούμερο της μηχανής, αλλά δεν συγκράτησα τον τύπο. Τον συγκράτησε ο γιος μου. Μετά ανεβήκαμε πιο πάνω, λέμε «παιδιά τι έγινε›. Είδαμε δυο αυτοκίνητα να καίγονται, ένα πεύκο είχε πάρει φωτιά. Προσπάθησαν να σβήσουν τη φωτιά. Εμείς καθίσαμε κανένα δεκάλεπτο και γυρίσαμε σπίτι, ντύθηκα και έφυγα και μετά πήγα και έδωσα κατάθεση στην Αστυνομία της Κηφισιάς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε μου λοιπόν τι έγινε εκεί.
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Σας λέω, εκείνο που είδα εγώ όταν φτάσαμε στο σημείο ήταν δυο διαλυμένα αυτοκίνητα και ένα πεύκο που καιγόταν. Δεν μπορέσαμε να πλησιάσουμε πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι είχε γίνει δηλαδή;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Έκρηξη. Απ’ ότι έλεγαν είχαν παγιδεύσει - εγώ δεν το είδα αυτό βέβαια - από ότι άκουσα που συζήταγαν είχε παγιδευτεί ένα αυτοκίνητο επί της Δεληγιάννη. Απέναντι ήταν ένα σπίτι εγκαταλελειμμένο του Ερυθρού Σταυρού, μια μονοκατοικία εγκαταλελειμμένη και από ότι έλεγαν κάποιοι ήταν εκεί μέσα - έλεγαν, εγώ δεν το είδα – και πυροδότησαν τον μηχανισμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την ώρα που;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Την ώρα που περνούσε ο Αμερικάνος ο Νορντίν πυροδότησαν τον μηχανισμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ήταν ο Νορντίν;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ήταν στην Αμερικανική Πρεσβεία υπάλληλος της Πρεσβείας. Δεν τον ήξερα ποτέ ούτε τον είδα ποτέ. Είχαν παγιδεύσει το αυτοκίνητο αυτό που είχαν δυναμίτη μέσα, εξετινάχθη το αυτοκίνητο, το ωστικό κύμα έπιασε το αυτοκίνητο του Νορντίν και το διέλυσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο μακριά το είδατε το αυτοκίνητο από το σημείο της έκρηξης;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Η έκρηξη ήταν εδώ και το αυτοκίνητο ήταν λίγο πιο κάτω. Κατέβαινε τη Δεληγιάννη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοντά δηλαδή.
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ναι, πολύ κοντά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το εξακόντισε μακριά.
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ήταν διαλυμένο βέβαια όταν το είδα εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και μάθατε ότι σκοτώθηκε ο Νορντίν.
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Εκείνη την ώρα δεν ήξερα γιατί κάθισα 10 λεπτά και έφυγα. Δεν ήξερα τι είχε γίνει. Μάλιστα είχε τραυματιστεί ο Καποδίστριας ο συχωρεμένος, που έμενε μέσα σ’ ένα σπίτι κοντά εκεί πέρα, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου και τον είδαμε και ήταν με αίμα στο πρόσωπο.
Του λέω «τι έγινε;› Ούτε και αυτός ήξερε. Εγώ κάθισα 5 λεπτά και πήρα τον γιο μου και φύγαμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε τραυματισμένο τον κ. Καποδίστρια;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ναι, από τα τζάμια. Απ’ ότι μου είπε ήταν στο γραφείο στο σπίτι του ο Καποδίστριας και έσπασαν τα τζάμια από την έκρηξη και εκεί πάνω στο γραφείο τον έπιασαν τα τζάμια και είχε τραυματιστεί στο πρόσωπο. Τώρα έχει πεθάνει βέβαια ο άνθρωπος, δεν ζει. Μετά γύρισα εγώ σπίτι μαζί με το γιο μου.
Μετά με κάλεσαν κ. Πρόεδρε μετά από 2 μέρες στη ΓΔΑ για να αναγνωρίσω τη μηχανή την οποία την ανεγνώρισα και όταν με ξανακάλεσε ο Ανακριτής για ένα διάστημα, μετά ο Εφέτης Ανακριτής του είπα πως δεν έχω τίποτα να προσθέσω και αυτό είναι όλη εν τάχει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από αυτά τα άτομα που είδατε μπορείτε να μας περιγράψετε χαρακτηριστικά προσώπων;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ειδικά για τον πρώτο δεν θα μπορούσα καθόλου βέβαια. Και για τον δεύτερο, αλλά για τον πρώτο φορούσε κράνος και πέρασε με πολύ μεγάλη ταχύτητα η μηχανή και εγώ κοίταξα να γλιτώσω, πήδηξα πεζοδρόμιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον δεύτερο δεν τον είδατε καθόλου;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Τον δεύτερο σας λέω μια σκιά είδα, χωρίς κράνος έναν άνθρωπο. Απλώς παρακολούθησα τη μηχανή που χανόταν προς τη Δεληγιάννη προς τα κάτω και είδα το νούμερο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν ήταν ψηλοί, κοντοί;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ο μπροστινός ήταν εύσωμος, ο οδηγός της μοτοσικλέτας. Ο συνεπιβάτης δεν ήταν εύσωμος. Ήταν κανονικός θα έλεγα με μαύρα μαλλιά και μουστάκι πιστεύω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά, δεν έχουμε τότε πληροφορίες. Ο κ. Εισαγγελεύ, από της έδρας κάποια ερώτηση.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ένα πράγμα μόνο. Σε πόση απόσταση ήταν το σπίτι του Καποδίστρια που μας είπατε ?
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Από την έκρηξη;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ναι.
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Το αυτοκίνητο που είχαν παγιδεύσει ήταν μπροστά στο σπίτι του Καποδίστρια , επί της Δεληγιάννη συνέχεια.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Έσπασαν τα τζάμια δηλαδή του σπιτιού του;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ναι. Του Καποδίστρια, όχι τα δικά μας. Και από κει τραυματίστηκε ο Καποδίστριας.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν θέλω τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Πολιτική Αγωγή. Κύριε Αναγνωστόπουλε;
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχετε συγκρατήσει περίπου την ηλικία του συνεπιβάτη;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Πιστεύω πρέπει να ήταν από 28 μέχρι 30-31.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λέτε πράγματι εδώ και στην προανάκριση «η ηλικία του πρέπει να ήταν το πολύ μέχρι 30 ετών.
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ναι, κάτι τέτοιο, έχουν περάσει άλλωστε και τόσα χρόνια, 15 χρόνια.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε επίσης ότι είχε μαύρα μαλλιά.
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ναι. Κανονικά, όχι μαύρα.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς συγκρατήσατε τον αριθμό κυκλοφορίας της μηχανής.
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ναι, γι’ αυτό είμαι σίγουρος 1000% γιατί το είδε και ο γιος μου και το διασταυρώσαμε.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο γιος σας σας βοήθησε σε σχέση με την μάρκα; Τι ακριβώς;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ναι γιατί εγώ δεν πρόλαβα να δω τη μάρκα και είμαι και άσχετος από αυτά. Μου είπε ο γιος μου πως ήταν KAWASAKI και το έγραφε επάνω. Ήταν μια άσπρη μηχανή με μια μαύρη λωρίδα στο ντεπόζιτο και έλεγε ΚAWASAKI και το νούμερο το θυμάμαι ακόμα, από τότε μου είχε μείνει. Την οποία την βρήκε η Αστυνομία και με κάλεσαν στη ΓΔΑ μετά από 2 μέρες και πήγα εκεί και την αναγνώρισα τη μηχανή.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θυμάστε αυτό το ακατοίκητο σπίτι σε ποιον ανήκε;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Του Ερυθρού Σταυρού ήταν από ότι έλεγαν.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είχατε δει εκεί στο παρελθόν να μπαίνουν ή να βγαίνουν άτομα;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Όχι τίποτα. Και όχι μόνο αυτό, γιατί εγώ περπατώ τακτικά στην περιοχή, περπατούσα και δεν είδα ποτέ τίποτα ύποπτο ή τίποτα ύποπτες κινήσεις.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα. Δεν έχω άλλη ερώτηση.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εσείς κατοικείτε στην οδό Αύρας, η οποία από τον τόπο του συμβάντος απέχει είπατε περίπου 200 μ. Αμέσως όταν ακούσατε την έκρηξη τρέξατε, μάλιστα ξυπόλυτοι απ’ ότι είδα και συναντήσατε σε ποιον ?
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Συγνώμη, να σας διακόψω. Ξυπόλητος βγήκα στην πρώτη δόση. Μετά ξαναγύρισα μέσα, φόρεσα τα παπούτσια και πήγα μετά πάλι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι, το είδα. Μαζί με το γιο σας. Βλέπετε σε ποιο ακριβώς σημείο αυτή την μοτοσικλέτα την λευκή KAWASAKI μεγάλου κυβισμού άνω των 500 με αριθμό κυκλοφορίας μάλιστα - συγκρατείτε και τον αριθμό κυκλοφορίας – ΥΑΜ 217, την οποία μηχανή στη συνέχεια και η Αστυνομία την αναγνώρισε ως την μοτοσικλέτα των δραστών; Σε ποιο σημείο την είδατε;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Εδώ ήταν η Αύρας. Βγαίνω εγώ έξω στην Αύρας. Προσπαθώ να διασχίσω το διάζωμα και η μηχανή κατέβαινε από την Ξενίας, η οποία Ξενίας απέχει γύρω στα 4-5 μ. από κει που έστριψε που ήμουν εγώ που διέσχιζα την Αύρας.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κατέβαινε λοιπόν την Ξενίας ?
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Είναι μονόδρομος. Κατέβαινε παράνομα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αντίθετα εκινείτο. Με κατεύθυνση προς τα που;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Έστριψε στην Αύρας και μετά συνέχισε ευθεία κάτω στην Αύρας.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Με σκοπό να πάει προς τα νεκροταφεία;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Προς τα κει, ναι. Εγώ την είδα που εξαφανίστηκε κι έχει μια κλίση ο δρόμος στην Αύρας. Τη παρακολούθησα για 20-30 μ. και μετά δεν έδωσα σημασία.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Από τι απόσταση την είδατε αυτή την μοτοσικλέτα ;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Πέρασε δίπλα μου. Αν δεν ανέβαινα στο πεζοδρόμιο πάνω μπορεί να με έπιανε και από κάτω.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Να σας πατήσει κιόλας έτσι;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ναι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Έφερε άσπρο κράνος ο οδηγός. Ήταν άσπρη η μοτοσικλέτα.
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Το άσπρο το είδε ο γιος μου. Εγώ είδα το νούμερο. Το άσπρο της μηχανής το είδε ο γιος μου ο οποίος το έχει καταθέσει και την μάρκα της μηχανής. Εγώ είδα τη μηχανή και το νούμερο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ωραία. Σας τα ρωτάω αυτά τα πράγματα για να βεβαιωθώ κι εγώ ότι εσείς πράγματι είδατε τη μοτοσικλέτα των δραστών γιατί υπάρχουν άλλοι μάρτυρες που είδαν άλλη μοτοσικλέτα και με άλλα πράγματα.
Πείτε μου το εξής: στον Ανακριτή σας επεδείχθη κάποια φωτογραφία συγκεκριμένων προσώπων από τους κατηγορούμενους;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Στον Εφέτη Ανακριτή εννοείτε;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Στον Εφέτη Ανακριτή.
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ναι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ποιων;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Δεν αναγνώρισα κανέναν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ποιων σας επεδείχθη;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Του κ. Κουφοντίνα, του κ. Ξηρού και διαφόρων άλλων αλλά δεν αναγνώρισα κανέναν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Και του Χριστόδουλου Ξηρού. Δεν αναγνωρίσατε κανέναν.
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Όχι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Από την τηλεόραση στη συνέχεια που είδατε αναγνωρίσατε κανέναν;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Όχι, κανέναν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ευχαριστώ.