ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Διαβάζει)
Υστερόγραφο: «Σήμερα πια γίνεται κατανοητό στον καθένα, γιατί δεν διεκδικήσαμε αμέσως την επιχείρηση ενάντια στον Εισαγγελέα Ανδρουλιδάκη. Περιμέναμε να πραγματοποιηθεί και η δεύτερη ενάντια στον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ταρασουλέα, που καθυστέρησε κάπως για λόγους αντικειμενικούς, ανεξάρτητους από την θέλησή μας. Η καθυστέρηση αυτή είχε και μια αναπάντεχη διασκεδαστική συνέπεια. Την διεκδίκηση της επιχείρησης ενάντια στον Ανδρουλιδάκη από την πλαστή ασφαλίτικη Λαϊκές Αντιεξουσιαστικές Ομάδες Πυρήνες Δράσης. Μετά τους αρχισυντάκτες – αντιεξουσιαστές έχουμε και τους χαφιέδες – αντιεξουσιαστές. Οι διάφοροι ασφαλίτικοι μηχανισμοί όντας σε πλήρη ανικανότητα να σκεφθούν γιατί καθυστερήσαμε την διεκδίκηση της επιχείρησης, βγήκαν και την διεκδίκησαν, θεωρώντας πια σίγουρο, ότι κανείς δεν θα μπορούσε να τους διαψεύσει και βάζοντας παράλληλα μπροστά, νέα προβοκατόρικη επιχείρηση τύπου «αντιστρατιωτική πάλη›. Και πάλι όμως τη πάτησαν, ενώ από την άλλη αυτοαποκαλύφθηκαν ότι αυτοί είναι οι αντιεξουσιαστές που διάρρηξαν και λήστεψαν τα αρχεία Σωσίδη.›
17.1.89 17Ν
Αυτά είναι και τα δυο κοινή ανάγνωση. Έχουμε κάτι άλλο που θα θέλατε; Για τις ποινικές αποφάσεις του Εφετείου και του Αρείου Πάγου. Και έχουμε και ένα μάρτυρα όμως. Έχουμε πει τη Δευτέρα γιατί έχουμε ένα μάρτυρα, αφήστε το τότε. ¶μα δεν είναι ο μάρτυρας δεν μπορούμε ούτε την Δευτέρα να την κάνουμε, πότε θα είναι ο μάρτυρας για να συνεχίσουμε τη διαδικασία γιατί χωρίς τον μάρτυρα τι θα κάνουμε; Θα διατάξουμε βιαία προσαγωγή, ή θα έχουμε διαβάσει όλα τα έγγραφα και θα περιμένουμε μόνο το μάρτυρα;
???.: Είναι στο εξωτερικό κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έρχεται την Δευτέρα. Θα αρχίσει μια νέα διαδικασία και καλό θα είναι να μην διακόπτουμε τη μια και να αρχίζουμε την άλλη. Κάπου πρέπει να κρατιέται και η ενότητα της σκέψης. Πείτε μου μια πρόταση συγκεκριμένη, θέλετε να πούμε την Τρίτη θα είναι εδώ; Ωραία, να πούμε την Τρίτη γιατί θα αρχίσουμε του κ. Πέτσου την υπόθεση. Δώστε μου να αρχίσουμε να διαβάσουμε τα έγγραφα. Θα τα αναγνώσω εγώ τώρα για να μην τρώμε την ώρα μας.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
κ.ΑΤΑΛΙΩΤΗΣ: Υπάρχει μια μάρτυς κύριε Πρόεδρε Γεωργάκα, η οποία ήταν για την υπόθεση Αγγελόπουλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι εδώ;
κ.ΑΤΑΛΙΩΤΗΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φέρτε την εδώ πέρα. Να έρθει η κυρία Γεωργάκα.
Ορίστε έχετε το λόγο.
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Υπήρξε ένα συμβάν και προσδόθηκε μια μομφή στην υπεράσπιση του κ. Τζωρτζάτου. Και θεωρώ ότι πρέπει να κάνω μια δήλωση κατ’ άρθρο 333 του Κ.Ποιν.Δ. Θυμίζω λίγο το συμβάν. Είχε ζητήσει το λόγο ο έτερος συνάδελφος ο κ. Παρασκευόπουλος. Του δώσατε το λόγο. Και ανέπτυξε μια άποψη, καλή ή κακή, είναι αδιάφορο. Παρενέβη όμως ο κ. Εισαγγελέας και ουσιαστικά μας είπε στην υπεράσπιση του κ. Τζωρτζάτου ότι δεν δικαιούμαστε να ομιλούμε σ’ αυτό το σημείο. Εδώ διαφωνώ και θα ήθελα να αναπτύξω λίγο την άποψή μου.
Κύριε Πρόεδρε και κύριοι Εφέτες, η παρούσα υπόθεση που δικάζεται, δεν είναι ούτε η υπόθεση του κ. Ταρασουλέα, ούτε του χ ή του ψ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή δεν ήταν ο κ. Μυλωνάς, ή τουλάχιστον, δεν αμφισβήτησα το δικαίωμα να ρωτήσετε οποιοδήποτε.
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Συγνώμη, παρών ήμουν, αφήστε με να ολοκληρώσω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι αν έχετε την καλοσύνη, δηλαδή μη σκιαμαχούμε, ποια ήταν η θέση η δική μου. Ότι για το θέμα, εάν πυροβολήθηκε ή δεν πυροβολήθηκε κάποιος στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό του ποδιού του, δεν έβλεπα πραγματικά τι θα ωφελούσε ή δεν θα ωφελούσε την υπεράσπιση Τζωρτζάτου. Αυτή ήταν η έννοια της παρέμβασής μου?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλωστε όπως είδατε του επετράπη να θέσει τις ερωτήσεις του ο άνθρωπος, δεν του απαγορεύσαμε. Ο κ. Εισαγγελεύς μπορεί να λέει ότι κακώς αυτό, αλλά εμείς έχουμε την γνώμη ότι μπορεί ο κύριος και λέει και πάρα πολύ λίγα πάντοτε ο κ. Παρασκευόπουλος, δεν είναι από τους συνηγόρους που παρεμβάλει κάποιο έτσι εκτεταμένο ερωτηματολόγιο.
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Αν μου επιτρέπετε να συνεχίσω πάντως. Αφού θυμίσω πρώτα στον εκλεκτό κ. Εισαγγελέα, ότι το θέμα που έθιξε ο κ. Παρασκευόπουλος ήταν ένα γενικότερο θέμα σχετικά με τις ιατροδικαστικές εκθέσεις και την κλήση τυχόν ιατροδικαστή. Όμως είναι ένα γενικότερο ζήτημα, που νομίζω ότι πρέπει να τεθεί στο Δικαστήριό σας.
Η υπόθεση που συζητάμε, δεν είναι η μία ή η άλλη επιμέρους κατηγορία για ανθρωποκτονία ή απόπειρα ή οτιδήποτε άλλο. Η υπόθεση που συζητάμε είναι κατ’ άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, η συμμετοχή σε μια οργάνωση. Αυτή είναι η έννοια γένους και στη συνέχεια βεβαίως οι επιμέρους πράξεις που αποδίδονται στα μέλη αυτής της οργάνωσης, που θεωρούνται ότι είναι μέλη.
Μ’ αυτό λοιπόν το σκεπτικό, επικαλούμαι το άρθρο 333 παρ. 2 του Κ.Ποιν.Δ. και επιτρέψτε μου να σημειώσω, ότι η υπεράσπιση του κ. Τζωρτζάτου συχνά θα κάνει επίκληση αυτού του άρθρου, που λέει με σαφήνεια ότι, δίνει – εννοείται ο Πρόεδρος- το λόγο όταν το ζητήσουν εννοείται και στους συνηγόρους, για να κάνουν δηλώσεις, αιτήσεις, ή ενστάσεις, για οποιοδήποτε θέμα που αφορά την υπόθεση που συζητείται.
Με δεδομένο λοιπόν ότι η υπόθεση που συζητείται είναι πρωτίστως η συμμετοχή στην Οργάνωση 17Ν, θεωρεί η υπεράσπιση του κ. Τζωρτζάτου ότι δικαιούται να ζητήσει το λόγο, όποτε το κρίνει σκόπιμο ο κ. συνήγορος και να αναπτύξει την άποψή του για ένα γενικότερο θέμα που αφορά αυτή την υπόθεση.
Είναι μια θέση αρχής. Το εάν καλώς ή κακώς έπραξε ο κ. Παρασκευόπουλος, θα το κρίνει το Δικαστήριό σας, αλλά νομίζω ότι η παρέμβαση του κ. Εισαγγελέα ήταν νόμω αβάσιμη. Και αυτό υποχρεούμαι να το αναπτύξω και να το θέσω υπόψη του Δικαστηρίου σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει. Να καλέσουμε την μάρτυρα παρακαλώ. Ξέρετε όλα τα απρόβλεπτα πρέπει να τα προβλέπω, τι θα πει ο καθένας και τι θα πρέπει να απαντήσουμε. Αφήστε να εξετάσουμε λοιπόν τον μάρτυρα.
Ονομάζεστε;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Γεωργάκα Ελένη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε στην υπόθεση;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Αγγελοπούλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρούσα λοιπόν στις 28/3. Ορκίζεστε να πείτε την αλήθεια.
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε τι γνωρίζετε, μιλάμε για την ανθρωποκτονία εδώ Αγγελοπούλου, η οποία συνέβη πότε;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Το 1986. Την περίοδο εκείνη εγώ εργαζόμουν στο κατάστημα ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ BEAUTY SHOP που ήταν στην οδό Κανάρη και Μηλιώνη. Κατά τις 8:30 με εννέα παρά περίπου και ενώ βρισκόμουν από την πλευρά της Μηλιώνη, άκουσα δυο πυροβολισμούς. Στην αρχή βέβαια δεν έδωσα σημασία, γιατί ακούστηκε σαν κάποιο πυροτέχνημα. Όμως λίγο αργότερα, ακούσαμε απέξω φωνές που λέγανε, «πιάστε τον, πιάστε τον.›
Βγήκα λοιπόν από την πλευρά της Μηλιώνη και τότε είδα έναν κύριο που ανέβαινε σε μηχανή, φορούσε μια μπεζ καμπαρτίνα και κρατούσε μια τσάντα στον ώμο του. Ανέβηκε σε ένα μηχανάκι που τον περίμενε στην Μηλιώνη και διαφύγανε μαζί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή τι ακριβώς είδατε, πείτε τα έτσι σε λίγο αργό ρυθμό. Ακούσατε λοιπόν δυο πυροβολισμούς. Μόνο δυο.
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Μόνο αυτούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ήσαστε μέσα στο κατάστημα.
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Μάλιστα. Που έχει τζαμαρία εξωτερικά και φαίνεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε από το κατάστημα, ή βγήκατε έξω;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Βγήκα εφόσον άκουσα «πιάστε τον, πιάστε τον›, όχι με τους πυροβολισμούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούσατε λοιπόν οπότε βγήκατε και εσείς έξω, για να δείτε φυσικά.
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Από περιέργεια να δούμε τι συμβαίνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βγήκατε λοιπόν και τι είδατε και από ποια απόσταση;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Περίπου στα πέντε μέτρα, προς τα δεξιά μου βγαίνοντας από το μαγαζί, είδα έναν κύριο που περπατούσε επί της Μηλιώνη, για να συναντήσει το μηχανάκι να ανέβει επάνω να φύγει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε κανέναν άνθρωπο πεσμένο κάτω;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Ακόμα όχι. Ήταν στην Κανάρη ο πεσμένος, δεν είχα γυρίσει προς την Κανάρη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε λοιπόν έναν άνθρωπο;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να περπατάει μπροστά σας;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Ήδη να έχει φύγει από μπροστά μου, να είναι σε απόσταση από μένα από δεξιά μου 5 μέτρα περίπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να φεύγει με γρήγορο βήμα;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Όχι πολύ αργό βήμα, πολύ ήρεμα γι’ αυτό και δεν νομίζαμε ότι επρόκειτο γι’ αυτό τον άνθρωπο να πιάσουν, γιατί πήγαινε πολύ ήρεμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν ψηλός, κοντός;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Ήταν ένας άνθρωπος γύρω στο 1.80, νέος άνθρωπος, περίπου στα 30, λεπτός άνθρωπος. Δεν ήταν παχύς άνθρωπος. Φορούσε καμπαρτίνα, είχε στη μέση του την ζώνη και φαινόταν ότι ήταν λεπτός άνθρωπος, δεν φαινόταν παχύς άνθρωπος. Ανέβηκε στο μηχανάκι, κοντοστάθηκαν, δεν έφυγαν αμέσως, είχαν μια ηρεμία, γυρίσανε κοιτάξανε προς την πίσω τους πλευρά, σαν να δούνε, τι να συνέβαινε άραγε και φωνάζει όλος ο κόσμος αυτός προς τα εκεί. Δηλαδή σαν να μην είχαν καμία σχέση με το γεγονός και φύγανε πολύ ήρεμα, πολύ σιγά, δεν αναπτύξανε ταχύτητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ερώτημα όμως το δικό μου τώρα είναι, σαν να μην είχαν κάποια σχέση. Είχαν όμως κάποια σχέση και που το ξέρετε εσείς;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Το ξέρω, διότι στην πορεία ο κύριος που ήταν στο διπλανό μαγαζί στα οπτικά που ήταν εκείνη την περίοδο, είχε δει το συγκεκριμένο άνθρωπο να φεύγει ακριβώς πάνω από τον άνθρωπο που κείτονταν στο δρόμο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας το είπε μετά;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Ναι είπε, αυτός ήταν. Μάλιστα είπε ότι, τον έπιασα γιατί θεώρησα ότι αυτός ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Δεν θυμάμαι βρισκόταν στα οπτικά στο μαγαζί που ήταν δίπλα από μας στα οπτικά και δεν θυμάμαι. Νομίζω Φώτης ήταν το μικρό του όνομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μαρκέτος. Αυτός λοιπόν.
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Μάλιστα. Είπε ότι αυτός ήταν. Απλά ξεγλίστρισε με τον τρόπο αυτό ότι, όχι εγώ δεν ξέρω, δεν είδα, δεν κατάλαβα, δεν είμαι εγώ, δεν συμβαίνει κάτι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε έναν άνθρωπο ο οποίος έφευγε σαν να μην έχει καμία σχέση με το συμβάν.
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Σαν να μην έχει συμβεί κάτι. Ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι ήταν ένας που πέρασε και έφυγε αδιάφορος.
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Ακριβώς. Ανέβηκε πάνω στο μηχανάκι αδιάφορος ακριβώς όπως είπατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος ήταν αυτός; Μπορείτε να μου αναγνωρίσετε κάποιον τώρα, αυτό το άτομο;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Δυστυχώς είναι πολλά τα χρόνια και δεν μπορώ μετά βεβαιότητας να πω ότι είναι κάποιος συγκεκριμένος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν έχω τίποτα άλλο, κύριε Εισαγγελεύ; Από έδρας κάποια ερώτηση; Η πολιτική αγωγή αν έχει κάτι να ρωτήσει.
Π.ΜΑΧΑΣ: Να σας ρωτήσω κάτι. Είπατε δεν αναγνωρίσατε κάποιον εκ των κατηγορουμένων εδώ. Θέλω να σας ρωτήσω το εξής, μπορείτε να μας περιγράψετε, είπατε ένα άτομο 1.80.
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Περίπου.
Π.ΜΑΧΑΣ: Ήταν ένα άτομο λεπτό, κάποιο άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Ήταν σκούρα τα χρώματά του.
Π.ΜΑΧΑΣ: Μήπως θυμάστε αν σας έκανε κάποια μεταμφίεσή του εντύπωση; Ήταν μεταμφιεσμένο αυτό το πρόσωπο;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Θα μπορούσε και να ήταν, είχε μουστάκι. Θα μπορούσε να ήταν δικό του, θα μπορούσε να ήταν όμως και μεταμφίεση.
Π.ΜΑΧΑΣ: ¶ρα ένα στοιχείο ήταν μουστάκι. Θυμάστε τα μαλλιά του περίπου;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Σκούρα, γενικά όλα τα χρώματά του ήταν σκούρα.
Π.ΜΑΧΑΣ: Κάποιο άλλο στοιχείο στο περπάτημά του, στον τρόπο που κοιτούσε, στο βλέμμα του κάτι;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Όχι, όχι.
Π.ΜΑΧΑΣ: Δεν έχετε κάτι που να θυμάστε, κάτι ιδιαίτερο.
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Δυστυχώς έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε.
Π.ΜΑΧΑΣ: Από τις συζητήσεις που είχατε με τον κ. Μαρκέτο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μαρκέτος δεν έχει εξεταστεί.
Π.ΜΑΧΑΣ: Εδώ δεν έχει έρθει. Με τον κ. Μαρκέτο ο οποίος είναι ο άνθρωπος που ήρθε περισσότερο σε επαφή.
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Ήρθε πολύ κοντά.
Π.ΜΑΧΑΣ: Τον τράβηξε κιόλας, προσπάθησε να τον κατεβάσει από τη μηχανή.
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Ναι, ναι, προσπάθησε να τον κατεβάσει.
Π.ΜΑΧΑΣ: Σας περιέγραψε κάτι, μπορείτε να μεταφέρετε στο Δικαστήριο; Κάποιο άλλο στοιχείο;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Όχι κανένα άλλο στοιχείο. Απλά συμφωνούσαμε ότι ήταν ένας άνθρωπος νέος, μελαχρινός.
Π.ΜΑΧΑΣ: Ο τρόπος με τον οποίον αντέδρασε, είπατε ότι δεν βιαζότανε, έδειχνε μια σιγουριά?
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Καθόλου, καθόλου.
Π.ΜΑΧΑΣ: Σας έδειξε ότι είναι έμπειρος;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Μου έδειξε έναν άνθρωπο ο οποίος δεν θα μπορούσε να είχε σχέση, κι όμως είχε.
Π.ΜΑΧΑΣ: Ήταν ψύχραιμος δηλαδή;
Ε.ΓΕΩΡΓΑΚΑ: Πάρα πολύ ψύχραιμος.
Π.ΜΑΧΑΣ: Καμία άλλη ερώτηση κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η υπεράσπιση αν έχει κάτι; Δεν έχει. Πηγαίνετε στο καλό. Τα έγγραφα τώρα.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Απλώς υπενθυμίζω ένα αίτημα που έχω υποβάλει από το πρωί, αν θα συνεχίσουμε, όποτε συνεχίσουμε με την υπόθεση Ανδρουλιδάκη, θέλω πριν την ανάγνωση των εγγράφων, να κάνω ένα σχόλιο του 358, για το έγγραφο που ανεγνώσθη χθες στην αγωγή, σε συνδυασμό με την κατάθεση της κας Ανδρουλιδάκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα θέλετε βεβαίως μπορείτε να την κάνετε.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Και βεβαίως αν δεν έχει αντίρρηση και η πολιτική αγωγή, γιατί δεν ξέρω εάν έχει κώλυμα, λείπει..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά να σας πω κάτι, μήπως είναι καλύτερο να διαβάσουμε όλα τα έγγραφα;
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όχι κύριε Πρόεδρε δεν είναι καλύτερο. Είναι η μόνη κατηγορία για την οποία βαρύνεται ο εντολέας μου για συναυτουργία σε ανθρωποκτονία. Έχει σοβαρά νομικά ζητήματα, τα έχετε δει, έχω τον λόγο μου που θέλω τμηματικά να γίνονται κάποια σχόλια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως. Όταν τον ζητάνε όλοι τον έχουν τον λόγο.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η κα Ανδρουλιδάκη – αν και απούσα από το συμβάν – αφηγήθηκε, απαντώντας σε ερωτήσεις σας, περιστατικά σχετικά με τους πυροβολισμούς και συγκεκριμένα ανέφερε μεταξύ άλλων την φράση ότι , «ότι ο ένας πυροβολούσε και ο άλλος έριξε την χαριστική βολή.› Το πρώτο μου σχόλιο είναι ότι οποιαδήποτε αφήγηση περιστατικών, δεν προκύπτει εξ ιδίας γνώσεως δικής της, διότι όπως η ίδια ομολόγησε, βρισκόταν στη Γερμανία.
Πλην όμως, δεν κατονόμασε οποιαδήποτε πηγή πληροφοριών της, κάποιον άλλον παριστάμενο δηλαδή μάρτυρα εκεί πέρα, ή άνθρωπο ο οποίος αντιλήφθηκε τα συμβάντα.
Το τρίτο είναι ότι η εκδοχή ότι πυροβόλησαν δυο άνθρωποι, δεν προκύπτει από κανέναν άλλο μάρτυρα. Και το τέταρτο είναι, η απάντηση σε ένα εύλογο ερώτημα, γιατί το λέει αυτό, είναι η εξής: Έχουμε ένα κατηγορητήριο το οποίο κατηγορεί δυο κατηγορουμένους για συναυτουργία στην ανθρωποκτονία του Εισαγγελέα κ. Ανδρουλιδάκη. Έχουμε όμως και μια βαλλιστική έκθεση και μια ιατροδικαστική έκθεση που αναγνώστηκαν, από τις οποίες προκύπτουν ότι ο κ. Ανδρουλιδάκης πυροβολήθηκε από ένα όπλο.
Για να μπορέσουν βεβαίως να καταδικαστούν και οι δύο για συναυτουργία πρέπει το όπλο να έχει αλλάξει χέρια. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Νομίζω ότι η σκοπιμότητα στήριξης του κατηγορητηρίου, είναι εκείνη η οποία οδηγεί την κα Ανδρουλιδάκη στο να αφηγηθεί, άγνωστο πως εν πάση περιπτώσει, χωρίς ποτέ να έχει πει τίποτε τέτοιο η ίδια σε παλαιότερη κατάθεσή της, χωρίς να προκύπτει από ιδία γνώση, χωρίς να κατονομάζει ποιος της τα είπε, χωρίς να έχει πει κανένας άλλος αυτά τα πράγματα, ότι υπήρξε ένας που πυροβόλησε και μάλιστα, χρησιμοποιεί και μια φράση ατυχή εν προκειμένω, διότι χαριστική βολή όπως ξέρετε, λέγεται για άλλες περιπτώσεις, για να εντυπωθεί η φράση αυτή, με τρόπο παραστατικό και να μείνει.
Το δεύτερο σημείο είναι ότι λέει πάλι απαντώντας σε ερώτησή σας «ήταν στο πόδι χτυπημένος;› «βεβαίως και στο πόδι και στο χέρι χτυπημένος και σε πολλά άλλα σημεία›. Είναι σε θέση η ίδια να γνωρίζει ότι δεν υπάρχουν άλλα σημεία πλην του ποδιού και του χεριού, ούτε πολλά, ούτε λίγα.
Υπάρχουν δυο σφαίρες στα πόδια όπως προέκυψε από τις ιατροδικαστικές εκθέσεις και μία στο χέρι και στο χέρι μάλιστα είναι στο δάχτυλο του αριστερού χεριού, αυτά είναι τραύματα αμύνης του χεριού, προσπαθώντας να καλύψει τα πόδια του. Δεν υπάρχουν σφαίρες και δεν υπάρχουν χτυπήματα σε άλλα σημεία.
Λέει ακόμη η κα Ανδρουλιδάκη πάλι απαντώντας σε ερώτηση ότι όποιος πυροβολεί σε σημεία που ξέρει ότι υπάρχουν ζωτικά όργανα, ξέρει ότι μπορεί να σκοτώσει. Είναι εντυπωσιακό ότι χρησιμοποιεί τη φράση όχι «όποιος πυροβολεί σε σημεία που υπάρχουν ζωτικά όργανα, αλλά σε σημεία που ξέρει ότι υπάρχουν ζωτικά όργανα. Επιχειρεί δηλαδή να αποδώσει μια γνώση στους δράστες, στους όποιους δράστες, ότι υπήρχαν ζωτικά όργανα εκεί που πυροβόλησαν στα πόδια.
Στην αγωγή, στην 1η σελίδα η κα Ανδρουλιδάκη λέει ότι οι δείκτες των ζωτικών λειτουργιών δεν επηρεάστηκαν και ενώ εδώ στο δικαστήριο είπε ότι πολύ περισσότερο κινδυνεύει κάποιος να σκοτωθεί όταν πυροβοληθεί τόσες πολλές φορές και σε σημεία ζωτικά και αποδίδει εκεί το θάνατό του, στη σελ. 8 της αγωγής ρητά λέει ότι: «οι ενέργειες των γιατρών τις οποίες κατονομάζει προκάλεσαν πολυοργανική ανεπάρκεια συνέπεια της οποίας ήταν η ανοσολογική καταστολή, οι λοιμώδεις, η σηψαιμία και ο θάνατος του ασθενούς.
Λέει ακόμη η κα Ανδρουλιδάκη σε άλλο σημείο της κατάθεσής της ότι αν περίμεναν το ασθενοφόρο θα είχε πεθάνει, λόγω της αιμορραγίας. Διότι το ασθενοφόρο αργούσε. Εντούτοις προκύπτει πάλι από την αγωγή η οποία ανεγνώσθη, έτσι τουλάχιστον υποστηρίζει η κα Ανδρουλιδάκη και το έχει δεχτεί και το διοικητικό δικαστήριο ότι η εγχείριση άργησε 1,5 ώρα να γίνει λόγω έλλειψης υλικών οστεοσύνθεσης στον Ευαγγελισμό, ήταν να αρχίσει 10:30 και άρχισε 12:00 και εντούτοις επέζησε χωρίς πρόβλημα από την αιμορραγία.
Τέλος η κα Ανδρουλιδάκη υποστηρίζει ότι ο σύζυγός της μεταφέρθηκε στον Ευαγγελισμό από φίλο του γιατρό, ο οποίος διήρχετο τυχαίως εκείνη τη στιγμή, ήταν γνωστός τους και τον πήρε και τον πήγε με το αυτοκίνητό του στον Ευαγγελισμό. Επ’ αυτού επισημαίνω στο δικαστήριο τα ακόλουθα:
Πρώτον, αν υπήρχε ένας τέτοιος γιατρός ο οποίος μετέφερε τον Ανδρουλιδάκη στον Ευαγγελισμό ασφαλώς θα ήταν μεταξύ των μαρτύρων της δικογραφίας. Δεν υπάρχει καμία μαρτυρία τέτοιου γιατρού, ο οποίος να λέει ότι μετέφερε τον Ανδρουλιδάκη στον Ευαγγελισμό.
Δεύτερον, δεν αναφέρεται από οποιονδήποτε άλλο μάρτυρα παρόντα στο συμβάν, είναι πολλοί τέτοιοι μεταξύ των κλητευθέντων αλλά και μη κλητευθέντες, ο οποίος να αναφέρει ότι υπήρξε γιατρός που μετέφερε τον τραυματία Ανδρουλιδάκη στο νοσοκομείο.
Τρίτον, η κα Ανδρουλιδάκη δεν αναφέρει το όνομα αυτού του γιατρού ο οποίος είναι φίλος και γνωστός τόσο πολύ και είναι και γιατρός του Ευαγγελισμού και έτυχε να περνάει.
Τέταρτον και κυριότερο, πέντε τουλάχιστον μαρτυρικές καταθέσεις τα ονόματα είναι τα ακόλουθα: Αλιμπράντης Γεώργιος, Μαρία Αργυροπούλου – Παππά, Επίσκοπος Χρήστος, Μουρκούσης Κων/νος και Φραγκίσκος Δασίρας, είναι στη δυνατότητά τους να τους κλητεύσετε με το άρθρο 353, εμείς απλώς το επισημαίνουμε δεν το προτείνουμε προς το παρόν και οι πέντε αυτοί, λένε ότι ήρθε αμέσως το περιπολικό της Αστυνομίας και κάποιοι από αυτούς μάλιστα βοήθησαν να βγάλουν τον Ανδρουλιδάκη από το αυτοκίνητο που ήταν τραυματίας, να τον βάλουν στο περιπολικό και να τον πάνε στον Ευαγγελισμό.
Διεκομίσθη λοιπόν στον Ευαγγελισμό με το περιπολικό ο κ. Ανδρουλιδάκης, ούτε αναμονή ασθενοφόρου υπήρξε, ούτε γιατρός ο οποίος τον πήγε εκεί και βεβαίως ουδέποτε άλλοτε έχουν λεχθεί τα περί γιατρού γνωστού κλπ., από την κα Ανδρουλιδάκη ή από άλλο μάρτυρα στη προδικασία.
Αυτά, προς το παρόν. Μένει το ερώτημα για ποιο λόγο λέγονται αυτά τα πράγματα που είναι σε τόσο τραγική ανατιστοιχία με την πραγματικότητα και με το υλικό της δικογραφίας. Αυτά προς το παρόν και παρακαλώ την ανάγνωση των εγγράφων ολοκλήρων των αποφάσεων των διοικητικών δικαστηρίων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι έχουμε την απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου παρακαλώ να αναγνωστεί.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς θα σας τα δώσουμε, αν προλάβουμε να διαβάσουμε κάτι, τα υπόλοιπα θα τα πάρετε. Αλίμονο, δεν θα πάρετε τα ποινικά;! Τι διαβάζουμε από αυτό; Δεν θα διαβάσουμε τώρα τις νομικές σκέψεις «επειδή›, «κατά το άρθρο τάδε το Εθνικό Σύστημα Υγείας› δεν τα θέλετε αυτά. Αυτά τα οποία έχουν κάποια σχέση. Εσείς μπορείτε να κάνετε χρήση στην αγόρευσή σας ό,τι θέλετε, αλλά να διαβάσουμε αυτά που μπορεί να επηρεάσουν την κρίση του δικαστηρίου.
Το σκεπτικό, έχει σημασία και το δια ταύτα βέβαια. Πρώτα διαβάζουμε του Εφετείου βέβαια, το Εφετείο είναι που τα επικυρώνει όλα. Το σκεπτικό λέει, διαβάστε κ. Ζαϊρη.
κ.ΖΑΪΡΗΣ: (Διαβάζει):
«Στις 10/1/89 και περί ώρα 8 ο Κων/νος Ανδρουλιδάκης 52 ετών Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών σύζυγος της πρώτης και πατέρας της δεύτερης των εναγουσών πυροβολήθηκε με έξι σφαίρες από μέλη τρομοκρατικής Οργάνωσης.
Τρεις από τις σφαίρες αυτές έπληξαν το αριστερό του πόδι, δύο το δεξιό και μία το αριστερό του χέρι. Μετά τον τραυματισμό του και κατά την 8:30 μεταφέρθηκε με περιπολικό της ΕΛ.ΑΣ. στα εξωτερικά ιατρεία του εφημερεύοντος εναγομένου νοσοκομείου όπου έγινε η κλινική εκτίμηση των τραυμάτων και στη συνέχεια υποβλήθηκε σε ακτινογραφίες, αγγειογραφία, καθώς και σε διάφορες εργαστηριακές εξετάσεις αίματος κλπ.
Από την κλινική εξέταση των τραυμάτων του διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν τρεις πύλες εισόδου βλημάτων στην εξωτερική επιφάνεια του αριστερού μηρού, μεγάλο οίδημα αριστερού μηρού και αριστερής κνήμης, δύο πύλες εισόδου βλημάτων στην επιφάνεια της εσωτερικής πλευράς του δεξιού γόνατος και μία εξόδου στην εξωτερική πλευρά του ίδιου γόνατος και μικρό τραύμα της πρώτης φάλαγγας του τετάρτου παράμεσου δακτύλου του αριστερού χεριού.
Από τις διενεργηθείσες δε ακτινολογικές εξετάσεις διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί επιπλεγμένο συντριπτικό κάταγμα 3ου βαθμού του κάτω τριτημορίου του αριστερού μηριαίου οστού και τρώση της ιγνυακής αρτηρίας και φλέβας στο ίδιο πόδι, καθώς και εσωτερικό τραύμα χωρίς κάκωση στο δεξί πόδι όπου παρέμεινε η μία σφαίρα.
Κατά το χρόνο αυτό ήταν σε εγρήγορση και προσανατολισμένος με αρτηριακή πίεση 80/60 και σφυγμούς 100. Μεταγγίστηκε δε με μια μονάδα αίματος και μια μονάδα πλάσματος. Στις 10:30 μεταφέρθηκε στο χειρουργείο όπου και παρέμεινε έως τις 12:00 οπότε άρχισε η χορήγηση αναισθησίας για την εγχείριση. Στο μεταξύ αυτό το χρονικό διάστημα που έγινε η μετάγγιση μιας ακόμη μονάδας αίματος και μια πλάσματος και έγιναν συμπληρωματικές ακτινογραφίες.
Παραλλήλως είχε αποφασιστεί από την ομάδα των ορθοπεδικών ιατρών που θα τον χειρουργούσε με επικεφαλής τον Δ/ντή του 1ου ορθοπεδικού τμήματος του νοσοκομείου Βασίλειο Παπαθανασίου, να εφαρμοστεί η μέθοδος της εσωτερικής οστεοσυνθέσεως, δηλαδή να γίνει ανοιχτή ανάταξη του κατάγματος του αριστερού μηριαίου οστού και ακινητοποίηση με πλάκα τύπου «Ρίτσαρτς› 14 οπών και ανάλογες βίδες, υλικά, τα οποία δεν υπήρχαν διαθέσιμα στο νοσοκομείο κατά το χρόνο αυτό και παραγγέλθηκαν στην προμηθεύτρια εταιρεία. Ήρθαν δε στη διάθεση των ιατρών αποστειρωμένα στις 11:15.
Επίσης αποφασίστηκε να ακολουθήσει την ορθοπεδική επέμβαση η αγγειοχειρουργική για την αποκατάσταση των τραυμάτων στην αρτηρία και φλέβα από την ομάδα των αγγειοχειρουργών του ίδιου νοσοκομείου με επικεφαλής τον ιατρό Ν. Έξαρχο.
Κατά το διάστημα της αναμονής ως την είσοδο στο χειρουργείο ο τραυματίας είχε αρτηριακή πίεση 115/80 και σφυγμούς 88, ήταν σε εγρήγορση και είχε πλήρη επαφή με το περιβάλλον, ενώ κατά την έναρξη της νάρκωσης η αρτηριακή του πίεση ήταν 130/140 και οι σφυγμοί 80. Η χειρουργική επέμβαση που άρχισε στις 12:40 διεξήχθη σε τρία στάδια.
Κατά το πρώτο στάδιο που διήρκησε 3,5 ώρες περίπου έγινε η ανάταξη του κατάγματος με τη μέθοδο της εσωτερικής οστεοσύνθεσης από τους ορθοπεδικούς, χρησιμοποιήθηκαν 9 μονάδες αίματος και σημειώθηκε η μέτρια πτώση της πίεσης μάξιμουμ –110 ενώ στο τέλος αυτού του σταδίου, παρατηρήθηκε ελάττωση της διουρήσεως από 150 mm σε 50.
Περί ώρα 15:50 διεκόπη το πρώτο στάδιο της εγχείρησης, ενώ υπελείπετο η μεταμόσχευση οστού και η σύγκλιση του ορθοπεδικού τραύματος για να μεσολαβήσει η αγγειοχειρουργική επέμβαση από τον Δ/ντή Ν. Έξαρχο και τον Επιμελητή Ι. Μπελένη. Η επέμβαση αυτή άρχισε περί ώρα 16:00 και τελείωσε περί ώρα 18:00 και κατά τη διάρκειά της έγινε συρραφή μερικής ρήξεως της ιγνυακής αρτηρίας και απολίνωση της ιγνυακής φλέβας, η οποία είχε υποστεί σημαντική βλάβη.
Κατά τη διάρκεια του 2ου αυτού σταδίου σημειώθηκε περαιτέρω πτώση της αρτηριακής πιέσεως μέχρι 70 και αύξηση του αριθμού των σφίξεων μέχρι 140. χορηγήθηκαν άλλες 2 μονάδες αίματος και έγιναν διανοίξεις των διαμερισμάτων της κνήμης για την αντιμετώπιση του οιδήματος της περιοχής.
Το τρίτο και τελευταίο στάδιο άρχισε περί ώρα 18:00 και τελείωσε στις 19:30. Συνίσταται δε στη λήψη μοσχεύματος από το λαγόνιο οστούν για τη σταθεροποίηση της οστεοσυνθέσεως και της σύγκλιση του τραύματος.
Επίσης έγινε καθαρισμός των τραυμάτων στο δεξιό πόδι και το αριστερό χέρι. Κατά τη διάρκεια του τρίτου αυτού σταδίου και περί 18:30 ο τραυματίας ενώ περί ώρα 18:00 είχε αρτηριακή πίεση και πάλι 12 και σφυγμούς 90, παρουσίασε νέα πτώση της πίεσης στο 8,7/6 παρά το γεγονός ότι αυτή υποστηριζόμενη με την έγχυση ντοπαμίνης. Υποστηριζόταν με την έγχυση ντοπαμίνης. Κατά το εν λόγω στάδιο του δόθηκαν 3 μονάδες αίματος, ενώ καθ’ όλη την διάρκεια της εγχειρίσεως επτά περίπου ωρών, του δόθηκαν 13 μονάδες αίματος και 7 μονάδες πλάσματος.
Ο αιματοκρίτης του ήταν κατά την εισαγωγή του στο νοσοκομείο 41% προεγχειριτικά 36% και στο τέλος της επεμβάσεως 16%. Μετά το πέρας της τελευταίας και περί ώρα 22.00 ο Κ. Ανδρουλιδάκης, μεταφέρθηκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου, διευθυντής της οποίας ήταν ο Επιμελητής Α΄ Γ. Μπαλντόπουλος. Κατά την είσοδό του στη Μονάδα αυτή, ο τραυματίας παρουσίαζε την εξής εικόνα:
Κυκλοφοριακή καταπληξία (σοκ), αρτηριακή πίεση 50. Αναιμία 16%. Μεταβολική οξέωση Ρ.Η. 7,14. Αναπνευστική ανεπάρκεια (αδυναμία διατηρήσεως επαρκούς αερισμού). Νεφρική ανεπάρκεια ανουρία. Εγκεφαλική ανεπάρκεια (εκτίμηση εγκεφαλικής λειτουργίας 6 μονάδας της κλίμακας Γλασκόβης). Ηπατική ανεπάρκεια. Αύξηση τρανσαμινασών.
Περί ώρα 20.30 και μετά την άνοδο της πιέσεώς του άρχισε και συνεχίστηκε έως την επομένη ημέρα σημαντική αιμορραγία από τα χειρουργικά τραύματα ορθοπεδικό και αγγειοχειρουργικό. Ειδικότερα στο ορθοπεδικό τραύμα που είχε συγκλιθεί πλήρως, είχε τοποθετηθεί παροχέτευση κενού αέρος, η οποία γέμισε πολλές φορές με αίμα, ενώ στα τραύματα της αγγειοχειρουργικής επεμβάσεως, που είχαν συγκλιθεί μερικώς, παρατηρήθηκε ύγρανση με αίμα των επιδέσμων.
Εξαιτίας της αιμορραγίας αυτής, έγιναν αλλεπάλληλες μεταγγίσεις αίματος και πλάσματος και ειδικότερα μέχρι της 8ης της επομένης ημέρας 11.1.1989, χορηγήθηκαν 8 μονάδες αίματος και 7 μονάδες πλάσματος. Στις 11.00 της 11ης Ιανουαρίου 1989, συνήλθε Ιατρικό Συμβούλιο, κατά το οποίο δεν διευκρινίστηκε εάν η παρατηρούμενη αιμορραγία ήταν αποτέλεσμα γενικευμένης διαταραχής της πηκτικότητας, ή προερχόταν από αιμορραγούντα αγγεία και για τον λόγο αυτόν, έως της 17.00 της ίδιας ημέρας, έγιναν αλλεπάλληλοι της πηκτικότητας του αίματος, από τους οποίους όμως δεν διαπιστώθηκε κάποια διαταραχή της και αποφασίστηκε να γίνει εγχειριτικός επανέλεγχος, ενώ στο μεταξύ από 8.00 έως 17.00 ώρας χορηγήθηκαν 13 μονάδες αίματος.
Κατά τη δευτέρα αυτή χειρουργική επέμβαση που άρχισε στις 17.00 της ίδιας ημέρας και κατά την οποία επελήφθησαν πρώτοι κατά σειρά οι ορθοπεδικοί ιατροί και στη συνέχεια οι αγγειοχειρουργοί, έγινε καθαρισμός των τραυμάτων, απολίνωση με ράμματα και διαθερμία μερικών μη σημαντικών κατά τους χειρουργούς αιμορραγούντων αγγείων, επανέλεγχος της βατότητας της ιγνυακής αρτηρίας και θρομβοεκτομή με καθετήρα οπότε σταμάτησε η αιμορραγία και σταθεροποιήθηκε η αρτηριακή πίεση.
Κατά τη διάρκεια της ανωτέρω επεμβάσεως και μετέπειτα μέχρι της 24.00 ώρας, χορηγήθηκαν άλλες 9 μονάδες αίματος, δηλαδή συνολικώς μετά το πέρας της πρώτης επεμβάσεως και μέχρι της 24.00 ώρας της 11.1.1989, χορηγήθηκαν 42 μονάδες αίματος.
Στη συνέχεια και κατά το χρονικό διάστημα από 12.1. έως 29.1.1989, ο Κ. Ανδρουλιδάκης, νοσηλεύτηκε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, με σκοπό την αντιμετώπιση της πολυοργανικής ανεπάρκειας, που είχε εγκατασταθεί πλέον, υποστηριζόμενος με μηχανικά μέσα και φαρμακευτική αγωγή (παρεντερική σίτιση, αναπνευστήρας, περιτοναιϊκές πλύσεις κλπ).
Ακολούθως, στις 30.1.1989, μετά από αιφνίδιο υψηλό πυρετό και κρηγμό στον δεξιό μηρό και δεξιά κνήμη και ύστερα από σχετικό Ιατρικό Συμβούλιο, αποφασίστηκε να γίνει ανοιχτός ακρωτηριασμός του δεξιού κάτω άκρου επάνω από το γόνατο και στη συνέχεια του αριστερού κάτω άκρου και του παραμέσου δακτύλου, του αριστερού χεριού, που επίσης παρουσίασαν σηπτική εικόνα.
Οι τελευταίες αυτές επεμβάσεις έγιναν στις 2 και 3/2/1989. Τέλος εξαιτίας της πολυοργανικής ανεπάρκειας και της σήψεως, προκλήθηκε περαιτέρω πτώση της αντιστάσεως του οργανισμού του και η γενικευμένη λοίμωξη και ο ασθενής απεβίωσε στις 10/2/1989, αφού από τον τελευταίο ακρωτηριασμό έως την ημερομηνία αυτή του χορηγήθηκαν 56 μονάδες αίματος και πολλές πλάσματος.
Μετά τον θάνατο του ανωτέρω και ύστερα από σχετικά δημοσιεύματα του Τύπου, διατάχθηκαν ένορκες διοικητικές εξετάσεις, ΕΔΕ από τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας και τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του εναγομένου – εκκαλούντος Νοσοκομείου, σχετικά με τις τυχόν παραλείψεις, κατά την παραλαβή, προετοιμασία, εγχειρίσεις και την εν γένει νοσηλεία του τραυματία Ανδρουλιδάκη.