Πολιτική
Πέμπτη, 27 Μαρτίου 2003 20:11

Aνεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (27/3/2003) Μέρος 7/8

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάπου η φωτοτυπία είναι ελλιπής. Συνεχίζουμε από το άλλο όμως, από το καλό.

Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Τα κράτη στον διεθνή χώρο, το Κυπριακό θυμίζουν ότι η κατοχή και το δίκαιο των Ελληνοκυπρίων.

3) Θα διευκόλυνε την δραματική θέση των Ελληνοκύπριων και τέλος 4) και κυριότερο θα δίνονταν ένα σαφές μήνυμα στον καπιταλισμό ότι σε οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια θα υπάρχει μια δυναμική απάντηση από την Ελλάδα πράγμα που θα έχει σοβαρότερες επιπτώσεις σε όλες τις άλλες σημερινές διεκδικήσεις τους.

Το τελευταίο αυτό σημείο είναι η καίρια πτυχή της υπόθεσης γιατί υπάρχουν καταστάσεις που είσαι υποχρεωμένος να δώσεις δυναμική απάντηση ακόμη κι αν οι συνθήκες είναι δυσμενείς και τέτοια ήταν η κατάσταση που αντιμετώπιζαν οι ελληνικές κυβερνήσεις ως τα τώρα στην τρίτη περίοδο δηλαδή μετά τον Σεπτέμβρη του ΄74.

Με το αρνηθούν να αλλάξουν αυτή την απάντηση έδωσαν στον τούρκικο επεκτατισμό το αντίστοιχο μήνυμα ότι όσο πιο επιθετικοί και προκλητικοί είναι τόσο πιο υποχωρητική και ενδοτική θα είναι η Ελλάδα, ότι δεν υπάρχει ουσιαστικά αντίπαλος αφού ο στρατός δεν θα είναι εθνικός αλλά ΝΑΤΟϊκός.

Με αυτή την μία απάντηση της Ελλάδας οι Τούρκοι φασίστες είναι πεπεισμένοι ότι και σήμερα δεν θα υπάρξει δυναμική απαίτηση στις κλιμακούμενες παραβιάσεις, τις προκλητικές και επιθετικές ενέργειες στο Αιγαίο. Είναι πεπεισμένοι ότι με αυτές δεν ρισκάρουν τίποτε και ότι να χρειαστεί θα κάνουν και πάλι περίπατο όπως στην Κύπρο.

Ότι με μόνες τις στρατιωτικές απειλές και παραβιάσεις επιτυγχάνουν βαθμιαία τους στόχους τους όπως το πέτυχαν ήδη μερικά στην υφαλοκρηπίδα. Μια τέτοια πολιτική δυναμικής απάντησης ήταν καθήκον και χρέος μιας οποιασδήποτε Ελληνικής Κυβέρνησης πολιτικά ανεξάρτητης που δεν είχε άλλη δυνατή επιλογή.

Αν δεν εφαρμόστηκε μια τέτοια πολιτική είναι γιατί τόσο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όσο και του ΠΑΣΟΚ έθεσε πάνω από τα εθνικά συμφέροντα του τόπου πολιτικά της συμφέροντα, παρόν στην εξουσία αφού μια τέτοια πολιτική συγκρούεται με τα συμφέροντα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

Λειτούργησαν δηλαδή σαν κυβερνήσεις εθνικής μειοδοσίας και όχι κυβερνήσεις με ουσιαστικά ανεξάρτητης χώρας. Γι αυτό αποκρύβονται οι ευθύνες της τρίτης περιόδου. Ρίχνουν άπλετο, αποκαλυπτικό φως στη φύση του σημερινού κοινοβουλευτικού συστήματος. Δείχνουν ολοκάθαρα ότι οι ηγεσίες τόσο της Νέας Δημοκρατίας όσο και του ΠΑΣΟΚ είναι έρμαια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και κατά συνέπεια το σημερινό πολιτικό κοινοβουλευτικό σύστημα που αποφασίζεται στο δικομματισμό είναι ένα κοινοβουλευτισμός εθνικής μειοδοσίας.

Αυτό είναι και ο λόγος για τον οποίο η πληθώρα των Αριστερών καθεστωτικών δημοσιογράφων έχει βαλθεί να ρίξει τις ευθύνες αποκλειστικά στους έξι αντιβενιζελικούς.

Θέλουμε να πούμε στην χούντα και να αθωώσει τον Καραμανλή παρότι οι ευθύνες του είναι πασιφανείς και αυταπόδεικτες. Οι ευθύνες του Καραμανλή οδηγούν κατευθείαν στις ευθύνες του κοινοβουλευτικού συστήματος εθνικής μειοδοσίας.

Εξίσου όμως υπεύθυνες είναι και οι Ένοπλες Δυνάμεις και βασικά οι ηγεσίες τους από το ΄74 μέχρι σήμερα. Ο Ελληνικός Στρατός αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της ελληνικής κοινωνίας για το οποίο δεν τολμάει να μιλήσει κανένας ακόμη και σήμερα επί κοινοβουλευτισμού.

Αν ρίξουμε μια σύντομη ματιά στα έργα και τις ημέρες του μεταπολεμικά και παραβλέποντας το γεγονός ότι ήταν και είναι κράτος εν κράτει με φασιστικούς εσωτερικούς κανονισμούς και συνεχίζει να είναι όπως το δείχνουν ειδικά οι αυτοκτονίες των φαντάρων, θα δούμε ότι έκανε έναν εμφύλιο, μια απόπειρα πραξικοπήματος το ΄51. οργάνωσε και συμμετείχε ενεργά στις εκλογές βίας και νοθείας του ΄61. Πραγματοποίησε το πραξικόπημα των Συνταγματικών του ΄67 και τη δικτατορία ενώ άλλη χούντα Στρατηγών της φασιστικής Δεξιάς προετοίμαζε άλλο πραξικόπημα. Πραγματοποίησε το αποτυχών πραξικόπημα του ΄68.

Επενέβη στρατιωτικά και έπνιξε στο αίμα μαζί με την Αστυνομία την εξέγερση του Πολυτεχνείου το ΄73. Πραγματοποίησε το πραξικόπημα του ΄74 στην Κύπρο και ορισμένες μικροαπόπειρες στην μεταπολίτευση. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις έδρασε ενάντια όχι σε εξωτερικό εχθρό αλλά ενάντια στον Ελληνικό λαό, δηλαδή έδρασε σαν ταξικός στρατός της άρχουσας τάξης, των ΜΑΤ και του ιμπεριαλισμού.

Και την μόνη φορά που χρειάστηκε να δράσει σαν Εθνικός Στρατός το καλοκαίρι του ΄74 ενάντια στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο αλλά και στην επομένη περίοδο όπως εξηγήσαμε, έλαμψε δια της απουσίας του. Η κατάσταση αυτή μετατρέπεται σε ανοιχτή κοροϊδία και απάτη όταν αναλογισθούμε ότι ο Ελληνικός λαός έχει τις μεγαλύτερες μετά τις ΗΠΑ στρατιωτικές δαπάνες σαν ποσοστό του εγχώριου προϊόντος.

Φτάνουν σχεδόν το 7% ενώ οι μισές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σαν την Γαλλία και την Αγγλία που έχουν ισχυρότατες Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και πυρηνικά λαμβάνουν περίπου τα μισά 3,5% – 4%. Οι δαπάνες αυτές γονατίζουν την ελληνική οικονομία και είναι μια από τις αιτίες του μοναδικού φαινομένου στην Ευρώπη όπου το Ελληνικό κράτος – απατεώνας δεν είναι σε θέση να προσφέρει τις κλασικές υπηρεσίες παιδείας – η αρνητική στάση της Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ στα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών δείχνει ότι και σήμερα δεν θέλει να την προσφέρει – υγείας, κοινωνικής πρόνοιας, ασφάλισης που προσφέρονται από ιδιωτικούς οργανισμούς.

Ένα κράτος που δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει απλώς ανθρώπινες και υποφερτές συνθήκες διαβίωσης στον πληθυσμό του λεκανοπεδίου, αφού με την συνεχιζόμενη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, την μόλυνση του περιβάλλοντος και το νέφος δηλητηριάζεται καθημερινά και φθείρεται η υγεία του.

Οι κοινωνικές λοιπόν συνέπειες αυτών των υπέρογκων δαπανών αποτελούν πραγματική θεομηνία για τον Ελληνικό λαό την στιγμή που υπάρχει φύση στρατιωτική, απολαμβάνουν παχυλότατες αμοιβές, πάσης φύσεως προνόμια, αποστρατεύονται στα 40 τους με αστρονομικές συντάξεις και εφάπαξ και προσλαμβάνονται σε άλλες εργασίες με άλλες παχυλές αμοιβές, χωρίς βέβαια να εκπληρώνουν το καθήκον τους όπως είδαμε για το οποίο υποτίθεται ότι τους πληρώνει ο Ελληνικός λαός.

Σε όλα τα ανώτερα κλιμάκια του Στρατού επικρατεί σήψη και διαφθορά. Στρατιά ολόκληρη από πράκτορες και πρακτορίσκους έχουν διεισδύσει σε αυτά με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί η πραγματική γάγγραινα. Τα νήμα αυτών των δικτύων κινούνται από τις Δυτικές Μυστικές Υπηρεσίες, τις Πρεσβείες, τους αντιπρόσωπους στην χώρα των πολιτικών βιομηχανιών της Δύσης.

Επειδή αυτές παίζουν καθοριστικό ρόλο ατμομηχανής στις δοκιμαζόμενες από κρίση δυτικές καπιταλιστικές οικονομίες, η εξασφάλιση αγορών έχει τεράστια σημασία γι αυτές τις χώρες. Απίθανα λοιπόν ποσά διατίθενται για την εξαγορά των Ανώτατων Αξιωματικών όπως το βλέπουμε στα διάφορά σκάνδαλα που αποκαλύπτει ο λυσσαλέος ανταγωνισμός των διάφορων ομάδων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων.

Σκάνδαλο «LEOPARD› πήραν την γαλλική κατά αμερικάνικων, αεροπλάνα «MIRAGE› κατά «FANTOM›, φρεγάτες ολλανδικές ενάντια στις γερμανικές και τελειωμό δεν έχει. Ανώτατοι Αξιωματικοί εν ενεργεία, στρατιωτικής ή αποστρατεία, μεσάζοντες καπιταλιστές, δημοσιογράφοι πράκτορες, ξένοι στρατιωτικοί ακόλουθοι, ΝΑΤΟϊκοί Αξιωματικοί, ξένοι παραγωγοί πλέκονται σε ένα κουβάρι και συναγωνίζονται για τα δισεκατομμύρια που πληρώνει το κορόιδο ο Ελληνικός λαός.

Κολυμπώντας ανάμεσα σε όλα αυτά για την εθνική ανεξαρτησία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας είναι το τελευταίο από τα ενδιαφέροντα των Ανωτάτων Αξιωματικών των Επιτελείων. Σε όλα τα ανώτατα Επιτελεία βασιλεύουν οι Αραπάκηδες (Αραπάκης είναι ο Αξιωματικός Αρχηγός ΓΕΝ που στην κρίση του ΄74 ακύρωσε την εντολή που είχε δοθεί να βυθίσουν τα ελληνικά υποβρύχια τα τουρκικά αποβατικά επειδή τον διέταξε ο Αμερικανός Υπουργός Σίσκου που είχε έρθει για να επιτηρεί τις κινήσεις του Ελληνικού Στρατού).

Ο στόχος λοιπόν της ανακριτικής επιτροπής δεν είναι να αποκρύψει τα αίσχη, τους υπεύθυνους της Κυπριακής τραγωδίας αλλά να ρίξει τις ευθύνες αποκλειστικά στην χούντα που έχει απλά μαζί με τον Καραμανλή πιο άμεσες ευθύνες και να αποκρύψει τις ευθύνες τόσο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού όσο και των κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, του κοινοβουλευτισμού εθνικής μειοδοσίας αλλά και των Ενόπλων Δυνάμεων που λειτουργούν σαν ΝΑΤΟϊκός αλλά όχι εθνικός στρατός.

¶λλωστε και μόνο το πρωτοφανές ιστορικό γεγονός ότι 14 χρόνια μετά την Κυπριακή τραγωδία η επίσημη Πολιτεία δεν έχει πάρει μια επίσημη θέση γι αυτή, τα αίτια και τους υπευθύνους της, αποκαλύπτει την οργή της. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι ηγεσίες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ είναι τυφλά όργανα του ιμπεριαλισμού ή επί χρήμασι προδότες.

Απλά προσπαθώντας να απορριφθούν αυστηρά μέσα στα πλαίσια που έχει χαράξει ο ιμπεριαλισμός χωρίς ποτέ να συγκρούονται μαζί του ακόμη κι αν το επιτάσσουν τα συμφέροντα της χώρας εφαρμόζοντας στην πράξη μια πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντά του σε βάρος των συμφερόντων της χώρας μια πολιτική εθνικής μειοδοσίας..

Για την χάραξη αυτής της πολιτικής διαθέτουν πάντα μια μικρή αυτονομία που δεν τους επιτρέπει πάντως να ξεπεράσουν αυτά τα προδιαγεγραμμένα από τον ιμπεριαλισμό πλαίσια. Ας μην ξεχνάμε ότι ακόμη και ο Παπαδόπουλος για τον οποίο οι ίδιοι οι Αμερικάνοι έχουν ομολογήσει ότι ήταν πράκτορας της CIA τους είχε αρνηθεί στην διάρκεια του αραβο-ισραηλινού πολέμου το ΄73 την χρησιμοποίηση από τα αμερικανικά στρατιωτικά αεροπλάνα τις Βάσεις του Ελληνικού.

Οι αιτίες μιας τέτοιας πρακτικής του πολιτικού προσωπικού του καθεστώτος της χούντας, Νέας Δημοκρατίας, ΠΑΣΟΚ δεν είναι υποκειμενικές αλλά ανάγονται στην αντικειμενική φύση του εξαρτημένου ελληνικού καπιταλιστικού σχηματισμού.

Στο αντικειμενικό γεγονός ότι η άρχουσα τάξη, η λούμπεν μεγαλοαστική τάξη είναι εξαρτημένη από το δυτικό μεγάλο κεφάλαιο και ότι απέτυχε ιστορικά να αναπτύξει αυτοδύναμα και ανεξάρτητα τη χώρα. Κατά συνέπεια οποιαδήποτε κατάκτηση εθνικής ανεξαρτησίας στο πολιτικό επίπεδο είναι αδύνατη χωρίς την κατάκτηση ανεξαρτησίας και σχετικής αυτοδυναμίας στο οικονομικό επίπεδο.

Μια τέτοια ανεξαρτησία είναι αδύνατο να αποκτήσει σήμερα η ΛΜΑΤ και το πολιτικό προσωπικό της Νέας Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ όπως άλλωστε το έδειξε η οικτρή αποτυχία της ιστορικής εμπειρίας του ΠΑΣΟΚ και μόνο η εργατική τάξη και οι ταξικοί της σύμμαχοι, οι άλλες λαϊκές τάξεις μπορούν να την κατακτήσουν.

Προϋποθέσεις λοιπόν για μια πολιτική εθνικής ανεξαρτησίας είναι η κατάληψη της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη (δεν εννοούμε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος) και τους συμμάχους της και η εφαρμογή μιας δέσμης μέτρων, ρήξης των δεσμών ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Οι μίνιμουμ προϋποθέσεις στο πολιτικό επίπεδο είναι το άμεσο κλείσιμο όλων των Αμερικάνικων Βάσεων και η έξοδος της χώρας από το ΝΑΤΟ.

Στο οικονομικό επίπεδο η κρατικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας με διεύθυνση των οικονομικών μονάδων από Συμβούλια εργαζομένων σε αυτές που θα εκλέγονται άμεσα από την βάση στη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων θα είναι ανά πάσα στιγμή ανακλητά και θα λογοδοτούν σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση των προβληματικών και όσων υπήρξαν τέτοιες και διεύθυνσή τους από τους εργαζομένους με τον ίδιο παραπάνω τρόπο. Αναστολή και αύξηση της πληρωμής για μια τουλάχιστον 5ετή περίοδο των χρεολυσίων του εξωτερικού χρέους και εφαρμογή αναπτυξιακού προγράμματος της ελληνικής οικονομίας προς την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων εργαζομένων και όχι της ΛΜΑΤ και του ξένου δυτικού κεφαλαίου.

Μια τέτοια δέσμη μέτρων είναι η προϋπόθεση για την απόκτηση ουσιαστικής ελληνικής ανεξαρτησίας για να πάψει ο δυτικός ιμπεριαλισμός να καθορίζει τις τύχες μας. Ο ιμπεριαλισμός δεν ενδιαφέρεται για την εθνική και πολιτισμική ταυτότητα για την τοπική κουλτούρα των λαών.

Πάγια τακτική του υπήρξε η καταστροφή τους στον Τρίτο Κόσμο δια πυρός και σιδήρου πολλές φορές. Έτσι και σήμερα οι στενόμυαλοι στρατηγίσκοι του Αμερικάνικου Πενταγώνου, αυτοί οι πρωταθλητές του μακιαβελικού τυχοδιωκτισμού που καθορίζουν την πολιτική του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού αδιαφορούν παντελώς για το αν στην Κύπρο ζούσαν Έλληνες σε αναλογία 80% που είχαν μακριά ιστορία, πλούσιες τοπικές παραδόσεις και κουλτούρα, μια ισχυρή ελληνική εθνική ταυτότητα.

Αδιαφορούν για το ότι μαζί τους ζούσαν αρμονικά 18% Τούρκοι, μια μειονότητα όπως υπάρχει σε όλες περίπου τις χώρες διασκορπισμένοι σε όλα τα χωριά της που είχαν και αυτοί την δική τους ζωή και κουλτούρα. Αδιαφορούν για το ότι το Αιγαίο και τα νησιά του υπήρξαν πάντα ελληνικά. Αυτό που τους ενδιαφέρει αποκλειστικά είναι η άμυνα του ΝΑΤΟ για την δημιουργία χωροφύλακα ενάντια στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα της Μέσης Ανατολής.

Και από αυτή την σκοπιά βέβαια την γεωγραφική και στρατιωτική που είναι η μόνη που τους ενδιαφέρει, ο καλύτερος χωροφύλακας στην Κύπρο αλλά και στο Αιγαίο και στον εναέριο χώρο είναι ο τούρκικος φασιστικός μιλιταρισμός αφού οι Τούρκοι και η ηπειρωτική χώρα γειτνιάζει. Αυτός είναι ο λόγος της τούρκικης εισβολής το ΄74, της διαιώνισης της κατοχής του Κυπριακού εδάφους αλλά και της κλιμάκωσης των τούρκικων διεκδικήσεων σε βάρος της χώρας στο Αιγαίο στον εναέριο χώρο, στην υφαλοκρηπίδα.

Αποφασίσαμε λοιπόν να εκτελέσουμε έναν από τους Ανώτερους Αξιωματούχους των Στρατιωτικών Δυνάμεων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη χώρα μας που κυκλοφορούσε με το θωρακισμένο αυτοκίνητο με ελληνικές πινακίδες ΥΑΜ 1727.

Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είναι ο κύριος υπεύθυνος για την Κυπριακή τραγωδία, για την συνέχιση της τούρκικης κατοχής Κυπριακού εδάφους και για τις κλιμακούμενες τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος των δικαιωμάτων της χώρας μας. Οι ίδιοι άλλωστε Αμερικάνοι ούτε καν κρύβονται. Αυτοί οργάνωσαν εκατοντάδες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου αφού σε αυτές συμμετείχαν ταυτόχρονα τόσο αμερικάνικα όσο και τούρκικα στρατιωτικά αεροπλάνα.

Όπως έχουμε δηλώσει στο παρελθόν οι Αμερικάνικες Στρατιωτικές Δυνάμεις στη χώρα μας αποτελούν δύναμη κατοχής και θα χτυπάμε οποιονδήποτε είναι μέλος της ή πράκτορας των Μυστικών Υπηρεσιών της.

Η σημερινή μας ενέργεια είναι η 4η αντιαμερικάνικη αντιϊμπεριαλιστική σε διάστημα ενός χρόνου περίπου μετά την βόμβα ενάντια σε αμερικάνικο στρατιωτικό λεωφορείο στου Ρέντη που μετέφερε στρατιωτικούς που συντηρούν τις αμερικάνικες πυρηνικές κεφαλές στη χώρα μας, την βόμβα σε αμερικάνικο λεωφορείο στο Καβούρι που μετέφερε το μισθοφορικό προσωπικό βομβαρδιστικού της Αμερικάνικης Αεροπορίας που στέλνεται για να τρομοκρατεί και να βομβαρδίζει χώρες της Μέσης Ανατολής, τη βόμβα που θα έσκαγε ενάντια στον πράκτορα της Μυστικής Υπηρεσίας του Στρατού, της CIA, του Κάρλος στη Φιλοθέη.

Οι ενέργειες αυτές θα συνεχιστούν και θα ενταθούν μέχρις ότου φύγει ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης από την Κύπρο και ο τελευταίος Αμερικάνος στρατιωτικός από την χώρα μας. Κάτω στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό για την εθνική ανεξαρτησία, για την λαϊκή εξουσία σε λαϊκούς θεσμούς δημοκρατίας, για τον σοσιαλισμό με άμεση διεύθυνση των οικονομικών μονάδων από ρητά και ανακλητά συμβούλια εργαζομένων. Ο αγώνας συνεχίζεται.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Την έκθεση την γραφολογική θα παρακαλούσα να διαβάσετε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η γραφολογική έκθεση επί της προκηρύξεως. Έπ’ αυτής της προκηρύξεως;

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έπ’ αυτής.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλη θα την διαβάσουμε αφού είναι σχετική.

Υποδιεύθυνση Κρατικής Ασφαλείας. Τμήμα Συντονισμού. Με το τάδε έγγραφό της μας έστειλε μια προκήρυξη της ΕΟ 17Ν που στάλθηκε στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ› με την οποία αναλαμβάνει την ευθύνη της δολοφονίας του Αμερικανού Ναυτικού Ακολούθου, Πλοιάρχου Νορντίν Γουίλιαμ που έγινε τις 08:05΄ώρα τις 28/6/1988 στην οδό Διληγιάννη 74 στο Κεφαλάρι Κηφισιάς και ζητούσε την γραφολογική συγκριτική της εξέταση σε σχέση με τις υφιστάμενες στο αρχείο μας προκηρύξεις, έντυπα των διαφόρων οργανώσεων.

Ο Αστυνόμος Β΄Ιωάννης Μαρκάκης ενήργησα την αιτούμενη εξέταση και εκθέτω τα ακόλουθα:

1) Η αποσταλλείσα προκήρυξη συνισταμένη από τρία φύλλα «χαμπ› και κείμενο 5 σελίδων είναι πολυγραφημένο αντίγραφο δακτυλογραφημένου πρωτοτύπου. Το κείμενο αρχίζει με τις φράσεις «Επαναστατική Οργάνωση 17Ν, Αθήνα 14/6/88, Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός ευθύνεται κλπ› και τελειώνει με τις φράσεις – αυτό που διαβάσαμε το διαβάζουμε πάλι. Στην 5η σελίδα εδάφιο που αναφέρεται στο χτύπημα του συγκεκριμένου στόχου («αποφασίσαμε να εκτελέσουμε τόσο αμερικάνικα όσο και τούρκικα στρατιωτικά αεροπλάνα›) είναι πρωτότυπο δακτυλογράφημα επί τεμαχίου λευκού χάρτου διαστάσεων 21 Χ 8 cm περίπου που έχει επικολληθεί και παρεμβάλλεται στο πολυγραφημένο κείμενο.

Η δακτυλογράφηση του πρωτοτύπου έγινε με γραφομηχανή με οριζόντια διαστίχωση 2,60 και χαρακτήρες «PACA› - δεν ξέρω τι θα πει αυτό. Η μάρκα αυτής προσιδιάζει στις ABC, ROYAL, MARIZA ή σε άλλη εφοδιασμένη με τα ίδια στοιχεία γραφής.

2) Την πραγματοποιηθείσα συγκριτική εξέταση και αντιπαραβολή προς τις υφιστάμενες στο αρχείο μας προκηρύξεις, έντυπα των διαφόρων Οργανώσεων διεπιστώθη ότι με την ίδια γραφομηχανή πρέπει να έχουν δακτυλογραφηθεί και οι ακόλουθες προκηρύξεις της ίδιας Οργάνωσης. Α) Γιατί είμαστε υπέρ της λαϊκής βίας. Μάης του ΄81. Οι Βάσεις δεν φεύγουν με εκλογές και Κοινοβούλιο. Οκτώβρης ΄83. Οι Βάσεις δεν φεύγουν με εκλογές και Κοινοβούλιο. Απρίλης ΄84. Ο Μάρξ λέει ότι το όπλο της κριτικής δεν μπορεί. ΑΑ12. Να χτυπήσουμε τους φασίστες πράκτορες της CIA. ΑΑ13 ΕΟ 17Ν ανακοίνωση Αθήνα 21/9/85. 14ΑΑ πάντοτε, Να απαντήσουμε δυναμικά στις δολοφονικές επιθέσεις των μπάτσων. Ανακοίνωση 4/12/85 στο πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο. Απάντηση σε συκοφαντίες Αθήνα 24/4/86.

Το φορολογικό σύστημα είναι μηχανισμός απάτης 3/10/86. Σας στέλνουμε την παρακάτω σύντομη απάντηση 14/10/86. Οι μεγαλογιατροί μαζί με το κράτος-απατεώνα Αθήνα 1/2/87. Ο πρώτος τρομοκράτης των λαών Αθήνα 9/4/87. Να κλείσουν αμέσως οι Αμερικάνικες Βάσεις Αθήνα 5/8/87. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ασφαλίστικη Αθήνα 11/10/87. Ανακοίνωση μετά τη δημοσίευση της ανακοίνωσής μας, Αθήνα 11/10/87. Να κλείσουν αμέσως οι Αμερικάνικες Βάσεις, Αθήνα 15/1/88.

Ανακοίνωση Αθήνα 22/1/88. Αθήνα 22/2/88 ένας δολοφόνος της εργατικής τάξης λιγότερος. Προκήρυξη Αθήνα 12/3/88, άξιος ο μισθός σου άοπλε σύντροφε. Αθήνα 20/5/88 Να αγωνιστούμε ενάντια στο τουρκικό φασιστικό. Σχέση με άλλες προκηρύξεις, έντυπα άλλων Οργανώσεων δεν εντοπίζεται.

Το ερυθρό χρώμα παράσταση αστέρα που υπάρχει στην πρώτη σελίδα της παραπάνω προκηρύξεως με ένδειξη ΕΟ 17Ν είναι καθ’ όλα όμοια με τις παραστάσεις που υπάρχει στις προκηρύξεις Α14 ως Α21 της ίδιας Οργανώσεως και πιθανότητα έχει τεθεί από την ίδια αυτοσχέδια σφραγίδα.

Η εξετασθείσα προκήρυξη εντάχθηκε στο αρχείο μας με την ένδειξη ΑΑ30. Παρεδόθη στο Τμήμα.

Τι προσθέτει αυτή; Την δέχονται ότι είναι δική τους. Δεν έχουν πει;

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το κείμενο των διατακτικών ας το πούμε αυτής της προκηρύξεως «αποφασίσαμε λοιπόν να εκτελέσουμε› είναι κείμενο το οποίο έχει επικολληθεί εκ των υστέρων. Αυτό σημαίνει ότι το υπόλοιπο κείμενο προϋπήρχε. Η παρατήρηση λοιπόν που κάνω εγώ σε σχέση με το κείμενο...

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό θέλω να ακούσω.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι ότι το πρόσωπο αυτού ο οποίος δολοφονήθηκε ήταν εν πάση περιπτώσει Αμερικανός. Το όνομά του δεν το γνωρίζουν. Γράφουν απλώς ότι είχε ένα αυτοκίνητο με τάδε πινακίδες και συνεπώς στο γενικό αυτό πλαίσιο το αντιϊμπεριαλιστικό όπως το ονομάζουν οι συντάχτες αυτής της προκηρύξεως, θύμα θα μπορούσε να είναι και οποιοσδήποτε άλλος. Δηλαδή την ταυτότητα, τις ιδιαιτερότητες, τα στοιχεία, τον τρόπο ζωής του συγκεκριμένου ανθρώπου ούτε καν τον γνώριζαν.

Και το αιτιολογικό για την δολοφονία του που υποτίθεται ότι είναι αυτή η προκήρυξη προϋπήρχε. Δηλαδή το πρόσωπο Νορντίν καμία σχέση δεν είχε με το αιτιολογικό. Υπάρχει ένα γενικό αιτιολογικό και μετά βρίσκουμε κάποιον Αμερικανό. Και θα δείτε κ. Πρόεδρε όταν έρθει η ώρα των απολογιών .....

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) Ναυτικός Ακόλουθος ήταν κάποιος Αμερικανός;

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναυτικός Ακόλουθος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ κ. Κουφοντίνα. Σας παρακάλεσα να μην παρεμβαίνετε. Αλίμονο τώρα, να μην πιάνουμε διάλογο εδώ μέσα. Αν θέλετε το λόγο να τον ζητάτε. Σας παρακάλεσα πάρα πολύ.

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) .... ο καθένας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι «καθένας›. Εσείς είστε κατηγορούμενος και όταν θέλετε θα ζητάτε τον λόγο από μένα και πάντα σας τον δίνω.

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Κατά συνήθεια διαστρεβλώνετε την έκθεση της Οργάνωσης.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Δεν διαστρεβλώνει. Λέει τις απόψεις του και έχει δικαίωμα. Σας παρακαλώ. Εκπροσωπεί θύμα. Έστω της Οργάνωσης αν δεν δέχεστε ότι το κάνατε εσείς. Δεν θα πει ο άνθρωπος τις απόψεις του; Αλίμονο!

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ κ. Πρόεδρε δεν έχω το προνόμιο να γνωρίζω τις θέσεις της Οργάνωσης. Αυτό το οποίο κάνω είναι με το υλικό το οποίο έχει δικογραφία να υποβάλλω ορισμένες παρατηρήσεις.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δικαίωμά σας.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λέω λοιπόν ότι, η ιδιότητα του Ουίλιαμ Νορντίν ως Ναυτικού Ακολούθου εάν ήταν γνωστή στους συντάκτες της προκηρύξεως θα είχαν σπεύσει να γράψουν στην προκήρυξή τους ότι εκτελέσαμε τον Ναυτικό Ακόλουθο. Όπως σε άλλες περιπτώσεις όταν ξέρουν την ιδιότητα την λένε. Όταν δεν την ξέρουν όπως στην υπόθεση Τσαντ που έγινε η απόπειρα δολοφονίας, λένε ένα μεσαίο στέλεχος και δεν ξέρουν ότι ο Λοχίας αυτός ήταν ταχυδρόμος και επειδή δεν το ξέρουν γι αυτό δεν το λένε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εδώ τα ίδια λέτε.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν αναφέρονται στον Τσάντες λένε Υπαρχηγός της ΑΣΜΑΚ. Όπου λοιπόν η Οργάνωση γνωρίζει την ακριβή ιδιότητα την αναφέρει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ δεν την γράφει.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το ότι ήταν Ναυτικός Ακόλουθος δεν το ήξεραν και αυτός είναι ο λόγος που τον ταυτοποιούν ως δολοφονηθέντα με το ότι ήταν ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου με πινακίδες τάδε.

Και αυτό όταν έρθει η ώρα των απολογιών θα δείτε κ. Πρόεδρε γιατί το επισημαίνω, έχει και άλλη σημασία. Κάποιος εκ των κ.κ. κατηγορουμένων που δεν έχει αναιρέσει την απολογία του λέει ότι στην αρχή για άλλον τον έστειλαν και είπε «παιδιά εκεί υπάρχει και μία μαύρη μέσα στο αυτοκίνητο. Αυτόν θα σκοτώσουν;› Και του είπαν «τότε πήγαινε παραπάνω, υπάρχει και κάποιος άλλος›.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατάλαβα.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό είναι το σκεπτικό και αυτή είναι η παρατήρησή μου. Γι αυτό με ενδιέφερε να αναφερθεί ότι είναι επικολλημένο το τμήμα αυτό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προχωράμε κανονικά στην επόμενη υπόθεση. Η κυρία ¶ννα Ανδρουλιδάκη. Υπάρχει υπεράσπιση απ’ ότι βλέπω εδώ, της πολιτικής αγωγής, των κατηγορουμένων, μπορούμε να προχωρήσουμε. Χωρίς να ορκιστείτε πείτε μου γι αυτό το ζήτημα για το οποίο συζητούμε τώρα. Εδώ μιλά η κατηγορία για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο, με πιστόλια. Πείτε τα περιστατικά εσείς. Τί αντελήφθητε; Η ίδια πρώτα απ’ όλα δε νομίζω ότι ήσαστε εκεί.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Δεν ήμουνα εκείνη την ημέρα εδώ, ήμουν στο εξωτερικό. Είχα φύγει τη Δευτέρα το βράδυ και την Τρίτη το πρωί έγινε η απόπειρα. Αυτό που έμαθα όταν με πήραν τηλέφωνο, ότι χτύπησαν τον Κώστα την ώρα που έμπαινε στο αυτοκίνητο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν πρωί;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: 8:15, την ώρα που είχε δικαστήριο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πήγαινε για την Εισαγγελία.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Κάποιος κρατούσε την πόρτα, κάποιος τον πυροβόλησε και στο τέλος, κι εκείνος που κρατούσε την πόρτα, του έδωσε τη χαριστική. Όταν έφτασα εγώ, το πρώτο πράγμα που άκουσα από τους γιατρούς, μου είπαν ότι είναι βαριά, πολύ βαριά, παραπάνω από βαριά. Είναι αυτές οι λέξεις που δεν έχουν φύγει ποτέ από το μυαλό μου και ουδέποτε συνήλθε ο Κώστας βγαίνοντας από το χειρουργείο, διότι ήταν πάρα πολύ βαριά χτυπημένος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ήρθατε πότε εδώ στην Ελλάδα;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Το ίδιο βράδυ. Δεν είχε βγει ακόμα από το χειρουργείο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επικοινωνήσατε καθόλου μαζί του;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Με τον ίδιο όχι,

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε μπορέσατε να επικοινωνήσετε, να σας πει, να του πείτε;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Πήγαινε για εξετάσεις την ώρα που εγώ ήμουν στο σπίτι, μετά έπρεπε να τρέξω εγώ για το εισιτήριο για να γυρίσω πίσω, ήταν πάρα πολύ δύσκολο γιατί ήμουν στη Γερμανία, καταλαβαίνετε, οι αποστάσεις, όλα αυτά, ήμουν στο δρόμο, δεν μπορούσα και δεν είχα και τηλέφωνο, εκεί που ήταν, μου είπαν ότι δε μπορούσα να μιλήσω μαζί του.

Μίλησα όμως με τον γαμπρό μου ο οποίος ήταν και ορθοπεδικός και μου είπε ότι είχε τρώση της αορτής που ήταν πολύ βαριά και συντριπτικό κάταγμα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο πόδι; Δεξί ή αριστερό;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Στο αριστερό, από τη μεριά που ήταν η πόρτα. Και στο χέρι ήταν χτυπημένος και σε πολλά άλλα σημεία, δεν ήταν μόνο ένα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσες σφαίρες δέχτηκε;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Αν σας πω δε θυμάμαι;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πειράζει, θα τα βρούμε εμείς. Πείτε μου λοιπόν.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Ο ίδιος είπε στους συγγενείς μου που έτρεξαν αμέσως....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επικοινώνησε με τους ανθρώπους, μπορούσε να επικοινωνήσει, μιλούσε.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Μέχρι να μπει στο χειρουργείο μιλούσε. Είπε ότι μόλις μπήκε στο αυτοκίνητο, την ώρα που πήγε να καθίσει στο τιμόνι, κάποιος του άνοιξε την πόρτα, ο οποίος ήταν μεταμφιεσμένος, φορούσε περούκα και μουστάκι και κάποιος άλλος που δεν ήταν μεταμφιεσμένος, τον πυροβολούσε. Αυτά είπε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνώρισε αυτός κανέναν, περιέγραψε, ή δεν μπόρεσε να πει κάτι;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Όταν είναι κάποιος μεταμφιεσμένος πρέπει να τον ξέρεις για να μπορείς να τον περιγράψεις. Δεν του έδειξαν ούτε φωτογραφίες, ούτε αναγνώρισε κανέναν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσες μέρες έζησε;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Ένα μήνα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνο το οποίο πρέπει να ερευνήσουμε τώρα: Αυτός που τον πυροβόλησε σκόπευε να τον θανατώσει ή να τον τραυματίσει και να τον αφήσει ανάπηρο; Είναι το ερώτημα όλοι θα το ρωτήσουν εδώ μέσα.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Όποιος πυροβολεί κάποιον σε σημεία που ξέρει ότι υπάρχουν ζωτικά όργανα, δε νομίζω ότι μπορεί να προβλέψει αν είναι αναπηρία ή αν είναι θάνατος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στα πόδια θεωρείται ότι είναι ζωτικό όργανο;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Βεβαίως, έχουμε την αορτή, εκεί ακριβώς χτύπησαν και η αορτή αιμορραγούσε και μου είπαν ότι το αυτοκίνητο ήταν πλημμυρισμένο στο αίμα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε μπόρεσαν να κάνουν απολίνωση να το σταματήσουν το αίμα;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Προσπάθησαν, αλλά ήδη είχε χάσει πάρα πολύ αίμα, χρειάστηκε να του βάλουν πάρα πολύ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του έκαναν αιμοδοσία συνέχεια, μεταγγίσεις.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Αυτά όλα έφεραν την καταστροφή. ¶ρχισαν οι ακρωτηριασμοί και ο θάνατος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω να μου πείτε, μπορούσε κάποιος ο οποίος πυροβολεί κάποιον στα πόδια να προβλέψει, όχι ο ίδιος, αντικειμενικά αν μπορούμε να προβλέψουμε, ένας όταν πυροβολείται στα πόδια ότι μπορεί και να πεθάνει; Διότι κανένας μπορεί να λέει ότι «εγώ τον πυροβόλησα στα πόδια, το σφάλμα του ιατρού επακολουθεί κάπου›. Γιατί απ’ ότι μας έφεραν μία απόφαση εδώ του Διοικητικού Εφετείου, αποδόθηκαν σφάλματα στους γιατρούς.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Στο ποινικό τους αθώωσαν τους γιατρούς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απλώς συνεκτιμώνται αυτά, δεν είναι απόδειξη πλήρης για μας, τίποτε δεν είναι απόδειξη πλήρης, εμείς θα μορφώσουμε γενικά τη γνώμη μας, αλλά εσείς αποδώσατε ευθύνη στους γιατρούς;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Όχι εγώ, η υπόθεση αυτεπάγγελτα έγινε η δίωξη, ότι από μένα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν κάνατε την αγωγή όμως, κάτι λέγατε ότι οι γιατροί είχαν πταίσμα.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Είχαν κάποιο μέρος....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι ένα πταίσμα μεγάλο πολύ που δεν μπορεί κανένας να προβλέψει ή είναι ένα που σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να συμβεί; Αυτό είναι το αιτούμενο. Εμείς παμε, αυτό που λένε «αιτιώδη σύνδεσμο› και θα μας απασχολήσει όλους εδώ μέσα.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Αυτό δεν το ξέρει κανείς. Μία μέλισσα μπορεί να σε δαγκώσει και να πεθάνεις. Πολύ περισσότερο όταν πυροβοληθεί τόσες πολλές φορές και σε σημεία ζωτικά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά οι γιατροί έκαναν τόσο σοβαρό σφάλμα που δεν το περίμενε κανένας, ή απλώς ήταν ένα σφάλμα που μπορεί να γίνει παντού;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Αν ακούτε συχνά και στην τηλεόραση, τα σφάλματα είναι καθημερινά. Τώρα αν αθωώνονται ή όχι...

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας που πυροβολεί λοιπόν κάποιον πρέπει να βάζει και αυτό το ενδεχόμενο, ότι και οι γιατροί μπορεί να μην τα πάνε καλά....

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Μα αν θέλει να πυροβολήσει κάποιον γιατί έχει κάποιο λόγο να τον πυροβολήσει, θα σκεφτεί αν θα τον σώσουν οι γιατροί; Υπάρχει αυτή η σκέψη;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει την εξής σκέψη: Αν θέλω να τον τραυματίσω ή αν έχω ενδεχόμενο δόλο να τον σκοτώσω. Αυτό ψάχνω εγώ να πω. Ενδεχόμενο δόλο να τον σκοτώσω σημαίνει ότι ξέρω ότι οι γιατροί μπορεί και να τον κάνουν και καλά αλλά αδιαφορώ αν δεν τον κάνουν καλά.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Μα αν ήθελαν να του κάνουν εκφοβισμό, μπορούσαν κάλλιστα να κάνουν κάτι άλλο. Όχι να τον πυροβολήσουν τόσες πολλές φορές σ’ αυτά τα σημεία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον πυροβόλησαν πολλές φορές, δεν ήταν μία φορά.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Βεβαίως.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως έμεινε καμία σφαίρα μέσα;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Έμεινε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως δεν την είδαν οι γιατροί αυτή τη σφαίρα;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Την είδαν, αλλά ήταν στο δεξί το πόδι, το οποίο δεν είχε λόγο για να τη βγάλουν και ασχολήθηκαν με το αριστερό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί να μη τη βγάλουν; Δεν τις βγάζουν τις σφαίρες;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Είχαν υπόψη τους αργότερα, όταν πια θα είχε συνέλθει, σε επόμενο χρόνο να βγάλουν και την άλλη σφαίρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως οφείλεται στο ότι δεν έβγαλαν και την δεύτερη σφαίρα;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας λέω τί μαθαίνετε εσείς γιατί εσείς τα παρακολουθήσατε από κοντά.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Φυσικά, έχω και γνώσεις γιατί εργαζόμουν σε νοσοκομείο 25 χρόνια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε ξέρετε αρκετά πράγματα.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Το δεξί πόδι δε φαινόταν καν, ήταν ακίνδυνη η σφαίρα αυτή στο αριστερό πόδι ήταν σε ζωτικά σημεία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επομένως, μπορείτε να μου πείτε, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις, αν μπορεί να αναμένει κανένας κάποιο, έστω και ιατρικό σφάλμα να υπάρχει, ότι εφόσον πυροβολώ κάποιον, μπορεί να γίνει και κανένα ιατρικό σφάλμα, άστον να πεθάνει.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Μα αν τον αφήναμε λίγο ακόμα εκεί και δεν περνούσε κατά τύχη ένας γνωστός μας γιατρός να τον πάρει και περίμεναν να πάει το ασθενοφόρο, ίσως είχε πεθάνει από την αιμορραγία. Ήταν πλημμυρισμένο το αυτοκίνητο από αίμα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Πώς τον πήραν δηλαδή; Από πού πληροφορήθηκε αυτός ο γνωστός σας ότι είναι τραυματισμένος;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Ήταν γιατρός του νοσοκομείου ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ. Έμενε πιο πάνω από εμάς, ήμαστε φίλοι κατά τύχη και περνώντας είδε τί έγινε, είπε ποιος είναι κτλ. και τον πήρε ο άνθρωπος με το αυτοκίνητό του και τον πήγε στο νοσοκομείο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή αν αργούσε να πάει θα είχε πεθάνει από αιμορραγία.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Αν περιμέναμε να πάει το ασθενοφόρο θα είχε πεθάνει από αιμορραγία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω εγώ άλλη ερώτηση. Από της έδρας ο κ. Εισαγγελεύς, οι κ.κ. συνάδελφοι....

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θα σας ρωτήσω το εξής, ίσως είναι και θέμα απλής λογικής αλλά θέλω τη δική σας απάντηση: Κάποιος άνθρωπος ο οποίος ξεκινά με ένα όπλο και πυροβολεί έναν άνθρωπο ο οποίος κάθεται μέσα σε ένα αυτοκίνητο και θέλει να τον τρομάξει ή να τον τραυματίσει, τον πυροβολεί έξι φορές;

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Όχι βέβαια.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δε θέλω τίποτε άλλο κ. Πρόεδρε.

Α. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗ: Αυτό είπα. Είναι οι άνανδροι και οι δειλοί που σκότωσαν έναν άγγελο. Δεν είχαν τίποτα εναντίον του και το ξέρετε όλοι σας, και από δω και από κει. Δε βρέθηκε άνθρωπος να πει κάτι γι αυτόν τον άνθρωπο. Με σταματούν στο δρόμο άνθρωποι που τους είχε δικάσει και μου λένε «ο Θεός να τον αναπαύσει, διότι με δίκασε αλλά με δίκασε δίκαια›. Και βρέθηκαν οι δολοφόνοι να σκοτώσουν αυτόν τον άνθρωπο.