κ. ΒΛΑΧΟΣ: Μπορείτε να μας πείτε τι ώρα συνέβησαν αυτά;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ήταν 08.05 το πρωί.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Με βεβαιότητα το λέτε;
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Να σας πω γιατί. Γιατί στις 8 η ώρα άκουγα τον «9,84› που ήταν τότε καινούριος σταθμός και άκουγα τα νέα και μόλις είχαν αρχίσει τα νέα στον «9,84›. Ήταν 8.05 ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει.
ΣΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ: Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Κεσάριος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια› κ. μάρτυς.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τι γνωρίζετε για μια περίπτωση που ερευνούμε αυτή τη στιγμή; Είναι η ανθρωποκτονία του Αμερικανού Νορντίν στο Κεφαλάρι στην Κηφισιά. Για πέστε μου, πότε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Το καλοκαίρι του ’88.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρωί, απόγευμα, τι ώρα ήταν;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Πρωί, στις 07.30 η ώρα. Μεταξύ 07.30 και 08.00.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μένετε εκεί κοντά εσείς στον τόπο του συμβάντος;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Μένω σε λιγότερο από 100 μ. απόσταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι εργασία κάνετε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Κλωστοϋφαντουργός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε εκείνη την εποχή το ίδιο. Ήσασταν εν ενεργεία βέβαια τότε.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ήταν η ώρα που έβγαινα να πάω στη δουλειά μου. Πριν προλάβω να κλείσω την αυλόπορτα του σπιτιού, άκουσα την έκρηξη και πήγα κατ’ ευθείαν στο σημείο που άκουσα τον θόρυβο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν πολύ μεγάλη;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Πολύ δυνατή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ισχυρή.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ιδιαίτερα ισχυρή. Ανεβαίνοντας τον δρόμο μου, Φιλαδελφέος που έμενα, δυο στενά πιο πάνω ερχόταν μια μοτοσικλέτα από αριστερά μου, από την οδό Γούναρη. Είχα δικαίωμα να περάσω εγώ και τους βγήκα μπρος. Αυτοί σταμάτησαν στο ύψος του αριστερού μπροστινού τροχού δύο κύριοι επάνω στην μοτοσικλέτα και τους ρώτησα τι έγινε, τι είναι αυτός ο θόρυβος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι μοτοσικλέτα ήταν αυτή;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν ήταν πολύ μεγάλου κυβισμού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι χρώμα είχε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Για μένα ήταν μαύρη η μοτοσικλέτα και νομίζω είχε κι ένα κόκκινο φιλέτο. Δεν μπορούσες να δεις, ήταν τα πόδια τους, ό,τι φαινόταν από τα φτερά. Ήταν τα πόδια πάνω καβαλημένα και δε μπορούσες να δεις. Στο πίσω μέρος καθόταν Χριστόδουλος Ξηρός, τον οποίο έχω περιγράψει από τότε και είναι ακριβώς αυτός που είδα τώρα.
Τώρα είναι πολύ πιο αδύνατος. Όταν τον συνέλαβαν όμως δεν ήταν αδύνατος, ήταν ίδιος όπως ήταν τότε. Τον μπροστινό δεν τον έχω δει από τότε. Ήταν πολύ πιο αδύνατος, πολύ πιο αθλητικός ο μπροστινός και πολύ πιο απειλητικός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο οδηγός. Ο οποίος είναι κανένας από αυτούς εδώ;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν τον έχω δει καθόλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για ρίξτε μια ματιά πίσω να μας πείτε.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Κανένας δεν είναι ο οδηγός της μοτοσικλέτας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάρκα μηχανής θυμάστε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν είδα. Όταν τους ρώτησα «τί συνέβη, τί έγινε ρε παιδιά;› ο Ξηρός άρχισε να φωνάζει υστερικά στον μπροστινό «πάμε, πάμε› και πράγματι παρέκαμψαν το αυτοκίνητο και έφυγαν προς το νεκροταφείο της Κηφισιάς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προς οδό Ξενίας;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι προς την οδό Ξενίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προς τα πού;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Πήγαν δεξιά. Φιλαδελφέως είναι αυτή που μένω, Δεληγιάννη η πρώτη παράλληλος είναι εκεί που έγινε ο φόνος και η Ξενίας είναι πάλι η πρώτη παράλληλος από εκεί που έγινε ο φόνος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα δε μπορεί να πέρασαν από την Ξενίας αυτοί οι ίδιοι.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Πιθανόν να πέρασαν, γιατί όχι; Μπορεί να πήγαν βόλτα για να δουν τί έχουν κάνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με την κατεύθυνση δηλαδή που πήραν, δεν αποκλείεται να πέρασαν την οδό Ξενίας.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ασφαλώς μπορεί να έχουν περάσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θυμάστε καλά το χρώμα της μοτοσικλέτας, ότι ήταν μαύρο;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ναι, το θυμάμαι. Ήταν μαύρη, δεν την είδα όλη τη μοτοσικλέτα, σας είπα ήταν καλυμμένη. Συνήθως το ρεζερβουάρ της μοτοσικλέτας μπροστά έχει άλλο χρώμα. Όταν κάθεται ένας, με το πόδι του επάνω, δεν βλέπεις το ρεζερβουάρ της μοτοσικλέτας. Εγώ την είδα, το φτερό της, όταν έφευγε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το φτερό θα είχε άλλο χρώμα από τη μοτοσικλέτα;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Πιθανόν. Βάζουν πολλά χρώματα στις μοτοσικλέτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο το φτερό είδατε; Εσείς είδατε πρόσωπο λέτε. Όταν είδατε πρόσωπο δεν την είδατε όλη τη μοτοσικλέτα;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν κοιτάς τη μοτοσικλέτα, συζητάς με το πρόσωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς τον είχατε περιγράψει τότε τον Ξηρό; Εννοούμε τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ο Ξηρός ήταν παχύς.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσα κιλά δηλαδή; Βέβαια, δεν τον ζυγίζουμε τον άλλον.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Βαρύς. Με μαύρα μαλλιά, όχι μακριά, αλλά πολλά, ατημέλητα. ¶σπρη φάτσα, ασπρουλιάρικη. Είχε μία φάτσα μωρού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι κ. μάρτυς κάτι λέγατε.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εσείς με ρωτούσατε για τον μοτοσικλέτα και σας είπα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τα χαρακτηριστικά ρωτούσα περισσότερο. Σας δείχθηκε φωτογραφία τότε διαφόρων υπόπτων κλπ;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνωρίσατε τότε κανέναν από κείνους που σας έδειχναν;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι. Μου έδειξαν τουλάχιστον 1.000 φωτογραφίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 1.000 φωτογραφίες σας έδειξαν κι εσείς δεν αναγνωρίσατε.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Μια ημέρα ολόκληρη. Όχι δεν αναγνώρισα. Δεν υπήρχε ο κ. Ξηρός μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπήρχε τέτοια φωτογραφία. Δηλαδή δεν είπατε ότι ξέρεις με αυτόν μοιάζει ή αυτός είναι;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε είπατε «κύριοι, όσους μου δείξατε δεν είναι κανένας›.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν υπάρχει εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε για πρώτη φορά συνειδητοποιήσατε ότι αυτός ο οποίος ήταν επάνω στην μοτοσικλέτα ήταν ο κ. Ξηρός;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όταν βγήκαν στην φόρα το καλοκαίρι που μας πέρασε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και είδατε τις εικόνες τους στην τηλεόραση.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Βεβαίως. Είμαι 100% σίγουρος ότι ήταν ο κ. Ξηρός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήταν λίγο παχύτερος;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ήταν παχύτερος. Τώρα έχει κομψύνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει κομψύνει αλλά τότε στην εποχή του συμβάντος ήταν επίσης παχύς;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ήταν παχύς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παχύς ήταν το 1988;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός λέει όχι.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν ξέρω τι λέει αυτός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας λέω τι λέει και θα σας γίνει η ερώτηση και σας το λέω ότι λέει «όχι, δεν ήμουν από τότε. Εγώ πάχυνα για λίγο τώρα τελευταία›.
Χ. ΞΗΡΟΣ: Όχι κ. Πρόεδρε. Πάντα ήμουν χοντρός. Τώρα έχω αδυνατίσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα αδυνατίσατε; Ήσασταν και παλιά δηλαδή είπατε;
Χ. ΞΗΡΟΣ: Πριν 20 χρόνια ήμουν 110 κιλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα τα χάσατε τα κιλά.
Χ. ΞΗΡΟΣ: Εδώ στη φυλακή τα έχασα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο στη φυλακή. Δηλαδή πριν ήσασταν πάντα παχύς.
Χ. ΞΗΡΟΣ: Πάντα, ναι. Απλώς δεν ήμουν αυτός που είδε ο κ. Κεσάριος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλο αυτό. Αυτό είναι άλλο, τελείως διαφορετικό.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εσείς δεν με θυμάστε;
Χ. ΞΗΡΟΣ: Όχι κ. Κεσάρη, πρώτη φορά σας βλέπω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Κεσάρη τι να πω τώρα; Είστε βλέπω απόλυτα βέβαιος. Τι να πω; Κύριε Εισαγγελεύ, έχετε ερώτηση;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τον ακούσατε να μιλάει;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Βεβαίως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα τον ακούσατε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Τον άκουσα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μοιάζει η φωνή;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Η φωνή που άκουσα τότε ήταν ενός τρομοκρατημένου ανθρώπου ο οποίος με πανικό φώναζε στον μπροστινό του «πάμε, πάμε, πάμε να φύγουμε›. Αυτό άκουσα μόνο. Δεν είπαν τίποτε άλλο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για το τρίτο πρόσωπο;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Υπάρχει και τρίτο πρόσωπο. Το τρίτο πρόσωπο και αυτός δεν έχει φανεί πουθενά από αυτούς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν είναι εδώ;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι. Το τρίτο πρόσωπο ήταν σε ένα τζιπ παλιό. Πρέπει το τζιπ αυτό να ήταν LAND ROVER η μάρκα του, παλιό, καφέ χρώμα το οποίο όταν τους είδε αυτούς που σταμάτησαν στο αυτοκίνητό μου μπροστά αυτόν τον είδα όπως τους μιλούσα αριστερά μου, στην διασταύρωση Γούναρη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έξω από το τζιπ;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Μέσα στο τζιπ σταματημένος, έχει ανοίξει την πόρτα και κοιτάει. Αφού έφυγαν ασφαλώς οι δύο, έφυγε κι αυτός προς τα κάτω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτός τι ήταν, νέος, μεγάλος;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Μεγάλος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πολύ μεγάλος;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι πολύ μεγάλος αλλά μεγαλύτερος από τους δύο αυτούς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εδώ δεν τον βλέπεις;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σίγουρα; Δεν μοιάζει με κανέναν;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν μοιάζει με κανέναν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για ξαναδές. Κάνε μου την χάρη.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ίσως μοιάζει με αυτόν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιον;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Στην άκρη με τα ψαρά μαλλιά αλλά δεν είμαι σίγουρος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον κύριο;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν τον ξέρω. Με τα ψαρά μαλλιά ο κύριος εκεί. Με τα άσπρα μαλλιά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή πόσο μοιάζει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με τον κ. Γιωτόπουλο;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πόσο μοιάζει κ. μάρτυς;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν μπορώ να ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το μπόι; Ψηλός; Κοντός;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν ήταν όρθιος. Ήταν μέσα στο αυτοκίνητο. ¶νοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου και κοιτούσε να δει τι γίνεται και μετά έκλεισε την πόρτα κι έφυγε. Δεν μπορώ, δεν είμαι σίγουρος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν είσαι σίγουρος.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν είμαι σίγουρος. Ήταν μεγάλος όμως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ¶λλον δεν είδες;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: ¶λλον δεν είδα. Αυτό που ήθελα να σας πω ήταν ότι ο κ. Ξηρός κρατούσε μία τσάντα, έναν χαρτοφύλακα της παλιάς εποχής, της δικής μου εποχής. Έναν χαρτοφύλακα μικρό σχετικά και επίσης είδα όλη την σκηνή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι, για πείτε μου.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εγώ είδα το πτώμα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι είδες δηλαδή;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Επί της οδού Δεληγιάννη στρίβοντας δεξιά από την Γούναρη, στο δεξί μέρος του ανερχομένου, ήταν το παγιδευμένο αυτοκίνητο το οποίο ήταν όχι μόνο κατεστραμμένο αλλά δεν μπορούσες ούτε το χρώμα να δεις τι ήταν. Είχε πάρα πολύ σκόνη, άσπρη σκόνη την οποία ψάχνοντας μετά –διότι έμεινα πολύ ώρα εκεί, δεν είχε έρθει κανείς- ήταν τσιμέντο διότι είδα τα σκισμένα χαρτιά από τα τσουβάλια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τσιμέντο του δρόμου;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι, τσιμέντο σε τσουβάλια. Χτισμένο δίπλα προφανώς για να σπρώξει το ωστικό κύμα προς τα εκεί. Στο αριστερό πεζοδρόμιο και καβαλημένο επάνω σε μία μάντρα χαμηλή ήταν ένα αυτοκίνητο αναποδογυρισμένο στο οποίο κοίταξα μέσα. Δεν υπήρχε άνθρωπος και υπολόγισα πως πρέπει να ήταν παρκαρισμένο το αυτοκίνητο εκεί και το ανατίναξαν με το άλλο. Αλλά λέω, εάν ήταν παρκαρισμένο γιατί να βάλουν τον δυναμίτη στο άλλο και να μην τον βάλουν κάτω, ήταν παράξενο. Δεν το κατάλαβα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έτσι είναι.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Είχε πιάσει φωτιά ένα πεύκο που ήταν από πάνω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το πεύκο, ναι.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Και πήδηξα την μικρή μάντρα αυτή, η οποία ήταν περίπου 70 πόντους πέτρα και άλλο μισό μέτρο περίπου κάγκελο. Πήδηξα την μάντρα αυτή γιατί είδα μέσα μία σωλήνα, μία μάνικα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τελικά όμως δεν είχε νερό αυτή.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν είχε νερό. Ήταν ακατοίκητο το σπίτι. Είχε χορτάρι μέσα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πήγατε στην Αστυνομία.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εκεί μέσα στο χωράφι, στο οικόπεδο αυτό το χορταριασμένο είδα τον Νορντίν εγώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκεί ήταν.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εκεί είχε πεταχτεί. Είχε πεταχτεί από το αυτοκίνητό του τουλάχιστον 15 μέτρα μέσα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πήγατε στην Αστυνομία.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν πήγα στην Αστυνομία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δώσατε κατάθεση.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Πήγα σπίτι μου, το οποίο σας είπα είναι λίγα μέτρα πιο κάτω για να καθησυχάσω την γυναίκα μου. Κι εκεί ήρθαν. Όταν έφυγα εγώ είχε μαζευτεί πολύς κόσμος πλέον. Είχαν ξεθαρρέψει. Ήρθαν και της Αστυνομίας αυτοκίνητα. Πήγα να καθησυχάσω την γυναίκα μου και έρχονται στο σπίτι μου δύο Αστυνομικοί και με παρακάλεσαν να πάω στο Τμήμα της Κηφισιάς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πήγατε.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εκεί μου πήραν κατάθεση δύο φορές δύο διαφορετικοί κύριοι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σκίτσο;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι, δεν έκανα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ήταν να κάνετε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν έκανα σκίτσο. Από την Ασφάλεια με πήγαν στην Αστυνομική Διεύθυνση της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκεί τους είπατε σχετικά με το πρόσωπο του συνοδηγού;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εκεί από το υπόγειο με έβαλαν μέσα και ανεβήκαμε ψηλά, δεν θυμάμαι πού σε ποιο πάτωμα, πάντως πολύ ψηλά. Κι εκεί έδωσα καταθέσεις σε δύο διαφορετικούς κυρίους και μου έφεραν φωτογραφίες τις οποίες έβλεπα μέχρι το απόγευμα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το είπατε αυτό. Σκίτσο;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τους είπατε ότι έχετε δει τον συνεπιβάτη;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Βεβαίως με ρώτησαν. Τον περιέγραψα. Σας είπε, 4 φορές κατέθεσα τα ίδια πράγματα, ελπίζω να ήταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν σας ζήτησαν να κάνετε σκίτσο;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή τότε αν κάνατε σκίτσο τι λέτε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Θα έλεγα αυτά που είπα και στην κατάθεσή μου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Πως ήταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καλώς. Τελείωσα κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από Έδρας κάποια άλλη ερώτηση;
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Μία διευκρίνιση μόνο.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Παρακαλώ.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Πέστε μου αν κάποιος από τους επιβάτες της μοτοσικλέτας φορούσε κράνος, γιατί κάπου άλλος μάρτυρας μας είπε ότι φορούσε κράνος.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι, δεν φορούσαν κράνος. Ο μπροστινός φορούσε ένα καρό πουκάμισο. Τον θυμάμαι. Πρέπει να ήταν ψηλότερος από τον κ. Ξηρό. Τουλάχιστον έτσι έδειχνε. Βέβαια καθιστοί και οι δύο δεν μπορείς να καταλάβεις τα πόδια τους. Κι εγώ μέσα καθισμένος σε ένα χαμηλό σπορ αυτοκίνητο, δεν μπορείς.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δηλαδή εσείς από το μέρος που σκοτώθηκε ο Αμερικανός σε τι απόσταση ήσασταν που είδατε το μηχανάκι;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν κατάλαβα.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Είδατε το μοτοποδήλατο. Σε τι απόσταση από το μέρος που έγινε η έκρηξη;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Από το σημείο που μίλησα στην μοτοσικλέτα με τους δύο αυτούς, η έκρηξη πρέπει να έχει γίνει περίπου 25 μέτρα αριστερά μου και δεξιά μου.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Και τους είδατε χωρίς κράνος.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Χωρίς κράνος. Μόλις είχαν φύγει. Κάτι άλλο που είδα και ίσως σας ενδιαφέρει. Η έκρηξη είχε γίνει με σύρμα. Δεν ήταν ασύρματος και παρακολούθησα το σύρμα. Πήγαινε μέχρι την γωνία του δρόμου και οι δύο άκρες του σύρματος, οι δύο πόλοι του ήταν κομμένοι, φρεσκοκομμένοι. Είχε κόψει και είχε πάρει το πυροδοτικό μηχάνημα, το είχε πάρει μαζί του ο κ. Ξηρός. Αν ήταν ο κ. Ξηρός ή το είχε πάρει ο άλλος ο μπροστινός. Έγινε με σύρμα η έκρηξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από την Έδρα, ο κ. Πρόεδρος;
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πέστε μου κ. μάρτυς, την περιοχή την ξέρετε.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Μένω εκεί.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Φέρτε στο νου σας τις οδούς Ξενίας και Αύρας και τις οδούς Φιλαδελφέως και Γούναρη. Πέστε μου, εάν κάποιος που πηγαίνει αντίθετα -εκείνη την εποχή, δεν ξέρω τώρα πώς είναι ρυθμισμένη η κυκλοφορία- εάν με την κυκλοφοριακή κίνηση που ήταν ρυθμισμένη τότε, ένας που πάει αντίθετα στην οδό Αύρας, αν καλά θυμάμαι.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Η Αύρας όχι, η Αύρας είναι η διπλή.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Συναντάτε την Ξενίας αντίθετα προς την κατεύθυνση που είχαν τότε ρυθμίσει, βγαίνει Φιλαδελφέως και .....
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι. Η Φιλαδελφέως είναι παράλληλος της Ξενίας.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλω να ξεχωρίσω το εξής: Ένας που βαδίζει αντίθετα την Ξενίας μετά θα βρεθεί να περάσει Φιλαδελφέως και Γούναρη, εκεί που είδατε εσείς;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι. Πρέπει να στρίψει στη Γούναρη αριστερά του. Αν κατεβαίνει την Ξενίας πρέπει να στρίψει αριστερά του.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μία μηχανή ή ένα όχημα που μπαίνει αντίθετα στην Ξενίας και συνεχίζει, θα βρεθεί εκεί που είδατε εσείς την μηχανή την άλλη, αυτή την μηχανή που λέτε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Αν στρίψει αριστερά βέβαια, ναι. Διότι η Γούναρη τέμνει την Ξενίας. Είναι κάθετος στην Ξενίας η Γούναρη, γι αυτό σας είπα να σας εξηγήσω πώς είναι οι δρόμοι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, εγώ θέλω να ρωτήσω κάτι άλλο. Εσείς είστε βέβαιος ότι ήταν μαύρη η μηχανή.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ναι, το λίγο μέρος του σκελετού που είδα. Επαναλαμβάνω, μία μηχανή όταν κάθονταν επάνω τα δύο άτομα κρύβει πάρα πολύ από το σκελετό της.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο προηγούμενος μάρτυρας είναι δεδομένο από την διαδικασία ότι είπε ότι ήταν άσπρη.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ότι ήταν άσπρη; Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό ρωτάω. Ήταν μία μηχανή ή δύο μηχανές.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ίσως ένα μέρος της μηχανής να ήταν άσπρο. Ίσως.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γι αυτό ρωτώ, μπορεί να ήταν δύο διαφορετικές μηχανές στον ίδιο χώρο;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Μπορεί να ήταν δύο. Μπορεί να ήταν δύο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί και πάλι ο άλλος μάρτυρας, ο προηγούμενος είπε από τη διαδικασία βγαίνει ότι φορούσε κράνος και μάλιστα από την κατάθεσή του βγαίνει ότι είχε και δύο άσπρες – κόκκινες γραμμές.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εγώ τους είδα ούτε καν 5΄λεπτά μετά από το «μπαμ›.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ ρωτάω αν εκείνος που πάει αντίθετα από την Ξενίας....
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Κατεβαίνει την Ξενίας.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορεί να είναι εκείνη η μηχανή, μπορεί να είναι εκείνη που είδατε εσείς. Έτσι που πάει, καταλάβατε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι; Κάτι άλλο ακόμα.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι, δεν κατάλαβα τι με ρωτήσατε. Η Ξενίας κατεβαίνει.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ένας λοιπόν που μπαίνει αντίθετα από την Ξενίας, όχι όπως κατεβαίνει, αντίθετα ανεβαίνει, θα βρεθεί να περάσει....
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όταν ανεβαίνει είναι νόμιμος. Όταν κατεβαίνει προς το κέντρο είναι.....
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αντικανονικός.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ωραία. Αυτός κατέβαινε μου λέτε;
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Για να βγει στην Γούναρη πρέπει να κάνει αριστερά.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για να βγει εκεί που εσείς είδατε την μηχανή ρωτάω.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ναι, πρέπει να κάνει αριστερά.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρω αν είναι αριστερά.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: ¶μα σας πω πώς είναι οι δρόμοι θα καταλάβετε. Είναι η Φιλαδελφέως, ανεβαίνει. Είναι εκεί που έγινε το ατύχημα, η Δεληγιάννη και τρίτη είναι η Ξενίας. Αυτοί οι τρεις δρόμοι είναι παράλληλοι. Η Αύρας τους τέμνει όλους και η Γούναρη τους τέμνει όλους. Εάν κατεβαίνει λοιπόν την Ξενίας παράνομα, την κατεβαίνει προς τα κάτω για να βρεθεί στην Φιλαδελφέως και Γούναρη πρέπει να στρίψει αριστερά του, να διασχίσει το δρόμο που έγινε ο φόνος και μετά να φτάσει στη Φιλαδελφέως.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κάτι ακόμα. Εσείς είπατε εδώ ότι κρατούσε ο συνεπιβάτης έναν χαρτοφύλακα της εποχής.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ναι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για πέστε μας ποιο συγκεκριμένα τι εννοείτε; Δηλαδή είχε λουρί, λουρίδα;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν φάκελος;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ένας φάκελος από αυτούς που είχαν φερμουάρ γύρω-γύρω. Και τον κρατούσε αγκαλιάζοντας και τον οδηγό μπροστά.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι χρώμα;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Καφέ.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶μα πείτε «καφέ›.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: «Καφέ›, τα καλύπτει όλα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τα καλύπτει. Ναι κύριε γιατί έχετε πει ότι «ήταν μικρός μαύρος τετράγωνος χαρτοφύλακας›, γι αυτό σας ρωτάω.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν νομίζω πως είπα ότι ήταν μαύρος.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν μπορεί να λέτε «καφέ› γιατί τα καλύπτει όλα, όταν έχετε καταθέσει την ίδια ημέρα στην 13:05 στις 28 Ιουνίου ότι ήταν μαύρος, γι αυτό σας ρωτάω.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ορίστε, ήταν μαύρος.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή, καταθέτετε κάτι που να τα καλύπτει όλα;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Κύριε Δικαστά, έχουν περάσει 15 χρόνια.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα το δεχόμουν αν μου λέγατε 15 χρόνια και δεν θυμάμαι. Θα το δεχόμουν γιατί είναι και λογικό. Αλλά να μου λέτε «καφέ› για να τα καλύπτει όλα, δεν το δέχομαι. Παρακάτω.
Αν κάποιος έχει περιγράψει εκείνον που εσείς τον λέτε φάκελο-χαρτοφύλακα σαν μικρό πλαστικό σακβουαγιάζ, μπορεί να είναι το ίδιο πράγμα; Περασμένο, αυτό που έχουν την λωρίδα αυτή, τον ιμάντα.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εγώ κ. Δικαστά είδα έναν μικρό φάκελο, ένα χαρτοφύλακα στο χέρι. Ήταν σκούρος, μπορεί να ήταν καφέ.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καλώς, το δέχομαι.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Αυτό είδα. Δεν είναι σακβουαγιάζ εγώ.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό το πράγμα που εσείς είδατε, κάποιος άλλος που το είδε μπορεί να το περιγράψει σαν πλαστικό σακβουαγιάζ με ιμάντα περασμένο χιαστί;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εγώ όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θα μπορούσατε να το βρείτε ότι αυτό είναι το ίδιο πράγμα;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλες ερωτήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ κ. Εισαγγελεύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σε συνέχεια αυτών που είπατε, γι αυτό το σύρμα που είπατε ότι συνδεόταν η βόμβα.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Αυτό το σύρμα κατέληγε στο κατεστραμμένο αυτοκίνητο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η αρχή του ποια ήταν; Ήταν η ακατοίκητη οικία;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ποιο;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η αρχή του σύρματος.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ναι, ήταν στην γωνία της ακατοίκητης κατοικίας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από κει δηλαδή άρχιζε.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εκεί κατέληγε. Δηλαδή ξεκινούσε από το αυτοκίνητο το παγιδευμένο και κατέληγε στην γωνία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είπατε για το τρίτο πρόσωπο, εκεί που είπατε, το είδατε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Το είδα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πόσα μέτρα περίπου;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: 15 μέτρα περίπου, ίσως και 20.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και πιθανολογήσατε ότι είναι ο κύριος; Ίσως είπατε.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Θα μπορούσε και ηλικιακά ίσως θα μπορούσε να είναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εννοείτε τον κ. Γιωτόπουλο;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εννοώ τον κύριο με τα άσπρα μαλλιά.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Επιχειρεί να βάλει στο στόμα του μάρτυρα ντε και καλά το όνομα «Γιωτόπουλος›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήδη το έχει πει.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το έχει πει. Αλλά η επιμονή αυτή δεν την αντιλαμβάνομαι και με αυτόν τον τρόπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήδη τα έχει πει και τον ξαναρωτάει. Τι να κάνουμε δηλαδή; Είναι βέβαιος ή δεν είναι; Αυτό τον ρωτάει ο κ. Εισαγγελεύς. Διότι ο κ. Εισαγγελεύς θα στηριχθεί αύριο για να κάνει μία αγόρευση.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, αλλά να αφήνει τον μάρτυρα να καταθέτει όμως όχι να υποβάλλει την απάντηση στον μάρτυρα κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ ούτε τον ρώτησα. Απ’ ότι είδατε ρωτήθηκε.
..........: Στην πρώτη κατάθεσή του δεν αναφέρει κάτι.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Και την προανακριτική δεν αναφέρει τίποτα. Σήμερα να λέει ο κ. Γιωτόπουλος και θα ερευνηθεί αν είναι να κατηγορείται από όλες τις πλευρές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απ’ ότι βλέπουμε δεν κατηγορείται εδώ πέρα ότι ήταν παρών.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, δεν κατηγορείται ότι ήταν παρών αλλά είναι η προσπάθεια που γίνεται όμως. Είναι η προσπάθεια που γίνεται ντε και καλά να εμφανιστεί παρών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο μάρτυρας το είπε. Δεν το είπε κανένας άλλος. Μόνος του το είπε ο μάρτυρας.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εγώ έχω να σας πω κάτι σε αυτό.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ίσως το είπε την τρίτη φορά, σε ερώτηση της τρίτης φοράς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς, εσείς θα πείτε την αλήθεια του Θεού. Μην ακούτε τίποτα. Τι πιστεύετε εσείς;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όταν εκλήθην το Σεπτέμβριο νομίζω ήταν, πάλι για να μου διαβάσουν την κατάθεσή μου και να ρωτήσουν αν έχω δει πλέον κανέναν από αυτούς που έχω, είπα εις τον Ανακριτή που με ανέκρινε ότι στην πρώτη μου κατάθεση είχα πει πώς υπήρχε ένα τζιπ το οποίο δεν το έχετε γράψει. Το είπα και δεν μου εδόθησαν εξηγήσεις γιατί. Είναι γραμμένο. Πρέπει να είναι γραμμένο τον Σεπτέμβριο στην κατάθεσή μου, την δεύτερη κατάθεση στον Ανακριτή. Παλιό τζιπ, κατά πάσα πιθανότητα LAND ROVER το οποίο σταμάτησε και κοιτούσε την εξέλιξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Διαβάζει):
«Επίσης θέλω να καταθέσω ότι μόλις έφτασα στο σημείο της έκρηξης και κατέβηκα από το αυτοκίνητό μου είδα να κατεβαίνει επί της Δεληγιάννη ένα τζιπ παλιό μάρκας LAND ROVER, το οποίο μου έκανε εντύπωση διότι σταμάτησε λίγο μετά το σημείο της εκρήξεως και ο οδηγός έβγαλε έξω το κεφάλι και κοίταξε προς τα πίσω. Δεν συγκράτησα χαρακτηριστικά του προσώπου διότι ήταν μακριά. Το δε τζιπ στην συνέχεια απομακρύνθηκε με κανονική ταχύτητα›. Μόνο εκείνη την ημέρα.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν κατέβηκε κάτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα λεπτό, στις 24 Σεπτεμβρίου 2002 ήδη νομίζω ότι τον κ. Γιωτόπουλο το είχαν συλλάβει και οι ίδιοι είχαν δείξει στα κανάλια. Λέτε για ένα πρόσωπο, το οποίο εάν πούμε ότι ήταν?
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Τι θέλετε να πω ότι δεν ήταν αυτός;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Με ρωτήσατε αν είναι κανείς από εδώ. Επιπλέον «ποιος του μοιάζει περισσότερο› με ρωτάτε και λέω ο κύριος τάδε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του μοιάζει περισσότερο; Είστε βέβαιος ότι είναι αυτός κατ’ αρχήν;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι δεν είμαι βέβαιος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με τι πιθανότητα το λέτε; 10%; 50%;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Υπάρχουν ποσοστά σε αυτά τα πράγματα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πως δεν υπάρχουν ποσοστά, πιθανότητες.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: 5%.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 5% μόνο. Εντάξει. Τελειώσαμε. Αντιλαμβάνεστε; Είναι βαριές οι κατηγορίες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο μάρτυς μαρτυράει. Να το ξέρετε αυτό. Αλλά εσείς μην στενοχωριέστε. Όταν λέτε την αλήθεια μην φοβάστε τίποτα.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Μα για ποιο λόγο να φοβηθώ; Αντιθέτως κινδυνεύω. Διότι με έχουν πάρει και τηλέφωνο σπίτι μου και λένε στη γυναίκα μου «ο άνδρας σου θα μετανιώσει γι’ αυτό που κάνει› και δεν έχω καμία προστασία, την οποία ζητώ σήμερα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς να κάνετε το καθήκον σας.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Το καθήκον μου ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όλοι πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Αυτό κάνω τώρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Υπερασπιζόμαστε την πατρίδα μας και τη δικαιοσύνη.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν έχω κανένα λόγο να μην πω την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Πρόεδρος θέλει να σας ρωτήσει κάτι άλλο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σχετικά με τις ερωτήσεις που έκανα προηγουμένως. Η μοτοσικλέτα που είδατε εσείς να περνάει μπροστά σας είχε αριθμό κυκλοφορίας;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν το είδα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορεί να είχε και να μην το είδατε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Μπορεί να είχε και να μην το είδα. Αλλά μπορεί και να μην είχε. Δεν ξέρω.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στην πρώτη σας κατάθεση -κάνω χρήση περικοπή σχετική- είναι στη 2η σελίδα περί τη 12η περίπου γραμμή έχετε πει: «και είδα ότι δεν είχε αριθμό κυκλοφορίας›. Σας ρωτώ, γιατί ο προηγούμενος μάρτυρας είπε αριθμό κυκλοφορίας και τον έδωσε κιόλας και γράφτηκε και θέλω να διευκρινίσουμε γιατί εγώ έχω μείνει εκεί ακόμη, αν ήταν μια ή δυο μηχανές. Γι’ αυτό σας ρωτώ. Αν δεν μπορείτε να θυμηθείτε μου είναι αρκετό.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εάν είχε αριθμό οπωσδήποτε θα τον είχα θυμηθεί. Μπορούσε ίσως να καλύπτετο ο αριθμός με αυτούς που κάθονταν πάνω. Δεν είμαι σίγουρος.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κάτι ακόμη σχετικά με τον συνεπιβάτη της μηχανής που εσείς είδατε και περιγράψατε εδώ. Σαν χαρακτηριστικό το μουστάκι, μπορείτε να πείτε αν θυμάστε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν είχε μουστάκι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο άλλος μάρτυρας είπε ότι είχε μουστάκι. Γι αυτό τονίζω αυτά τα τέσσερα – πέντε πράγματα.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Εγώ δεν είδα μουστάκι. Ίσως δεν πρόλαβε να το βάλει το μουστάκι. Είδα μία φάτσα μωρού παιδιού, αφράτη, άσπρη, παχιά με μαύρα μαλλιά χωρίς μουστάκι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καλώς δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλοι από την Έδρα; Ο κ. Αναγνωστόπουλος.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα σας δείξω κ. μάρτυρα ένα χάρτη εδώ της περιοχής που φαίνονται οι δρόμοι για τους οποίους μιλάμε, σε συνέχεια των ερωτήσεων του αξιότιμου κ. Προέδρου. Αυτή είναι η οδός Δεληγιάννη και στο κομμάτι μεταξύ Πεύκων και Γούναρη φαίνεται από το σχεδιάγραμμα κ. Πρόεδρε, είναι το σημείο όπου έγινε η δολοφονία. Το κομμάτι μεταξύ Πεύκων και Γούναρη είναι το σημείο επί της Δεληγιάννη που γίνεται η έκρηξη και δολοφονείται ο Νορντίν. Εσείς συναντάτε μια μηχανή στη γωνία Φιλαδελφέως και Γούναρη.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ναι.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η γωνία Αύρας και Ξενίας είναι η πάνω γωνία, δηλαδή η επόμενη προς την αντίθετη κατεύθυνση.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Είναι προς το βορρά, προς την άκρη της Κηφισιάς.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς τη μηχανή που βλέπετε να βρίσκεται στην γωνία Φιλαδελφέως και Γούναρη, τη βλέπετε στη συνέχεια να κατευθύνεται κατά που;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Προς τα δεξιά προς το νεκροταφείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τα δούμε όμως κι εμείς για να τα καταλάβουμε. Δείξτε μας το σημείο της έκρηξης.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στο κομμάτι μεταξύ Πεύκων και ?
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε μας τώρα που είδατε αυτή τη μηχανή.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Την είδα εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς που ήσασταν;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Στη Φιλαδελφέως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ λοιπόν στην άκρη. Αυτή που είπαμε προηγουμένως η Ξενίας είναι εκεί. Κατάλαβα περίπου γιατί ξέρω κάπως την περιοχή.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ερώτηση κ. Αναγνωστόπουλε.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλω το εξής να ρωτήσω: ποιος ήταν ο λόγος που συγκρατήσατε τα χαρακτηριστικά του συνεπιβάτη σε αυτή τη μηχανή, γενικότερα δηλαδή γιατί αυτό το δίκυκλο με τους δύο ανθρώπους, σας προκάλεσε εντύπωση και το συγκρατήσατε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Πάρα πολύ σημαντική αυτή η ερώτηση. Όταν ακούς μια τέτοια φοβερή έκρηξη και δεν συμμετέχεις, δεν έχεις τίποτα να κάνεις με την έκρηξη εσύ, δεν έχεις κάνει εσύ την έκρηξη, είναι πολύ λογικό να τρέξεις να δεις τί έγινε, όπως εγώ. Έτρεξα να δω τί έγινε και το θεώρησα τρελό, δύο νέα παιδιά να φεύγουν μακριά από την έκρηξη και με τέτοιο πανικό, τέτοια γρηγοράδα. Αυτός ήταν ο λόγος που πονηρεύτηκα.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η μοτοσικλέτα που συναντήσατε στο σημείο αυτό πήγαινε με τί ταχύτητα;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Πολύ σιγά, μέχρι να συναντήσει εμένα.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Με μικρή ταχύτητα. Και μάλιστα είπατε ότι κάνατε μια προσπάθεια να έχετε διάλογο.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ναι, τους ρώτησα «τί έγινε ρε;› Το θυμάμαι.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πείτε μου κάτι άλλο: Είδατε μετά τα γεγονότα του Ιουλίου τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό στην τηλεόραση είπατε. Μπορείτε, αν θυμάστε, να μας πείτε με ποια ιδιότητα, πότε, πώς τον είδατε; Ως τί; Έχει νομίζω κάποια σημασία. Η τηλεόραση τον έδειξε θέλω να πω....
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Τον έδειξε ως ενεχόμενο στην υπόθεση της 17Ν.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή αυτή η δίκη εδώ γίνεται όπως ξέρετε για να δει το Δικαστήριο αν κάποιοι από τους κυρίους κατηγορουμένους φταίνε και πόσο φταίνε και αντιλαμβάνεσθε ότι όλοι οι μάρτυρες όπως και εσείς που προβαίνουν σε μία αναγνώριση, έχουν και το βάρος και την ευθύνη αυτής της αναγνώρισης -σας ρωτώ εγώ και πάλι, παρόλο που το είπατε, διότι επιμένει και η Πολιτική Αγωγή σ’αυτό το θέμα: για τον μεν κ. Γιωτόπουλο είπατε ότι απ’ όσους είναι εδώ, εκείνος θα έμοιαζε περισσότερο.
Αυτό δεν είναι αναγνώριση, δε νομίζω ότι πρέπει να απασχολεί και την υπεράσπιση. Ενδιαφέρει εδώ για τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό, ο οποίος, όπως τον ακούσαμε τουλάχιστον στη διαδικασία εδώ, στο ακροατήριο, λέει ότι δεν έχει σχέση με αυτή την πράξη. Αντίθετα προς όσα είχε πει στην αρχική του απολογία, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Για τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό που τον βλέπετε και τον ξαναείδατε εδώ σήμερα, έχετε οποιαδήποτε, έστω την ελάχιστη αμφιβολία; Γιατί αν την έχετε πρέπει να την πείτε, ότι είναι ο άνθρωπος που είδατε πάνω στη μοτοσικλέτα; Αυτή είναι η ερώτησή μου.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ο κ. Ξηρός τώρα είναι πολύ διαφορετικός. Ο άνθρωπος που είδα το φθινόπωρο, το καλοκαίρι, που συνελήφθη, ήταν αυτός που ήταν πάνω στη μοτοσικλέτα. Τώρα έχει αδυνατίσει, έχει αλλάξει πολύ, έχει γεράσει, έχει αλλάξει τα μαλλιά του, δεν μοιάζει με τότε. Αλλά είναι αυτός.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μια τελευταία ερώτηση: Εσείς είστε ο πρώτος που βρήκατε το Νορντίν;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ο πρώτος που πήγε εκεί, ο πρώτος που βρήκε τον Νορντίν, τον οποίο, σας είπα, βλέποντας το αυτοκίνητό του τουμπαρισμένο να καίγεται πάνω στη μάντρα, κοιτώ μέσα και δεν υπάρχει άνθρωπος. Πηδάω μέσα για το νερό, δε βρίσκω νερό, πάω να φύγω.....
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκεί σε τί κατάσταση ήταν ο Νορντίν;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Πάω να φύγω και βλέπω μέσα στα χόρτα το πτώμα του. Ήταν φρικιαστικό.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το κεφάλι του πού ήταν;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Θέλετε να σας πω πώς ήταν; Ήταν μπρούμυτα πεσμένος, το αριστερό του χέρι δε φαινόταν, το δεξί του χέρι ήταν τεντωμένο επάνω, το αριστερό του πόδι ήταν κάθετο στο σώμα του και το κεφάλι του είχε βγει κάτω από τη μασχάλη του. Αίματα δεν υπήρχαν.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε χρειαζόταν αυτό.....
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, το πώς γίνεται μια δολοφονία έχει σημασία, με συγχωρείτε, είναι στοιχείο της αποδεικτικής διαδικασίας. Δεν είχαμε ευθανασία εδώ, δολοφονία είχαμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε σας αφαιρέθηκε ο λόγος, για όνομα του Θεού.....Τα λέτε, αλλά ξέρετε κι εμείς.....
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ήταν φρικιαστικό όμως κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν βέβαια, άμα είδατε τέτοιο πράγμα, πραγματικά.....
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κατηγορούμενος χωρίς να δικαιούται, σχολιάζει τη δίκη από το έδρανό του;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς δεν έχει δικαίωμα. Του είπα να μη μιλάει. Αλλά πείτε μου τί γίνεται, τί κάνουμε από δω και πέρα; Αν ήσαστε εσείς σε τούτη τη θέση τί θα κάνατε; Θέλουμε να κρατήσουμε ένα κλίμα ηρεμίας. Βέβαια, δύσκολες οι ισορροπίες αλλά φαντάζομαι θα το κρατήσουμε. Η Βαγδάτη είναι άλλη ιστορία και άλλη είναι τώρα.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οι δολοφονίες εδώ γίνονταν εκ του ασφαλούς και με το αζημίωτο. Δολοφονούσαμε τον κ. Νορντίν και πηγαίναμε σπίτι μας και πίναμε καφέ. Να πάτε στο Ιράκ κα συνάδελφε με τον πελάτη σας να πολεμήσετε. Κύριε Πρόεδρε με συγχωρείτε, δικάζουμε δολοφονίες ανθρώπων και συζητάμε για το Ιράκ;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από κει να καταλάβετε κι εσείς.
κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πείτε αν το κάνατε κύριε, λάβετε το λόγο, πείτε γιατί το κάνατε να σας ακούσουμε. Να ακούσω γιατί τινάξατε στον αέρα το Ναυτικό Ακόλουθο και του στείλατε το κεφάλι του 15 μέτρα μακριά και να μας εξηγήσετε γιατί αυτό είναι πολιτική πράξη και ποια είναι η σχέση αυτού που κ κάνατε με το Ιράκ. Πρέπει να σταματήσει αυτό κ. Πρόεδρε.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Για τη σφαγή του ιρακινού λαού και τόσων λαών. Πότε αμερικάνικος στρατός έχει κάνει αμυντικό πόλεμο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να κάνω τώρα; Έχω πει κι εγώ χίλιες φορές ότι εδώ το Δικαστήριο είναι όργανο απονομής δικαιοσύνης τελείως απολιτικοποιημένο. Εάν δε θέλουν να το καταλάβουν τί να κάνουμε τώρα; Να διατάξω την απομάκρυνση; Δε θα γίνει δίκη έτσι. Εδώ δικάζουμε πράξεις οι οποίες είναι παράνομες ποινικά. Από κει και πέρα, αν αυτοί νομίζουν ότι μια και οι Αμερικάνοι έκαναν κάτι στο Ιράκ ή στο Ιράν ή οπουδήποτε αλλού, δικαιούνται να σκοτώνουν, αυτό θα το κρίνουμε εμείς στο τέλος. Δεν θα το κρίνουμε εμείς;
Αυτή είναι η άποψή τους. Δεν δικαιούται και ο άλλος να έχει άποψη είπαμε; Κι όταν είναι κατηγορούμενος, κάτι πρέπει να προτείνει. Αυτό προτείνει αυτός. Δεν ξέρω μόνο αν βοηθά αυτό το πράγμα αυτούς τους ίδιους. Δεν έχω τίποτε άλλο. Η υπεράσπιση.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εν αρχή θέλω να διευκρινίσω ότι εμείς ως υπεράσπιση, του λοιπού δεν θα ανεχθούμε τρόπο εξετάσεως μάρτυρος ίδιο με αυτόν τον τρόπο με τον οποίο επιχειρεί να εξετάσει τους μάρτυρες ο κ. Εισαγγελεύς. Το επισημάναμε και την προηγούμενη φορά με τον Μάτη, όπου μία κυρία η οποία δήλωνε ότι δεν γνωρίζει τίποτα, ο κ. Εισαγγελεύς ξεκαρδισμένος της έλεγε «έλα, πέστο, πέστο, πέστο› και δημιουργήθηκε ένα επεισόδιο και σας είπα ότι αυτή είναι μαιευτική μέθοδος και όχι μέθοδος εξετάσεως ενός μάρτυρα.
Παρακαλώ πολύ, εμείς του λοιπού δε θα ανεχθούμε αυτόν τον τρόπο και το θέτουμε, πιστεύω, με έναν πολύ συντηρητικό τρόπο. Δε αντιδρούμε, εμείς σεβόμαστε την έδρα, όπως επίσης δεν θα δεχθούμε κηρύγματα του είδους «εσείς κύριε να αγαπάτε την πατρίδα και τη δικαιοσύνη› ωσάν εμείς, οι οποίοι προσπαθούμε να αμφισβητήσουμε αυτόν τον μάρτυρα, να μην αγαπάμε την πατρίδα και τη δικαιοσύνη.
Εμείς την πατρίδα και τη δικαιοσύνη την αγαπάμε και μπορούμε να το αποδείξουμε με έργα. Όλους αυτούς οι οποίοι τώρα τελευταία, εδώ και έξι μήνες έγιναν πολέμιοι της τρομοκρατίας όταν επί τόσα χρόνια δεν τολμούσαν να αρθρώσουν μία λέξη.... εν πάση περιπτώσει, δε θέλω να συνεχίσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην πυροδοτούμε καταστάσεις, εδώ εμείς θέλω σε ηρεμία να ελέγξουμε τις αποδείξεις. Διότι πολύ ωραία είναι τα χαρτιά όπως είπαμε, αλλά η ζωντανή απόδειξη έχει σημασία και το δικαίωμα υποβολής ερωτήσεων εκ μέρους όλων. Δε θέλω να είμαι πάρα πολύ στενός σε αυτό, να λέω «απαγορεύω την ερώτηση›, ή «το είπατε με λίγο πιο άγριο ύφος›. Μια αυτοσυγκράτηση παρακάλεσα σε όλους, για να μην πυροδοτούμε καταστάσεις που δεν ωφελούν τίποτα στο τέλος.
Είδατε και για τον μάρτυρα για την αναγνώριση που είπατε, τελικά έφτασε 5%. Λοιπόν, βλέπετε; Όλα εδώ μπορούν να περιορίζονται, αλλά με ήπιο τρόπο σας παρακαλώ.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε μάρτυς, μένετε στην οδό Φιλαδελφέως 18. Μπορείτε να μου πείτε ποιοι είναι οι δύο κάθετοι δρόμοι από το σπίτι σας, επί της Φιλαδελφέως; Δηλαδή είστε μεταξύ Γούναρη και Πεύκων;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι, είμαι στη γωνία της Αύρας.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Είστε Αύρας και Φιλαδελφέως λοιπόν. Για να φτάσετε στον τόπο του εγκλήματος, πόσα τετράγωνα πρέπει να διασχίσετε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ένα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αύρας είπατε και Φιλαδελφέως. Εγώ βλέπω ότι έχει έναν κάθετο, τη Γούναρη, στο από πάνω στενό.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όχι στο από πάνω.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ο ακριβής τόπος του εγκλήματος είναι Γούναρη και Δεληγιάννη. Εσείς λοιπόν μένετε Αύρας.....
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Ανέβηκα Φιλαδελφέως, έστριψα αριστερά Γούναρη και εκεί ήταν ο φόνος.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι, ήταν Γούναρη και Δεληγιάννη. Δηλαδή έπρεπε να στρίψετε.... περίπου πόσα μέτρα είναι αυτό;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Όλο μαζί είναι λιγότερο από 100 μ. από το σπίτι μου.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Επειδή η Έκθεση Αυτοψίας περιγράφει διάφορα ακίνητα αμφιβάλλω...... Εσείς λοιπόν βάζετε μπρος το αυτοκίνητό σας, ξεκινάτε....
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Το αυτοκίνητό μου δεν το βάζω καν μπρος. Το αυτοκίνητό μου δουλεύει. Έχω βγει με την όπισθεν, ακούω το μπαμ, αφήνω την πόρτα ανοιχτή και τρέχω επάνω.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Λέτε ότι είστε στο προαύλιο του σπιτιού.....
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Το αυτοκίνητό μου είναι μια VELOCHE 2000, κάνει σε 9? τα 100 χιλιόμετρα, βρίσκομαι εκεί σε 2 δευτερόλεπτα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Επειδή λέτε ότι εν αρχή υποθέσατε ότι είναι στο σπίτι του Αβέρωφ η έκρηξη και προς τα εκεί κινηθήκατε, πού είναι το σπίτι του Αβέρωφ;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεξιά.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εν πάση περιπτώσει. Πόσα λεπτά κάνετε από το σπίτι μέχρι να φτάσετε;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δευτερόλεπτα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Είστε πολύ γρήγορος, είναι και γρήγορο το αυτοκίνητο αυτό που είπατε.
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν είμαι γρήγορος, είναι πολύ κοντά. Θέλεις λιγότερο από λεπτά να το κάνεις με τα πόδια.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Φτάνετε λοιπόν, είναι καλοκαίρι.....
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Δεν υπάρχει ψυχή.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ότι βλέπετε λοιπόν εσείς το θεωρείτε ύποπτο. Βλέπετε μία μοτοσικλέτα και βλέπετε κι ένα LAND ROVER μετά που κατεβαίνει τη Δεληγιάννη απ’ ότι καταλαβαίνω. Αυτούς τους δύο με τη μοτοσικλέτα, τους θεωρήσατε ύποπτους, γι αυτό προσπαθήσατε να διακρίνετε τα χαρακτηριστικά τους;
κ. ΚΕΣΑΡΙΟΣ: Είπα πριν.