Εκτός από τα ίχνη που αφήνουν στο έδαφος, τα αθλητικά παπούτσια έχουν κάποιες φορές και μεγάλο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, υποστηρίζουν ερευνητές από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT).
Εκτός από τα ίχνη που αφήνουν στο έδαφος, τα αθλητικά παπούτσια έχουν κάποιες φορές και μεγάλο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, υποστηρίζουν ερευνητές από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT).
Οι επιστήμονες πραγματοποίησαν μία νέα αξιολόγηση του κύκλου ζωής των παπουτσιών τρεξίματος. Διαπίστωσαν ότι το μέσο ζεύγος παράγει το ισοδύναμο περίπου 13,6 κιλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, τα οποία θα μπορούσαν να τροφοδοτούν ακατάπαυστα επί μία εβδομάδα ένα λαμπτήρα 100 βατ.
Γράφοντας στο Journal of Cleaner Production, επισημαίνουν ότι το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των παπουτσιών αυτών είναι πολύ μεγάλο, εάν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για προϊόντα που δεν καταναλώνουν ηλεκτρικό ρεύμα ούτε περιέχουν περίπλοκα εξαρτήματα.
Ο Ράντολφ Κίρτσεν και η ομάδα του στο MIT εστίασαν την ανάλυσή τους στην εξαγωγή των υλικών που απαιτούνται για την κατασκευή ενός παπουτσιού και στα στάδια παραγωγής του, για να εντοπίσουν τις βασικές πηγές εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Είδαν ότι, κατά μέσο όρο, τα παπούτσια τρεξίματος αποτελούνται από 65 διαφορετικά τμήματα και φθάνουν στην τελική μορφή τους έχοντας περάσει από 360 στάδια.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι διαδικασίες αυτές απαιτούν πολύ περισσότερη ενέργεια – και κατά συνέπεια εκπέμπουν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα – σε σχέση με αυτήν που καταναλώνεται για την κατασκευή των υλικών, τα οποία χρησιμοποιούνται στα παπούτσια, π.χ. πολυεστέρα ή πολυουρεθάνη.
Το 2010, σε ολόκληρο τον κόσμο αγοράστηκαν σχεδόν 25 δισεκατομμύρια ζευγάρια παπούτσια. Στην πλειονότητά τους παρήχθησαν στην Κίνα και σε άλλες αναπτυσσόμενες χώρες, όπου ο άνθρακας αποτελεί τη βασική πηγή παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.
Εταιρεία αθλητικών ειδών προσέγγισε τον Κίρτσεν και τους συναδέλφους του ζητώντας τους να αξιολογήσουν το αποτύπωμα ενός συγκεκριμένου μοντέλου παπουτσιών. Ο ίδιος επισημαίνει ότι όλο και περισσότεροι όμιλοι έχουν αρχίσει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις εκπομπές που παράγουν τα προϊόντα τους.
Στην έκθεσή τους, οι επιστήμονες προτείνουν τρόπους μείωσης των εκπομπών, έχοντας παρατηρήσει ότι σε πολλές εγκαταστάσεις παραγωγής παπουτσιών, τόνοι υλικών που περισσεύουν καταλήγουν στα σκουπίδια. Τα υλικά αυτά θα μπορούσαν να ανακυκλωθούν, ενώ άλλα τμήματα των παπουτσιών θα μπορούσαν να ενσωματωθούν, π.χ. με την εκτύπωση σχεδίων πάνω σε ένα κομμάτι υφάσματος αντί για τη συρραφή κομματιών διαφορετικών χρωμάτων.